Berezowska. Nagość dla wszystkich

Czegoś tu brakuje. mamy przedstawione, jak bardzo byla "skandalistka", ze malowała rysunki erotyczne ale dlaczego tak bylo? jak wygladał jej erotyzm? - nie wiemy
skad sie wzielo nietuzinkowe wyzwolenie? - nie wiemy

no i to ciagle podkreslanie, że byla gruba, ok byla - raz wspomniec by wystraczylo:) chyba autorka ksiazki miala wiekszy problem z waga bohaterki niż ona sama:)

Czegoś tu brakuje. mamy przedstawione, jak bardzo byla "skandalistka", ze malowała rysunki erotyczne ale dlaczego tak bylo? jak wygladał jej erotyzm? - nie wiemy
skad sie wzielo nietuzinkowe wyzwolenie? - nie wiemy

no i to ciagle podkreslanie, że byla gruba, ok byla - raz wspomniec by wystraczylo:) chyba autorka ksiazki miala wiekszy problem z waga bohaterki niż ona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Maja Berezowska ciekawą kobietą była, czego dowodem jest niniejsza pozycja.
Interesująca biografia, choć nie pełna, bo ilustratorka "erotyków", zdaje się że życia erotycznego nie miała. A przynajmniej taką tezę można postawić po lekturze. Dlatego rzucę na to zasłonę milczenia i napiszę jeno, że życie Berezowskiej było nader interesujące.

Maja Berezowska ciekawą kobietą była, czego dowodem jest niniejsza pozycja.
Interesująca biografia, choć nie pełna, bo ilustratorka "erotyków", zdaje się że życia erotycznego nie miała. A przynajmniej taką tezę można postawić po lekturze. Dlatego rzucę na to zasłonę milczenia i napiszę jeno, że życie Berezowskiej było nader interesujące.

Pokaż mimo to

Czytam , oglądam zdjęcia i rysunki i inie mogę pojąć , skąd w tak pokracznej powłoce cielesnej tyle piękna , zwiewności i niepowtarzalnego talentu.

Czytam , oglądam zdjęcia i rysunki i inie mogę pojąć , skąd w tak pokracznej powłoce cielesnej tyle piękna , zwiewności i niepowtarzalnego talentu.

Pokaż mimo to

Książka nie jest biografią, ja jej tak nie odbieram. Barwna i ciekawa postać znanej rysowniczki ukazana jest właściwie w anegdotach, w opisach zdarzeń i wśród innych znanych postaci dwudziestolecia międzywojennego i czasów powojennych.

Książka nie jest biografią, ja jej tak nie odbieram. Barwna i ciekawa postać znanej rysowniczki ukazana jest właściwie w anegdotach, w opisach zdarzeń i wśród innych znanych postaci dwudziestolecia międzywojennego i czasów powojennych.

Pokaż mimo to

Mam mocno mieszane uczucia. Niby bohaterka ciekawa, warto poświęcić jej czas, ale jednak książka jest zdecydowanie bardziej szkicem, niż biografią. Powierzchowna, bez wnikania, bez ciekawości nawet. Chwilami myślałam, że to jakaś praca zaliczeniowa. Zastanawiałam się, jak to możliwe, że wydawnictwo niegdyś renomowane, wydaje coraz słabsze rzeczy. Zresztą, ta seria biografii nie powala. Jakby matki nie miała i sierotą była. Książki są dość przypadkowe i poza okładkami, niespójne.

Mam mocno mieszane uczucia. Niby bohaterka ciekawa, warto poświęcić jej czas, ale jednak książka jest zdecydowanie bardziej szkicem, niż biografią. Powierzchowna, bez wnikania, bez ciekawości nawet. Chwilami myślałam, że to jakaś praca zaliczeniowa. Zastanawiałam się, jak to możliwe, że wydawnictwo niegdyś renomowane, wydaje coraz słabsze rzeczy. Zresztą, ta seria biografii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Prawdę mówiąc, spodziewałam się po lekturze więcej - więcej faktów, anegdot, wspomnień, więcej zdjęć i więcej rysunków Mai Berezowskiej.
Zastanawiam się dlaczego zawsze w tego typu książkach tak skąpo jest z dokumentacją zdjęciową? Czy to przez prawa autorskie, za które trzeba słono zapłacić, czy druk książki staje się wtedy kosztowniejszy? Autor biografii nie kryje, że ma dostęp do tego rodzaju dokumentacji. Nawet opisuje zdjęcia i każe czytelnikowi wyobrażać sobie wyraz twarzy i strój postaci na fotografii. Bardzo mnie to irytuje! Ja też chciałabym dostąpić tego zaszczytu i obejrzeć to na własne oczy. W dzisiejszej dobie to nie jest chyba problem techniczny?
Wracając do treści książki, nie zaspokoiła ona głodu wiedzy o malarce. Ale na pewno zdołała pokazać, że życie i twórczość Mai Berezowskiej warte są głębszego poznania.

