Lato 1914 r. Kiedy siostry Biernackie: Alina, Marynia i Lala wracają z Lanckorony do Krakowa, nie zdają sobie sprawy, że ich poukładane życie lada moment ma się mocno zmienić. Kiedy wybucha wojna dziewczyny muszą zacząć radzić sobie w trudnej sytuacji i zmierzyć się z nowymi wyzwaniami.

Obdarzona talentem plastycznym i bogatą wyobraźnią Lala nie może zapomnieć o lotniku Ludwigu, którego poznaje podczas spaceru, z psem kiedy to niechcący przewraca się z winy psa i gubi spinkę. Lotnik jednak odnajduje zgubę i na pamiątkę spotkania z nią daje jej swój szalik. Oczarowana mężczyzną Lala zakochuje się w nim od pierwszego wejrzenia i liczy na to, że ich drogi niedługo ponownie się zetkną,

Marynia cechuje się analitycznym umysłem i jest gotowa do mierzenia się z wieloma wyzwaniami. Zakochana jest w Szymonie, który niebawem trafia do wojska. Niebawem podejmuje pracę jako sanitariuszka, Nie zdaje sobie sprawy, że niedługo jej losy zostaną związane z drukarnią ojca dziewcząt- Ignacego.

Alina prowadzi zajęcia z języka polskiego i na bieżąco stara się być z najnowszą literaturą. Marzy jednocześnie o karierze pisarza. Niebawem zaczyna udzielać lekcji tajemniczemu Austriakowi. Jak się okazuje mężczyzna ten zna Ignacego i zna pewne fakty z jego przeszłości, o jakich Biernaccy nigdy nie wiedzieli.

Pierwszy tom cyklu pt. "Drogi do wolności" przypadł mi do gustu. Choć początkowo miałem wrażenie, jakby książka zbytnio się rozwlekała, to jednak z czasem akcja poszła do przodu. Jest w niej wiele ciekawych momentów i zaskakujących puent, które niejako mnie zaintrygowały. Jednak zdarzają się też momenty, które mnie nużyły i wydawały mi się zbędne.

W pierwszym tomie podobały mi się portrety postaci. Choć dopiero poznajemy ich charakter, to już można dostrzec, że są tak samo jak każdy z nas mają swoje wady i zalety oraz pragnienia. Można zauważyć, że łączy je pracowitość i przedsiębiorczość. Przede wszystkim jednak spodobało mi się to, że mimo różnic w charakterach i podejściu do życia rodzina Biernackich potrafi się trzymać w trudnej sytuacji i wzajemnie się wspierać. Najbardziej zaintrygowała mnie postać Lali, która choć stwarza pozory osoby lekkomyślnej i mocno podkreślającej swoją niezależność, okazuje się osobą energiczną posiadającą głowę pełną pomysłów, a także życzliwą dla innych.

Niewątpliwie "Iskra" wzbudziła mój apetyt na lekturę następnych dwóch tomów z tego cyklu. Mam nadzieję, że będą one trzymać poziom pierwszego tomu, a może nawet okażą się lepsze. Jednakże mogę niewątpliwie stwierdzić, że już pierwszy tom przyciąga swoim klimatem i wiernie odtwarza atmosferę Krakowa z początków XX w. Liczę więc na to, że w kolejnych tomach będzie podobnie. Ode mnie siedem gwiazdek.

Lato 1914 r. Kiedy siostry Biernackie: Alina, Marynia i Lala wracają z Lanckorony do Krakowa, nie zdają sobie sprawy, że ich poukładane życie lada moment ma się mocno zmienić. Kiedy wybucha wojna dziewczyny muszą zacząć radzić sobie w trudnej sytuacji i zmierzyć się z nowymi wyzwaniami.

Obdarzona talentem plastycznym i bogatą wyobraźnią Lala nie może zapomnieć o lotniku...

