Zbiór baśni Charles Perraulta. Obok powszechnie znanych baśni ludowych, takich jak "Śpiąca Królewna", " Czerwony Kapturek", "Kopciuszek", są tu również baśnie autorstwa samego Perraulta, np. "Ośla Skórka", czy "Wróżki".
Polecam.

Zbiór baśni Charles Perraulta. Obok powszechnie znanych baśni ludowych, takich jak "Śpiąca Królewna", " Czerwony Kapturek", "Kopciuszek", są tu również baśnie autorstwa samego Perraulta, np. "Ośla Skórka", czy "Wróżki".
Polecam.

Muszę przyznać, że ta książka trafiła do mojej biblioteczki nie z powodu jakiegoś sentymentalnego uczucia, tylko z zachwytu nad ilustracjami śp. pana Janusza Grabiańskiego. Te piękne kolory, ta lekka niedokładność i szkicowość bardzo mi się w jego pracach podobają. Zwierzęta, ludzie i magiczne istotki, które wychodziły spod jego ręki, były zawsze takie słodkie. Zresztą nie tylko pan Grabiański ozdabiał w tak piękny sposób książki dla dzieci. W tamtych czasach przykładano chyba inną wagę do samej estetyki, ale ten temat jeszcze badam.

Same bajki, czy raczej baśnie nie wywołały u mnie zbyt pozytywnych uczuć. Owszem, opracowanie pani Hanny Januszewskiej czytało się płynnie i było nawet ciekawie ubarwione. Szczególnie wierszowane fragmenty książki miały swój urok, ale nie trawię zbytnio tego typu baśni i ich przestarzałych wartości, które potrafią się nieźle zakleszczyć w mózgu młodego człowieka. Miłość od pierwszego wejrzenia? Złe macochy, dobre pasierbice, pomocne wróżki i najmądrzejsze młodsze rodzeństwo? Czekanie na pięknego księcia? Dobro i sprawiedliwość zwycięża zawsze nad złem? Nie odnajduję się w tym naiwnym kramie, nie lubię tych jednowymiarowych postaci czy sposobu narracji. Sama akcja prze do przodu, nie zatrzymując się zbyt długo na samych postaciach czy ich decyzjach. Niecierpliwy czy przyzwyczajony do takiej narracji czytelnik odbierze to może pozytywnie. U mnie jest inaczej, ale to zdanie ciągnie się już u mnie od kiedy dorosłam. Może w taki sposób wyrasta się z baśni.

Muszę przyznać, że ta książka trafiła do mojej biblioteczki nie z powodu jakiegoś sentymentalnego uczucia, tylko z zachwytu nad ilustracjami śp. pana Janusza Grabiańskiego. Te piękne kolory, ta lekka niedokładność i szkicowość bardzo mi się w jego pracach podobają. Zwierzęta, ludzie i magiczne istotki, które wychodziły spod jego ręki, były zawsze takie słodkie. Zresztą nie...

Wolę oryginalnego Perraulta niż bardzo swobodną adaptację Januszewskiej, ale trzeba przyznać, że jest to bardzo dobra swobodna adaptacja, napisana z wielkim wdziękiem i humorem. Późniejsze przeróbki Haliny Kozioł albo Mileny Kusztelskiej mogą się schować. Warto tylko mieć świadomość, że czytamy Januszewską, a nie Perraulta.

Wolę oryginalnego Perraulta niż bardzo swobodną adaptację Januszewskiej, ale trzeba przyznać, że jest to bardzo dobra swobodna adaptacja, napisana z wielkim wdziękiem i humorem. Późniejsze przeróbki Haliny Kozioł albo Mileny Kusztelskiej mogą się schować. Warto tylko mieć świadomość, że czytamy Januszewską, a nie Perraulta.

Pięknie ilustrowana książka zawierająca bajki Charlesa Perraulta. Rysunki w stylu pastelowym, jaki był modny w latach 90-tych w Polsce :-)

Pięknie ilustrowana książka zawierająca bajki Charlesa Perraulta. Rysunki w stylu pastelowym, jaki był modny w latach 90-tych w Polsce :-)

To były ulubione baśnie mojego dzieciństwa!Nie miałam własnej książki,ale często pożyczałam ją w bibliotece.A jak pięknie pachniała!Takie samo wydanie kupiłam moim dzieciom,a teraz czytam wnuczkom.

To były ulubione baśnie mojego dzieciństwa!Nie miałam własnej książki,ale często pożyczałam ją w bibliotece.A jak pięknie pachniała!Takie samo wydanie kupiłam moim dzieciom,a teraz czytam wnuczkom.