Kraków.
Ciekawa, wciągająca, czasami poruszająca książka, która pozwala nam się przenieść do zaułków średniowiecznego Krakowa.

Kraków.
Ciekawa, wciągająca, czasami poruszająca książka, która pozwala nam się przenieść do zaułków średniowiecznego Krakowa.

Temat bardzo ciekawy, jednak po lekturze odniosłem wrażenie, że mógłby być zrealizowany lepiej. Czytając odrobinę się męczyłem. Liczyłem na atrakcyjniejszy dla czytelnika opis codzienności sprzed kilkuset lat.

Temat bardzo ciekawy, jednak po lekturze odniosłem wrażenie, że mógłby być zrealizowany lepiej. Czytając odrobinę się męczyłem. Liczyłem na atrakcyjniejszy dla czytelnika opis codzienności sprzed kilkuset lat.

Rewelacyjna książka, bardzo mi się podobała.
Jako laik w historii Krakowa dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, a że były podane przystępnym językiem i w lekkiej formie, to czytało się szybko i przyjemnie.
Polecam!

Rewelacyjna książka, bardzo mi się podobała.
Jako laik w historii Krakowa dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, a że były podane przystępnym językiem i w lekkiej formie, to czytało się szybko i przyjemnie.
Polecam!

Jeżeli ktoś jest zainteresowany średniowieczem to polecam. Jeżeli ktoś interesuje się średniowiecznym Krakowem to zdecydowanie polecam. Pozostałe osoby przeczytają z większym bądź mniejszym zainteresowaniem, a pod koniec książki stwierdzą pewnie, że szału nie ma.

Jeżeli ktoś jest zainteresowany średniowieczem to polecam. Jeżeli ktoś interesuje się średniowiecznym Krakowem to zdecydowanie polecam. Pozostałe osoby przeczytają z większym bądź mniejszym zainteresowaniem, a pod koniec książki stwierdzą pewnie, że szału nie ma.

Cierpliwości wystarczyło do początku 4. rozdziału. Książka rzuca faktami, często niejasno przytoczonymi, a czytelnik ma sobie z tego ułożyć całość. Drętwy styl, marne próby humoru, rodem z podręcznika szkolnego albo amatorskiego pisma historycznego. Katolickie odchyły, wszędzie łaska Boża, ozdrowienia za wstawiennictwem, cudowne wizerunki – to na pewno książka dla dorosłych?

Cierpliwości wystarczyło do początku 4. rozdziału. Książka rzuca faktami, często niejasno przytoczonymi, a czytelnik ma sobie z tego ułożyć całość. Drętwy styl, marne próby humoru, rodem z podręcznika szkolnego albo amatorskiego pisma historycznego. Katolickie odchyły, wszędzie łaska Boża, ozdrowienia za wstawiennictwem, cudowne wizerunki – to na pewno książka dla dorosłych?

Ilość cytatów starodawną polszczyzną poraża.
Cała książka to brak lekkości i stylu.
Miernotę tej książki odczuwa się tym boleśniej, jeśli czytało się podobne , angielskie wydania o średniowiecznej Anglii czy o starożytnym Rzymie.

Ilość cytatów starodawną polszczyzną poraża.
Cała książka to brak lekkości i stylu.
Miernotę tej książki odczuwa się tym boleśniej, jeśli czytało się podobne , angielskie wydania o średniowiecznej Anglii czy o starożytnym Rzymie.

Jeśli gościcie w średniowiecznym mieście po raz pierwszy, a o życiu w epoce wiecie niezbyt wiele to książka Pani Agnieszki będzie dla was wspaniałą podróżą i przygodą.
Autorka przedstawia codzienność w niezbyt gościnnej epoce w sposób przystępny, zrozumiały, miejscami zabawny.
Wraz ze średniowiecznymi krakowianami budzimy się o świcie, ruszamy do pracy w cechu, świętujemy Gody i Zapusty, tańczymy z Lajkonikiem, jemy średniowieczne potrawy, bierzemy ślub, rodzimy potomstwo, zwiedzamy miasto i podglądamy wszystkie warstwy społeczne a na końcu...umieramy.
Nie są to bynajmniej wymyślone przez autorkę realia czy opis średniowiecza jako krainy zmyślonej (patrz: autorzy powieści historycznych). Pani Agnieszka przekopała całe sterty materiałów źródłowych, więc książkę czyta się jak bardzo profesjonalny i błyskotliwy podręcznik (Szkoda, że za moich czasów nie było w szkołach tego typu lektur :-( )
To co przeszkadzało mi w lekturze to:
- zbyt częste powtórzenia (np. O cechach, majstrach i rzemiosłach czytamy na samym początku a później jeszcze raz w połowie książki)
- miejscami zbyt duży chaos w konstrukcji książki, rozdziałach, pomysłach. Czasami myśli autorki przeskakują do zupełnie niepowiązanych ze sobą wątków, najczęściej zakończonych słowami: "a o tym przeczytacie dalej / w rozdziale nr...".
- fakt, że przeczytałem wszystkie tomy genialnej sagi o Kacprze Ryxie, gdzie średniowieczny Kraków grał pierwsze skrzypce. I był to stradivarius przy którym "Jak przetrwać..." to, niestety, zaledwie skrzypki Janka Muzykanta...

Jeśli gościcie w średniowiecznym mieście po raz pierwszy, a o życiu w epoce wiecie niezbyt wiele to książka Pani Agnieszki będzie dla was wspaniałą podróżą i przygodą.
Autorka przedstawia codzienność w niezbyt gościnnej epoce w sposób przystępny, zrozumiały, miejscami zabawny.
Wraz ze średniowiecznymi krakowianami budzimy się o świcie, ruszamy do pracy w cechu, świętujemy...

