ZACZAROWANI

„Zaczarowani” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Rene Denfeld. Nabyłam ją w sumie tylko dlatego, że zainteresowała mnie inna książka tej autorki i chciałam zobaczyć, czy w ogóle będzie warto ją przeczytać.
Moje doświadczenie z kupowaniem książek w ciemno z jakiegoś powodu jest zawsze satysfakcjonujące. Tak było też i tym razem. Nie spodziewałam się jakiejś głębokiej lektury, ale na szczęście się myliłam.
Niewiele książek jest dla mnie idealnych, satysfakcjonujących. Zawsze znajdzie się coś, co mi nie pasuje: dialogi, postacie, opisy. „Zaczarowani” to jednak jedna z tych książek, którym nie mogę niczego zarzucić. Pełna metafor, interesujących opisów i dobrze wykreowanych postaci z ciekawymi historiami.
Gdyby ta książka została napisana pięćdziesiąt lat temu przez białego faceta, dziś spokojnie byłaby szkolną lekturą w liceum lub na studiach. I myślę, że pewnego dnia powinna zostać włączona do kanony lektur lub by chociaż poświęcono jej więcej uwagi.

ZACZAROWANI

„Zaczarowani” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Rene Denfeld. Nabyłam ją w sumie tylko dlatego, że zainteresowała mnie inna książka tej autorki i chciałam zobaczyć, czy w ogóle będzie warto ją przeczytać.
Moje doświadczenie z kupowaniem książek w ciemno z jakiegoś powodu jest zawsze satysfakcjonujące. Tak było też i tym razem. Nie spodziewałam się...

7,5 Po opisie myślałam że będzie to opowieść głównie o Yorku, jednak jest tu o wiele więcej wątków. Miałam jednak nadzieję, że jakaś z historii będzie bardziej pogłębiona. Tak czy siak bardzo dobra książka, ciekawe przemyślenia myślę, że warta przeczytania.

7,5 Po opisie myślałam że będzie to opowieść głównie o Yorku, jednak jest tu o wiele więcej wątków. Miałam jednak nadzieję, że jakaś z historii będzie bardziej pogłębiona. Tak czy siak bardzo dobra książka, ciekawe przemyślenia myślę, że warta przeczytania.

Rene Denfeld zabrała mnie w podróż, ale nie byle jaką. To była intrygująca wyprawa - po ludzkich pragnieniach, rozterkach i wewnętrznym zamkniętym świecie. Przeniosła mnie do „zaczarowanego więzienia”, gdzie nic nie jest takie, jak się z początku wydaje.

Poznajemy historię kilku więźniów, pracę Pani (oficera śledczego),która pomaga skazańcom uniknąć kary śmierci, upadłego księdza i strażników. Z jednej strony to magiczna pozycja, ale w dużej mierze przeważa tu brutalność i ból.
To, co mnie urzekło to otwarte zakończenia, takie, które wymagają kontemplacji, pochylenia się nad tematem i przynoszą różną interpretację. Zostawiają przestrzeń dla naszych własnych przemyśleń.

Czy to jest łatwa książka w odbiorze? Raczej nie, bo czytając, czujemy wiele skrajnych emocji. Brutalne sceny mieszają się tutaj z pięknym poetyckim językiem.

Myślę, że każdy z nas odbierze tę książkę na swój własny sposób. Do mnie przemówiła w pełni. Żałowałam, ze tak szybko się skończyła.

Ta powieść łapie za serce. Ja jestem zaczarowana.

Rene Denfeld zabrała mnie w podróż, ale nie byle jaką. To była intrygująca wyprawa - po ludzkich pragnieniach, rozterkach i wewnętrznym zamkniętym świecie. Przeniosła mnie do „zaczarowanego więzienia”, gdzie nic nie jest takie, jak się z początku wydaje.

Poznajemy historię kilku więźniów, pracę Pani (oficera śledczego),która pomaga skazańcom uniknąć kary śmierci, upadłego...

"Zaczarowani" bardzo mi się spodobali. Książka jest klimatyczna, mroczna, tajemnicza, zaskakująca, piękna w osobliwy sposób. Poznajemy świat za kratami, lecz jest on nam przedstawiony w sposób dość magiczny, miejscami naładowany przepięknym, wręcz poetyckim językiem. Oczywiście ten świat budzi głównie naszą odrazę. Skazańcy popełnili przecież obrzydliwe zbrodnie. Ten kontrast pomiędzy okropieństwem ludzkich zachowań, a pięknem języka, myśli jest porażający. Zaskakujące zakończenie. Dla mnie to lektura kompletna. Polecam.

"Zaczarowani" bardzo mi się spodobali. Książka jest klimatyczna, mroczna, tajemnicza, zaskakująca, piękna w osobliwy sposób. Poznajemy świat za kratami, lecz jest on nam przedstawiony w sposób dość magiczny, miejscami naładowany przepięknym, wręcz poetyckim językiem. Oczywiście ten świat budzi głównie naszą odrazę. Skazańcy popełnili przecież obrzydliwe zbrodnie. Ten...

