Książka trochę niedomaga, czuje się jakiś niedosyt - może zbyt narwana fabuła, bez głębi? Trochę meczące jest to przechodzenie autora od jednego wątku do drugiego. Poza tym wszystko w porządku.

Książka trochę niedomaga, czuje się jakiś niedosyt - może zbyt narwana fabuła, bez głębi? Trochę meczące jest to przechodzenie autora od jednego wątku do drugiego. Poza tym wszystko w porządku.

Książka to głownie opowieść o losach bohaterów, którym przyszło wypłynąć w ostatnią, jak się okazało podróż statkiem. Autor snuje wielowątkową i ciekawą opowieść o drodze, jaką przebył każdy z nich, zanim wsiadł na statek. Sama katastrofa to kilka ostatnich stron. Książkę polecam, chociaż nie pobudziła mnie do większych refleksji czy rozmyślań o przemijaniu.

Książka to głownie opowieść o losach bohaterów, którym przyszło wypłynąć w ostatnią, jak się okazało podróż statkiem. Autor snuje wielowątkową i ciekawą opowieść o drodze, jaką przebył każdy z nich, zanim wsiadł na statek. Sama katastrofa to kilka ostatnich stron. Książkę polecam, chociaż nie pobudziła mnie do większych refleksji czy rozmyślań o przemijaniu.

Powieść w Polsce mało popularna,szkoda.Bo jest naprawdę bardzo dobra.Przybliża nam historię.Mało znaną zatonięcie hiszpańskiego transatlantyku.

Tak to nie łzawa historia Titanica ,to nie Oskary to nie chusteczki.
Książka ma swój potencjał i jest on tu dobrze wykorzystany.

Uciec z Hiszpanii do Argentyny ,do lepszego życia.Bogatszego,wolnego.Chcą tego Hiszpanie,Żydzi,Ukraińcy i Polacy.

Po drodze trzeba mieć się na baczności.Bo i wtedy,też był handel żywym towarem.

Historia jest smutna,tragiczna .Ale nie łzawa.
Pewnie,mało kto po przeczytaniu zacznie płakać w poduszkę.

Książkę wypożyczyłem z biblioteki przypadkowo.I teraz już wiem.Warto czytać książki z Hiszpanii.

Powieść w Polsce mało popularna,szkoda.Bo jest naprawdę bardzo dobra.Przybliża nam historię.Mało znaną zatonięcie hiszpańskiego transatlantyku.

Tak to nie łzawa historia Titanica ,to nie Oskary to nie chusteczki.
Książka ma swój potencjał i jest on tu dobrze wykorzystany.

Uciec z Hiszpanii do Argentyny ,do lepszego życia.Bogatszego,wolnego.Chcą tego...

Książka o niesamowicie zmarnowanym potencjale - zlepek dość banalnych historii i powtarzających się wątków, zwieńczony ogromnym przyspieszeniem tempa akcji na ostatnich stronach. Nie przemawiali do mnie ani jednowymiarowi bohaterowie, tacy jak choćby Raquel, Gabriela, Sara czy kapitan Lotina, ani historie ich marzeń. Uważam, że fascynujacy pomysł na powieść - katastrofa morska Principe de Asturias z perspektywy jego pasażerów - został tu potraktowany po macoszemu. Bardzo ckliwa końcówka rodem z Harlequina również nie przypadła mi do gustu. Na plus przemawia mój ogromny sentyment do Majorki i poprzedniej powieści autora ;-)

Książka o niesamowicie zmarnowanym potencjale - zlepek dość banalnych historii i powtarzających się wątków, zwieńczony ogromnym przyspieszeniem tempa akcji na ostatnich stronach. Nie przemawiali do mnie ani jednowymiarowi bohaterowie, tacy jak choćby Raquel, Gabriela, Sara czy kapitan Lotina, ani historie ich marzeń. Uważam, że fascynujacy pomysł na powieść - katastrofa...

