Nie dotarłam do końca (poddałam się po ok. 2/3 książki).
Wstęp, tudzież pierwszy rozdział, i wszystkie opisy - na okładkach, tu, na lubimy czytać, bardzo zachęcające. Fakt, że ilustracje robiła Jeden Obrazek Dziennie również. I nawet nie kwestia języka, na którą powołuje się tu wielu krytyków, mnie zniechęciła, chociaż faktycznie język pisany stylizowany na opowieść mówioną był trudny, nie kwestia ostrego i dość ciężkiego humoru - to, czy się komuś podoba, czy nie to czysta kwestia gustu, tylko kwestia tego, że treść - inspirowana życiem, jak mniemam, po prostu do mnie nie przemówiła. Szacun za wytrwałość w przeżywaniu kolejnych wyzwań, jakie stawiał przed bohaterką los, miałam jednak jakąś tam wiarę, że skoro tytuł mówi "Krystyno, nie denerwuj matki", to tej Krystyny denerwującej pojawi się jakkolwiek odrobinę więcej. Może za wcześnie przerwałam czytanie. Nie jest to jednak lektura, do której wrócę.

Nie dotarłam do końca (poddałam się po ok. 2/3 książki).
Wstęp, tudzież pierwszy rozdział, i wszystkie opisy - na okładkach, tu, na lubimy czytać, bardzo zachęcające. Fakt, że ilustracje robiła Jeden Obrazek Dziennie również. I nawet nie kwestia języka, na którą powołuje się tu wielu krytyków, mnie zniechęciła, chociaż faktycznie język pisany stylizowany na opowieść mówioną...

#książkanastyczeń #blogerzypisza #krystynoniedenerwujmatki #michalinagrzesiak #mojaopinia
,,Zarzekała się żaba błota" i ja też się zarzekała.Nigdy już ale to nigdy samozwańczych blogerowych pisarzy żadnych ujowych matek i nieperfecyjnych pań domu i tym podobnych pierdół które tak naprawdę są tylko erzacem literatury , szkoda kasy i czasu i drzew.
Nie wiem więc skąd na moje półce znalazla się ta książka. O tym że to z ,,bloga" dowiedziałam się już po przeczytaniu tej pozycji z ciekawości szukając kim jest Michalina Grzesiak. Nie powiem szczena mi opadła.
Tyle dawki śmiechu , pozytywnego myślenia i radości z życia, radości z ,,zaskoczenia" macierzyństwem, radości z bycia w związku, już dawno nie czytałam.Fajnie jest wiedzieć że się nie jest samemu na planecie.
Książka na początku wydawała mi się dziwna ale czym głębiej w las tym przyjemniej. Uśmiech nie schodził mi z twarzy a gdy książka bawi i wzrusza to czy można chcieć czegoś więcej? Polecam

#książkanastyczeń #blogerzypisza #krystynoniedenerwujmatki #michalinagrzesiak #mojaopinia
,,Zarzekała się żaba błota" i ja też się zarzekała.Nigdy już ale to nigdy samozwańczych blogerowych pisarzy żadnych ujowych matek i nieperfecyjnych pań domu i tym podobnych pierdół które tak naprawdę są tylko erzacem literatury , szkoda kasy i czasu i drzew.
Nie wiem więc skąd na...

Aż specjalnie zalogowałam się, żeby napisać opinię. Po pierwsze, ciężki język jak dla mnie, nie jest to "rzeczywistość" a raczej wulgarność. Dawałam szansę 2 raz tej książce. Ale przedstawienie (moim zdaniem) wulgarnych dialogów z partnerem jako czegoś okej ... No nie do końca. Raczej jeżeli ktoś siebie szanuje nie rzuca "spier, wypier, zrób mi lo..." A już na pewno nie jest dla mnie właściwym pewnego rodzaju chwalenie się tym światu. Uważam, promowanie takiego typu relacji za niewłaściwie. Bo życie każdego to już jego indywidualny wybór. Raczej każdą książkę, którą zacznę chcę przeczytać do końca tak i do tej usiadłam kolejny raz. Starając się docenić autorkę jednak ... Po fragmencie gdzie "on liczy na tarło" nie dałam rady przebrnąć dalej. Niesmaczne. 3 gwiazdki za chęci, na pewno pokazanie jakiejś codzienność życia z dzieckiem ale no ... Nie, niestety nie. Dawno nie przeczytałam czegoś co by mnie tak zniesmaczyło

Aż specjalnie zalogowałam się, żeby napisać opinię. Po pierwsze, ciężki język jak dla mnie, nie jest to "rzeczywistość" a raczej wulgarność. Dawałam szansę 2 raz tej książce. Ale przedstawienie (moim zdaniem) wulgarnych dialogów z partnerem jako czegoś okej ... No nie do końca. Raczej jeżeli ktoś siebie szanuje nie rzuca "spier, wypier, zrób mi lo..." A już na pewno nie...

Dobrą stroną tej książki zdecydowanie jest to, że Autorka nie koloryzuje i przedstawia swoją historię i trudności wprost, nie wybiela w nich siebie. Dla mnie język i sposób pisania był ciężki do czytania. Dobrnęłam do końca bo pewne fragmenty były napisana świetnie i doceniam odkrycie się Autorki przed czytelnikiem.

