Pułapka

Sensacja z elementami fantastyki. Wyjątkowo udana. Żałuję, że nie wpadła mi w ręce zimą, jak ktoś szuka lekko mrocznej, lekko przygodowej, lekko historycznej, lekko paranormalnej lektury na Święta, to polecam :)

Sensacja z elementami fantastyki. Wyjątkowo udana. Żałuję, że nie wpadła mi w ręce zimą, jak ktoś szuka lekko mrocznej, lekko przygodowej, lekko historycznej, lekko paranormalnej lektury na Święta, to polecam :)

Pokaż mimo to

Uzależniony od hazardu i narkotyków Maks Czarnowski wraz ze swoim bratem Patrykiem oraz ich żonami: Edytą i Dorotą wybierają się na Święta Bożego Narodzenia w Góry Izerskie. Bracia zamierzają odnaleźć tzw. szczelinę jeleniogórską, gdzie podobno Niemcy ukryli złoto. Jednakże chęć wzbogacenia się odczuwają również Boryczko i Schwarz. Obie grupy chcą za wszelką cenę zdobyć skarb, nie zważając na konsekwencje.

W tym samym czasie w Świeradowie Zdroju pojawia się dziennikarz Jacek Sulima, który zajmuje się rozwiązywaniem zagadek historycznych. Dowiaduje się nagle, że w górach grasuje tajemnicza bestia, która zabija ludzi i poluje na zwierzęta. Niebawem obecność potwora oraz sił natury zaczynają odczuwać również uwięzieni w pozbawionej wody i prądu leśniczówce Czarnowscy.

"Pułapka" była kolejną książką Jolanty Kalety,po jaką miałem okazję sięgnąć. W przeciwieństwie do wcześniej przeczytanych przez mnie powieści, ta rozgrywa się nie w okresie PRL-u, lecz w czasach współczesnych. Podobnie jak i poprzednie pozycje jej autorstwa, także i "Pułapka" ujęła mnie wartką akcją i stopniowym budowaniem napięcia. Spodobało mi się też to, że postacie w tej książce nie są jednowymiarowe tj. nie można ich określić, jako jednoznacznie dobrych czy złych. Wątki są ciekawe, jednakże szkoda, że niektóre z nich wydały mi się niedokończone lub wyjaśnione w dziwny sposób. Niektóre fragmenty wydały mi się też naciągane i zbędne. Jednakże moją ogólną ocenę "Pułapki" podnosi pełne emocji i zaskakujące zakończenie. Ogólnie rzecz ujmując jest to książka ciekawa z mrocznym górskim klimatem.

Uzależniony od hazardu i narkotyków Maks Czarnowski wraz ze swoim bratem Patrykiem oraz ich żonami: Edytą i Dorotą wybierają się na Święta Bożego Narodzenia w Góry Izerskie. Bracia zamierzają odnaleźć tzw. szczelinę jeleniogórską, gdzie podobno Niemcy ukryli złoto. Jednakże chęć wzbogacenia się odczuwają również Boryczko i Schwarz. Obie grupy chcą za wszelką cenę zdobyć skarb, ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytając ,,Pułapkę" przenosimy się z bohaterami powieści w Rejony Dolnego Śląska a szczególnie ,,szczeliny jeleniogórskiej''.Wiele tu tajemnic i zagadek. Wielu ludzi próbuje odnaleźć skarby wywiezione przed zakończeniem II wojny światowej przez Niemców. I do tego potwór, grasujący w lesie.
Myślałam, że książka będzie bardziej mroczna.Tutaj jednak się zawiodłam.
Mile spędzone chwile rozrywki z książką.

Czytając ,,Pułapkę" przenosimy się z bohaterami powieści w Rejony Dolnego Śląska a szczególnie ,,szczeliny jeleniogórskiej''.Wiele tu tajemnic i zagadek. Wielu ludzi próbuje odnaleźć skarby wywiezione przed zakończeniem II wojny światowej przez Niemców. I do tego potwór, grasujący w lesie.
Myślałam, że książka będzie bardziej mroczna.Tutaj jednak się zawiodłam.
Mil...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Okładka
przez ten las zielony
skąd
biblioteka
moja opinia
Nigdy nie byłem w Górach Izerskich,może kiedyś.
Zresztą,książka mnie się podobała.Bo był drapieżnik,jakiego nie było w Polskiej książce.
Troszkę,po co ten ruski był ?
Czy w każdej musi być ? I czy każdy Rosjanin to bolszewik ?
I znów mi się,chce do lasu :-)