Prawdę mówiąc, spodziewałam się po lekturze więcej - więcej faktów, anegdot, wspomnień, więcej zdjęć i więcej rysunków Mai Berezowskiej.
Zastanawiam się dlaczego zawsze w tego typu książkach tak skąpo jest z dokumentacją zdjęciową? Czy to przez prawa autorskie, za które trzeba słono zapłacić, czy druk książki staje się wtedy kosztowniejszy? Autor biografii nie kryje, że ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Problem nadmiaru.

Wydawnictwa w Polsce, ale jak sądzę nie tylko u nas, nie dają wytchnienia czytelnikom. Liczba publikacji rośnie w zastraszającym tempie. Ogarnąć wszystkich książek nie ma jak. Więcej, liczba książek w moim schowku w internetowej księgarni rośnie zamiast maleć. W ten sposób postanowiłem przeczytać książkę o Maji Berezowskiej. Skłoniła mnie zarówno tematyka (świntuszenie) jak również to, że niniejsza pozycja wyszła w serii wydawnictwa Czarne.

Jako, że miałem wcześniej do czynienia z tą serią, więc długo się nie namyślałem. Warto od razu stwierdzić, że „Berezowska. Nagość dla wszystkich” jest książką na poziomie. To znaczy, że nie czeka nas tu żadne rozczarowanie. Małgorzata Czyńska w opisie życia polskiej malarki zastosowała dość powszechny manewr tj. opis najważniejszych wydarzeń zawężony do nieprzydługich rozdziałów. Nie umiem powiedzieć czy z tego życiorysu dałoby się wykrzesać więcej, ale jest on wystarczająco barwny, aby na parę godzin przykuć do lektury.

Sam żywot artystki jest interesujący. Wzburzenie jej rysunkami wyciekało poza granicę kraju, aż do faszystowskich Niemiec (karykatury Hitlera). Jej celem głównym była walka z kołtuństwem i krzewienie feminizmu (choć nie było nazwane w ten sposób). Sama książka jest ciekawa, ale nie porywająca. Jest to skutek niej samej, ale również sytuacji rynkowej, o której pisałem wyżej. Innymi słowy większa i lepsza konkurencja, ale i tak przeczytać warto. Można potraktować to jako dłuższy artykuł prasowy.

Inne: http://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/

Problem nadmiaru.

Wydawnictwa w Polsce, ale jak sądzę nie tylko u nas, nie dają wytchnienia czytelnikom. Liczba publikacji rośnie w zastraszającym tempie. Ogarnąć wszystkich książek nie ma jak. Więcej, liczba książek w moim schowku w internetowej księgarni rośnie zamiast maleć. W ten sposób postanowiłem przeczytać książkę o Maji Berezowskiej. Skłoniła mnie zarówno tematyka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna pozycja z mojego ulubionego wydawnictwa "Czarne", tym razem z serii biografie, i kolejna lektura której mogę wystawić wysoką ocenę.

Bohaterką książki Małgorzaty Czyńskiej jest Maja Berezowska polska malarka, graficzka, karykaturzystka. Artystka niezwykle płodna która przez wiele lat swojej kariery artystycznej stworzyła setki (jeśli nie tysiące) prac. Jej domeną były rysunki sławiące piękno ludzkiego ciała, kipiące subtelną erotyką która to tematyka zawsze kuła w oczy jej oponentów i zachwycała wielbicieli talentu. Przez jednych uznawana za gorszycielkę i skandalistkę przez innych za artystkę która jak nikt inny potrafi w swych pracach w sposób subtelny i pozbawiony wulgaryzmu pokazać miłość między ludźmi przez całe swoje życie robiła swoje. Sztuką była jej pasją, sposobem na życie, źródłem zarobku.

