Zabawna powieść „ku pokrzepieniu serc”, dla kobiet, które z różnych przyczyn chcą rozpocząć nowe życie.
Mira Kowal, kobieta lat 40+ lub 50-, nagle staje przed perspektywą olbrzymich zmian, zarówno na gruncie prywatnym, jak i zawodowym. W małżeństwie klasyka – mąż odchodzi do młodszej, przy okazji zabierając ze sobą większość zebranego wspólnie majątku. W życiu zawodowym – zmiana zarządu, redukcja etatów, no i ląduje się na bruku… Do tego koleżanki na siłę chcą zmienić jej image na bardziej sexy, a mamusia pewnego ciapowatego starego kawalera widzi w niej ostatnią nadzieję na partnerkę dla swojego syneczka… Pomoc w tych wszystkich tarapatach przychodzi z nieoczekiwanej strony – od niechcianego przyszłego zięcia Miry, który jest starszy nie tylko od jej córki, ale i od niej samej.
Przyznam, że początkowo powieść „Moja druga młodość” nie podobała mi się.
Po pierwsze – nie podobała mi się główna bohaterka – zbyt głupkowata, mówi i działa, praktycznie zawsze robiąc z siebie pośmiewisko, zachowuje się jak dziesięciolatka z ADHD,
a nie doświadczona przez los pięćdziesięciolatka. W sumie to nawet nie dziwiłam się jej mężowi, że ją porzucił, bo ja osobiście takiej wariatki w domu bym nie zniosła. Z całego serca współczułam Ewelinie matki, która robi jej obciach przed wszystkimi znajomymi
i narzeczonymi, i modliłam się, żeby za jakieś 15 lat nie zdziwaczeć tak jak Mira. Nic mnie nie śmieszyła, a tylko wzbudzała niesmak i politowanie.
Po drugie – otoczenie głównej bohaterki, a konkretnie jej dwie przyjaciółki: Krystyna
i Sabina. Tak samo pomylone, jak Mira, a może nawet bardziej. Irytująca jest zwłaszcza Krystyna, której nie interesuje praktycznie nic poza kosmetykami, ciuchami i nowymi (koniecznie młodymi!) kochankami. W ogóle odniosłam wrażenie, że te trzy panie są puste jak studnia w czasie suszy, a ich jedynym życiowym celem jest bieganie po sklepach i polowanie na facetów. Do gustu przypadli mi za to bohaterowie męscy – Jeremi i Włodzimierz. Obaj zdystansowani do szaleństw pani Miry, obaj gotowi wyciągnąć ją z tarapatów, szarmanccy, logicznie myślący itd. Jeżeli „Moja druga młodość” miała być powieścią feministyczną, to niestety się to autorce nie udało, gdyż kobiety zostały w niej przedstawione jako skończone idiotki, zaś faceci stanowią ich logicznie myślącą podporę, bez której wylądowałyby albo
w szpitalu psychiatrycznym, albo w więzieniu.
Po trzecie sama fabuła – jakoś nie przemawiają do mnie książki, w których z poważnych życiowych dramatów robi się komedie. Rozumiem, że może niektórym czytelniczkom takie powieści są potrzebne, np. jako forma terapii, jednak w „Mojej drugiej młodości” wszystkie dramatyczne wydarzenia zostały przestawione zbyt trywialnie, jakby kompletnie nic się nie stało, a życie to tylko kabaret. Szczerze to jednak bardziej przemawiają do mnie powieści,
w których bohaterki po odejściu partnerów podcinają sobie żyły i trafiają do szpitali psychiatrycznych, niż gdy zachowują się jak kompletne kretynki, tak jak Mira.
Jednak moje nastawienie do tej powieści zmieniło się diametralnie od strony 130. Nie wiem, co się dokładnie stało, ale powieść przestała mnie irytować, a zaczęła bawić, i to do tego stopnia, że sama śmiałam się jak idiotka, za co wcześniej krytykowałam Mirę. Pozostałe mi 2/3 książki przeczytałam praktycznie w jeden dzień, i był to jeden z najśmieszniejszych dni w moim życiu.
Do tej pory zastanawiam się, co sprawiło, że „Moja druga młodość” z irytującej
i głupkowatej stała się przezabawna. Może to, że bohaterki przestały wreszcie uganiać się za facetami jak gimnazjalistki, a zaczęły pracować jako „poważne” panie detektyw?
„Mojej drugiej młodości na pewno nie zaliczę do grona swoich ulubionych powieści – na to jest jednak za słaba, lecz będę ją polecać jako znakomitą książkę na poprawę humoru, która może rozśmieszyć nawet takie sztywniary jak ja.