Okładka
przez ten las zielony
skąd
biblioteka
moja opinia
Nigdy nie byłem w Górach Izerskich,może kiedyś.
Zresztą,książka mnie się podobała.Bo był drapieżnik,jakiego nie było w Polskiej książce.
Troszkę,po co ten ruski był ?
Czy w każdej musi być ? I czy każdy Rosjanin to bolszewik ?
I znów mi się,chce do lasu :-)

Pokaż mimo to

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej powieści, bo z jednej strony zdecydowałam się na nią, ze względu na to, że akcja dzieje się w górach i to jeszcze zimą (uwielbiam) i tu się nie zawiodłam, bo było naprawdę górzyście i zimowo. Na dodatek fajnym, wciągającym stylem napisane, pomysł też niezły - to również duży atut tej książki. Natomiast cała ta "pozaziemska" otoczka i jeszcze co chwila reklama jedynie słusznej tv i gazety wprawiały mnie w duży niesmak. Ogólne więc wrażenie po przeczytaniu książki zdecydowanie niższe.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej powieści, bo z jednej strony zdecydowałam się na nią, ze względu na to, że akcja dzieje się w górach i to jeszcze zimą (uwielbiam) i tu się nie zawiodłam, bo było naprawdę górzyście i zimowo. Na dodatek fajnym, wciągającym stylem napisane, pomysł też niezły - to również duży atut tej książki. Natomiast cała ta "pozaziemska" otoczk...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

'Pułapka' Marii Kalety nie jest może książką rewelacyjną, ale za to rewelacyjnie się ją czyta. Autorka, a wraz z nią i czytelnik zanurza się znów w okryte mgłą tajemnicy góry Dolnego Śląska.
Tym razem na celowniku jest tzw. szczelina jeleniogórska. Choć jest to kolejny wytwór szeptanej propagandy, bardzo wielu ludzi stara się dotrzeć do mitycznych skarbów III Rzeszy.
Choć fabuła jest momentami dość mocno naciągana, bohaterowie zachowują się w dziwaczny sposób, a niektóre momenty (opowieść pani Leokadii) wywołują autentyczny śmiech, to całość ze względu na wartkość akcji i barwny język autorki nie pozwalają oderwać się od lektury.

Polecam przede wszystkim aktualnym i przyszłym eksploratorom, choć zwykły 'zjadacz książek' też powinien mieć frajdę z czytania.

'Pułapka' Marii Kalety nie jest może książką rewelacyjną, ale za to rewelacyjnie się ją czyta. Autorka, a wraz z nią i czytelnik zanurza się znów w okryte mgłą tajemnicy góry Dolnego Śląska.
Tym razem na celowniku jest tzw. szczelina jeleniogórska. Choć jest to kolejny wytwór szeptanej propagandy, bardzo wielu ludzi stara się dotrzeć do mitycznych skarbów III Rzeszy.
Ch...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Maria Kaleta w „Pułapce” zaserwowała mi niezłe emocje....hmmm... szkoda tylko, że były to emocje pełne gniewu. Uwielbiam książki przygodowe, eksploracyjne, z wątkami historii z II wojny światowej, gdzie literacka fikcja miesza się z faktami i gdzie akcja goni akcję, a po przeczytaniu opisu na jej okładce byłam przekonana, że właśnie taką książkę biorę do ręki.

I co? No właśnie jak mówi okładka: „Nic nie jest tym czym się wydaje”....

Rany, jaka byłam wściekła gdy co kartkę zasypywana byłam coraz bardziej bzdurnymi opisami zjawisk nadprzyrodzonych, kosmitami, ucieczką i pogonią za upiornym stworzeniem, czupakabrą. A gdy doszedł do tego jeden z bohaterów, mający problemy z narkotykami, to właściwie byłam coraz bardziej przekonana, że to raczej autorka po tychże substancjach pisała tę książkę.
Zniechęcona, nieraz chciałam cisnąc tę książkę w kąt, co rozdział tym gorzej, fantazja często na poziomie przedszkolaka przemieszana z fantazją Stephena Kinga.
W połowie stwierdziłam, że to jedna z najgorszych książek jaką ostatnio czytałam. Niby powinno mi się to podobać, ale to jednak nie moja bajka.

Bliżej końca zaczęłam rozgryzać co jest czym i o co w tej historii chodzi, a gdy doszłam do ostatniej kartki pomyślałam: kurde, to było całkiem niezłe!
Dlaczego?
Bo „nic nie jest tym czym się wydaje”.

Maria Kaleta w „Pułapce” zaserwowała mi niezłe emocje....hmmm... szkoda tylko, że były to emocje pełne gniewu. Uwielbiam książki przygodowe, eksploracyjne, z wątkami historii z II wojny światowej, gdzie literacka fikcja miesza się z faktami i gdzie akcja goni akcję, a po przeczytaniu opisu na jej okładce byłam przekonana, że właśnie taką książkę biorę do ręki.