Dobrą stroną tej książki zdecydowanie jest to, że Autorka nie koloryzuje i przedstawia swoją historię i trudności wprost, nie wybiela w nich siebie. Dla mnie język i sposób pisania był ciężki do czytania. Dobrnęłam do końca bo pewne fragmenty były napisana świetnie i doceniam odkrycie się Autorki przed czytelnikiem.

Tego się nie da czytać. Język dramatyczny, na siłę stylizowane przemyślenia. Miało być śmiesznie a wyszło straszydło. Szkoda czasu

Tego się nie da czytać. Język dramatyczny, na siłę stylizowane przemyślenia. Miało być śmiesznie a wyszło straszydło. Szkoda czasu

Książka blogerki, o której w moich kręgach nie mówiło się pochlebnie. O książce oczywiście. Mnie książka spodobała się Baaaardzo!
Cięty język autorki, błyskotliwe porównania i przepiękne opisy uczuć do męża. Książka opowiada o codziennym życiu. Prawdziwa codzienność ze wszystkimi problemami, śmiesznymi sytuacjami, komicznymi zagrywkami od życia. Każda kobieta odnajdzie się w tych kolorowych opisach. Książka poprawiła mi humor za każdym razem kiedy po nią sięgałam. Śmiałam się w głos!
Poprawka – rżałam! Mój ulubiony fragment to ten, w którym autorka wyjaśnia, dlaczego mężczyźni puszczają bąki w trakcie snu. Malowniczy opis tego zjawiska już zawsze zostanie w mojej pamięci. POLECAM

Książka blogerki, o której w moich kręgach nie mówiło się pochlebnie. O książce oczywiście. Mnie książka spodobała się Baaaardzo!
Cięty język autorki, błyskotliwe porównania i przepiękne opisy uczuć do męża. Książka opowiada o codziennym życiu. Prawdziwa codzienność ze wszystkimi problemami, śmiesznymi sytuacjami, komicznymi zagrywkami od życia. Każda kobieta odnajdzie się...

Ta książka gdzieś wciąż mi się przewijała w polecanych, a jednak okazała się wielkim rozczarowaniem. Nie znam autorki, ale coś mi się obiło o uszy, że z dystansem o macierzyństwie. Również sam tytuł sugeruje, że znajdziemy tu zabawne perypetie z życia rodzinnego. Niestety, jest to po prostu ckliwa historyjka o macierzyństwie i małżeństwie. Autorka z humorem snuje historię o tym, jak się ze swoim mężem poznali, o pierwszej ciąży, życiu z dzieckiem, przeprowadzce ze względu na pracę męża, potem druga ciąża, itd. Jest słodkopierdząco i nawet dość wulgarny język i opisywanie różnych trudów dnia codziennego z dziećmi nie przykryło tony lukru. Nie wiem, dla kogo jest ta książka, ale myślę, że przede wszystkim dla fanek autorki. Ja swój czas wolny (który w życiu matki jest na wagę złota) wolałabym wykorzystać na przeczytanie czegoś lepszego.

Ta książka gdzieś wciąż mi się przewijała w polecanych, a jednak okazała się wielkim rozczarowaniem. Nie znam autorki, ale coś mi się obiło o uszy, że z dystansem o macierzyństwie. Również sam tytuł sugeruje, że znajdziemy tu zabawne perypetie z życia rodzinnego. Niestety, jest to po prostu ckliwa historyjka o macierzyństwie i małżeństwie. Autorka z humorem snuje historię o...

Autorka klnie jak szewc, opisuje trywialne życie, czyniąc bohaterkę bohaterem cierpiącym dla pokoleń. Do cierpień i poświęceń zalicza ciążę i wychowanie dzieci. Gdy się nie ma o czym pisać, to się czyta, a nie pisze. Dawno mnie już nic tak bardzo nie zniesmaczyło.

Autorka klnie jak szewc, opisuje trywialne życie, czyniąc bohaterkę bohaterem cierpiącym dla pokoleń. Do cierpień i poświęceń zalicza ciążę i wychowanie dzieci. Gdy się nie ma o czym pisać, to się czyta, a nie pisze. Dawno mnie już nic tak bardzo nie zniesmaczyło.

Pełna humoru w stylu Michaliny. Kto zna ten wie, że porównania bez słodzenia. Prawda, prosto z mostu. I odwaga! Nigdy nie odważyłabym się pisać tak bezpośrednio jak autorka.

To początek historii Krysi. Tuż przed jej narodzeniem, jej rodzice co nieco przeżyli, a Michalina postanowiła się tym podzielić. I dobrze! Fajnie było poznać tę historię od podszewki. Na poprawę humoru idealna.

Pełna humoru w stylu Michaliny. Kto zna ten wie, że porównania bez słodzenia. Prawda, prosto z mostu. I odwaga! Nigdy nie odważyłabym się pisać tak bezpośrednio jak autorka.

To początek historii Krysi. Tuż przed jej narodzeniem, jej rodzice co nieco przeżyli, a Michalina postanowiła się tym podzielić. I dobrze! Fajnie było poznać tę historię od podszewki. Na poprawę humoru...

Książka o życiu które nie zawsze jest kolorowe ale w uczciwy sposób autorka to przedstawia.
Przeczytałam bo Misia jest dziewczyną z Łodzi jak ja. Klimat miasta świetnie oddany 😜

Książka o życiu które nie zawsze jest kolorowe ale w uczciwy sposób autorka to przedstawia.
Przeczytałam bo Misia jest dziewczyną z Łodzi jak ja. Klimat miasta świetnie oddany 😜