Tak świetnego kryminału dawno nie czytałem, a czytam ich dużo. Autorka tak mnie oszołomiła że zamówiłem od razu pierwszą część serii (fakt, trochę od czapy).
Co jest tak świetne w tej książce?
Wielowątkowość. Krótkie i szybkie rozdziały. Ciekawa zagadka, w której nie wiadomo o co chodzi prawie do końca. Świetny pomysł na zakończenie. Bohaterowie.
No po prostu mega kryminał.
Polecam!

Tak świetnego kryminału dawno nie czytałem, a czytam ich dużo. Autorka tak mnie oszołomiła że zamówiłem od razu pierwszą część serii (fakt, trochę od czapy).
Co jest tak świetne w tej książce?
Wielowątkowość. Krótkie i szybkie rozdziały. Ciekawa zagadka, w której nie wiadomo o co chodzi prawie do końca. Świetny pomysł na zakończenie. Bohaterowie.
No po prostu mega...

Miałem obawy, czy zabierać się za tę książkę, skoro nie czytałem pierwszej części. Okazało się jednak, że intryga w "Na kogo wypadnie..." (głupi tytuł) nie ma nic wspólnego z pierwszym tomem, poza oczywiście głównymi bohaterami. I dobrze. Kolejne obawy były związane z rzekomą wielowątkowością książki, niespecjalnie przepadam za pozycjami, w których kolejne poczynania czyta się z perspektywy zbyt wielkiej ilości osób. Tu niby jest podobnie, ale całość toczy się płynnie i nie jest specjalnie pogmatwana, dość łatwo jest się w tym wszystkim odnaleźć. Kolejny plus, to fakt, że rozdziały są krótkie, więc raz, że pomaga to w płynności lektury, a dwa, że jest to idealna książka do czytania w komunikacji miejskiej, bez obawy, że trzeba będzie przerwać gdzieś w środku rozdziału. A sama intryga? Hmmm, autorka nie wszystko wyjaśnia, co jest pewnym minusem, podobnie jak nieco otwarte zakończenie., ale jest ona (intryga) całkiem ciekawa, z klasycznym motywem zemsty. Więcej nie napiszę. Podsumowując, fajna, ciekawa lektura, warto sięgnąć.

Miałem obawy, czy zabierać się za tę książkę, skoro nie czytałem pierwszej części. Okazało się jednak, że intryga w "Na kogo wypadnie..." (głupi tytuł) nie ma nic wspólnego z pierwszym tomem, poza oczywiście głównymi bohaterami. I dobrze. Kolejne obawy były związane z rzekomą wielowątkowością książki, niespecjalnie przepadam za pozycjami, w których kolejne poczynania czyta...

Zwyczajowo zaczęłam nie od pierwszej części serii i w tym przypadku trochę żałuję. Książka mnie mocno wciągnęła. Można powiedzieć, że do ostatniej chwili trzymała w napięciu. Autorka była dla mnie zupełnie obca więc nie wiedziałam czego się spodziewać, ale nie zawiodłam się ani trochę. Polecam.

Zwyczajowo zaczęłam nie od pierwszej części serii i w tym przypadku trochę żałuję. Książka mnie mocno wciągnęła. Można powiedzieć, że do ostatniej chwili trzymała w napięciu. Autorka była dla mnie zupełnie obca więc nie wiedziałam czego się spodziewać, ale nie zawiodłam się ani trochę. Polecam.

Co ja będę pisał.Że rerelacja,skoro.Nie jest ,owszem czyta się dobrze.Ale jak dla mnie.Wszyscy jacyś smutni,wściekli.
Nie był to wybitny kryminał.

Na plus,to dobrze opisana psychika uwięzionych osób.

Co ja będę pisał.Że rerelacja,skoro.Nie jest ,owszem czyta się dobrze.Ale jak dla mnie.Wszyscy jacyś smutni,wściekli.
Nie był to wybitny kryminał.

Na plus,to dobrze opisana psychika uwięzionych osób.