Życie Mai Berezowskiej obfitowało w okresy wielkiego triumfu. Przed wojną jej talent został doceniony w Paryżu, z którego musiała ostatecznie uciekać po zilustrowaniu serii artykułów w tamtejszych gazetach karykaturami Hitlera.
Ale były też lata ciemne i mroczne do których nie chciała wracać jak choćby czas II wojny światowej gdzie po pobycie na Pawiaku została wywieziona do obozu w Ravensbrück (powodem były owe paryskie karykatury właśnie).
Dzięki pomocy obozowych koleżanek udało jej się przetrwać to piekło i nawet tam nie przestała rysować.

Kochała piękne drobiazgi, dobre jedzenie, wesołe towarzystwo. Nie miała szczęścia w miłości (jej jedyny mąż był alkoholikiem) ale jak nikt inny umiała uczucie to przelać na kartkę papieru.

Tę nietuzinkową, trochę zapomnianą dziś artystkę Małgorzata Czyńska postanowiła przypomnieć światu. Swoją opowieść o Mai Berezowskiej uzupełnia ilustracjami jej prac, zdjęciami, fragmentami prywatnej korespondencji artystki. "Berezowska. Nagość dla wszystkich" czyta się znakomicie. Polecam!

Kolejna pozycja z mojego ulubionego wydawnictwa "Czarne", tym razem z serii biografie, i kolejna lektura której mogę wystawić wysoką ocenę.

Bohaterką książki Małgorzaty Czyńskiej jest Maja Berezowska polska malarka, graficzka, karykaturzystka. Artystka niezwykle płodna która przez wiele lat swojej kariery artystycznej stworzyła setki (jeśli nie tysiące) prac. Jej domeną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Maja Berezowska, była szalenie popularną rysowniczką. Pracował non stop. Grafiki zamawiali u niej wydawcy książek, gazet, rysowała reklamy. Żyła ze sztuki i dla sztuki. Zawsze w dobrym nastroju, towarzyska ale nie typ gwiazdy. Zjednywała sobie sympatię w każdym towarzystwie. Była bezkonkurencyjna w tym co robiła, jej rysunki erotyczne przetarły szlak tego typu grafice.

Kobiety na pierwszym planie. Bez wulgarności, z daleka od pornografii i bez złudzeń - kobieta ma zostać zaspokojona cieleśnie, i to tak jak lubi. Bohaterowi jej rysunków to ludzie witalni, ładni i co najfajniejsze - niedoskonali, prawdziwi. Jakby Berezowska puszczała do nas oko mówiąc: "nie ma się czego wstydzić". Zmysłowość, cielesność wylewają się z jej rysunków.
Warto pamiętać o "komercyjnych" zleceniach, które realizowała Berezowska. Nie zawsze były to tematy, które autorka wybrałby sama. Jednak wszystkie jej prace są dowcipne i lekkie, inteligentnie rozpracowane. Krytycy często pisali o rysunkach Berezowskiej, że są przeznaczone dla wykształconego odbiorcy. Co tylko podnosiło ich wartość.
Autorka książki zostawiła mnie z niedosytem. Za mało było Mai Berezowskiej w książce, która jest jej poświęcona. Z drugiej strony, wspomnienia najbliższego otoczenia rysowniczki, aura która ją otaczała i klimat czasów, w których żyła są na tyle wciągające, że "zniknięcia" Berezowskiej można autorce wybaczyć. Zresztą oceńcie sami.

Maja Berezowska, była szalenie popularną rysowniczką. Pracował non stop. Grafiki zamawiali u niej wydawcy książek, gazet, rysowała reklamy. Żyła ze sztuki i dla sztuki. Zawsze w dobrym nastroju, towarzyska ale nie typ gwiazdy. Zjednywała sobie sympatię w każdym towarzystwie. Była bezkonkurencyjna w tym co robiła, jej rysunki erotyczne przetarły szlak tego typu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myślę sobie, że każdy kto nie akceptuje i nie znosi – kołtuństwa, kabotyństwa, udawanej świętoszkowatości, szeroko pojętej dulszczyzny, zakłamania, pruderii,ciemnoty i filisterstwa – pokocha naturalną, charakterystyczną, rozerotyzowaną i nie pozbawioną humoru twórczość Mai Berezowskiej.

Myślę sobie, że każdy kto nie akceptuje i nie znosi – kołtuństwa, kabotyństwa, udawanej świętoszkowatości, szeroko pojętej dulszczyzny, zakłamania, pruderii,ciemnoty i filisterstwa – pokocha naturalną, charakterystyczną, rozerotyzowaną i nie pozbawioną humoru twórczość Mai Berezowskiej.

Pokaż mimo to