Recenzja pochodzi z mojego bloga "Świat Powieści": https://swiat-powiesc.blogspot.com/

Zabawna powieść „ku pokrzepieniu serc”, dla kobiet, które z różnych przyczyn chcą rozpocząć nowe życie.
Mira Kowal, kobieta lat 40+ lub 50-, nagle staje przed perspektywą olbrzymich zmian, zarówno na gruncie prywatnym, jak i zawodowym. W małżeństwie klasyka – mąż odchodzi do młodszej, przy okazji zabierając ze sobą większość zebranego wspólnie majątku. W życiu zawodowym –...

Bardzo dziękuję wydawnictwu Dygresje za przesłanie egzemplarza i bardzo przepraszam, że moja króciutka recenzja pojawia się dopiero teraz, ale ściemniać nie zamierzam i piszę dlaczego tak się stało. Otóż, jak podejrzewam, znaczne grono czytelników wybiera książkę oglądając okładkę, szczególnie wtedy, kiedy nazwisko autora niewiele mówi lub jest mało znane. Tak więc książka przyszła, ale wraz z nią pojawiły się inne, które wyglądały przy "Mojej drugiej młodości" jak przysłowiowe milion dolarów. Cóż, ile znaczy opakowanie? Tak więc książka troszkę poleżała, ale kiedy w końcu okładka została uchylona, a moje oczęta przebiegły po paru linijkach, to zostałam "wciągnięta" i tak już pozostało do ostatniej stroniczki.

Powieść jest świetna, pełna humoru, niesamowitych zdarzeń, nie twierdzę, że niemożliwych, broń Boże, no bo nawet mnie zdarzają się rzeczy nieprawdopodobne, wiem, że niektóre kobiety po prostu tak mają, takie chodzące kataklizmy. Nasza bohaterka, to niemalże moja rówieśnica, więc zna życie jak ja, szaleje jak ja, wymyśla jak ja, martwi się jak ja i ma nawet szurnięte przyjaciółki, dosłownie jak ja! Książkę naprawdę czyta się jednym tchem, a wyczyny bohaterek bawią do łez i pewnie jeszcze długo będą wracać we wspomnieniach. Mira Kowal ma ewidentne zacięcie do świetnych komedii. "Moja druga młodość" to dowód, że kobiety potrafią wiele, a ich wyobraźnia i marzenia doprawdy nie mają granic. Tylko takie kochać!
No i sprawdza się porzekadło, aby nie oceniać książki po okładce, bo niestety w okładce "do bani" skrywa się wyjątkowa komedia, a humor sytuacyjny wylewa niemal z każdej strony. Super czytanie!

Bardzo dziękuję wydawnictwu Dygresje za przesłanie egzemplarza i bardzo przepraszam, że moja króciutka recenzja pojawia się dopiero teraz, ale ściemniać nie zamierzam i piszę dlaczego tak się stało. Otóż, jak podejrzewam, znaczne grono czytelników wybiera książkę oglądając okładkę, szczególnie wtedy, kiedy nazwisko autora niewiele mówi lub jest mało znane. Tak więc książka...

Książka napisana lekkim, przyjemnym stylem. Koniecznie należy dotrzeć do sceny na basenie :-).

Książka napisana lekkim, przyjemnym stylem. Koniecznie należy dotrzeć do sceny na basenie :-).

Dzisiaj opowiem Wam parę słów o "Mojej drugiej młodości" - książce, którą dostałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dygresje. Choć jest to lektura o dojrzałej kobiecie, to jednak nie przeszkadzała mi różnica w moim i jej wieku.

Początek książki był bardzo dobry. Poznajemy główną bohaterkę, jej rodzinę i najlepsze przyjaciółki. Akcja zaczyna się rozkręcać, szczególnie gdy na plan wchodzi przyszły zięć Miry. Choć z początku ciężko było mi go polubić, tak później wydarzenia z nim były ciekawe. Nie chcąc za wiele zdradzać, dodam jeszcze tylko, że stanowił on pierwszą niespodziankę, jaka czekała na czytelnika podczas lektury.