Sama nie wiem, co myśleć o tej powieści. Postępowanie bohaterów jest kompletnie niewiarygodne, oderwane od rzeczywistości - zarówno tych "dobrych", jak i "złych". Grupa policjantów na czele z głównym bohaterem wykazuje się żałosną wprost indolencją, totalnym brakiem profesjonalizmu. Potencjalne ofiary cudem uchodzą śmierci, skutecznie uciekają zarówno przed policją, jak i swymi prześladowcami, nawet specjalnie nie starając się przed nimi ukrywać. Żałosne.
Pomysł z wykorzystaniem ludzkich słabości i zatajonych przestępstw był ciekawy, aczkolwiek uważam, że poziom skomplikowania intrygi przerósł autorkę i wyszło słabo.
Czytało się jednak szybko. Niestety, nie udało mi się znaleźć bohatera, któremu mogłabym kibicować.

Sama nie wiem, co myśleć o tej powieści. Postępowanie bohaterów jest kompletnie niewiarygodne, oderwane od rzeczywistości - zarówno tych "dobrych", jak i "złych". Grupa policjantów na czele z głównym bohaterem wykazuje się żałosną wprost indolencją, totalnym brakiem profesjonalizmu. Potencjalne ofiary cudem uchodzą śmierci, skutecznie uciekają zarówno przed policją, jak i...

Po bardzo dobrej części pierwszej "Trzeci Stopień" z ochotą zakupiłam kolejną część. Zacznę od tego, że uwielbiam "lekkie pióro" i styl pisania autorki. Czyta się ją bardzo dobrze, przyjemnie, ciągle trzyma akcja. Podoba mi się sposób prowadzenia akcji z różnego punktu widzenia bohaterów. Nie rozczarowałam się drugą częścią, choć pierwsza może trochę bardziej mi się podobała. Polecam dla wielbicieli lekkich kryminałów :)

Po bardzo dobrej części pierwszej "Trzeci Stopień" z ochotą zakupiłam kolejną część. Zacznę od tego, że uwielbiam "lekkie pióro" i styl pisania autorki. Czyta się ją bardzo dobrze, przyjemnie, ciągle trzyma akcja. Podoba mi się sposób prowadzenia akcji z różnego punktu widzenia bohaterów. Nie rozczarowałam się drugą częścią, choć pierwsza może trochę bardziej mi się...

Wg mnie super napisany kryminał. Szybko się czytało, z zaciekawieniem. Lubię krótkie rozdziały, szybka akcje. Były momenty, że nie mogłam się połapać między bohaterami. Trochę ich moim zdaniem było za dużo. Ale ogólnie uważam, że książka super. Czytało się jak Cobena czy Mroza. Polecam!

Wg mnie super napisany kryminał. Szybko się czytało, z zaciekawieniem. Lubię krótkie rozdziały, szybka akcje. Były momenty, że nie mogłam się połapać między bohaterami. Trochę ich moim zdaniem było za dużo. Ale ogólnie uważam, że książka super. Czytało się jak Cobena czy Mroza. Polecam!

Historia ciekawa i wielowatkowa, ale nie wiem dlaczego nie potrafilam się w nią wciagnąć. Może rozdziały były zbyt krotkie i za szybko przeskakujemy z jednego zdarzenia na kolejne i od jednego bohatera do kolejnego. Pewnie miało to na celu wzbudzenie zainteresowania jednak wprowadziło to trochę chaosu. Mimo to czytało się szybko i przyjemnie.

Historia ciekawa i wielowatkowa, ale nie wiem dlaczego nie potrafilam się w nią wciagnąć. Może rozdziały były zbyt krotkie i za szybko przeskakujemy z jednego zdarzenia na kolejne i od jednego bohatera do kolejnego. Pewnie miało to na celu wzbudzenie zainteresowania jednak wprowadziło to trochę chaosu. Mimo to czytało się szybko i przyjemnie.

Druga książka tej autorki z serii o inspektorze Magnusie Kalo ze Sztokholmu. Jeśli o pierwszej napisałam, że przyzwoity kryminał i rozrywka na przyzwoitym poziomie, to tym razem jestem o wiele bardziej entuzjastyczna. Świetna historia, wiele się dzieje, ale bardzo długo łamałam sobie głowę pytając: o co tutaj chodzi, co się dzieje, co to za historia, czy to się poskłada w całość? A najciekawszym i najkorzystniejszym z punktu widzenia czytelnika okazał się fakt, że do skomplikowanej i pełnej niewiadomych fabuły autorka napisała zakończenie idealne - logiczne, wyjaśniające wszystko, spinające wszystkie elementy, a na dodatek zaskakujące i trzymające się rzeczywistości. Super! Z przyjemnością odpoczywałam przy tej książce i marzyłam by mieć więcej czasu na czytanie.

