Smętnie, że niniejsza opinia zbiega się w czasie z informacją o zawieszeniu wydawania Okolicy Strachu. Mimo, że motywacje Wydawcy zrozumiałe i priorytety takoż (Phantom Books i kolejne książki to najważniejsze),to wielka szkoda. Właśnie periodyki literackie w rodzaju Okolicy Strachu powinny być miejscem prezentacji Autorów grozy, tak debiutantów jak i doświadczonych twórców. Rolę tę w Polsce pełnią, z mieszanymi efektami, rozliczne antologie. W ich przypadku często narzucona tematyka, deadliny czy czasami przypadkowy dobór Autorów szkodzą końcowej jakości, podczas gdy Okolica większości tych pułapek unikała, mogąc wybierać co kwartał z puli przesłanych do redakcji tekstów, z reguły z bardzo dobrym skutkiem.

Należało się jednak spodziewać, że nie zawsze będzie wiosna i po serii zeszytów dobrych i bardzo dobrych musiał przyjść moment na zbiór słabszy. Nie to nawet, że teksty zgromadzone w OLS 2/2017 są rzeczywiście "słabe", mają one dość równy poziom, rzecz w tym, że jest to poziom dość przeciętny, trudno się spodziewać, by pozostały w pamięci na dłużej.

Zacząć wypada od tekstu najlepszego - Krzysztof Grudnik i jego "Spotkanie Po Latach" (7/10) Opowiadania urzeka elegancką formą, gdzie Autor zręcznie łączy klasyczną, stylizowaną na dawne opowieści niesamowite narrację, z najnowocześniejszą tematyką (social media). Fabuła wymyślona jest równie elegancko i zgrabnie, brak jednak niej autentycznego żaru i pasji twórczej, ma ono raczej charakter literackiej zabawy Autora. No i główny pomysł narracyjny, oszukańcze medium ,które faktycznie zostaje skonfrontowane z Nadprzyrodzonym jest mocno wyeksploatowany w gatunku, a "Spotkanie Po Latach" nic szczególnie nowego do schematu nie wnosi.

Drugi godny pochwały tekst numeru to "Giermek I Śmierć" Przemysława Karbowskiego (7/10). Jest to intrygująca opowieść, której narrator od dzieciństwa podczas tragedii rodzinnych spotyka na swej drodze samą Panią Śmierć. Jej końcowe pojawienie zmierza do dość przewidywalnego, ale udanego twista końcowego. Niestety, odwrotnie niż to miało miejsce z opowiadaniem Grudnika, Autora chwilami zawodzi styl. Szczególnie pod koniec tekstu pióro gdzieś mu uciekło i stracił parę akapitów na dziwaczne dywagacje na temat "giermków", korporacyjnych wyścigów szczurów itp. (pisane w robocie?). Ostry redaktor by wyciął.

Kenneth Grant powraca z dość banalną opowieścią o spotkaniu z duchem kochanki Crowleya. Grzegorz Gajek prezentuje słuszny światopoglądowo, acz mało ciekawy fabularnie moralitet "A Diabeł Kroczy Między Wami" (5/10),gdzie dwójka wzmożonych narodowo łobuzów dokonuje rasistowskiego napadu na arabskiego chłopaka. Uchodźca okazuje się jednak kimś zupełnie innym niż to na pierwszy rzut oka się wydawało, a obu napastnikom przyjdzie drogo zapłacić za swą nienawiść.

Najmniej podobał mi się "Pan Kukiełka" Dawida Kaina (4/10) usiłujący łączyć udany opis bólu po stracie (choć do Kinga i jego "Cmętaża" daleko) z horrorem rodzinnym, ale grzęźnie w słabej anegdocie o tytułowym Panu Kukiełce, nawiedzającym nocą pokój syna narratora.

Zawiodła mnie również "Huba" Krzysztofa Zajasa (5/10) - autora bardzo cenionego za powieść "Oszpicyn". Historia o spotkaniu z Diabłem podczas wieczornego joggingu, opowiadająca o wędrówkach w czasie w celu zapobieżenia tragediom (trochę jak w "Efekcie Motyla") nie jest ani zbyt spójna ani zbyt straszna. Owszem, napisana jest przyzwoicie, ale chaos narracyjny nie pozwala tego należycie docenić.

