Trzeci tom kwiatowej serii. Przyjaciółki spotykają się kiedy któraś ma kłopoty lub potrzebują porady. Nazywają te swoje spotkania "kapciowym klubem". Fajny jest pomysł autorki by w każdym tomie każda z dziewcząt była narratorką. W ten sposób mamy spojrzenie na sprawy z "czterech stron świata". Do tej pory szara myszka, samotna Róża rozkwita. Po 12 latach pojawia się narzeczony. Jest słodko, cudownie, aż do czasu, kiedy.... no właśnie.

Trzeci tom kwiatowej serii. Przyjaciółki spotykają się kiedy któraś ma kłopoty lub potrzebują porady. Nazywają te swoje spotkania "kapciowym klubem". Fajny jest pomysł autorki by w każdym tomie każda z dziewcząt była narratorką. W ten sposób mamy spojrzenie na sprawy z "czterech stron świata". Do tej pory szara myszka, samotna Róża rozkwita. Po 12 latach pojawia się...

To drugi tom serii. Tym razem nieco dokładniej poznajemy historię Liliany. Tym razem kobieta musi stawić czoło problemowi jaki niesie za sobą nieoczekiwana opieka nad nastoletnią kuzynką. Kiedy dziewczyna zaczyna przysparzać coraz to nowych kłopotów, Liliana próbuje dowiedzieć się od niej z czego to wszystko może wynikać. I w końcu dociera do tego jak traumatyczne przeżycia ma za sobą młoda dziewczyna...

W tym tomie dowiadujemy się wprawdzie najwięcej o Lilianie, ale o innych kobietach również. Poznajemy ich dalsze perypetie, chociaż nie zawsze są one tak rozbudowane.

Bardzo miło było mi odwiedzić te "książkowe przyjaciółki" na Kwiatowej. Z zainteresowaniem śledziłam ich kolejne losy i na pewno chciałabym poznać dalsze przygody!

To drugi tom serii. Tym razem nieco dokładniej poznajemy historię Liliany. Tym razem kobieta musi stawić czoło problemowi jaki niesie za sobą nieoczekiwana opieka nad nastoletnią kuzynką. Kiedy dziewczyna zaczyna przysparzać coraz to nowych kłopotów, Liliana próbuje dowiedzieć się od niej z czego to wszystko może wynikać. I w końcu dociera do tego jak traumatyczne przeżycia...

Miło i przyjemnie czytająca się opowieść o czterech sąsiadkach i ich problemach ,w których mają zawsze oparcie i pomoc.Drugi tom bardziej wciągający od pierwszego.

Miło i przyjemnie czytająca się opowieść o czterech sąsiadkach i ich problemach ,w których mają zawsze oparcie i pomoc.Drugi tom bardziej wciągający od pierwszego.

II tom serii "Rok na Kwiatowej" Kaoliny Wilczyńskiej. Uwielbiam autorkę i jej opowieści i tym razem było nie inaczej. Liliana musi zająć się córką kuzynki Agnieszką. Dziewczyna jest krnąbrna, nie stosuje się do zasad panujących w domu Liliany. Okazuje się po jakimś czasie że dziewczyna ma niemały problem a zamieszany jest w to partner Lilki. Poznajemy także wersję przyjaciółek Liliany: Malwiny, Róży i Wioli. Bardzo dobrze się czyta i czas szybko płynie wbrew wcześniejszym opiniom powyżej.

II tom serii "Rok na Kwiatowej" Kaoliny Wilczyńskiej. Uwielbiam autorkę i jej opowieści i tym razem było nie inaczej. Liliana musi zająć się córką kuzynki Agnieszką. Dziewczyna jest krnąbrna, nie stosuje się do zasad panujących w domu Liliany. Okazuje się po jakimś czasie że dziewczyna ma niemały problem a zamieszany jest w to partner Lilki. Poznajemy także wersję...