Przez pierwsze około 100 stron miałam bardzo złe zdanie na temat tej książki. Nudna, marudna, zniechęcająca i właściwie nie wiadomo o czym – tak wtedy o niej myślałam. I pewnie tak bym ją opisała, gdyby nie nastąpił duży zwrot w fabule. To właśnie za jego sprawą moja opinia zmieniła się o 180 stopni. Teraz, gdy skończyłam czytać, to z czystym sumieniem mogę tę lekturę polecić. Wystarczy przebrnąć przez mało zachęcający początek, aby dalej móc z czystą przyjemnością delektować się ciekawą, wciągającą i intrygującą historią trzypokoleniowej rodziny Biernackich. Początkowo wszyscy członkowie familii wiodą życie spokojne i dostatnie. Ale bardzo szybko ulega to diametralnej zmianie. Częściowo za sprawą wybuchu I wojny światowej, a częściowo przez wyjście na światło dzienne pewnej rodzinnej tajemnicy, skrzętnie skrywanej całymi latami.

W „Iskrze” znakomicie został oddany klimat Krakowa z początku XX wieku. Dorożki na ulicach, panie w długich sukniach, krzykliwi gazeciarze, urocze kawiarenki. A w tle wojna, front, lazarety, Piłsudski, Legiony. A obok tego wszystkiego miłość, tęsknota za bliskimi i strach o ojców , synów i mężów, czy wrócą z wojny cali i zdrowi. Taka oprawa fabuły nadała książce bardzo dużo uroku.

Jest to piękna saga, z interesującymi bohaterami, z ciekawą, zaskakującą i nieprzewidywalną fabułą. Polecam!

Przez pierwsze około 100 stron miałam bardzo złe zdanie na temat tej książki. Nudna, marudna, zniechęcająca i właściwie nie wiadomo o czym – tak wtedy o niej myślałam. I pewnie tak bym ją opisała, gdyby nie nastąpił duży zwrot w fabule. To właśnie za jego sprawą moja opinia zmieniła się o 180 stopni. Teraz, gdy skończyłam czytać, to z czystym sumieniem mogę tę lekturę...

''Iskra" , ''Jesienny poniedziałek" i ''Zawierucha" to trzy powieści składające się na cykl ''Drogi do wolności" Stanisława Krzemińskiego.
Motywem przewodnim jest wzruszająca historia odzyskiwania przez Polskę niepodległości.
Bardzo podoba mi się krakowski klimat powieści. Pięknie wystrojone kobiety w kapelusze, mężczyźni we fraki, dorożki...Ale przede wszystkim trzy wspaniałe, silne kobiety: Alina, Marynia i Halina. To one wraz z mamą i babką próbują radzić sobie w wojennej rzeczywistości.
''Drogi do wolności'' to cudowna saga o silnych i mądrych kobietach bez których nie byłoby wolnej, niepodległej Polski!!!
Zatem czytajmy

''Iskra" , ''Jesienny poniedziałek" i ''Zawierucha" to trzy powieści składające się na cykl ''Drogi do wolności" Stanisława Krzemińskiego.
Motywem przewodnim jest wzruszająca historia odzyskiwania przez Polskę niepodległości.
Bardzo podoba mi się krakowski klimat powieści. Pięknie wystrojone kobiety w kapelusze, mężczyźni we fraki, dorożki...Ale przede wszystkim trzy...

Stanisław Krzemiński w pierwszym tomie przenosi nas do Krakowa tuż przed wybuchem I Wojny Światowej. Towarzyszymy tam całej rodzinie Biernackich, która chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się idealna, to jak prawie każda, ma swoje wewnętrzne problemy i ukryte od lat sprawy, które mogą powrócić w najmniej oczekiwanym momencie i zachwiać panującym porządkiem. Głównymi bohaterkami są tutaj panny Biernackie. Chociaż są siostrami, to każda jest inna. Alina jest nauczycielką i wciąż pisze opowiadania, Marynia nieustannie coś liczy, a Halina zwana Lalą maluje i buja w obłokach.