Agnieszka Osikowicz Chwaja przedstawia utrzymaną trochę w stylu Feliksa Kresa (a nawet George A.A. Martina i jego Nocnej Straży) mroczną opowieść fantasy "Gorączka" (6/10). Do położonej na uboczu placówki wojskowej przybywa młody inspektor by zbadać sprawę szczególnej efektywności dowodzącego nią weterana w wybijaniu okolicznych maruderów. Na miejscu okazuje się, że obok gorliwości wiarusa w mordowaniu przybyszowi przyjdzie zmierzyć się z grasującą wśród żołnierzy obcą Obecnością, Jest w tym potencjał na ciekawą powieść, ale raczej nie jest to horror.

Część literacką zamyka osadzone w realiach II wojny światowej "1941" Jakuba Tyszkowskiego, czerpiące nieco z kingowskiego "Cmętaża Zwieżąt", z koncepcją ożywiania zmarłych. Opowieść wydała mi się jednak dość chaotyczna i mało atrakcyjna fabularnie (5/10)

Czego zabrakło opowiadaniom, to nadrobiła bardzo dobra część publicystyczna.

Na początek świetny, ciekawy wywiad z szefową wydawnictwa Albatros, trochę o obecnym polskim rynku książki, trochę o zasłużonym, dla polskiego rynku grozy wydawnictwie Prima (m.in. kultowa już seria Mastertona),założonym i prowadzonym przez Andrzeja Kuryłowicza, ojca rozmówczyni.

Drugi wywiad przeprowadzony jest z ekipą twórców ekranizacji powieści Jacka Ketchuma "Cover" i przeznaczony raczej dla fanów jego twórczości.

Olga Kowalska zaczyna nowy zajmujący cykl - tym razem o niesłanym londyńskim "szpitalu psychiatrycznym" Bedlam (naprawdę Bethlem) - miejscu związanym fabularnie z wieloma opowieściami grozy (obecnym chociażby w popularnym serialu Frankenstein Chronicles).

Największe brawa jednak należą się Marcinowi Knyszyńskiemu za kapitalny tekst o twórczości Adama Wiśniewskiego Snerga, i weirdowej grozie, która ukryta jest w jego powieściach fantastyczno naukowych. I Snerg pisarz niełatwy, i Marcin dość gęsto pisze, nie idąc na kompromis z przystępnością, a jednak czytało się to z zapartym tchem i rosnącą chęcią, by jaknajszybciej zapoznać się z twórczością Wiśniewskiego.

Numer zamyka bardzo dobry, mroczny komiks Joanny Łańcuckiej - Kijowskie Wiedźmy, warto byłoby tylko gdzieś napisać, że jest on adaptacją oryginalnego opowiadania rosyjskiego (a w zasadzie ukraińskiego) pisarza, Oresta Somowa.

Jeszcze raz uronić trzeba łzę nad zawieszeniem wydawania Okolicy Strachu, i gnać trzeba ku lekturze kolejnego jej numeru.

Smętnie, że niniejsza opinia zbiega się w czasie z informacją o zawieszeniu wydawania Okolicy Strachu. Mimo, że motywacje Wydawcy zrozumiałe i priorytety takoż (Phantom Books i kolejne książki to najważniejsze),to wielka szkoda. Właśnie periodyki literackie w rodzaju Okolicy Strachu powinny być miejscem prezentacji Autorów grozy, tak debiutantów jak i doświadczonych...

Bez watpienia historia o Bedlam jest odkryciem numeru. <3

Bez watpienia historia o Bedlam jest odkryciem numeru. <3

Tradycyjnie zacznijmy zatem od strony technicznej. Już tutaj “OkoLica Strachu” zasługuje ,według mnie, na wyróżnienie. Piękna, klimatyczna ilustracja na okładce, ekologiczny, przyjemny w dotyku papier (delikatnie imitujący boazerię albo drewnianą podłogę) oraz dobra do czytania czcionka pozwalają w pełni oddać się lekturze. Jedynym problemem jest według mnie dosyć spora liczba literówek (na przykład “kiedt”, “okurzałem”, “poczyłęm”) oraz innych błędów (“moje moje”, “horror ewaluował”),które powinny zostać wyłapane na etapie korekty. Chociaż momentami drażnią, nie zabierają one jednak przyjemności z czytania.

Na 168 stronach pisma znajdziemy osiem opowiadań, trzy wywiady, sześć artykułów publicystycznych i komiks. Jak zatem prezentuje się zawartość “OkoLicy Strachu”?

Powiem od razu, że bardzo dobrze. 🙂 Pierwszym opowiadaniem jest “Nekromancja” Kennetha Granta, opatrzona przydatnym wstępem od tłumacza, gdzie dowiemy się na przykład o tym, że autor był sekretarzem Aleistera Crowleya (który pojawia się również w samym utworze),a jednym z częstych tematów w jego twórczości była perychoreza (przenikanie się światów w czasie i przestrzeni. Opowiadanie krótkie, klimatyczne (trochę lovecraftowe),dobrze wprowadzające do dalszej lektury.