Jest to książka wielowątkowa, gdzie historia ma się zakończyć katastrofą. Jednak autor chyba nie powinien zakładać, że czytelnicy wiedzą co się ze statkiem stało, gdyż szczerze mówiąc nie pamiętam za bardzo bym kiedykolwiek wcześniej słyszała o tragedii tego statku, w jakich okolicznościach on zatonął ani gdzie. Więc zaczynanie, prowadzenie i kończenie powieści z założeniem, że "wszyscy już wszystko wiedzą", no nie jest najlepsze, bo szczerze mówiąc byłam przekonana, że wszystkie osoby przedstawione w wątkach albo umrą, albo raptem parę osób ocaleje z tych z głównej narracji. A tak nie było, co raczej wprowadza trochę w dezorientację i ogólnie skłania do myślenia "no ale o czym ta książka". Bo gdy się nie zna przyczyny tej katastrofy, to człowiek się zastanawia po co tak mocno rozbudowane wątki danych postaci, tak mocno opisujące ich dotychczasowe i wcześniejsze życie; że po co aż tyle tych postaci - no bo przypuszcza się, że większość zatonie, to po co nam znać ich wszystkich aż tak drobiazgowo. Ale tak się nie dzieje, co nabiera sensu po skończeniu książki, nie zaś przed rozpoczęciem czytania. Sama zaś historia nawiązuje do bohaterów z "Listy do Pałacu". Nie wiem czy dobrze, czy źle, o tyle się zastanawiałam czy jakąś postać z tej książki nie pamietam z tamtej, a się tam pojawiła. Ogólnie książka jest napisana poprawnie, jednak jakoś bardzo nie porywa, nieco momentami męczy. Właśnie przez te tak rozbudowane wątki, gdzie opis całej katastrofy jest aż do bólu zdawkowy. Książkę mimo to czyta się dość szybko, ale irytuje głupota niektórych bohaterów albo ich dziwny upór. Cóż, można przeczytać. Nie jest to wielkie szaleństwo, ale nie zanudza aż tak mocno.

Jest to książka wielowątkowa, gdzie historia ma się zakończyć katastrofą. Jednak autor chyba nie powinien zakładać, że czytelnicy wiedzą co się ze statkiem stało, gdyż szczerze mówiąc nie pamiętam za bardzo bym kiedykolwiek wcześniej słyszała o tragedii tego statku, w jakich okolicznościach on zatonął ani gdzie. Więc zaczynanie, prowadzenie i kończenie powieści z...

Barwna, wielowątkowa powieść napisana bardzo ładnym językiem. Dobrze odwzorowane realia początków XX wieku.Co godne uwagi wszystkie postacie potraktowane z równym zaangażowaniem, dopracowane zarówno pod względem charakteru jak i opowiedzianej historii. Czyta się bardzo płynnie i z zaciekawieniem. Chce się poznawać losy bohaterów, chociaż od początku wiadomo jaki będzie ich finał. Polecam miłośnikom wielowątkowych opowieści.

Barwna, wielowątkowa powieść napisana bardzo ładnym językiem. Dobrze odwzorowane realia początków XX wieku.Co godne uwagi wszystkie postacie potraktowane z równym zaangażowaniem, dopracowane zarówno pod względem charakteru jak i opowiedzianej historii. Czyta się bardzo płynnie i z zaciekawieniem. Chce się poznawać losy bohaterów, chociaż od początku wiadomo jaki będzie ich...

Powieść obyczajowa, napisana lekkim językiem. Akcja rozgrywa się dynamicznie, wielowątkowo. Wykreowane postaci są z różnych środowisk i miejsc, ich historie wciągają. Czyta się przyjemnie i chce poznać ciąg dalszy, mimo że finał jest znany.

Powieść obyczajowa, napisana lekkim językiem. Akcja rozgrywa się dynamicznie, wielowątkowo. Wykreowane postaci są z różnych środowisk i miejsc, ich historie wciągają. Czyta się przyjemnie i chce poznać ciąg dalszy, mimo że finał jest znany.

Powieść rozgrywa się podczas pierwszej wojny światowej to opowieść o transatlantyku Príncipe de Asturias, który wyrusza swój ostatni dziewiczy rejs do Ameryki Południowej.
To "hiszpański Titanic" przypomina mi katastrofę słynnego statku Titanica, co zatonął z wszystkimi pasażerami. A tu połowa ludzi ginie na tym statku, cudem ratują się pozostali.
Historia barwna, wielowątkowa, prawdziwa oparta na faktach,bardzo życiowa....bohaterowie wspaniali, pozytywni.
Natomiast fabuła powieści dobra, akcja dynamiczna.
Odkryłam teraz książkę Jorge Diaza i jestem pełna zachwytu, radości zaskakująca, piękna i intrygująca książka umilam sobie czas lekturą odprężając się przy niej i wzruszyłam.