Losy wszystkich bohaterów są nierozerwalnie splecione z wydarzeniami historycznymi. Razem z nimi patrzymy na zaczynającą się wojnę i powstające Legiony Piłsudskiego. Patrzmy na śmierć i cierpienie. Jednak w gruncie rzeczy nie jest tej historii aż tak dużo. Stanowi ona tło, a kolejne wydarzenia absorbują uwagę bohaterów, ale to przede wszystkim ich prywatne losy są na pierwszym planie. A w nich nie brak intryg, konfliktów i miłości.

Jak pierwszy tom serii wypada na tle serialu? Mam wrażenie, że podobnie. Historia tylko w niewielu punktach odbiega od tego, co mogliśmy obserwować na ekranach telewizorów i tak naprawdę to właśnie te fragmenty zainteresowały mnie najbardziej. Bo muszę przyznać, że wobec całej powieści pozostałam nieco obojętna, co z całą pewnością można chociaż w części z rzucić na fakt, że już znałam tę fabułę. Może gdybym najpierw sięgnęła po książkę, zostałabym przez nią dużo bardziej wciągnięta. Możne. Ale jest też inna kwestia, która nieco mi przeszkadzała. Powieść została podzielona na części, a one nie dzielą się już na rozdziały lecz na przeplatające się ze sobą sceny. Sceny, które w moim odczuciu zostały zbyt mocno pocięte. Przerywamy jedną, by przenieść się do kolejnej, a zaraz potem wrócić do poprzedniej. W niektórych książkach taki zabieg momentami się sprawdza, by podnieść napięcie, zainteresować jeszcze mocniej czytelnika. Ale tutaj w taki sposób została skonstruowana cała książka i do budowania napięcia na pewno się to nie przyczynia. Mnie to wręcz wybijało z rytmu czytania.

Czy sięgnę po kolejne tomy nie wiem. Wiem, że w kolejnych tytułach akcja tak naprawdę się rozwinie i jestem ciekawa, czy wątek ciotki Janiny i tam zostanie nieco bardziej rozbudowany niż w serialu. Chociaż to tak naprawdę i tak byłby tylko niewielki procent całej powieści, której fabuła raczej mnie nie zaskoczy, a jest tyle innych książek…


https://gulinka-patrzy.blogspot.com/2019/10/stanisaw-krzeminski-iskre.html

Stanisław Krzemiński w pierwszym tomie przenosi nas do Krakowa tuż przed wybuchem I Wojny Światowej. Towarzyszymy tam całej rodzinie Biernackich, która chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się idealna, to jak prawie każda, ma swoje wewnętrzne problemy i ukryte od lat sprawy, które mogą powrócić w najmniej oczekiwanym momencie i zachwiać panującym porządkiem. Głównymi...

Wreszcie dobra polska książka o trudnych czasach, napisana bez zbędnej gloryfikacji, za to z dbałością o szczegóły życia codziennego. Widać warsztat autora - przyłożył się i odrobił solidną lekcję historii. A ja to bardzo doceniam i popieram.

Wreszcie dobra polska książka o trudnych czasach, napisana bez zbędnej gloryfikacji, za to z dbałością o szczegóły życia codziennego. Widać warsztat autora - przyłożył się i odrobił solidną lekcję historii. A ja to bardzo doceniam i popieram.

mialam duze oczekiwania w stosunku do tej sagi. Niestety po kilkudziesieciu stronach nie dalam rady ciagnac dalej.

mialam duze oczekiwania w stosunku do tej sagi. Niestety po kilkudziesieciu stronach nie dalam rady ciagnac dalej.

