Zamarznięte serca

To już druga powieść tej autorki i tak samo jak w pierwszej tak i w tej autorka znów w połowie zmienia imię jeden z postaci a nawet tym ta.rm dwóch w tym jednej głównej. Z Malwiny robi Marzenę z Marcina Mariusza. To razi. Bo mam wrażenie ze to z pośpiechu lub braku szacunku dla czytelnika. Taki podstawowy błąd. Czyta się dobrze choć bardzo przewidywalnie . Nie wiem mam wrażenie jakby pisane taśmowo na ilość nie na jakość , a chyba nie o to w tym chodzi.

To już druga powieść tej autorki i tak samo jak w pierwszej tak i w tej autorka znów w połowie zmienia imię jeden z postaci a nawet tym ta.rm dwóch w tym jednej głównej. Z Malwiny robi Marzenę z Marcina Mariusza. To razi. Bo mam wrażenie ze to z pośpiechu lub braku szacunku dla czytelnika. Taki podstawowy błąd. Czyta się dobrze choć bardzo przewidywalnie . Nie wiem mam...

Nie no, już bardziej mnie ciekawią następne stronice Nędzników w oryginale, których nie pooglądałam do końca przy obserwowaniu języka francuskiego...



Przeczytałam prawie 1/3.
No i w sumie nie było chyba powiedziane ile ta Liliana ma lat, więc może, jeśli była np. w wieku przedszkolnym i miała bardzo rozwinięte jak na swój wiek umiejętności językowe... Tyle że treści są na tyle upadłe mentalnie, czy jak by to coś określić... W ogóle bardzo tego nie doczytam, bo to chyba by trochę mnie obrażało.... ;/.



Tak ogólnie to patrząc na to, że jest to powieść napisana już nawet po 2015 r. - to ja byłabym skłonna dać te 2, czy nawet 3, mooooże nawet jakoś by się do 4 naciągnęło... Tyle że ty, babeczko..., nie jesteś po liceum czy technikum i nie miałaś np. dwudziestu, dwudziestu paru lat jak ją wydawałaś.



Niedopuszczalne (HEHE).

Nie no, już bardziej mnie ciekawią następne stronice Nędzników w oryginale, których nie pooglądałam do końca przy obserwowaniu języka francuskiego...



Przeczytałam prawie 1/3.
No i w sumie nie było chyba powiedziane ile ta Liliana ma lat, więc może, jeśli była np. w wieku przedszkolnym i miała bardzo rozwinięte jak na swój wiek umiejętności językowe... Tyle że treści są...

Drugi tom "Zamarznięte serca" serii "Rok na Kwiatowej" teraz w zimowej odsłonie. Liliana zostaje postawiona przed trudnym zadaniem polegającym na zaopiekowaniu się młodszą kuzynką, która zatrzymuje się u niej na jakiś czas. Agnieszka nastolatka sprawiająca sporo kłopotów ciotka Liliana postanawia z nią poważnie porozmawiać i dowiaduje się od niej o traumatycznych przeżyciach które przeszła rzekomo u niej w domu. Pod adresem partnera Liliany Janusza padają poważne oskarżenia ze strony kuzynki. Po czasie jednak okazuje się, że to nasza główna bohaterka Liliana musi zmierzyć się z własną trudną przeszłością. Dowiadujemy się jakie decyzje podejmuje oraz tego czy uda się Lilianie odnaleźć wspólny język z zamkniętą w sobie nastolatką. Karolina Wilczyńska udowadnia nam, że przeszłość zawsze nas odnajdzie i nie możemy przed nią uciec.

Drugi tom "Zamarznięte serca" serii "Rok na Kwiatowej" teraz w zimowej odsłonie. Liliana zostaje postawiona przed trudnym zadaniem polegającym na zaopiekowaniu się młodszą kuzynką, która zatrzymuje się u niej na jakiś czas. Agnieszka nastolatka sprawiająca sporo kłopotów ciotka Liliana postanawia z nią poważnie porozmawiać i dowiaduje się od niej o traumatycznych...

Drugi tom naszego pamiętnika to głównie historia Liliany - najbardziej dystyngowana i przedsiębiorcza kobieta naszego klubu kapciowego. Liliana jest bardzo twardą kobietą i choc ma partnera wydaje się bez uczuć. A jednak okazuje się że ta twardość z czegos wynika.. nie oceniaj książki po okładce ani ludzi po wyglądzie.

Drugi tom naszego pamiętnika to głównie historia Liliany - najbardziej dystyngowana i przedsiębiorcza kobieta naszego klubu kapciowego. Liliana jest bardzo twardą kobietą i choc ma partnera wydaje się bez uczuć. A jednak okazuje się że ta twardość z czegos wynika.. nie oceniaj książki po okładce ani ludzi po wyglądzie.

Cykl "Rok na Kwiatowej" to dobrze napisane, podnoszące na duchu czytadełka dla kobiet. Jego druga połowa nieco mnie rozczarowała nagłą zmianą głównych bohaterów, ale całość i tak się czyta - przynosi trochę uśmiechu, ciepłych uczuć. Przyjemna literatura.

Cykl "Rok na Kwiatowej" to dobrze napisane, podnoszące na duchu czytadełka dla kobiet. Jego druga połowa nieco mnie rozczarowała nagłą zmianą głównych bohaterów, ale całość i tak się czyta - przynosi trochę uśmiechu, ciepłych uczuć. Przyjemna literatura.

Powieść świetna!

Wszystkie cztery różniące się od siebie kobiety, przypadkiem stają się przyjaciółkami i zakładają "Klub Kapciowy". Każda jest inna, poznajemy ich myśli, charaktery, osobowość i temperament. Każdą w pewien sposób można polubić.

