Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale wojna jest tylko tłem rozgrywającego się dramatu. Przemoc fizyczna i słowna, której doświadcza główna bohaterka powoduje rany, które mogą krwawić przez lata. Ta wojna, może być równie niszczycielska, jak ta, w której padają strzały. Ale to historyczna wojna przynosi dziewczynce ocalenie...
Poruszająca.

Opowieść dla wszystkich, no może nie dla tych najmłodszych. Opowieść o toksycznych relacjach pomiędzy dziećmi, a rodzicami (tu matką). Powieść o pokonywaniu trudności i ograniczeń, o mierzeniu się z lękiem. Powieść o akceptacji i miłości, nawet jeśli zaczyna się przypadkiem. Akcja toczy się w Londynie i małej miejscowości w hrabstwie Kentu w czasie II wojny światowej, ale...

Książka "Wojna, która ocaliła mi życie" Kimberly Brubaker Bradley zabiera nas do pierwszego tomu cyklu o tej samej nazwie.
Historia o rodzinie, kalectwie, poczuciu własnej wartości oraz wojnie, która zmieniła wszystko.
Zdecydowanie to nie jest literatura dla najmłodszych czytelników, raczej 13+.
Na książkę wpadłam dzięki tematyce drugiej wojny światowej, tym razem opowiedzianej z perspektywy dziecka, a dokładnie dziesięcioletniej Ady. Dziewczynka ma młodszego, sześcioletniego Jamiego oraz mamę. Ada siedzi w pokoju, który jest jej więzieniem. Na świat patrzy przez okno. Jej mama wstydzi się swojej niepełnosprawnej córki.
Książka, której nie wolno pominąć w swojej czytelniczej przygodzie.
Treści poruszane w niej mrożą krew w żyłach, dosłownie.
Autorka w umiejętny sposób poprowadziła fabułę tak, że trudne treści czyta się z zainteresowaniem i nie można porzucić jej w połowie.
Literatura nie tylko dla młodzieży, ale również dla dorosłych.
Serdecznie polecam.

Książka "Wojna, która ocaliła mi życie" Kimberly Brubaker Bradley zabiera nas do pierwszego tomu cyklu o tej samej nazwie.
Historia o rodzinie, kalectwie, poczuciu własnej wartości oraz wojnie, która zmieniła wszystko.
Zdecydowanie to nie jest literatura dla najmłodszych czytelników, raczej 13+.
Na książkę wpadłam dzięki tematyce drugiej wojny światowej, tym razem...

Wstrząsająca historia do której często wracam myślami. To książka rozdzierająca serce i jednocześnie pozwalająca je na nowo skleić. Niezwykle ważna i potrzebna opowieść o świecie wojny widzianym okiem dziecka. Opowiada o tym, że wojna czasem dla niektórych bywała wybawieniem. Ratunkiem przed złymi ludźmi, którzy dla młodego człowieka powinni być wzorem do naśladowania, a nie wzbudzającym strach. Ciężka pozycja, którą w żaden sposób nie skategoryzowałabym do literatury dziecięcej – owszem, wydarzenia są opisywane z perspektywy małej dziewczynki, nastolatki, jednak to o czym, i w jaki sposób książka opowiada, zostało opisane dla starszego czytelnika.

Styl Kimberly Brubaker Bradley uważam za bardzo prosty, sztywny, przedstawiający historię jako zbiór faktów, co do interpretacji których czytelnik musi sam przysiąść, by zrozumieć i polubić opisywaną opowieść. A jest to opowieść rozdzierająca serce. Historia, która niejednokrotnie zmusza czytelnika do własnych przemyśleń. Podczas lektury musiałam od niej odpoczywać, tak wstrząsnęły mną niektóre fragmenty przemyśleń Ady (z uwagi na relację matka-córka, pozycja mocno podobna do „Wron” Petry Dvorakovej),która w żadnym momencie nie zasłużyła na tak podłe traktowanie ze strony osoby, która powinna być dla niej oparciem. Akcja powieści, co prawda, nie jest niezwykle szybka i książka ma wiele momentów oczekiwania, jednak dla mnie nie jest to wadą, bo lubię tego typu opowieści (jeśli autor potrafi dobrze nimi kierować i wzbudzić we mnie silne odczucia zwykłymi, dla niektórych, nudnymi zdaniami i przemyśleniami). Zakończenie jest jednym z lepszych jakie czytałam, a to co w trakcie czytania finału odczuwałam to poezja i cieszę się, w jakim kierunku pisarka poprowadziła bohaterów (na pewno sięgnę po drugą część, choć wiem, że i tak lektura mnie wyniszczy).