Druga książka tej autorki z serii o inspektorze Magnusie Kalo ze Sztokholmu. Jeśli o pierwszej napisałam, że przyzwoity kryminał i rozrywka na przyzwoitym poziomie, to tym razem jestem o wiele bardziej entuzjastyczna. Świetna historia, wiele się dzieje, ale bardzo długo łamałam sobie głowę pytając: o co tutaj chodzi, co się dzieje, co to za historia, czy to się poskłada w...

"Był tylko ramieniem śmierci, niechętnym narzędziem..."

Liselotte Roll stanęła przed ambitnym wyzwaniem stworzenia niezwykle zapętlonej intrygi kryminalnej. Efektowna wielowątkowość, niemal przez całą książkę śledzimy równolegle toczące się dwa aspekty śledztwa, które dopiero po dłuższym czasie zaczynają się zazębiać. Z mroku kłamstw i niedopowiedzeń wyłania się przerażająca prawda, zaś jej fragmenty nieustannie zaskakują zwrotem akcji. Jedna niewiadoma pociąga kolejne, stawiając przed odbiorcą trudne zadanie opracowania właściwej hipotezy, słusznej interpretacji, znaczącego przypuszczenia. Podobało mi się złożone zapętlenie, zakleszczenie w półprawdach i matactwach. Już chwytałam kontekst całości, a on nagle sprytnie wymykał się pojmowaniu.

O ile przekonał mnie pomysł na fabułę, tak nie zrobiła na mnie wrażenia praca służb policyjnych, zbyt ospała, powolna, zawieszona w próżni. Śledczy kręcili się wokół własnej osi, wykazywali się marazmem w czynach, a nawet do pewnego stopnia, zaniedbywaniem zawodowych obowiązków. Dotyczyło to niestety też kluczowej postaci serii, zatem nie było kogo podziwiać i komu kibicować w walce z zakrojoną na szeroką skalę przestępczością. Na usprawiedliwienie apatii, morderstwa cechował łańcuch osobliwych tajemnic, na zasadzie wszystko albo nic, dopóki nie trafiło się na choćby jeden właściwy trop, nie można było nic zrobić w składaniu fragmentów detektywistycznej zagadki. Zastanawiające były wyjątkowo sprzyjające zbiegi okoliczności, albo irytujące incydenty, przykładowo policjant idiotycznie dający zbiec podejrzanemu, czy terapeutka rażąco naruszająca standardy bezpieczeństwa, wystawiająca siebie i pacjenta na niebezpieczne i zbędne ryzyko. Zachowania bohaterów miały tendencję do raptownych zmian stron, małego stopniowania motywów postępowania, szarpanych zwrotów myślenia, wydawały się kanciaste i niezgrabne.

Wszystko zaczyna się od znalezienia porzuconych fragmentów zwłok mężczyzny i martwego stada ptaków. Makabryczna sceneria zapowiada koszmarną kontynuację, w której uczestniczyć mogą liczne postaci i zatrważające sekrety. Wydaje się, że śmierć ułożyła perfekcyjny plan, kto i kiedy ma jeszcze wpaść pod jej kosę, wyzbyć się uczuć, przeobrazić w coś nieludzkiego, a odliczanie już w toku. Podsumowując odczucia czytelnicze, rewelacyjnie zapleciona zagadka detektywistyczna, trzymająca złożonością w zainteresowaniu, ale brak wsparcia ze strony dociekliwości i zdolności kojarzenia policjantów, a zatem stosunkowo niskie budowanie napięcia. Ogniwem łączącym obie perspektywy okazała się lekka warstwa obyczajowa, charakteryzująca się ciekawym tłem. Przyjazna narracja, ciekawe mroczne zdarzenia, ale gapiostwo członków wydziału kryminalnego psuło pozytywny wydźwięk. Przypomina mi to wrażenia po spotkaniu z pierwszym tomem serii o inspektorze Magnusie Kalo "Trzeci stopień".

Bookendorfina.pl

"Był tylko ramieniem śmierci, niechętnym narzędziem..."

Liselotte Roll stanęła przed ambitnym wyzwaniem stworzenia niezwykle zapętlonej intrygi kryminalnej. Efektowna wielowątkowość, niemal przez całą książkę śledzimy równolegle toczące się dwa aspekty śledztwa, które dopiero po dłuższym czasie zaczynają się zazębiać. Z mroku kłamstw i niedopowiedzeń wyłania się...