Trzynasty księżyc

"Trzynasty księżyc" to trzecia część opisująca przygody Magdy i Feliksa. Ciężko stwierdzić, o czym tak naprawdę była. Przez pół książki bohaterowie zastanawiają się, czy można ufać swojemu najgorszemu wrogowi, czy jest on w dalszym ciągu wrogiem, czy może już przyjacielem, czy mówi prawdę, a może znów chce wszystkich zabić. Druga połowa obejmuje walkę z różnymi demonami, co w poprzednich częściach było fascynujące, ale ile razy można czytać o tym samym. Niby jakieś nowe ze 2-3 stwory się pojawiły, ale cała fabuła opiera się na opisach walki, rozmyślaniach i kłótniach. Zdecydowanie mi się to już przejadło.

Cały pomysł powiązania akcji z mitologią słowiańską był naprawdę super. Z wykonaniem niestety trochę gorzej. Mam wrażenie, że autorka sama nie miała do końca pomysłu na tę część. Było mało właściwej akcji, a bohaterowie walczyli z demonami non stop, nie mieli czasu na posiłek ani na sen. Istoty nadprzyrodzone stają się coraz bardziej aktywne, nie sposób wyjść z domu, żeby nie natknąć się na nawiego. Magda i Feliks mają pełne ręce roboty. Podejrzewają, że są jedynymi żniwiarzami na świecie, a na ich barkach spoczywa ciężar bezpieczeństwa całej ludzkości.

W poprzedniej części chwaliłam wprowadzenie nowych bohaterów, którzy bardzo ubarwili akcje. W "Trzynastym księżycu" również mamy nowe postacie, które jednak są nijacy. Tosia jest głupiutką nastolatką, która nie odróżnia dobra od zła i nie ma pomysłu na siebie ani na swoje życie. Wanda jest żniwiarzem, któremu nie chce się działać. Jest wygodnicka i najchętniej leżałaby na kanapie i pachniała. Irytowały mnie okropnie te postaci.

Jedyne, co podobało mi się w tej części to Pierwszy. Tylko on mówił z sensem, tylko on miał jakiś plan działania i wiedział, co robi. Był z jednej strony arogancki, a z drugiej strony niezwykle zabawny. Idealny czarny charakter. Bardzo podobał mi się motyw wspólnych polowań Magdy i Pierwszego. Był to chyba jedyny aspekt tej historii, który mi odpowiadał.

Cały cykl przygód Magdy i Feliksa jest bardzo nierówny. Mamy do czynienia z pewnego rodzaju sinusoidą. Pierwszy tom był dla mnie średni, drugi zdecydowanie mnie wciągnął i do tej pory wspominam go najlepiej, trzeci kompletni mi się nie podobał i jak dla mnie jest najgorszy. Słyszałam dużo dobrych opinii o tej serii, niestety się zawiodłam. Zostały mi dwa tomy i raczej je przeczytam, nie lubię pozostawiać niedokończonych serii, ale miałam większe oczekiwania co do tych książek.

"Trzynasty księżyc" to trzecia część opisująca przygody Magdy i Feliksa. Ciężko stwierdzić, o czym tak naprawdę była. Przez pół książki bohaterowie zastanawiają się, czy można ufać swojemu najgorszemu wrogowi, czy jest on w dalszym ciągu wrogiem, czy może już przyjacielem, czy mówi prawdę, a może znów chce wszystkich zabić. Druga połowa obejmuje walkę z różnymi demonami, co...

Najchętniej dałabym ocenę 6,5, ale niech będzie 7 - z sympatii dla całej serii ;)
Słabsza od poprzednich dwóch części, w połowie miałam kryzys i zastanawiałam się czy nie porzucić lektury. Na szczęście udało mi się dobrnąć do momentu, w którym akcja w końcu przyspieszyła. Nadal oceniam historię bardzo pozytywnie, jednak chyba zrobię sobie przerwę przed rozpoczęciem kolejnego tomu.

Najchętniej dałabym ocenę 6,5, ale niech będzie 7 - z sympatii dla całej serii ;)
Słabsza od poprzednich dwóch części, w połowie miałam kryzys i zastanawiałam się czy nie porzucić lektury. Na szczęście udało mi się dobrnąć do momentu, w którym akcja w końcu przyspieszyła. Nadal oceniam historię bardzo pozytywnie, jednak chyba zrobię sobie przerwę przed rozpoczęciem...

Działo się tutaj tak dużo i szybko i ,że czasami się gubiłam.

Działo się tutaj tak dużo i szybko i ,że czasami się gubiłam.

Kiedy pół roku temu sięgnęłam po pierwsze 2 tomy "Żniwiarza", byłam zafascynowana światem wykreowanym przez Hendel i potrafiłam przymknąć oko na pewne elementy książki, które mi wtedy nie pasowały.

No ale właśnie, byłam, potrafiłam... Nie wiem czy wynika to z tego, że przez te pół roku przerwy od serii mój gust czytelniczy się znacznie zmienił, a wymagania wzrosły, czy po prostu sięgnęłam po "Trzynasty księżyc" w złym momencie, ale męczyłam się z tą książką i nie wiem co zrobić z resztą serii - czytać czy odpuścić.

Ale od początku.

Już przy pierwszych tomach miałam problem z niektórymi dialogami napisanymi przez Hendel, które czasami wydawały mi się przesadnie zbyt uproszczone, sztuczne, a przez to nieco irytujące. W "Trzynastym księżycu" doszły do tego opisy niektórych akcji, do których mam podobne zarzuty.

