Jak napisać chodliwą książkę? Receptura jest prosta - chwytliwy tytuł, zachęcające informacje na okładce i kilka budzących oburzenie uwag w treści. Im dalej w las tym więcej miałam wątpliwości, co do istnienia szpiega, z którym rzekomo rozmawiał autor. Podawane przez niego fakty były tak niejasne, tak pozbawione precyzyjnych szczegółów, że plotki z magla przy nich wydają się być danymi encyklopedycznymi. Do tego autor dorzucił trochę zdjęć z muzeum szpiegów w Berlinie, sylwetki znanych polskich szpiegów. No i informacje ujawnione przez Edwarda Snowdena. Ponoć rosyjskiego szpiega. Jeśli ktoś szuka sensacji, to ją znajdzie. Jeżeli fachowej wiedzy - będzie odrobinę trudniej. Poczytać można, lecz rozczarowanie zostaje. Miałam większe oczekiwania. Liczyłam na bardziej współczesną wiedzę niż działania wywiadu PRL

Jak napisać chodliwą książkę? Receptura jest prosta - chwytliwy tytuł, zachęcające informacje na okładce i kilka budzących oburzenie uwag w treści. Im dalej w las tym więcej miałam wątpliwości, co do istnienia szpiega, z którym rzekomo rozmawiał autor. Podawane przez niego fakty były tak niejasne, tak pozbawione precyzyjnych szczegółów, że plotki z magla przy nich wydają...

Może być. Nic więcej. Drugi raz po książkę bym nie sięgnęła.

Może być. Nic więcej. Drugi raz po książkę bym nie sięgnęła.

Szkoda życia na taką książkę

Szkoda życia na taką książkę

Dla zainteresowanych wywiadem i zagadnieniami pokrewnymi
Bruno Kowalsky, Ile oni wiedzą o Tobie?

Polski szpieg ujawnia prawdę o wywiadzie: metody werbunku, szkolenia, techniki operacyjne. Ważne, ponieważ obecne czasy niosą za sobą nowe zagrożenia, których nie wolno lekceważyć: nigdzie nie jesteśmy już anonimowi. Nieustannie jesteśmy inwigilowani i obserwowani.

Każdy jest szpiegowany.

Otrzymujemy dawkę historii, przypomnienie afery ,,Żelazo".

Rozważania Ile oni wiedzą o Tobie składają się z kilku, niezbyt długich rozdziałów. Dostajemy porcję wiedzy o agentach, informatorach oraz służbach specjalnych. Poznajemy metody działania agentów, nie tylko polskich: ABW, CIA, FBI, MOSAD, wywiad brytyjski.

Bruno Kowalsky pracował jako agent od lat siedemdziesiątych, w różnych krajach. Był szkolony przez najlepsze wywiady, zagłębiał w ten sposób arkana zawodu. Do kraju powrócił w latach osiemdziesiątych.

Deliberacje mają charakter wywiadu, który czyta się tak sobie.
Ile oni wiedzą o Tobie?

Pamiętajmy, iż największe zagrożenie czyha tam, gdzie się tego zupełnie nie spodziewamy. Bądźmy czujni, nie tylko w sieci. Publikacja dająca do myślenia.

Dla zainteresowanych wywiadem i zagadnieniami pokrewnymi
Bruno Kowalsky, Ile oni wiedzą o Tobie?

Polski szpieg ujawnia prawdę o wywiadzie: metody werbunku, szkolenia, techniki operacyjne. Ważne, ponieważ obecne czasy niosą za sobą nowe zagrożenia, których nie wolno lekceważyć: nigdzie nie jesteśmy już anonimowi. Nieustannie jesteśmy inwigilowani i obserwowani.

Każdy jest...

Moim zdaniem same ogólniki , które przewinęły się w innych książkach lub na stronach internetowych.

Moim zdaniem same ogólniki , które przewinęły się w innych książkach lub na stronach internetowych.