Powieść rozgrywa się podczas pierwszej wojny światowej to opowieść o transatlantyku Príncipe de Asturias, który wyrusza swój ostatni dziewiczy rejs do Ameryki Południowej.
To "hiszpański Titanic" przypomina mi katastrofę słynnego statku Titanica, co zatonął z wszystkimi pasażerami. A tu połowa ludzi ginie na tym statku, cudem ratują się pozostali.
Historia barwna,...

Książka bardzo zbliżona tematycznie do poprzedniej powieści Jorge Diaza "Listy do pałacu". Akcja toczy się w czasie pierwszej wojny światowej i dotyczy osób, które w różny sposób znajdą się na pokładzie jednego z najnowocześniejszych parowców na tamte czasy, który udaje się w swój rejs do Argentyny. Poznajemy szereg interesujących postaci z różnych środowisk społecznych, znajdą się tu: dezerterzy, żydzi, przedstawiciele arystokracji, dyplomaci, artyści, prości ludzie, przestępcy. Każdy z nich z wyjazdem na drugi koniec świata snuje plany i marzenia. Jak one się skończą? Książkę czyta się z dużym zainteresowaniem, choć można znaleźć tu sporo nieścisłości.

Książka bardzo zbliżona tematycznie do poprzedniej powieści Jorge Diaza "Listy do pałacu". Akcja toczy się w czasie pierwszej wojny światowej i dotyczy osób, które w różny sposób znajdą się na pokładzie jednego z najnowocześniejszych parowców na tamte czasy, który udaje się w swój rejs do Argentyny. Poznajemy szereg interesujących postaci z różnych środowisk społecznych,...

Bardzo dobrze skonstruowana powieść obyczajowa z wątkami miłosnymi. Do tych ostatnich pod koniec można się przyczepić, gdyż robią się zbyt melodramatyczne, ale - na szczęście - dzieje się tak dopiero na ostatnich stronach.

Zaletą jest wielowątkowość - losy różnych bohaterów, którzy w lutym 1916 roku* wsiądą na pokład ekskluzywnego statku, poznajemy z różnych perspektyw, czekając, kiedy zaczną się przecinać i łączyć w całość.

Każdy wątek jest ciekawy, gdyż postacie pochodzą z różnych miejsc i środowisk, mają też różne oczekiwania wobec przyszłości. Łączą je marzenia o lepszym jutrze.

Czytelnik szybko przywiązuje się do niektórych bohaterów. Jednym się kibicuje, inni wzbudzają mniejsze lub gorsze emocje.
Kreacje postaci to na pewno jeden z atutów powieści.

Ciekawym i cennym urozmaiceniem akcji są elementy nawiązujące do koszmaru pierwszej wojny światowej. Temat ten przywołuje również motyw w wcześniejszej powieści Jorge Diaza "Listy do pałacu" - pełni on tu rolę marginalną, ale stanowi ciekawostkę związaną z nietypową pracą królewskiego otoczenia, które zajmuje się odnajdywaniem i przekazywaniem rodzinom informacji o zaginionych żołnierzach z różnych zakątków Europy.

Całość napisana jest lekko, ale z literackim zacięciem. Czyta się szybko i przyjemnie - na pewno jest to lektura, przy której można doskonale się odprężyć, ale i wzruszyć.
__________________________________
* W opisie książki jest błąd - luksusowy transatlantyk Príncipe de Asturias wyruszył w rejs i zatonął w 1916 roku, a nie w ostatnim roku pierwszej wojny światowej

Bardzo dobrze skonstruowana powieść obyczajowa z wątkami miłosnymi. Do tych ostatnich pod koniec można się przyczepić, gdyż robią się zbyt melodramatyczne, ale - na szczęście - dzieje się tak dopiero na ostatnich stronach.

Zaletą jest wielowątkowość - losy różnych bohaterów, którzy w lutym 1916 roku* wsiądą na pokład ekskluzywnego statku, poznajemy z różnych perspektyw,...