Bardzo ciekawa pozycja , pomijając język głównego bohatera opowiada o bardzo ciekawych wydarzeniach, ma tez zapewne ogromne doświadczenie i praktykę w tym temacie. Dodatkowe długi nieznany motyw Arabów rezydujących w Polsce za komuny, polecam.

Bardzo ciekawa pozycja , pomijając język głównego bohatera opowiada o bardzo ciekawych wydarzeniach, ma tez zapewne ogromne doświadczenie i praktykę w tym temacie. Dodatkowe długi nieznany motyw Arabów rezydujących w Polsce za komuny, polecam.

Świetna książka, wiele ciekawych faktów i wydarzeń z przeszłości.

Świetna książka, wiele ciekawych faktów i wydarzeń z przeszłości.

Ciekawy i interesujący temat. A Dziewulski??, wiadomo Gwiazdor!.

Ciekawy i interesujący temat. A Dziewulski??, wiadomo Gwiazdor!.

W latach 80-tych ub. wieku pojawiały się w prasie informacje o porwaniach samolotów w Polsce. Nie miałem pojęcia, że było ich aż tyle. Jerzy Dziewulski w wywiadzie przekazuje informacje na temat mało znanych faktów z czasów PRL. Bardzo ciekawa lektura.

W latach 80-tych ub. wieku pojawiały się w prasie informacje o porwaniach samolotów w Polsce. Nie miałem pojęcia, że było ich aż tyle. Jerzy Dziewulski w wywiadzie przekazuje informacje na temat mało znanych faktów z czasów PRL. Bardzo ciekawa lektura.

Moja wiedza na temat terrorystów opiera się na zamachach w krajach europejskich oraz na świecie. Nie miałam pojęcia, że na polskiej ziemi w czasach PRL miało miejsce tyle ważnych wydarzeń dla Polski i Świata. pan Jerzy Dziewulski wprowadza nas w świat do, którego zwykły śmiertelnik nie ma wstępu. Mordercze zakamarki umysłu terrorysty, zostały dla nas przedstawione w tej pozycji, dość skrupulatnie. Jestem pod wrażeniem tej książki. I serdecznie polecam ją przeczytać.

Moja wiedza na temat terrorystów opiera się na zamachach w krajach europejskich oraz na świecie. Nie miałam pojęcia, że na polskiej ziemi w czasach PRL miało miejsce tyle ważnych wydarzeń dla Polski i Świata. pan Jerzy Dziewulski wprowadza nas w świat do, którego zwykły śmiertelnik nie ma wstępu. Mordercze zakamarki umysłu terrorysty, zostały dla nas przedstawione w tej...

Ta książka jest jak cały Jerzy Dziewulski - trochę mitoman - na zasadzie gdzie ja nie byłem, co nie robiłem, trochę policyjny celebryta, ale też po prostu ciekawy facet.

Wiele rzeczy można "Dziewulowi" zarzucić, ale trudno mu odmówić jednego: gość zna się na tym, co robi. Ok, ma swoje poglądy, polityczną przeszłość, ale na terroryzmie zjadł zęby. I właśnie fragmenty książki, w której rozmówca opowiada o sposobach działania i rozpracowywania terrorystów, ich wizytach w Polsce itp. czyta się najlepiej - może dlatego, że jest tam też najmniej wulgaryzmów.

Wadą książki jest edycja, a właściwie jej brak. Krzysztof Pyzia, który występuje w roli prowadzącego rozmowę, wypada blado, a jego wtręty są sztuczne i wymuszone. Może trzeba było po prostu postawić na formę pierwszoosobową i monolog Dziewulskiego? Albo przynajmniej spróbować nieco okiełznać strumień świadomości rozmówcy. Tak więc forma nie najlepsza, ale treść warta przeczytania.

Ta książka jest jak cały Jerzy Dziewulski - trochę mitoman - na zasadzie gdzie ja nie byłem, co nie robiłem, trochę policyjny celebryta, ale też po prostu ciekawy facet.