Uwielbiam te cztery fantastyczne kobiety! Powieść czytałam z zainteresowaniem.
Jedyny błąd jaki wychwyciłam to imię męża Wioletty- w pierwszej części jest Marcin a w kolejnych już Mariusz.

Czekam na kolejne części.

Powieść świetna!

Wszystkie cztery różniące się od siebie kobiety, przypadkiem stają się przyjaciółkami i zakładają "Klub Kapciowy". Każda jest inna, poznajemy ich myśli, charaktery, osobowość i temperament. Każdą w pewien sposób można polubić.

Uwielbiam te cztery fantastyczne kobiety! Powieść czytałam z zainteresowaniem.
Jedyny błąd jaki wychwyciłam to imię męża...

Druga część podobnie jak pierwsza czyta się bardzo dobrze i szybko. Porusza ważne problemy. I zachęca do czytania nastepnych części :)

Druga część podobnie jak pierwsza czyta się bardzo dobrze i szybko. Porusza ważne problemy. I zachęca do czytania nastepnych części :)

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. O ile pierwsza połowa nawet mi się podobała, historia była ciekawa, czytało się lekko, szybko i przyjemnie, to o tyle druga część, w której czytamy dokładnie tę samą historię kolejne 3 razy, z perspektyw innych osób,to robi się opór nie, nudno i mozolnie. Jakby książka skończyła się po jednym przedstawieniu fabuły, ocena byłaby o wiele wyższa. Niestety, czytając 4 razy to samo, spadła na łeb na szyję. I jeśli mam być szczera - nie polecam.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. O ile pierwsza połowa nawet mi się podobała, historia była ciekawa, czytało się lekko, szybko i przyjemnie, to o tyle druga część, w której czytamy dokładnie tę samą historię kolejne 3 razy, z perspektyw innych osób,to robi się opór nie, nudno i mozolnie. Jakby książka skończyła się po jednym przedstawieniu fabuły, ocena byłaby...

Karolina Wilczyńska Zamarznięte serca drugi tom cyklu Rok na Kwiatowej, niespecjalnie przepadam za długimi książkowymi historiami zamkniętymi w wielotomowe serie. Rok na Kwiatowej zaintrygował mnie jednak już jakiś czas temu, bo jest to seria, której nie trzeba czytać po kolei. Podobno wydane do tej pory tomy, można mieszać swobodnie, bez straty ciągłości opowiadanych historii. Czytane w ten sposób nie tracą na swojej jakości. Zaopatrzona od pewnego czasu w trzy tomy, postanowiłam to sprawdzić, zaczynając od drugiego, zimowo - świątecznego.

Cztery koleżanki z ulicy Kwiatowej w Kielcach, cztery różne charaktery, inna przeszłość, różnią się również perspektywami życiowymi i problemami codziennego życia. I ważny, przewijający się we wszystkich opowieściach motyw molestowania seksualnego w rodzinie. Nie wiem czy inne części wyglądają tak samo, ale w przypadku tego tomu autorka poświęca więcej miejsca jednej z bohaterek, pozostałe traktując po równo i bardziej epizodycznie. O ile pierwsza historia wydała mi się nawet interesująca, to każda następna, nawet jeśli dotyczyła również nowych, nieznanych wydarzeń, sprawiała wrażenie nieco wtórnej, a cała konstrukcja była schematyczna i dość szkolna. Czytanie cztery razy o Mikołajkach, potem Wigilii i świętach a na koniec o Walentynkach, trochę mnie znudziło. Być może Rok na Kwiatowej skierowany jest do młodszego niż ja miłośnika książek oraz wielbiciela dłuższych serii.

Interesujący jest jednak sposób narracji, bo każda kolejna bohaterka, opowiada swoją historię, zwracając się bezpośrednio do nieznanego słuchacza. Czyżby był nim czytelnik? Taki zabieg powoduje, że mogłam się poczuć tak jakbym była jedną z mieszkanek ulicy Kwiatowej.

Mam jeszcze dwa tomy tej serii, może bez większego entuzjazmu, ale spróbuję przeczytać jeszcze chociaż jeden, żeby upewnić się, czy rzeczywiście nie muszę ich czytać po kolei.

Karolina Wilczyńska Zamarznięte serca drugi tom cyklu Rok na Kwiatowej, niespecjalnie przepadam za długimi książkowymi historiami zamkniętymi w wielotomowe serie. Rok na Kwiatowej zaintrygował mnie jednak już jakiś czas temu, bo jest to seria, której nie trzeba czytać po kolei. Podobno wydane do tej pory tomy, można mieszać swobodnie, bez straty ciągłości opowiadanych...

To drugi tom z cyklu "Rok na Kwiatowej". Po pierwszym miałam mieszane uczucia. Sama nie wiedziałam czy sięgnę po kolejny tom czy nie.

Po przerwie stwierdziłam, że muszę dać jeszcze szansę tej serii. I od razu przyznam, że ta część zdecydowanie bardziej mi się podobała.

Do narracji już chyba przywykłam, ale też ta lektura miała głębsze przesłanie. Bardziej chwyciła za serce i zdecydowanie z niecierpliwością czekałam na poukładanie się losów bohaterek.

Przede mną jeszcze 3 tom i zacznę to czytać już wkrótce... Mam nadzieję, że będzie równie ciekawy 🍀

To drugi tom z cyklu "Rok na Kwiatowej". Po pierwszym miałam mieszane uczucia. Sama nie wiedziałam czy sięgnę po kolejny tom czy nie.

Po przerwie stwierdziłam, że muszę dać jeszcze szansę tej serii. I od razu przyznam, że ta część zdecydowanie bardziej mi się podobała.

Do narracji już chyba przywykłam, ale też ta lektura miała głębsze przesłanie. Bardziej chwyciła za...