Liliana stoi przed trudnym zadaniem: musi zaopiekować się młodszą kuzynką, która zatrzymuje się u niej na jakiś czas. Nastolatka sprawia sporo kłopotów i gdy Liliana postanawia z nią poważnie porozmawiać, dowiaduje się o traumatycznych przeżyciach dziewczyny. Pod adresem partnera Liliany padają poważne oskarżenia. Niespodziewanie okazuje się też, że Liliana musi zmierzyć się z własną, trudną przeszłością.
Ta część skupia się na Lilianie, jednej z czterech głównych bohaterek tej serii. Jest to kobieta, która sama doszła do wielu rzeczy bez niczyjej pomocy. Za młodu nie miała łatwo ale i tak ją podziwiam, że stawiła czoła przeciwnościom losu. To jest typ osoby, który ma wszystko poukładane, wie czego chce, twardo stąpa po ziemi i nie przewiduje żadnych niespodzianek, ponieważ wszystko musi być zapięte na ostatni guzik. Ma partnera, ale powiedziałabym że jest to luźny związek bez jakichkolwiek perspektyw na przyszłość. Jest bo jest i spędzanie z nim czasu to była chyba już kwestia przyzwyczajenia. Niestety wszystko się burzy, gdy w życiu Liliany pojawia się córka kuzynki, Agnieszka. Nastolatka, na pierwszy rzut oka zbuntowana, która będzie ciężka w obyciu i niestety tak jest. Lecz kobieta gdy dowiaduje się o traumatycznych przeżyciach nastolatki, szybko zmienia na jej temat zdanie. Molestowanie seksualne jest trudnym tematem, ponieważ jest to niestety sytuacja wstydliwa dla ofiary. Szczerze nie wiem jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji. Na pewno nie było w porządku kłamstwo dziewczyny wobec Janusza, ale więcej wam nie powiem ponieważ musicie to przeczytać sami. Tutaj dobrym wsparciem były dla Liliany dziewczyny, które dawały jej rady lub wspierały i nie zostawiły jej z tym wszystkim samej. Sam temat jest mocny ale napisany w subtelny sposób, tak by nie zrazić do siebie czytelnika. Dalej jest podtrzymywana wersja tzw. „pamiętnika” co mi naprawdę przypadło do gustu. Zauważyłam też, że w każdej części autorka nam uświadamia pewne rzeczy i daje do myślenia, zmusza do refleksji. Historia niby skupiała się praktycznie na Lilianie, lecz były też powroty do „Wędrownych ptaków”, gdzie mogliśmy zrozumieć dlaczego stało się tak a nie inaczej. Według mnie jest to wspaniałe rozwiązanie, ponieważ nie ukrywam, że pewne momenty były dla mnie nie zagwostką i zastanawiałam się, dlaczego stało się tak a nie inaczej. Tutaj dostałam swoje odpowiedzi i o wiele, wiele więcej. Nie ukrywam, że coraz bardziej kocham te babki z klubu Kapciowego. Ta ich bezpośredniość jest czasami rozbrajająca.

Podsumowując: Wracając do molestowania seksualnego, ta historia uświadomiła mi, że nie możemy bagatelizować pewnych zachowań u nastolatek. Mogą być mylące z normalnymi zmaganiami w codziennym życiu, wiadomo niektóre dziewczyny mają humory i przechodzą okres buntu. Przede wszystkim rozmowa i jeszcze raz rozmowa. Na pewno nie będzie to łatwe, ale jest ważna by zapewnić nastolatce poczucie bezpieczeństwa.

Liliana stoi przed trudnym zadaniem: musi zaopiekować się młodszą kuzynką, która zatrzymuje się u niej na jakiś czas. Nastolatka sprawia sporo kłopotów i gdy Liliana postanawia z nią poważnie porozmawiać, dowiaduje się o traumatycznych przeżyciach dziewczyny. Pod adresem partnera Liliany padają poważne oskarżenia. Niespodziewanie okazuje się też, że Liliana musi zmierzyć...

Miła to przygoda była z tą powieścią drugą częścią z cyklu -Rok na kwiatowej,pierwszej części nie czytałam nie było w naszej bibliotece,a muszę nadrobić jak będzie.
Oczarowała mnie ta cudna książka,dalsze tomy będą za pewne czytane.

Miła to przygoda była z tą powieścią drugą częścią z cyklu -Rok na kwiatowej,pierwszej części nie czytałam nie było w naszej bibliotece,a muszę nadrobić jak będzie.
Oczarowała mnie ta cudna książka,dalsze tomy będą za pewne czytane.

Książka w porządku. Fajnie, lekko się czyta

Książka w porządku. Fajnie, lekko się czyta

📚Recenzja: 10/52
📚 Autor: Karolina Wilczyńska
📚 Tytuł: "Zmarznięte serca"
📚 Seria: Rok na Kwiatowej (tom 2)
📚 Wydawnictwo: Czwarta Strona
📚 Ocena:4/10