Następnie możemy zapoznać się z “A diabeł kroczy między wami” Grzegorza Gajka. Niestety nie udało mi się wczuć w historię opowiedzianą przez autora, a wulgarny język i duża dawka brutalności to zdecydowanie nie moje klimaty (nie znaczy to jednak, że nie znajdzie ono swoich fanów).

Trzecie opowiadanie, “Pan Kukiełka”, według mnie najlepsze w tym numerze “OkoLicy Strachu”, to prawdziwa perełka. Dawidowi Kainowi udało się zbudować fantastyczny, niepokojący klimat (przywodzący na myśl chociażby film “Szósty zmysł”),a ciarki w czasie lektury są po prostu gwarantowane.
Zapraszam do lektury pełnej recenzji - https://fantasmarium.com/2017/07/11/okolica-strachu-6-recenzja/

Tradycyjnie zacznijmy zatem od strony technicznej. Już tutaj “OkoLica Strachu” zasługuje ,według mnie, na wyróżnienie. Piękna, klimatyczna ilustracja na okładce, ekologiczny, przyjemny w dotyku papier (delikatnie imitujący boazerię albo drewnianą podłogę) oraz dobra do czytania czcionka pozwalają w pełni oddać się lekturze. Jedynym problemem jest według mnie dosyć spora...

Okolica Strachu - najnowszy numer już w drodze, a ja jeszcze nic nie napisałem o szóstym. Spieszę nadrobić zaległości.


Zawsze nastawiam się na opowiadania, ale przy numerze szóstym wiedziałem, że to publicystyka będzie górą i nie myliłem się.
Lekturę zacząłem - zamiast od wstępniaka Sebastiana - tekstem Marcina Knyszyńskiego, autora bloga Niekoniecznie jasno pisane, o twórczości Adama Wiśniewskiego - SNERGA. Już dla samego tego artykułu warto mieć "szóstkę" OLSa (a to przecież nie wszystko). Rzeczowo, szczegółowo o tropach, motywach, odniesieniach, założeniach teorii pisarza-naukowca, przy czym z dużym wyczuciem - dość detali by wytłumaczyć, i przedstawić, ale nie z dużo, by nie zdradzić całej fabuły. Bardzo udany tekst, oby takich więcej. A nazawa bloga w tym przypadku myli, bo pisane jasno i przejrzyście :)
Zaraz po nim zamieszczony jest komiks o wiedźmach, ciekawa historia i oryginalna kreska.
Przeskok do początku numeru daje nam "Nekromancję" Kennetha Granta, intrygujące opowiadanie, chociaż w totalny zachwyt bym nie wpadał.
Grzegorz Gajek - i tu mam problem. Pierwsze podejście do pisarza, po którego chciałem sięgnąć i chyba zawód. Dobry pomysł, ale opisanie całego oporu wobec islamizacji typowo sebixowym ujęciem patriotyzmu moim zdaniem trochę tchnie szablonem i podobnym uprzedzeniem, jakie wykorzystuje do opisu. Do tego narracja jakoś do mnie nie trafiła.
Dawid Kain - tu też pierwsza styczność, bo "Fobia" czeka na czytniku, ale przerażająco przytłączające i mroczne opowiadanie zostawia apetyt na dużo więcej i z pewnością po powieść sięgnę szbciej, niż zamierzałem
Krzysztof T. Zajas - toż to numer pierwszych spotkań ;) kolejne po utworze Kaina opowiadanie, które utkwiło w pamięci, zmywając ewentualne niezadowolenie z innych. Zawiła historia, diabeł, magia, tajemnica. Tylko psa szkoda.
Kolejne jakoś nie zapadły mi w pamięci (może to kwestia czasu od lektury) - albo wręcz - jak w przypadku Gorączki - coś mi w nich nie grało, nie wiem, może nastrój.
Za to Tyszkowski uświadomił, że określenie demony wojny czasami trzeba brać bardziej dosłownie.