„Wojna, która ocaliła mi życie” to druzgocząca historia, o której zdecydowanie powinno być głośniej. To też historia, która wywołała we mnie multum uczuć, po nienawiść (do niektórych osób i okoliczności),przez zrozumienie i niebywałą radość. Nie jestem w stanie zliczyć ile razy płakałam w trakcie lektury, ile razy przeklinałam niektóre fragmenty oraz bohaterów i sposób myślenia młodego człowieka, który w żadnym razie, tak źle nie powinien myśleć o sobie i o tym, czym jest miłość, przyjaźń, oddanie. Trudna, wzruszająca, poruszająca i niezwykle ważna lektura.

Wstrząsająca historia do której często wracam myślami. To książka rozdzierająca serce i jednocześnie pozwalająca je na nowo skleić. Niezwykle ważna i potrzebna opowieść o świecie wojny widzianym okiem dziecka. Opowiada o tym, że wojna czasem dla niektórych bywała wybawieniem. Ratunkiem przed złymi ludźmi, którzy dla młodego człowieka powinni być wzorem do naśladowania, a...

Jestem zaskoczona jaka dobra książka .ciężko się oderwać .o trudnych rzeczach ale napisane w lekki sposób .

Jestem zaskoczona jaka dobra książka .ciężko się oderwać .o trudnych rzeczach ale napisane w lekki sposób .

Przewrotne i mocne. Autorka nie "słodzi" dzieciom, a porusza trudne, szokujące tematy które mało który dorosły waży się objaśniać najmłodszym.

Przewrotne i mocne. Autorka nie "słodzi" dzieciom, a porusza trudne, szokujące tematy które mało który dorosły waży się objaśniać najmłodszym.

piękna. łezka w oku nie raz się zakręciła
bardzo dobra pozycja również dla dorosłych

piękna. łezka w oku nie raz się zakręciła
bardzo dobra pozycja również dla dorosłych

Arcydzieło! Książka trudna, ale jestem nią całkowicie oczarowana, dlatego, że:
1. Wojna ukazana jest nie tylko jako groźba śmierci, ale i jako wybawienie.
2. Poruszana jest tu nietypowa, może wciąż tabuizowana, tematyka relacji matki i córki. Ostro.
3. Przemiana głównej bohaterki napisana jest pięknym językiem - pełnym wzruszeń i wrażeń, a jednocześnie sztywnym, formalnym.
Dla mnie - objawienie! Koniecznie kupcie tę książkę do szkolnych bibliotek w ramach NPRCz lub z innych funduszy.

więcej okrzyków radości na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2023/07/trudne-sowa-o-matce-corce-i-wojnie-nie.html

Arcydzieło! Książka trudna, ale jestem nią całkowicie oczarowana, dlatego, że:
1. Wojna ukazana jest nie tylko jako groźba śmierci, ale i jako wybawienie.
2. Poruszana jest tu nietypowa, może wciąż tabuizowana, tematyka relacji matki i córki. Ostro.
3. Przemiana głównej bohaterki napisana jest pięknym językiem - pełnym wzruszeń i wrażeń, a jednocześnie sztywnym,...

Książka "Wojna, która ocaliła mi życie" to przejmująca opowieść o okrucieństwie, na jakie stać człowieka, o okrucieństwie matki, która nie kocha swoich dzieci, a jedyne co robi to je krzywdzi. Jest to książka o emocjach, które są tak silne, że wciskają człowieka w fotel, o emocjach skrzywdzonego dziecka, które zaznało w życiu tylko zła. Ale jest to książka także o bohaterstwie, o miłości, o tym jak powinno wyglądać prawdziwe rodzicielstwo. Jest to także książka o wojnie i o tym jak zmienia ona życie.

Jest to naprawdę godna zainteresowania lektura, która, choć została skategoryzowana jako literatura dziecięca, może wiele nauczyć także dorosłego człowieka, zasmucić go, ale także zachwycić. Jest to powieść, z którą warto się zmierzyć. Zdecydowanie polecam.

Książka "Wojna, która ocaliła mi życie" to przejmująca opowieść o okrucieństwie, na jakie stać człowieka, o okrucieństwie matki, która nie kocha swoich dzieci, a jedyne co robi to je krzywdzi. Jest to książka o emocjach, które są tak silne, że wciskają człowieka w fotel, o emocjach skrzywdzonego dziecka, które zaznało w życiu tylko zła. Ale jest to książka także o...

„Wojna, która ocaliła mi życie” autorstwa Kimberly Brubaker Bradley to książka, która łamała mi serce przez każdą jedną stronę. Jest to literatura dziecięca, ale zdecydowanie dla starszych dzieci i do analizowania wspólnie z dorosłym.