Hurra! Udało mi się osiągnąć magiczną ilość dziesięciu książek przeczytanych w miesiącu styczniu.
Ostatnią przeczytaną przeze mnie pozycją jest powieść Karoliny Wilczyńskiej “Zmarznięte serca". Jest to drugi tom serii "Rok na Kwiatowej". Pierwszego nie czytałam, ale chyba nie żałuję, ale o tym za chwilę.
Powieść podzielona jest na dwie części. Pierwsza, dłuższa, opowiedziana jest z perspektywy Liliany. Bohaterka przyjmuje pod swój dach szesnastoletnią córkę kuzynki, Agnieszkę. Wkrótce po tym pod adresem partnera Lilki padają poważne oskarżenia. Liliana, chcąc pomoc Agnieszce, sama musi zmierzyć się ze swoją trudną przeszłością. Kolejna część pisana jest słowami sąsiadek, a zarazem przyjaciółek Liliany - Róży, Wioli i Malwiny. Czyli tak na prawdę czytamy cztery razy tę samą treść, ale pisana innym stylem. Wieje nudą! Wyjątkowo działała mi na nerwy opowieść Wioli. Co za styl! Jakbym czytała pamiętnik nastolatki, a nie słowa dorosłej kobiety! Męczyłam się bardzo!
Cała książka pisana jest w konwencji pamiętnika(?) lub rozmowy z osobą czytającą. Podejrzewam, że takie bezpośrednie zwroty miały na celu przybliżenie czytelnika do bohaterów. Mnie osobiście to męczyło.
Kolejną irytującą kwestią jest nagła zmiana imienia jednego z bohaterów. W pierwszej części mąż Wioli ma na imię Marcin, a w drugiej już Mariusz. Czyba, że to już drugi mąż? 🤣 Ciekwe jak będzie nazywał się w trzecim tomie. Ale tego z całym szacunkiem, już nie sprawdzę. Gdyby autorka rozbudowała pierwszą część i na tym poprzestała, pewnie oceniłabym książkę wyżej.
Gdybym wcześniej nie czytała prozy Pani Wilczyńskiej, pewnie pożegnałabym się z twórczością autorki. Jednak dam Pani Karolinie szansę, ponieważ całkowicie kupiła mnie swoją serią "Na nową drogę życia", którą pochłonęłam w całości. Do "Roku na Kwiatowej" z pewnością nie wrócę.
Molly 📖

📚Recenzja: 10/52
📚 Autor: Karolina Wilczyńska
📚 Tytuł: "Zmarznięte serca"
📚 Seria: Rok na Kwiatowej (tom 2)
📚 Wydawnictwo: Czwarta Strona
📚 Ocena:4/10

Hurra! Udało mi się osiągnąć magiczną ilość dziesięciu książek przeczytanych w miesiącu styczniu.
Ostatnią przeczytaną przeze mnie pozycją jest powieść Karoliny Wilczyńskiej “Zmarznięte serca". Jest to drugi tom serii...

To już druga powieść tej autorki i tak samo jak w pierwszej tak i w tej autorka znów w połowie zmienia imię jeden z postaci a nawet tym ta.rm dwóch w tym jednej głównej. Z Malwiny robi Marzenę z Marcina Mariusza. To razi. Bo mam wrażenie ze to z pośpiechu lub braku szacunku dla czytelnika. Taki podstawowy błąd. Czyta się dobrze choć bardzo przewidywalnie . Nie wiem mam wrażenie jakby pisane taśmowo na ilość nie na jakość , a chyba nie o to w tym chodzi.

To już druga powieść tej autorki i tak samo jak w pierwszej tak i w tej autorka znów w połowie zmienia imię jeden z postaci a nawet tym ta.rm dwóch w tym jednej głównej. Z Malwiny robi Marzenę z Marcina Mariusza. To razi. Bo mam wrażenie ze to z pośpiechu lub braku szacunku dla czytelnika. Taki podstawowy błąd. Czyta się dobrze choć bardzo przewidywalnie . Nie wiem mam...

Nie no, już bardziej mnie ciekawią następne stronice Nędzników w oryginale, których nie pooglądałam do końca przy obserwowaniu języka francuskiego...



Przeczytałam prawie 1/3.
No i w sumie nie było chyba powiedziane ile ta Liliana ma lat, więc może, jeśli była np. w wieku przedszkolnym i miała bardzo rozwinięte jak na swój wiek umiejętności językowe... Tyle że treści są na tyle upadłe mentalnie, czy jak by to coś określić... W ogóle bardzo tego nie doczytam, bo to chyba by trochę mnie obrażało.... ;/.



Tak ogólnie to patrząc na to, że jest to powieść napisana już nawet po 2015 r. - to ja byłabym skłonna dać te 2, czy nawet 3, mooooże nawet jakoś by się do 4 naciągnęło... Tyle że ty, babeczko..., nie jesteś po liceum czy technikum i nie miałaś np. dwudziestu, dwudziestu paru lat jak ją wydawałaś.



Niedopuszczalne (HEHE).

Nie no, już bardziej mnie ciekawią następne stronice Nędzników w oryginale, których nie pooglądałam do końca przy obserwowaniu języka francuskiego...



Przeczytałam prawie 1/3.
No i w sumie nie było chyba powiedziane ile ta Liliana ma lat, więc może, jeśli była np. w wieku przedszkolnym i miała bardzo rozwinięte jak na swój wiek umiejętności językowe... Tyle że treści są...