Wiele rzeczy można "Dziewulowi" zarzucić, ale trudno mu odmówić jednego: gość zna się na tym, co robi. Ok, ma swoje poglądy, polityczną przeszłość, ale na terroryzmie zjadł zęby. I właśnie fragmenty...

Jestem bardzo mile zaskoczony. Książka o polskiej policji była dobra ale bez polotu. Ta natomiast jest o wiele ciekawsza. Terroryzm to bardzo intrygujący temat i autorzy świetne go wykorzystali. Książka ma formę wywiadu, gdzie Jerzy Dziewulski opowiada Krzysztofowi Pyzi o swoich doświadczeniach związanych z pracą w jednostkach antyterrostysycznych. Facet ma naprawdę imponujący życiorys, wiedzę i doświadczenie. Opowiada o wielu ciekawych historiach głównie związanych z terroryzmem lotniczym ale nie tylko. W książce pojawia się sporo nieznanych szczegółów i ciekawostek. Dwa rozdziały trochę nie pasowały do tematyki (jeden o przemycie, drugi o katastrofie Kopernika i Kościuszki) ale i tak były ciekawe. Rozdział o legendarnej skuteczności Izraelczyków na lotnisku to mistrzostwo. Niesamowicie ciekawa część. Podsumowując, warto przeczytać. Osoby zainteresowane tą tematyką napewno się nie zawiodą. Polecam.

Jestem bardzo mile zaskoczony. Książka o polskiej policji była dobra ale bez polotu. Ta natomiast jest o wiele ciekawsza. Terroryzm to bardzo intrygujący temat i autorzy świetne go wykorzystali. Książka ma formę wywiadu, gdzie Jerzy Dziewulski opowiada Krzysztofowi Pyzi o swoich doświadczeniach związanych z pracą w jednostkach antyterrostysycznych. Facet ma naprawdę...

Bardzo dobra pozycja. Książka spisana w formie wywiadu, dzięki czemu dobrze się czyta, a podział na rozdziały dodatkowo porządkuje treść. Po przeczytaniu stwierdzam, że człowiek na prawdę mało wie o czasach PRL, a tym bardziej o terroryzmie i to na naszych ziemiach! Obraz służb PRL - w zupełnie innym wydaniu. W szkole na pewno o tym mowy nie było, przynajmniej mojej :) Nie miałem pojęcia, że Polska Ludowa była przystanią dla najgroźniejszych terrorystów, nasza jednostka antyterrorystyczna jedną z najlepszych na świecie, a broń produkowana w Polsce - zalewała cały świat. Szacunek do Pana Dziewulskiego za stworzenie jednostki od zera, zbudowanie rozpoznawalnej marki, czerpanie wiedzy od najlepszych i zaimplementowanie tego w Polsce Ludowej - z sukcesem. Muszę przyznać, że dla mnie osobiście była to solidna dawka wiedzy i nowa historia, o której nie miałem pojęcia. Chyba czas na pozycję o polskiej policji :)

Bardzo dobra pozycja. Książka spisana w formie wywiadu, dzięki czemu dobrze się czyta, a podział na rozdziały dodatkowo porządkuje treść. Po przeczytaniu stwierdzam, że człowiek na prawdę mało wie o czasach PRL, a tym bardziej o terroryzmie i to na naszych ziemiach! Obraz służb PRL - w zupełnie innym wydaniu. W szkole na pewno o tym mowy nie było, przynajmniej mojej :) Nie...