I co? No...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam ksiazki Jolanty Marii Kalety. Glowny bohater badz bohaterka zmagaja sie z wieloma przeciwnosciami, aby odkryc skarb ukryty pod koniec drugiej wojny swiatowej przez hitlerowcow. Towarzyszy im cos, postac powolana do zycia droga okrutnych doswiadczen lub ktos kto przybyl tu z daleka. Olbrzymia role odgrywa przepiekna przyroda, z ktora nalezy wspolpracowac, by przezyc. Ludzie zachlanni sami sciagaja na siebie i swoich bliskich nieszczescia. Glownych bohaterow ratuje rozsadek, intuicja i empatia. Kazda kolejna przygoda pozostawia wiele nierozwiazanych zagadek. Czy kiedykolwiek poznamy odpowiedzi?

Uwielbiam ksiazki Jolanty Marii Kalety. Glowny bohater badz bohaterka zmagaja sie z wieloma przeciwnosciami, aby odkryc skarb ukryty pod koniec drugiej wojny swiatowej przez hitlerowcow. Towarzyszy im cos, postac powolana do zycia droga okrutnych doswiadczen lub ktos kto przybyl tu z daleka. Olbrzymia role odgrywa przepiekna przyroda, z ktora nalezy wspolpracowac, by przezyc. L...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze się czyta, bo akcja toczy się szybko. Wiele decyzji i przemyśleń bohaterów wydaje się jednak trochę naiwnych i trudno czasami nie uśmiechnąć się pod nosem przy niektórych ich "wnioskach". Niemniej jednak, historia ciekawa i wartko opowiedziana. Do tego otrzymujemy mroczny górski klimat z zaśnieżonymi świerkami w tle. W sam raz na nudne jesienne wieczory.

Dobrze się czyta, bo akcja toczy się szybko. Wiele decyzji i przemyśleń bohaterów wydaje się jednak trochę naiwnych i trudno czasami nie uśmiechnąć się pod nosem przy niektórych ich "wnioskach". Niemniej jednak, historia ciekawa i wartko opowiedziana. Do tego otrzymujemy mroczny górski klimat z zaśnieżonymi świerkami w tle. W sam raz na nudne jesienne wieczory.

Pokaż mimo to

Joanna Maria Kaleta to pisarka, która w swoich powieściach zagłębia się w historię Dolnego Śląska bazując na opowieściach dotyczących tajnych skarbów pochowanych przez Niemców w czasie drugiej wojny światowej, a swoich bohaterów umieszcza w czasach stalinowskich. Ta opowieść jest troszeczkę inna. Mamy czasy współczesne, 2011rok, okolice świąt Bożego Narodzenia. Dziennikarz Jacek Sulima wysłany zostaje przez swojego szefa do Gór Izerskich, ma zbadać dziwne ślady nieznanego zwierzęcia, które pojawiło się w tamtejszych okolicach. Przy okazji on sam chce zbadać informacje o legendarnej „szczelinie jeleniogórskiej”. Z tym samym zamiarem udają się tam dwie pary, czyli bracia Czarnowscy ze swoimi żonami, obywatel RFN wraz ze swoim wspólnikiem, Marianem Boryczko – wszyscy chcą się wzbogacić. Bohaterowie nie spodziewają się, że wpadną w zastawioną na nich pułapkę, kto przeżyje?, czy uda im się znaleźć ukryte skarby? czy może znajdą zupełnie coś innego?
Pisarka w sposób plastyczny przeniosła nas w świat przyrody Gór Izerskich, przyprószyła to wszystko tajemniczością i tym razem grozą. Miałam wrażenie jakbym sama siedziała przy palenisku w pozbawionej prądu i wody chacie, z widokiem świecących zza oknem oczu. Opowieści o znikających poszukiwaczach w przeszłości z początku wszyscy biorą za legendy, dopiero gdy oni nagle zaczynają znikać, znów odżywają strach i przerażenie. Jak w każdej powieści autorki mamy wątek obyczajowy małżeństw i dziennikarza, trochę nutki romantyzmu i romanse w tle.
Polecam tym, którzy chcą odrobinę sensacji, historii i romansu.

Joanna Maria Kaleta to pisarka, która w swoich powieściach zagłębia się w historię Dolnego Śląska bazując na opowieściach dotyczących tajnych skarbów pochowanych przez Niemców w czasie drugiej wojny światowej, a swoich bohaterów umieszcza w czasach stalinowskich. Ta opowieść jest troszeczkę inna. Mamy czasy współczesne, 2011rok, okolice świąt Bożego Narodzenia. Dziennikarz Jace...

więcej

mniej

Pokaż mimo to