Dalej było już różnie. Niektóre z przygód Miry wydawały się mało realne, a w przypadku innych na miejscu bohaterki nie zawsze bym się zgodziła by wziąć w nich udział. Mirze zawsze towarzyszyły jej przyjaciółki - Sabina i Krystyna, obydwie były bardzo oryginalne. Czytając o ich przygodach brakowało mi jednej mniej zwariowanej członkini tej trójki. Dlatego, w porównaniu do początku, reszta wypadła trochę słabiej. Jeśli jednak spojrzy się na "Moją drugą młodość", z perspektywy, że miała być to książka ku pokrzepieniu i dobrej zabawie, to można przymknąć oko na kilka niuansów.

Dlatego, jeśli macie ochotę na zakręconą historię między innymi z zabójczym fitnessem wodnym oraz pościgiem i ucieczką przed policją, to spróbujcie się zabrać za tą pozycję. W wolnej chwili powinna dobrze się sprawdzić.

https://ourbooksourlive.blogspot.com/2018/02/recenzja-moja-druga-modosc-mira-kowal.html

Dzisiaj opowiem Wam parę słów o "Mojej drugiej młodości" - książce, którą dostałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Dygresje. Choć jest to lektura o dojrzałej kobiecie, to jednak nie przeszkadzała mi różnica w moim i jej wieku.

Początek książki był bardzo dobry. Poznajemy główną bohaterkę, jej rodzinę i najlepsze przyjaciółki. Akcja zaczyna się rozkręcać, szczególnie gdy na...

Mira znajduje się między czterdziestką a pięćdziesiątką w metryce. Ma dorosłą córkę, byłego męża i niereformowalne przyjaciółki. W jej życiu pojawia się też niechciany zięć oraz zdziwaczały wędkarz. Połączenie losów bohaterów to prawdziwy galimatias i cyrk na kółkach.

Początkowo byłam nastawiona do tej książki bardzo sceptycznie. Całość wydawała mi się wymuszona, wszystkie historie jakby na siłę zabawne, a brak zdań złożonych sprawiał, że każdy zwrot brzmiał jak wystrzał karabinu. Z czasem jednak przyzwyczaiłam się do stylu autorki i zaczęłam się dobrze bawić. Ba! Nawet czułam się rozbawiana podczas lektury tej powieści.

Zawsze powtarzam, że uwielbiam „bohaterki – wariatki”, takie zakręcone, zabawne, naiwne, niezdarne postacie, które co chwilę przypadkowo ładują się w kłopoty i śmieszne historie. Mira jednak pobiła wszystkie kobiety z książek, które do tej pory przeczytałam. Popada w konflikt z prawem, daje się wciągnąć w najdziwniejsze pomysły przyjaciółek, traci głowę dla pewnego mężczyzny, robi głupoty po alkoholu (bez niego zresztą też) i wprost nie da się jej nie lubić. Jej przyjaciółki nie są wcale lepsze, ich siła nasila się, gdy spotykają się ze sobą i wpadają na kolejny genialny pomysł. Mam wrażenie, że jedynymi w miarę myślącymi postaciami są Ewelina i Jeremi – córka i przyszły zięć Miry. Nadają oni równowagę w tym świecie wariatów.

Ta niespełna trzystustronicowa książka, to pozycja idealna dla damskiej części czytelników. Poprawi humor po ciężkim dniu, odpręży i pomoże uciec od zmartwień. Jej bohaterowie są komiczni, a akcja nieustane mknie do przodu. Bez przerwy coś się dzieje, ale ten chaos jest bardzo dobrze przemyślany. „Moja druga młodość”, to komedia pomyłek, pełna niedomówień, przekręconych faktów oraz komicznych gagów. Koniecznie musicie ją przeczytać!

Mira znajduje się między czterdziestką a pięćdziesiątką w metryce. Ma dorosłą córkę, byłego męża i niereformowalne przyjaciółki. W jej życiu pojawia się też niechciany zięć oraz zdziwaczały wędkarz. Połączenie losów bohaterów to prawdziwy galimatias i cyrk na kółkach.

Początkowo byłam nastawiona do tej książki bardzo sceptycznie. Całość wydawała mi się wymuszona, wszystkie...