I znów wywiady i publicystyka:
wywiad z córką Andrzeja Kuryłowicza, którego wcześniej fragment czytałem na blogu
wywiad z Ketchumem, Mayesem, Moorem - to tak "jednym okiem", bo i Ketchuma aż tyle nie czytam, i aż tak się ekranizacjami nie pasjonuję
wywiad z Zenialem - ciekawa, artystyczna inicjatywa, skłaniająca do kopania w sieci za niesamowitymi dźwiękami

Olga z Wielkiego Buka o legendarnym psychiatryku - Bedlam, kawał rzetelnie przedstawionej historii odkłamujący mity
Dominik Łuszczyński ponownie o grozie w komiksach - o ile nie czytam komiksów, a do tych starych amerykańskich dostępu nie mam, to ciekawie się czyta historie, które dużo mówią o przenikaniu się obyczajowości i tych bardziej ekstremalnych obrzeży kultury
Simon Zack o nowym Obcym - przeczytałem, choć starego Obcego ledwie pamiętam, a na nowego nie mam ochoty - zawsze to jednak jakiś głos w dyskusji wychodzący ponad "słabe to panie" i nie nurzający się przesadnie w szczególikach znanych fanatykom
Jacek Radzymiński o prawdziwym archiwum X - bardzo ciekawy artykuł o prawdziwych badaczach zjawisk paranormalnych
Lidia Urbańczyk-Tulik - akurat to ominąłem, bo z dziecięcą grozą styczności nie mam i mieć nie będę.

Bardzo różnorodny numer, dobre opowiadania, świetna publicystyka, dobrze że pojawiają się też wywiady. Profesjonalnie przygotowane czasopismo, które pokazuje, że horror to nie jakieś obrzeża, tylko ważny element kultury, podlegający naukowym badaniom i mieszczący w sobie poważne dyskusje i treści. Motto bloga, "Patrzymy na grozę bez mrugnięcia" jest tu bardzo na miejscu, bo czasopismo mierzy dużo wyżej, niż lekkie i humorystyczne rozmowy o b-klasowych "dziełach", z jakimi wielu ludzi nieobeznanych z tematyką kojarzy horror i grozę.

Okolica Strachu - najnowszy numer już w drodze, a ja jeszcze nic nie napisałem o szóstym. Spieszę nadrobić zaległości.


Zawsze nastawiam się na opowiadania, ale przy numerze szóstym wiedziałem, że to publicystyka będzie górą i nie myliłem się.
Lekturę zacząłem - zamiast od wstępniaka Sebastiana - tekstem Marcina Knyszyńskiego, autora bloga Niekoniecznie jasno pisane, o...

Opowiadania:
Nekromancja-autor spotyka kobietę z przyszłości. 7\10
A diabeł kroczy między wami-potworna historia o dwóch nastolatka, którzy zabili uchodźcę z Libanu. 7\10
Pan Kukiełka-owdowiały narrator wychowuje samotnie syna, którego odwiedza tajemnicza, tytułowa postać. 4\10
Huba-najdłuższe, a zarazem najlepsze opowiadanie, w którym autor spotyka diabła, co prowadzi do niesamowitego ciągu wydarzeń. 9\10
Giermek i śmierć-zastanawialiście się jak by to było spotykać śmierć? 6\10
Gorączka-horror w klimacie fantasy, opowiadający o chorobie pewnego kapitana. 7\10
Spotkanie po latach-wróżbita zaprasza do swojego domu starego znajomego. 5\10
1941-o wojnie, tęsknocie za ojcem i diable. 7\10

Wywiady:
W wywiadach można m. in. dowiedzieć się, co się dzieje na polskim rynku książek, dowiedzieć się o czym będzie nowa ekranizacja książki Jacka Ketchuma i poznać DJ-a Zeniala inspirującego się w swej twórczości horrorem.

Publicystyka:
Olga Kowalska przygotowała ciekawy artykuł o Bedlam-jednym z najstarszych szpitali psychiatrycznych na świecie. Dzięki Jackowi Radzymińskiemu możemy poznać pierwszą organizację zajmującą się zjawisakami paranormalnymi. A Marcin Knyszyński bardzo przybliża nam twórczość, i nie tylko, Adama Wiśniewskiego-Snerga. Prócz tego w nowym wydaniu, są jeszcze trzy publikacje i krótki komiks Joanny Łańcuckiej.

Jest to moje pierwsze spotkanie z OkoLicą Strachu i jest tak dobre, że na pewno jeszcze kiedyś kupię nowsze wydanie.

Opowiadania:
Nekromancja-autor spotyka kobietę z przyszłości. 7\10
A diabeł kroczy między wami-potworna historia o dwóch nastolatka, którzy zabili uchodźcę z Libanu. 7\10
Pan Kukiełka-owdowiały narrator wychowuje samotnie syna, którego odwiedza tajemnicza, tytułowa postać. 4\10
Huba-najdłuższe, a zarazem najlepsze opowiadanie, w którym autor spotyka diabła, co prowadzi do...