Gra szklanych paciorków

Okładka książki Gra szklanych paciorków Hermann Hesse
Okładka książki Gra szklanych paciorków
Hermann Hesse Wydawnictwo: Media Rodzina literatura piękna
806 str. 13 godz. 26 min.
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
Das Glasperlenspiel
Wydawnictwo:
Media Rodzina
Data wydania:
2018-05-15
Data 1. wyd. pol.:
1971-01-01
Liczba stron:
806
Czas czytania
13 godz. 26 min.
Język:
polski
ISBN:
9788380084827
Tłumacz:
Maria Kurecka
Tagi:
literatura niemiecka polityka Niemcy duchowość medytacje noblista
Średnia ocen

7,7 7,7 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oficjalne recenzje i

Wyznanie wiary w ducha w czasach przemocy*



1730 370 270

Oceny

Średnia ocen
7,7 / 10
655 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
63
11

Na półkach:

Nie moja bajka… na końcu 3 znośne opowiadania stanowiące 10% książki… ale doleceniam jakość pióra

Nie moja bajka… na końcu 3 znośne opowiadania stanowiące 10% książki… ale doleceniam jakość pióra

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
67
46

Na półkach:

Nie to co "Wilk stepowy", ale też pozycja bardzo dobra i zmuszająca do refleksji. Trochę się dłuży, ale u egzystencjalistów to normalne.

Nie to co "Wilk stepowy", ale też pozycja bardzo dobra i zmuszająca do refleksji. Trochę się dłuży, ale u egzystencjalistów to normalne.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
99
74

Na półkach:

Chyba 3 ostatnie opowiadania są najciekawsza częścią książki. Strasznie rozwleczona.

Chyba 3 ostatnie opowiadania są najciekawsza częścią książki. Strasznie rozwleczona.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
273
239

Na półkach: ,

Znałem kilka osób. Darzyły mnie sympatią. Do czasu, gdy nie wylazła. Ona. Moja zarozumiałość. Konstrukcja zbudowana na marnych przesłankach rzekomej mądrości, która wynikać ma z wiedzy.
"Gra szklanych paciorków" to oryginalny flirt ze spojrzeniem na wiedzę. Potrzebę jej zgłębiania. Wszak jest coś jeszcze. Zabawa z zarozumiałością. "Smutkiem mądrzejszego". Alienacją, by chronić "lepszość". Obawą, że wydestylowana "wiedza" przegra z życiową mądrością.
Taka historia musi drażnić moją zarozumiałość. Skutek: mam poczucie, że jestem jeszcze bardziej. Jeszcze więcej. Ale zaczynam wątpić. Książka, która budzi wątpliwości, jest ważna. Buduje fundament pod ostateczne pytanie, które okazać się może ostateczną katastrofą. Jestem ponad? A może, cały czas, tylko mi się wydaje?

Znałem kilka osób. Darzyły mnie sympatią. Do czasu, gdy nie wylazła. Ona. Moja zarozumiałość. Konstrukcja zbudowana na marnych przesłankach rzekomej mądrości, która wynikać ma z wiedzy.
"Gra szklanych paciorków" to oryginalny flirt ze spojrzeniem na wiedzę. Potrzebę jej zgłębiania. Wszak jest coś jeszcze. Zabawa z zarozumiałością. "Smutkiem mądrzejszego". Alienacją, by...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
499
352

Na półkach:

Dla mnie była to książka o pogłębianiu świadomości, duchowym wzroście i stawaniu się wolnym, by zostawić swoje życiowe podpórki.
Ciekawe trzy życiorysy pióra Józefa Knechta.

Dla mnie była to książka o pogłębianiu świadomości, duchowym wzroście i stawaniu się wolnym, by zostawić swoje życiowe podpórki.
Ciekawe trzy życiorysy pióra Józefa Knechta.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
532
138

Na półkach: , ,

Kastalia / „prowincja pedagogiczna” / XXII wiek.

„Wyznanie wiary w ducha w czasach przemocy.”

Czytając ten migotliwe wieloznaczny poemat / o duchowej arystokracji / czytelnik zyskuje poważnego i wartościowego przyjaciela, jakim jest literatura piękna, jeśli pragnie przy tym zostać mistrzem gry szklanych paciorków, niezależnie od sposobu myślenia, charakteru, nastroju i wirtuozerii, musi nosić w sobie kult prawdy połączony ściśle z kultem piękna i medytacyjną troską o duszę oraz pamiętać o tym, że „duch” to synteza „intelektu” i „emocji”.