Żenujący zlepek treści pochodzących prawdopodobnie z filmów klasy B, z innych książek, z telewizji i z szeroko rozumianego internetu. Praktycznie żadnych odnośników do wiarygodnych źródeł. Zakładam, może niesłusznie, ale szkoda mojego czasu, żeby to sprawdzać, że autor sam sobie zadał pytania, po czym sam na nie odpowiedział bazując na swojej wiedzy z wyżej wspomnianych źródeł, a potem to spisał, że niby rozmowa z agentem. Śmiechu warte. Zwraca uwagę żałosny styl wysławiania się obu mówiących w książce postaci, przed oczami pojawiło mi się krążące po sieci zdjęcie agenta Tomka lubieżnie wpatrującego się w plik banknotów o wysokich nominałach. Jeśli taki poziom reprezentują polscy najlepsi wywiadowcy...
Straciłem na przeglądanie tej wypociny o ok. 30 minut za dużo (czyli łącznie ok. 30 minut) i nie zamierzam tracić więcej dopracowując recenzję tego haniebnego czegoś, dlatego natychmiast stawiam kropkę.

Żenujący zlepek treści pochodzących prawdopodobnie z filmów klasy B, z innych książek, z telewizji i z szeroko rozumianego internetu. Praktycznie żadnych odnośników do wiarygodnych źródeł. Zakładam, może niesłusznie, ale szkoda mojego czasu, żeby to sprawdzać, że autor sam sobie zadał pytania, po czym sam na nie odpowiedział bazując na swojej wiedzy z wyżej wspomnianych...

Książka średnia można powiedzieć, że wszystko spisane z innych pozycji np Akwarium Suworowa, Mariana Zacharskiego, Ryszarda Kuklińskiego czy o szkole szpiegów. Polecam poczytać posłuchać niebezpiecznik dużo lepsze materiały niż w powyższej książce.

Książka średnia można powiedzieć, że wszystko spisane z innych pozycji np Akwarium Suworowa, Mariana Zacharskiego, Ryszarda Kuklińskiego czy o szkole szpiegów. Polecam poczytać posłuchać niebezpiecznik dużo lepsze materiały niż w powyższej książce.

Wiadomo,że temat interesujący nie od dziś. Większość z nas dużo wie.
Książek napisano dużo. Filmów opartych na faktach nakręcono.
Na miejscu autora nie brałabym się za ten wywiad,wszak żaden dbający o własne bezpieczeństwo szpieg nie wyjawi sekretów. Powie "bzdetki" i fakty wszem i wobec znane. Małe co nieco można wyczytać pomiędzy i koniec!

Wiadomo,że temat interesujący nie od dziś. Większość z nas dużo wie.
Książek napisano dużo. Filmów opartych na faktach nakręcono.
Na miejscu autora nie brałabym się za ten wywiad,wszak żaden dbający o własne bezpieczeństwo szpieg nie wyjawi sekretów. Powie "bzdetki" i fakty wszem i wobec znane. Małe co nieco można wyczytać pomiędzy i koniec!

Czyzby FAKE - wywiad?
Na poczatek odwolanie do mojej porzedniej lektury - trzeciej czesci wspomnien Jerzego Dziewulskiego, spisanej rowniez przez pana Pyzie.To bylo naprawde barwne i ciekawe, napisane "soczystym" jezykiem.Tu natomiast mamy do czynienia ze wspomnieniami niby szpiega, ale to wszystko takie bezjajeczne,sztampowe nie mowiac juz o mdlym jezyku.W zasadzie wszystko to wyglada jak sobie "maly Bruno (Krzysio?)" wyobraza modus operandi ( jest taki zwrot :-)) szpiega.Ba,superszpiega.
Niestety odnosze wrazenie, ale jak widze po komentarzach nie tylko ja, ze autor tak sie wczul w role, ze sam z soba ten wywiad przeprowadzal.Posilkujac sie tym, co mu doktor Google podrzuci i co mu sie udalo podejrzec u Bonda.Jamaesa Bonda. :-).
Chcialbym sie mylic.Ale nie zmienia to faktu, ze zdecydowanie odradzam lekture.

Czyzby FAKE - wywiad?
Na poczatek odwolanie do mojej porzedniej lektury - trzeciej czesci wspomnien Jerzego Dziewulskiego, spisanej rowniez przez pana Pyzie.To bylo naprawde barwne i ciekawe, napisane "soczystym" jezykiem.Tu natomiast mamy do czynienia ze wspomnieniami niby szpiega, ale to wszystko takie bezjajeczne,sztampowe nie mowiac juz o mdlym jezyku.W zasadzie...

Największą zaletą tej ksiażki jest to, że zwraca uwagę na fakt, że nie jesteśmy anonimowi. Czytało mi się ciężko, napisana w trochę nudny sposób.

Największą zaletą tej ksiażki jest to, że zwraca uwagę na fakt, że nie jesteśmy anonimowi. Czytało mi się ciężko, napisana w trochę nudny sposób.