Z pierwszej lektury dowiedziałam się żeby strzelać bandziorom prosto w łeb ….bo po co amunicje marnować. Skuteczność przede wszystkim. Z drugiej części natomiast że jeżeli chodzi o terrorystów to Izrael górą ….ale my też nie byliśmy znowu tacy całkiem do bani, czego nie można było powiedzieć o Amerykanach. Dziewula albo się lubi albo nie ale nie można mu odmówić wiedzy eksperckiej w omawianym w tej książce temacie. Dobrze się to czytało i ciekawie bo facet miał sporo ciekawych rzeczy do opowiedzenia zarówno odnośnie terroryzmu i Polski jak i od strony operacyjnej lotniska Okęcie gdzie przez 20 lat pełnił funkcje nazwijmy to naczelnego antyterrora  Ciekawe jest to że tak naprawdę jednostka którą stworzył była jedną z pierwszych w kraju i prawie wszystkiego musieli się nauczyć sami. Pracowali czy też służyli w latach przełomu 80/90 co też jest dobrze pokazane. Bo jednak polityka na lotnisku w tamtych czasach odgrywała dużą rolę. Czytało mi się to dobrze bo temat był ciekawy. Dopatrzyłam się ze jest kolejna część w której przedstawia kulisy swojej pracy w Sejmie bo przecież w pewnym okresie swojej kariery zajmował się polityką ale …. Nie wiem jeszcze czy po tę 3 część sięgnę ….polityka mnie nudzi….i przeraża gorzej niż niejeden horror.

Z pierwszej lektury dowiedziałam się żeby strzelać bandziorom prosto w łeb ….bo po co amunicje marnować. Skuteczność przede wszystkim. Z drugiej części natomiast że jeżeli chodzi o terrorystów to Izrael górą ….ale my też nie byliśmy znowu tacy całkiem do bani, czego nie można było powiedzieć o Amerykanach. Dziewula albo się lubi albo nie ale nie można mu odmówić wiedzy...

Książkę tą przeczytałem tuż po pierwszej części tj. "Jerzy Dziewulski o polskiej policji" i jest ona swego rodzaju rozszerzeniem/uzupełnieniem, tym razem jednak skupia się na terroryzmie w Polsce. Dopóki nie przeczytałem tej książki, nie wiedziałem, że w czasach PRLu, w naszym kraju przebywali tak znani i poszukiwani terroryści, nie wiedziałem też, że działo się to za przyzwoleniem ówczesnej władzy. Bardzo zaciekawiła mnie też historia samej jednostki założonej przez Dziewulskiego na lotnisku na Okęciu. Ci funkcjonariusze którzy latali w samolotach o których pisze Dziewulski, rzeczywiście latali wraz z pasażerami, widziałem ich, gdy chodząc jeszcze do podstawówki, kilka razy leciałem z rodziną krajowymi An-24, pamiętam też kontrole na lotniskach i rzeczywiście wyglądało to tak jak opisuje Pan Jerzy. Zadziwiające jest też to, jak wiele porwań samolotów odnotowywano w tamtych czasach w naszym kraju i jak słynnym przez to stało się lotnisko Tempelhof w Berlinie zachodnim. Dziś, takie porwanie uznano by za akt terroryzmu, w tamtych jednak czasach nikt nie traktował tego w kategorii terroryzmu a porwać samolot było tak samo łatwo jak ukraść samochód. Dziś, w obliczu wydarzeń z WTC, takie sytuacje nie miałyby się prawa zdarzyć. Książka wciągnęła mnie jak poprzednia część i mogę polecić ją z czystym sumieniem. Nadmienię jeszcze, że wbrew niektórym opiniom, nie odczułem aby w książce nadużywano przekleństw a jeśli już są to jako część cytatu. Wolę gdy ktoś dosłownie zacytuje to co niegdyś mówił niż miałby to spłycać i cenzurować.

Książkę tą przeczytałem tuż po pierwszej części tj. "Jerzy Dziewulski o polskiej policji" i jest ona swego rodzaju rozszerzeniem/uzupełnieniem, tym razem jednak skupia się na terroryzmie w Polsce. Dopóki nie przeczytałem tej książki, nie wiedziałem, że w czasach PRLu, w naszym kraju przebywali tak znani i poszukiwani terroryści, nie wiedziałem też, że działo się to za...