”To bowiem, czego szukam i potrzebuję, to proste, naturalne zadanie: szukam człowieka, który mnie potrzebuje.”

Powieść bliska zakorzenionemu w kulturze japońskiej poszukiwaniu równowagi i harmonii w każdej dziedzinie życia lub inaczej rzecz ujmując: „szczególnie czystego nastroju i duchowego ładu wewnętrznego”, jednocześnie pieśń pochwalna na cześć muzyki o wysokich walorach edukacyjnych / o nauczaniu, wychowywaniu i przekazywaniu dalej tego, co sami otrzymaliśmy, dodając od siebie wszystko to, co cenne i wartościowe zdołaliśmy zdobyć i zrozumieć.

„W Kastalii udało się urzeczywistnić nie tylko służbę prawdzie, medytację i szacunek dla piękna, lecz także to, co w wieku XX, tak naznaczonym wojną, było zwalczane i zagrożone: swobodny rozwój i kształcenie człowieka wolnego od manipulacji ze strony państwa oraz niezależność nauki i kultury od celów komercyjnych, ideologicznych i politycznych.”

Poemat będący zwieńczeniem prastarego marzenia filozofów, wizjonerów i językoznawców o stworzeniu universitas litterarum / syntezy wszelkiej wiedzy.

Powieść wydana w roku 1943.

Kastalia / „prowincja pedagogiczna” / XXII wiek.

„Wyznanie wiary w ducha w czasach przemocy.”

Czytając ten migotliwe wieloznaczny poemat / o duchowej arystokracji / czytelnik zyskuje poważnego i wartościowego przyjaciela, jakim jest literatura piękna, jeśli pragnie przy tym zostać mistrzem gry szklanych paciorków, niezależnie od sposobu myślenia, charakteru, nastroju i...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
33
13

Na półkach:

Wymagająca uczta dla intelektu. Dość inkluzywna. Każdy może zjeść tyle, ile zdoła.

Wymagająca uczta dla intelektu. Dość inkluzywna. Każdy może zjeść tyle, ile zdoła.

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
302
238

Na półkach:

Kraina ducha, intelektu, filozoficzno-naukowego podejścia do życia, stoicyzm oraz dystans do życia i świata. Brak żądz, brak pędu do kariery, brak pogoni za dobrami materialnymi.

Jedynie intelekt. Transcendencja, przekraczanie granic własnego umysłu i osobowości. Zgłębianie wiedzy i przekazywanie jej dalej. Samorealizacja i dążenie do duchowo-intelektualnej doskonałości. Bez dbania o byt, bez troski o jutro. Spokojne życie w arystokratycznej kaście wybrańców.

Utopia, ale jakże piękna. Gdybyż kraina taka mogła istnieć!
Na drugim biegunie świat zwykłych ludzi, z ich przyziemnymi problemami, brutalnością, głupotą i prostactwem. Pociąga jednak żywym, gwałtownym pięknem emocji. Co wybrać?

Książka trudna, ale wyśmienita, do odczytywania na wielu płaszczyznach, napisana pięknym językiem, kunsztownie skomponowana, aż chce się do niej wracać. Rzecz o poszukiwaniu wewnętrznego spokoju i harmonii, o samodoskonaleniu, czystości ducha, o drodze do lepszej wersji siebie. Do lepszego rozumienia innych. Wspaniale pokazane relacje międzyludzkie, wciąż przewijający się motyw mistrza i ucznia, starości i młodości, przemijania. Każda rozmowa, każdy dialog to starannie dobrane słowa dające do myślenia. Niesamowite dopracowanie każdego szczegółu. Książka do powolnego smakowania. Zakończenie perełka. Wręcz zmusza do ponownego przemyślenia całości.

Typ książki, która momentami nuży, momentami wciąga niesłychanie, na pewno wycisza. Po przeczytaniu nie daje spokoju. Zostaje z tobą. Pracuje w tobie.