Pasjonuje mnie historia, ale nie taka, jakiej uczą w szkole ( ta jest strasznie nudna). Historię można jednak przedstawiać inaczej: z wielką przyjemnością przeczytałam "Jak przetrwać w średniowiecznym Krakowie".
Książka jest napisana przystępnym językiem. Czyta się ja bardzo lekko.
Autorka opisuje życie naszych przodków od momentu urodzin aż do nieuniknionej śmierci. W trakcie podróży w czasie poznajemy warunki życia codziennego bogatych mieszczan i biednego plebsu. Wiele faktów mnie zaskoczyło (między innymi sprawy związane z higieną),a wiele innych znałam. Wiem jak dawniej mieszkano i co jedzono. Zdziwiło mnie, że tak wiele dni wolnych od pracy mieli ówcześni rzemieślnicy. Poznałam powiązania cechowe, sposoby na "leczenie" wielu trapiących ludzi chorób. Autorka porusza tematy tabu ( miedzy innymi prostytucję i nadużywanie trunków).
Czy po przeczytaniu chciałabym mieszkać w średniowiecznym Krakowie? Chyba jednak nie. Nie odpowiadały by mi zapachy, kuchnia i wszechobecne wtrącanie się wszystkich do wszystkiego no i ten język całkiem obcy chociaż niby polski.
Dobrze jest w zaciszu swojego domu, z filiżanką dobrej herbaty czytać i stwierdzić, że choć ciągle narzekamy, to jednak w naszych czasach nie jest najgorzej.
Polecam wszystkim, którym niekonwencjonalne podejście do historii nie jest obce.

Pasjonuje mnie historia, ale nie taka, jakiej uczą w szkole ( ta jest strasznie nudna). Historię można jednak przedstawiać inaczej: z wielką przyjemnością przeczytałam "Jak przetrwać w średniowiecznym Krakowie".
Książka jest napisana przystępnym językiem. Czyta się ja bardzo lekko.
Autorka opisuje życie naszych przodków od momentu urodzin aż do nieuniknionej śmierci. W...

Dawno nie czytałam książki, którą tak źle się czyta. Nie źle...okropnie...Cała masa informacji spisana nieefektownie, z niezwykle irytującymi, powtarzającymi się co chwila słowami "Droga czytelniczko, drogi czytelniku" oraz "ale o tym opowiem jeszcze w rozdziale X" Tak jakby autorka nie miała na napisanie tej książki całkowicie koncepcji. Te trzy gwiazdki daję wyłącznie za to, że zgromadzona jest tam jednak jakaś wiedza (często nie w temacie średniowiecznego Krakowa, przekazana jak do średnio rozgarniętych dzieci, gdzie fakty są podane chaotycznie, bez zamysłu i pomysłu) Mam wrażenie, że nie wyniosłam w tej lektury nic, oprócz wyraźnego niesmaku straty czasu. I była to nieciekawa i męcząca strata czasu.

Dawno nie czytałam książki, którą tak źle się czyta. Nie źle...okropnie...Cała masa informacji spisana nieefektownie, z niezwykle irytującymi, powtarzającymi się co chwila słowami "Droga czytelniczko, drogi czytelniku" oraz "ale o tym opowiem jeszcze w rozdziale X" Tak jakby autorka nie miała na napisanie tej książki całkowicie koncepcji. Te trzy gwiazdki daję wyłącznie za...

Czy Lisioł przetrwałby w śrrdniowiecznym Krakowie?

Prawdę mówiąc miałby z tym przetrwaniem spore problemy! Średniowieczny Kraków to nie miejsce dla grzecznych lisów. Trzeba mieć oczy dookoła głowy i uważać na swój ogon dniem i nocą. Nie ma lekko! Pani Agnieszka Bukowczan-Rzeszut podjęła się napisania podręcznika dla chcących podjąć to wyzwanie. Po swojej pierwszej porażce w styczności z średniowiecznym Krakowem Lisioł chętnie wyciągnął swoje łapki po książkę "Jak przetrwać w średniowiecznym Krakowie". Trzeba przyznać, że początkowa styczność z tą pozycją nie była zbyt udana. Rozdział startowy pod tytułem "Garść dobrych rad" pozostawia uczucie niedosytu, ale nie w tym dobrym znaczeniu, wręcz przeciwnie, jakby autorka chciała nam powiedzieć coś więcej ale nie potrafiła! Na szczęście kolejne rozdziały okazały się w pełni satysfakcjonujące! Prezentowane życie codzienne w średniowiecznym Krakowie wciąż nie pachnie sielanką, ale dzięki zawartym w książce informacjom już nie dacie się zrobić na szaro na targu czy w sądzie. Będziecie wiedzieć, gdzie przebiega cieńka granica tego co dozwolone i w dobrym smaku, a gdzie zaczyna się sodoma i gomora. Na pewno łaźni należy się bać, poważnie! To bardzo niebezpieczne miejsce, Lisioł potwierdza.

Z czystym sercem polecamy ową pozycję dla wszystkich fanów przetrwania w średniowieczu! W końcu przetrwanie to ważna sprawa

Czy Lisioł przetrwałby w śrrdniowiecznym Krakowie?

Prawdę mówiąc miałby z tym przetrwaniem spore problemy! Średniowieczny Kraków to nie miejsce dla grzecznych lisów. Trzeba mieć oczy dookoła głowy i uważać na swój ogon dniem i nocą. Nie ma lekko! Pani Agnieszka Bukowczan-Rzeszut podjęła się napisania podręcznika dla chcących podjąć to wyzwanie. Po swojej pierwszej porażce...