Książka osadzona jest w realiach II Wojny Światowej. Dziesięcioletnia Ada ma nieleczoną, zdeformowaną stopę, a jej mama wstydzi się jej tak bardzo, że przez całe życie trzyma dziewczynkę zamkniętą w jednym pokoju. Jej młodszy brat Jamie ma zostać ewakuowany z Londynu z powodu zbliżającej się wojny, więc Ada ucieka z domu, żeby wyruszyć w podróż razem z nim. Dzieci trafiają do Susan Smith - kobiety, która początkowo boi się ich przyjąć. Czy będzie osobą, której dzieci będą mogły w końcu zaufać?

Całość widzimy oczami Ady, a jej perspektywa rozdziera serce kawałek po kawałku już od pierwszej strony. Mało rzeczy boli mnie tak bardzo jak krzywda dzieci, a tutaj mamy jej pod dostatkiem. Ogrom okrucieństwa na niewinnych, nieświadomych dzieciach doprowadził mnie wielokrotnie do płaczu. Autorka świetnie wykreowała bohaterów i opisała powolny proces przystosowywania się nowych warunków, zdobywania zaufania i radzenia sobie z traumami. To naprawdę trudna, ale też wspaniała i wzruszająca lektura. Polecam mocno. Dla mnie to bez dwóch zdań 10/10.💔😭

„Wojna, która ocaliła mi życie” autorstwa Kimberly Brubaker Bradley to książka, która łamała mi serce przez każdą jedną stronę. Jest to literatura dziecięca, ale zdecydowanie dla starszych dzieci i do analizowania wspólnie z dorosłym.

Książka osadzona jest w realiach II Wojny Światowej. Dziesięcioletnia Ada ma nieleczoną, zdeformowaną stopę, a jej mama wstydzi się jej tak...

Ubolewam nad tym, że książka dostała kategorię literatury dziecięcej i taką okładkę. Sama w sobie okładka mi się podoba, ale sprawia, że dużo osób nie sięgnie po tę książkę. Ja sama nie wiem czy bym się na nią zdecydowała, gdyby nie @otulonaksiazkami. ❤️

A teraz piszę te słowa i mam ochotę płakać wracając myślami do tej historii. Oprócz bohaterów, którymi są dziesięcioletnia Ada i jej sześcioletni brat Jamie nie ma tu nic co byłoby odpowiednie dla młodszych odbiorców. Autorka opowiada historię z pełną należytą powagą i nie infantylizuje jej pod młodszego odbiorcę. Osobiście dałabym ją do czytania nastolatkom 14+, a i to z zaznaczeniem, że wszystko zależy od dojrzałości i udźwigu emocji danej osoby. Ja sama mam się za silnego odbiorcę, a tutaj już pierwsze rozdziały zmiotły mnie z planszy.

Ada mieszka w Londynie z bratem i matką. Jej stopa od dzieciństwa jest zdeformowana i matka nie wypuszcza jej z mieszkania. Jej świat jest ograniczony do kilku metrów i widoku z okna. Tortury jakich doświadcza Ada mrożą krew w żyłach i jakie to przewrotne, gdy wybuch II wojny światowej staje się dla niej wybawieniem w postaci ewakuacji dzieci do rodzin na wieś. Nie jestem w stanie zliczyć ile razy byłam przejmująco smutna i jak pozorne spojrzenie Ady w lustro sprawiło, że nie wiedziałam czy dam radę doczytać książkę do końca. 🥺

Jestem pod ogromnym wrażeniem kreacji bohaterów, którzy są jak żywi i tak mocno można utożsamić się z ich emocjami. Podoba mi się, że nic nie dzieje się od tak po prostu i każda trauma Ady czy Jamiego potrzebuje przepracowania. Trafiają na niesamowitych ludzi, którzy pokazują im jak powinno wyglądać życie. Susan, która się nimi zajęła to moja zdecydowana superbohaterka. Jest taki moment, gdy wyjście tych dzieci z piekła matki spycha na boczny plan wojnę, ale ona cały czas jest i jak da o sobie znać to z pełną okrutną mocą.

Jest to smutna książka, a jednocześnie, gdy Ada ma możliwość odkrywać świat to staje się taka wzruszająca i emocje przerzucają się na drugą szalę czy wytrzymam z gardłem ściśniętym ze wzruszenia. Końcówka też emocjonalnie rozwala i to właśnie taka książka, która od początku do końca rozsadza paletą emocji. Myślę, że jeżeli znacie „Wrony” Petry Dvořákovej czy „Śnieg jeszcze czysty” Anny Musiałowicz to jest to książka dla was. Niezaprzeczalnie i niepodważalnie moje 10/10. 💔❤

Ubolewam nad tym, że książka dostała kategorię literatury dziecięcej i taką okładkę. Sama w sobie okładka mi się podoba, ale sprawia, że dużo osób nie sięgnie po tę książkę. Ja sama nie wiem czy bym się na nią zdecydowała, gdyby nie @otulonaksiazkami. ❤️

A teraz piszę te słowa i mam ochotę płakać wracając myślami do tej historii. Oprócz bohaterów, którymi są...