Listy do Duszki

Kolejna historia o miłości tej z mezaliansem, Tym razem to nieplanowane uczucie zaczyna się między Stefanią, a Henrichem. Ona Polka z korzeniami żydowskimi, on Niemiec i dodatkowo czas u progu II wojny światowej.
Druga odsłona to czasy współczesne, gdzie poznajemy starsza panią i jej opiekunkę. Staruszka często wraca do czasów młodości i wspomina ukochanego. Równolegle za granicami Polski swych lat dobiega starszy człowiek, który swoje wspomnienia zamyka w starym brulionie. Tuż przed śmiercią przekazuje go swej wnuczce.
Jak można się domyśleć coś ich łączy, czy tylko wojenne wspomnienia ?
Cała historia choć przepełniona smutkiem, niesie ze sobą jednak bardzo pozytywne przesłanie. Nakazuje bowiem wierzyć w to, że prawdziwa miłość potrafi przetrwać każdą burzę i daje tym samym napęd do przekraczania niemożliwego. Książka bardzo przyjazna w czytaniu, krótkie rozdziały nie nużą, a zawarte w nich listy wzruszają. Jedyne co mi przeszkadzało to początkowe przeskoki w czasie i pomiędzy osobami, bo w ten sposób trudno było się połapać o co chodzi. No i ta trochę zbytnia przewidywalność wydarzeń.

Kolejna historia o miłości tej z mezaliansem, Tym razem to nieplanowane uczucie zaczyna się między Stefanią, a Henrichem. Ona Polka z korzeniami żydowskimi, on Niemiec i dodatkowo czas u progu II wojny światowej.
Druga odsłona to czasy współczesne, gdzie poznajemy starsza panią i jej opiekunkę. Staruszka często wraca do czasów młodości i wspomina ukochanego. Równolegle za...

Ładna, niezbyt zawiła historia, jakich wiele się zdarzyło podczas II wojny światowej...
Chwyta za serce, a oczy cieszy polszczyzną, ciekawymi opisami miejsc. Bohaterowie jakoś mało skomplikowani, ale nie każdy potrafi kreować postacie jak np. Läckberg.
Polecam.

Ładna, niezbyt zawiła historia, jakich wiele się zdarzyło podczas II wojny światowej...
Chwyta za serce, a oczy cieszy polszczyzną, ciekawymi opisami miejsc. Bohaterowie jakoś mało skomplikowani, ale nie każdy potrafi kreować postacie jak np. Läckberg.
Polecam.

To cudowna, ale i bardzo smutna historia miłości Stefanii (córki Polaka i Żydówki) i Heinricha (syna niemieckiego lekarza), która zaczęła się krótko przed wybuchem II wojny światowej w Wolnym Mieście Gdańsk. Autorka napisała ją na podstawie wspomnień swoich starszych podopiecznych. Opisana historia chwyta za serce. Książka napisana jest bardzo ładnym językiem, a opisy Gdańska i okolic są tak sugestywne, że czytając ją miałam wrażenie jakbym spacerowała ulicami miasta nad Motławą i zwiedzała okolice Długiego Targu, Żurawia, fontanny Neptuna, licznych bram miejskich… Choć nie jest to - ze względu na tematykę - prosta, lekka i łatwa lektura, to czyta się ją z ogromną przyjemnością. Bardzo polecam.

To cudowna, ale i bardzo smutna historia miłości Stefanii (córki Polaka i Żydówki) i Heinricha (syna niemieckiego lekarza), która zaczęła się krótko przed wybuchem II wojny światowej w Wolnym Mieście Gdańsk. Autorka napisała ją na podstawie wspomnień swoich starszych podopiecznych. Opisana historia chwyta za serce. Książka napisana jest bardzo ładnym językiem, a opisy...

“Listy do Duszki” najpierw przyciągnęły mnie tytułem, potem zwróciłam uwagę na okładkę, a dopiero na samym końcu zainteresowałam się treścią.

Ewa Formella pracuje jako opiekunka osób starszych i niepełnosprawnych. Już z tego powodu stała mi się bardzo bliska. Wykonując ten zawód, trzeba mieć silną psychikę i wiele empatii. Jest to praca wyczerpująca zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. W zamian dostajemy poczucie, że być może przyczyniliśmy się chociaż trochę to poprawy życia naszych podopiecznych, czasami nie dostajemy kompletnie nic, a czasami pojawiają się historie, takie jak ta opisana przez Ewę Formellę w „Listach do Duszki”. To pierwsza część z czterech, które autorka postanowiła napisać na podstawie wspomnień jej podopiecznych.