Przez część książki się nudziłam, nie działo się nic szczególnego, poza rutynowym bieganiem za demonami i dziwnymi intrygami Pierwszego. Magda zmieniała nastawienie do niego co kilka stron, była niczym chorągiewka na wietrze i mam wrażenie, że autorka starała się wykreować pomiędzy nimi romantyczną relację, która moim zdaniem by tu bardzo nie pasowała.

A kiedy zbliżaj się koniec i zaczęło się dziać mam wrażenie, że... Zadziało się wszystko zbyt szybko, nie wszystko miało sens, nie mogłam się tym rozkoszować.

Autorka standardowo zostawiła nas z cliffhangerem na końcu i o ile w poprzednich tomach to na mnie działało i chciałam czytać dalej tak tutaj... nie wiem. Chcę i nie chcę jednocześnie.

Chyba znowu sobie zrobię krótką przerwę, może poczekam na lepszy moment, może dzięki temu odbiorę tą serię i poczynania Magdy lepiej.

Kiedy pół roku temu sięgnęłam po pierwsze 2 tomy "Żniwiarza", byłam zafascynowana światem wykreowanym przez Hendel i potrafiłam przymknąć oko na pewne elementy książki, które mi wtedy nie pasowały.

No ale właśnie, byłam, potrafiłam... Nie wiem czy wynika to z tego, że przez te pół roku przerwy od serii mój gust czytelniczy się znacznie zmienił, a wymagania wzrosły, czy po...

Świetna jak cała seria ♥

Świetna jak cała seria ♥

9 ⭐

Po 1 części myślałam, że historia nie przyniesie nic oprócz zabijania demonów, ale jestem pod wrażeniem. Dobre! Dooobreee!

9 ⭐

Po 1 części myślałam, że historia nie przyniesie nic oprócz zabijania demonów, ale jestem pod wrażeniem. Dobre! Dooobreee!

"Trzynasty księżyc" to trzeci tom serii Żniwiarz, i jest równie świetny co dwa poprzednie. Uwielbiam wszystkich bohaterów, a szczególnie Pierwszego, chociaż tutaj można mieć naprawdę skrajne emocje. Pierwszy to postać negatywnie nacechowana, ale niestety mam chyba słabość do takich. Uwielbiam go, nie mogę się powstrzymać! Ma w sobie to coś, co przyciąga i na szczęście zgadza się ze mną chyba główna bohaterka Magda, w której także buzują skrajne emocje, jeżeli chodzi o postać Pierwszego.

Cieszę się, że pojawiają się także nowi bohaterowie, nowe demony, nowe tajemnice i sekrety, które koniecznie trzeba wyjaśnić. Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, osobiście ciężko jest mi ją odłożyć, bo jeszcze jedna strona, a tutaj kawałeczek, tylko sobie doczytam i tak kończę o 2 w nocy. Znacie to? Jestem pewna, że tak :D

Fabuła również bardzo mnie wciągnęła. Uwielbiam takie demoniczne klimaty, zawsze mnie fascynowały. Do tego Żniwiarze! Czego chcieć więcej? Zostało mi już tak niewiele do końca i ciężko będzie mi się rozstać z tą serią, ale na szczęście czekają już na mnie kolejne książki autorki.

Zapomniane demony, nieustająca walka, poszukiwanie siebie i mnóstwo niedopowiedzeń. Kim tak naprawdę są Żniwiarze? Skąd się wzięli i jaki mają cel? Sama jestem tego bardzo ciekawa, ale kiedy się tego dowiem i o ile w ogóle, tego niestety nie wiem. Jeżeli lubicie takie klimaty, ta seria powinna się Wam spodobać. Dla mnie jest idealna! Lekkie pióro autorki, fajny język i charakterystyczni bohaterowie, skradli moje serce.

"Trzynasty księżyc" to trzeci tom serii Żniwiarz, i jest równie świetny co dwa poprzednie. Uwielbiam wszystkich bohaterów, a szczególnie Pierwszego, chociaż tutaj można mieć naprawdę skrajne emocje. Pierwszy to postać negatywnie nacechowana, ale niestety mam chyba słabość do takich. Uwielbiam go, nie mogę się powstrzymać! Ma w sobie to coś, co przyciąga i na szczęście...

6/10

6/10

Powieść fantasy, generalnie młodzieżowa, ale i ja przeczytałam z przyjemnością.
Kolejny tom o Żniwiarzach. Pełen dynamicznej akcji, walk ze słowiańskimi stworzami, coraz ich więcej. Nowi bohaterowie, nowe kłopoty... no i Pierwszy coś knuje.

Powieść fantasy, generalnie młodzieżowa, ale i ja przeczytałam z przyjemnością.
Kolejny tom o Żniwiarzach. Pełen dynamicznej akcji, walk ze słowiańskimi stworzami, coraz ich więcej. Nowi bohaterowie, nowe kłopoty... no i Pierwszy coś knuje.

Myślisz, że znasz już bohaterów, wiesz czego się po nich spodziewać i czekasz już tylko na "ciąg dalszy"? Otóż nie ma tak łatwo, intryga się zagęszcza a stadko głównych bohaterów rośnie! Nie ma nudy, historia zatacza coraz szersze kręgi a kierunek w jakim zmierza przestaje być oczywisty.

Myślisz, że znasz już bohaterów, wiesz czego się po nich spodziewać i czekasz już tylko na "ciąg dalszy"? Otóż nie ma tak łatwo, intryga się zagęszcza a stadko głównych bohaterów rośnie! Nie ma nudy, historia zatacza coraz szersze kręgi a kierunek w jakim zmierza przestaje być oczywisty.