Przed kilkunastoma laty na, nieistniejącym już, kanale telewizyjnym TCM puszczano filmy w cyklu: Perły z lamusa. Prezentowano tam stare dzieła które wykonane przestarzałą techniką miały swój niezaprzeczalny urok i potrafiły dać odbiorcy satysfakcje z oglądania.
Powyższa książka jest czymś właśnie takim jak ww. filmy. Stara z początków XX wieku, choć mentalnie to wiek XIX, SF mająca swój niezaprzeczalny urok polegający na prostej fabule, często bardzo naiwnej i śmiesznej gdzie główny bohater to postać bez skazy, zawsze prawy i dobry wychodzący bez szwanku z niebezpieczeństwa, a do tego istny człowiek renesansu obeznany z całą wiedzą ludzkości. Tak samo świat przedstawiony. Mars jest tak podobny do naszej Ziemi, że gdyby autor co i rusz nie informował o tym czytelnika to ten uznałby, że akcja dzieje się gdzieś na naszej planecie. W tym właśnie jest też największy urok powieści. Ówczesna wiedza naukowa nie wykluczała takich opcji, a autor stworzył dość udaną wizję Marsa zamieszkaną przez różne istoty (choć wydaje się, że Burroughs w swych powieściach dał lepszy obraz planety) i pozostawił czytelnika z tajemnicami tego świata którego nie udało się odkryć głównemu bohaterowi. Dodatkowym smaczkiem może być też polski wątek powieści ukazujący sympatie autora do Polski i Polaków, powszechne wśród Francuzów XIX wieku.
Zarazem trzeba powiedzieć, że dziś los książki byłby nie do pozazdroszczenia. Okrzyknięta zostałaby jako powieść seksistowska (główna bohaterka, bogata, o nieprzeciętnym charakterze i inteligencji pragnie ocalić głównego bohatera by zostać jego małżonką),rasistowska (Zaruk - niewidomy murzyn, jest służącym białych, a zarazem przedstawicielem rasy opisanej w sposób dość negatywny i nie zmienia tego fakt, że sam jest postacią całkowicie pozytywną, a kolejnym kamyczkiem do tego jest fakt że bohaterowie to biali heteroseksualni mężczyźni - wszyscy do tego ukazani jako postacie pozytywne) oraz z innych powodów które znaleziono by natychmiast.
Podsumowując: jest to literatura dla miłośników starej SF nijak pasującej do dzisiejszego dnia i gustów zdecydowanej większości czytelników.

Przed kilkunastoma laty na, nieistniejącym już, kanale telewizyjnym TCM puszczano filmy w cyklu: Perły z lamusa. Prezentowano tam stare dzieła które wykonane przestarzałą techniką miały swój niezaprzeczalny urok i potrafiły dać odbiorcy satysfakcje z oglądania.
Powyższa książka jest czymś właśnie takim jak ww. filmy. Stara z początków XX wieku, choć mentalnie to wiek XIX,...

Przesłuchałam w audiobooku. Podobała mi się. Fajny pomysł, wciągająca fabuła. Do końca byłam ciekawa i czekałam w napięciu jak się wszystko skończy. Polecam.

Przesłuchałam w audiobooku. Podobała mi się. Fajny pomysł, wciągająca fabuła. Do końca byłam ciekawa i czekałam w napięciu jak się wszystko skończy. Polecam.

Stara dobra fantastyka .

Stara dobra fantastyka .

Le Rouge napisał tę opowieść na początku wieku XX, jednak literacko i fabularnie rzecz jest bardzo mocno dziewiętnastowieczna. To trochę taki "Verne dla ubogich", o kilka długości odstający od np. Wellsa, który mocno wybiegał wyobraźnią w przyszłość. Fabuła powieści jest liniowa, banalna, autor niespecjalnie grzeszy wyobraźnią. Mars u Le Rouge'a przypomina po prostu jakieś fragmenty nieodkrytej Azji czy Afryki, gdzie francuski inżynier, przedstawiciel kultury europejskiej, niesie kaganek oraz jedynie słuszne wartości. Przy pomocy ognia i miecza zaprowadza cywilizację i porządek. Prymitywnego lokalnego języka można się nauczyć w kilka tygodni, miejscowe dziewczęta natychmiast zakochują się w przystojnym nieznajomym, a dokoła rosną buki i brzozy. Poza tym mamy tam milionerów, szurniętych naukowców, hinduskich magów-mistyków, itp. tałatajstwo. Już w chwili powstania tytuł był szablonowo nieodkrywczy. Powiedzieć, że Więzień na Marsie trąci myszką, to nic nie powiedzieć, z tej powieści wali naftaliną jak ze starej szafy. Dziś, w ramach SF, powieść nie broni się w żaden sposób. To wyłącznie zabytek.

Dla lubiących tego typu archeologię.

Wysłuchałem w niezłej interpretacji Marcina Popczyńskiego.

5/10

Le Rouge napisał tę opowieść na początku wieku XX, jednak literacko i fabularnie rzecz jest bardzo mocno dziewiętnastowieczna. To trochę taki "Verne dla ubogich", o kilka długości odstający od np. Wellsa, który mocno wybiegał wyobraźnią w przyszłość. Fabuła powieści jest liniowa, banalna, autor niespecjalnie grzeszy wyobraźnią. Mars u Le Rouge'a przypomina po prostu jakieś...

Trudno odnieść się w dzisiejszych czasach do treści. Mnie ta książka przypominała bardzo Verne, jednak uważam ją za lepszą, ponieważ Verne postrzegam raczej jako rzemieślnika. Sama historia, to bajka przygodowa ale za to napisana przepięknym językiem. Warto przeczytać ze względu na wartość literacką.

Trudno odnieść się w dzisiejszych czasach do treści. Mnie ta książka przypominała bardzo Verne, jednak uważam ją za lepszą, ponieważ Verne postrzegam raczej jako rzemieślnika. Sama historia, to bajka przygodowa ale za to napisana przepięknym językiem. Warto przeczytać ze względu na wartość literacką.

To taki Wells, Verne, Żelazny i Podróże Guliwera w jednym. Może być ciężka dla niektórych z powodu języka, moje wydanie opiera się na przekładzie międzywojennym przez co czyta się dosyć ciężkawo. Nie odbieram jej do końca jako typowego sf, to raczej taka literatura przygodowa z czasów pięknej epoki czyli genialni inżynierowie, złowrodzy magowie, szlachetni milionerzy, dzielni oficerowie, świat marsa dosyć sf-owy ale w starym stylu. Niektóre pomysły dosyć ciekawe i nowatorskie np. chodzące rośliny, które wykorzystał jako pierwszy, dopiero później była Cieplarnia Aldissa. Takie czytadełko ale ok.

To taki Wells, Verne, Żelazny i Podróże Guliwera w jednym. Może być ciężka dla niektórych z powodu języka, moje wydanie opiera się na przekładzie międzywojennym przez co czyta się dosyć ciężkawo. Nie odbieram jej do końca jako typowego sf, to raczej taka literatura przygodowa z czasów pięknej epoki czyli genialni inżynierowie, złowrodzy magowie, szlachetni milionerzy,...

Stare, ale jare- to najlepsze podsumowanie, zalecam popróbować, bo zabawa jest przednia:P http://hanazaczytana.blogspot.com/2017/06/gustave-le-rouge-wiezien-na-marsie.html

Stare, ale jare- to najlepsze podsumowanie, zalecam popróbować, bo zabawa jest przednia:P http://hanazaczytana.blogspot.com/2017/06/gustave-le-rouge-wiezien-na-marsie.html