Rzecz dzieje się w latach 1937-1938 w Wolnym Mieście Gdańsku. Stefania i Heinrich. Różni ich wszystko a łączy miłość, która nie ma racji bytu. Ona Polka z żydowskimi korzeniami, on Niemiec, w dodatku z uprzywilejowanej rodziny. To nie może skończyć się happy endem. Ich związek zaowocował nowym życiem, które również musi pozostać tajemnicą, nie wie o tym nawet sam Heinrich. Stefania zostaje poinformowana, że jej dziecko zmarło zaraz po porodzie. Młodzi zostali rozdzieleni przez wojenną zawieruchę i knowania rodzin, mają się już nigdy nie spotkać.

To nie jest ckliwa wojenna opowiastka. To historia, która się wydarzyła. To historia czyjegoś życia. Jest w niej SZCZEROŚĆ, a to sprawia, że czytelnik współodczuwa emocje bohaterów, co z kolei czyni, że takie książki chce się czytać.

Bardzo dziękuję Pani Ewo za te emocje. Sięgnę z pewnością po kolejne historie.

“Listy do Duszki” najpierw przyciągnęły mnie tytułem, potem zwróciłam uwagę na okładkę, a dopiero na samym końcu zainteresowałam się treścią.

Ewa Formella pracuje jako opiekunka osób starszych i niepełnosprawnych. Już z tego powodu stała mi się bardzo bliska. Wykonując ten zawód, trzeba mieć silną psychikę i wiele empatii. Jest to praca wyczerpująca zarówno fizycznie, jak...

Łzy w oczach to chyba najlepsza recenzja. Czyta się jednym tchem, bez możliwości oderwania się. Polecam, nic ująć nic dodać.

Łzy w oczach to chyba najlepsza recenzja. Czyta się jednym tchem, bez możliwości oderwania się. Polecam, nic ująć nic dodać.

To moja pierwsza książka tej autorki. Jest to opowieść o nieszczęśliwej miłości dwojga młodych ludzi. Wojna wywarła znaczący wpływ na przebieg wydarzeń. Znajdziemy tutaj piękną miłość, ale także kłamstwo, tajemnice i okropne przeżycia wojenne.Książka wzrusza i daje do myślenia. Warto przeczytać.

To moja pierwsza książka tej autorki. Jest to opowieść o nieszczęśliwej miłości dwojga młodych ludzi. Wojna wywarła znaczący wpływ na przebieg wydarzeń. Znajdziemy tutaj piękną miłość, ale także kłamstwo, tajemnice i okropne przeżycia wojenne.Książka wzrusza i daje do myślenia. Warto przeczytać.

Historia czyta się jednym tchem. Opowieść jest co prawda smutna, bo opowiada o stracie i wielu wojennych rozdarciach jakie dochodziło na tle rasowym. Ale końcówka jest pełna pozytywnych odczuć i dobrze, że chociaż tak się skończyła. Polecam

Historia czyta się jednym tchem. Opowieść jest co prawda smutna, bo opowiada o stracie i wielu wojennych rozdarciach jakie dochodziło na tle rasowym. Ale końcówka jest pełna pozytywnych odczuć i dobrze, że chociaż tak się skończyła. Polecam

Piękna, wzruszająca historia

Piękna, wzruszająca historia

Stefania i Heinrich zakochują się w sobie.. I niby nic w tym dziwnego, nadzwyczajnego... Ale ona córka Polaka i Żydowki.. on syn wpływowego w mieście Niemca. Łączy ich uczucie a dzieli wszystko inne.. Wojna komplikuje wszystko. Brutalnie miesza w ich życiu.. Miłość choc piękna ma marne szanse na wspólną przyszłość, plany, marzenia.. Stefania zachodzi w ciążę. O ukochanym nie ma żadnych wieści.. Rzeczywistość nie pozostawia złudzeń. Nie tak miało być... Książka powstała w oparciu na prawdziwych, realnych wspomnieniach.

Stefania i Heinrich zakochują się w sobie.. I niby nic w tym dziwnego, nadzwyczajnego... Ale ona córka Polaka i Żydowki.. on syn wpływowego w mieście Niemca. Łączy ich uczucie a dzieli wszystko inne.. Wojna komplikuje wszystko. Brutalnie miesza w ich życiu.. Miłość choc piękna ma marne szanse na wspólną przyszłość, plany, marzenia.. Stefania zachodzi w ciążę. O ukochanym...

Książka bardzo dobra,na początku trochę trudno się czytało że względu na koszty łka czasów,teraz w czasie wojny ukraińskiej ile może być tak skrzywdzonych Duszek, ważne że zakończenie jest z happy endem

Książka bardzo dobra,na początku trochę trudno się czytało że względu na koszty łka czasów,teraz w czasie wojny ukraińskiej ile może być tak skrzywdzonych Duszek, ważne że zakończenie jest z happy endem