Seria o kobietach, które pomimo są podporządkowane męskiemu światu. Nie mają głosu. Siostry Biernackie "buntują się" temu światu. Chcą pokazać, że kobiety mają wybór. Dla Aliny, Maryni i Lali wzorem, że kobieta da radę jest ciocia Janina Biernacka. Dzięki maszynie, które zostawił ojciec. Decydują otworzyć gazetę. Dla mężczyzn ruch był jak motyką na słońce. Każda z sióstr jest inna, wnosi swoją "cegiełkę". Tłem historii jest I Wojna Światowa i tworzenie na nowo Polski.
Historia jest napisana na postawie pamiętników rodziny autora.
Dla mnie książki były innym patrzeniem na problemy kobiet. Szczególnie jak było w domu na mieście czy pracy aż do czasu ustanowienia praw wyborczych. W większości, kobiety nie mogły uczestniczyć w rozmowach czy przebywać "na salonach" gdzie byli sami mężczyźni. Mężczyźni uważali, że kobieta ma w domu siedzieć i dbać o ognisko domowe. Siostry Biernackie i Janina Biernacka pokazują, że mimo przeciwności losu, zakazów, można wszystko dokonać.

Seria o kobietach, które pomimo są podporządkowane męskiemu światu. Nie mają głosu. Siostry Biernackie "buntują się" temu światu. Chcą pokazać, że kobiety mają wybór. Dla Aliny, Maryni i Lali wzorem, że kobieta da radę jest ciocia Janina Biernacka. Dzięki maszynie, które zostawił ojciec. Decydują otworzyć gazetę. Dla mężczyzn ruch był jak motyką na słońce. Każda z sióstr...

Po pierwszej części trylogii "Drogi do wolności" jestem pełna zachwytów nad tym, co przeczytałam i pełna ekscytacji w oczekiwaniu tego, co mnie czeka w kolejnych tomach.
Z wielką niecierpliwością śledzę losy rodziny Biernackich.
Akcja powieści toczy się w Krakowie w początkach XX w., a autor bardzo dobrze wprowadza w klimat epoki, nie tylko opisem wydarzeń historycznych, ale też obyczajów i strojów z tamtych lat.
Pozytywnie zaskoczyło mnie ile autor wie, lub dowiedział się w trakcie pisania, o wszelakich sprzętach wtedy używanych, a także o ich specyficznych nazwach. Przykładem choćby aparat fotograficzny. Wszyscy mniej więcej wiemy, jak wyglądały te pierwsze aparaty, ale autor szczegółowo opisuje ich modele, funkcjonowanie i to czym się między sobą różniły. Takich przykładów jest całkiem sporo.
Niestety nie we wszystkich aspektach pan Krzemiński jest taki skrupulatny. Pisze, że 13.06.1912 wypadał w piątek, a to był akurat czwartek oraz, że 2 maja "zbliżało się do pełni" co nie mogło być prawdą, bo według wujka Google na 3 maja przypadała pierwsza kwadra księżyca.
No cóż...licentia poetica.
Pomimo tych mało znaczących nieścisłości książka mnie urzekła. Atmosfera powieści, styl autora, przejrzystość przekazu mimo wielu wątków wciągnęła mnie całkowicie.

Po pierwszej części trylogii "Drogi do wolności" jestem pełna zachwytów nad tym, co przeczytałam i pełna ekscytacji w oczekiwaniu tego, co mnie czeka w kolejnych tomach.
Z wielką niecierpliwością śledzę losy rodziny Biernackich.
Akcja powieści toczy się w Krakowie w początkach XX w., a autor bardzo dobrze wprowadza w klimat epoki, nie tylko opisem wydarzeń historycznych,...

+

+

Historia trzech sióstr przeplatana wydarzeniami z historii - Alina, Lala i Marynia to trzy siostry, które mieszkają w Krakowie. Tu widzimy jak dorastają, jak zaczynają marzyć i jak chcą sięgnąć gwiazd.

Polecam!

Historia trzech sióstr przeplatana wydarzeniami z historii - Alina, Lala i Marynia to trzy siostry, które mieszkają w Krakowie. Tu widzimy jak dorastają, jak zaczynają marzyć i jak chcą sięgnąć gwiazd.

Polecam!