„Historia świata to bezkresna, nudna a nieciekawa relacja o gwałceniu słabszych przez silniejszych (...) treść jej stanowi przecież wyłącznie egoizm ludzki oraz wiecznie jednaka, wiecznie siebie przeceniająca i siebie tylko gloryfikująca walka o władzę, o materialną, brutalną, zwierzęcą władzę, o coś takiego więc, co w świecie wyobrażeniowym Kastalczyka bądź nie istnieje, bądź też najmniejszej nawet wartości nie posiada".

„Historia świata to bieg na wyścigi w czasie, pęd do zysków, władzy, skarbów (...),akt intelektu, kultury, sztuki jest natomiast rzeczą przeciwną (...) wyłamaniem się z niewoli czasu, prześlizgnięciem się człowieka z bagna popędów i ociężałości na inną płaszczyznę, w ponadczasowość, uwolnienie się od czasu, rzeczywistość absolutnie ahistoryczna".

„Prawdziwy gracz szklanych paciorków powinien być przepojony radością, niczym dojrzały owoc słodkim sokiem, przede wszystkim zaś winien mieć w sobie pogodę muzyki, która nie czym innym jest, jeno odwagą, pogodnym a uśmiechniętym kroczeniem i tańcem poprzez sam środek okropności i płomieni świata, uroczystym składaniem ofiary”.

Kraina ducha, intelektu, filozoficzno-naukowego podejścia do życia, stoicyzm oraz dystans do życia i świata. Brak żądz, brak pędu do kariery, brak pogoni za dobrami materialnymi.

Jedynie intelekt. Transcendencja, przekraczanie granic własnego umysłu i osobowości. Zgłębianie wiedzy i przekazywanie jej dalej. Samorealizacja i dążenie do duchowo-intelektualnej doskonałości....

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
1057
1005

Na półkach:

Napiszę tylko o tym co odebrałam z perspektywy kultury zachodniej XXIw (dzieło Hessego jest bowiem wielopłaszczyznowe w interpretacji) Gra szklanych paciorków przenosi nas bowiem w przestrzeń, która jest dziś prawie nieobecna . Mamy bowiem wokół mnóstwo pragmatyzmu związanego z nowymi technologiami i jednocześnie mnóstwo eksplorowania emocji i przeżyć. Mało jest zaś tego co jest istotą Kastalii: arystokracji ducha i intelektualizmu, poszukiwania prawdy, filozoficznego dystansu , wytrwałej pracy bez widocznych korzyści materialnych,zgody na hierarchiczność i podporządkowanie w ramach rozwoju. itp. Czy jest w naszej kulturze miejsce na taką przestrzeń ? i jak może ona łączyć się z codziennym bytowaniem i rzeczywistością dziejów?

Napiszę tylko o tym co odebrałam z perspektywy kultury zachodniej XXIw (dzieło Hessego jest bowiem wielopłaszczyznowe w interpretacji) Gra szklanych paciorków przenosi nas bowiem w przestrzeń, która jest dziś prawie nieobecna . Mamy bowiem wokół mnóstwo pragmatyzmu związanego z nowymi technologiami i jednocześnie mnóstwo eksplorowania emocji i przeżyć. Mało jest zaś tego...

więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
30
30

Na półkach:

"Do Towarzystwa Thule, które tworzyło NSDAP oraz promowało Adolfa Hitlera należeli min.: Hermann Hesse, Carl Jung, Lenin, Trocki, Franz Kafka, Rudolf Steiner itd."
Constance Cumbey : "Ukryte zagrożenia tęczy."

"Do Towarzystwa Thule, które tworzyło NSDAP oraz promowało Adolfa Hitlera należeli min.: Hermann Hesse, Carl Jung, Lenin, Trocki, Franz Kafka, Rudolf Steiner itd."
Constance Cumbey : "Ukryte zagrożenia tęczy."

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    1 748
  • Przeczytane
    913
  • Posiadam
    293
  • Teraz czytam
    55
  • Ulubione
    53
  • Literatura niemiecka
    24
  • Chcę w prezencie
    16
  • Nobliści
    12
  • Klasyka
    9
  • Literatura piękna
    8

Cytaty

Więcej
Hermann Hesse Gra szklanych paciorków Zobacz więcej
Hermann Hesse Gra szklanych paciorków: próba opisu życia magistra ludi Józefa Knechta wraz z jego spuścizną pisarską Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także