Wyjątkowo ciężko mi ocenić ten tytuł, więc daruje sobie gwiazdkowanie. Nie jest to prosta książka z realizmem magicznym - powiedziałabym wręcz, że ten można odsunąć na margines, uznać go kroplę w morzu. O wiele bardziej istotna była tu przemoc, okrucieństwo i wywleczone na światło dzienne ludzkie bestialstwo, a wszystko ubrane w piękne słowa.

http://tekstyniezapisane.blogspot.com/2020/07/pieko-wyobrazni-zaczarowani-rene-denfeld.html

Wyjątkowo ciężko mi ocenić ten tytuł, więc daruje sobie gwiazdkowanie. Nie jest to prosta książka z realizmem magicznym - powiedziałabym wręcz, że ten można odsunąć na margines, uznać go kroplę w morzu. O wiele bardziej istotna była tu przemoc, okrucieństwo i wywleczone na światło dzienne ludzkie bestialstwo, a wszystko ubrane w piękne słowa....

Bardzo ciekawe i pouczające spotkanie z więzieniem. Na pewno każdy z nas domyśla się jak wygląda to miejsce i zna je z programów telewizyjnych lub filmów. Lecz książka "Zaczarowani" dostarcza nam znacznie więcej informacji jak wygląda takie życie. Możemy zobaczyć jak wygląda egzekucja najstraszniejszych więźniów oraz poznać jak są traktowani inni. Myślę, że ta historia może być przestrogą dla nas przed popełnianiem różnych zakazanych rzeczy ;) Polecam.

Bardzo ciekawe i pouczające spotkanie z więzieniem. Na pewno każdy z nas domyśla się jak wygląda to miejsce i zna je z programów telewizyjnych lub filmów. Lecz książka "Zaczarowani" dostarcza nam znacznie więcej informacji jak wygląda takie życie. Możemy zobaczyć jak wygląda egzekucja najstraszniejszych więźniów oraz poznać jak są traktowani inni. Myślę, że ta historia może...

Nawet potwory, potrzebują spokoju. Nawet one potrzebują osoby, która pragnie słuchać - usłyszeć - abyśmy któregoś dnia mogli znaleźć słowa, które są czymś więcej niż tylko pustymi frazesami. Może wtedy uda nam się powstrzymać ludzi takich jak ja od przyjścia na świat.

Pani jest oficerem śledczym, którego zadaniem jest powstrzymywanie egzekucji i doprowadzanie do nowych procesów pozwalających zamienić karę śmierci na dożywocie lub inną karę. Więzienie to miejsce, w którym jedyną drogą ucieczki przed rzeczywistością jest ucieczka w fantazję. Często mężczyźni odbywający karę, a skazani na śmierć, dostają obłędu. Często trafiają do więzienia już będąc w stanie niezbyt dobrym - umysłowo. Arden to mężczyzna odsiadujący swój wyrok w bloku, w którym umiejscowieni są więźniowie z wyrokiem śmierci. Czas w więzieniu pozwala mu na obserwację tego, co dzieje się wokół niego. Oczami wyobraźni dopowiada sobie to, czego nie widzi, a o czym myśli. On nie ma szansy na to, aby Pani zajęła się jego przypadkiem, ona nie uratuje go przed śmiercią. Dlaczego?

Ta książka jest niesamowita. Trudna w odbiorze, brutalna, okrutna i przepełniona bólem. Jest to ból nie tylko fizyczny, dopadający więźniów na każdym kroku, to również ból upokorzeń, oraz ból informacji, jakie udaje się zdobyć kobiecie pracującej w więzieniu, która dzięki swej dociekliwości i determinacji dociera często do najdalszych okresów życia więźnia, do jego dzieciństwa, które tak naprawdę ukształtowało danego człowieka. Ból przeszłości.

Przerażająca brutalność, wszechobecna w każdym miejscu więzienia i korupcja strażników czerpiących zyski ze współpracy z więźniami, nawet tymi najgorszymi, nie zasługującymi na miano nazwy – człowiek – to tak naprawdę realizm, o którym nawet nie chcemy słyszeć.

Fabuła książki została skonstruowana tak, że przemiennie następują po sobie rozdziały dotyczące prowadzonego przez „Panią” śledztwa z rozdziałami opisującymi brutalną rzeczywistość więziennej społeczności. Między rozdziały wprowadzone zostały również wątki fantazji jednego z więźniów, który wyobraża sobie rzeczy nierealne, ale dla niego ważne.

Jedną z głównych bohaterek jest kobieta pracująca w tym więzieniu, jako oficer śledczy, mimo przekonania o winie skazanego stara się znaleźć w jego przeszłości coś, co pozwoli obrońcom na wznowienie procesu i uratowanie człowieka od kary śmierci. Nie wszyscy skazani jednak chcą tego, świadomość własnej winy i brutalność, w jakiej znaleźli się przebywając w więzieniu, popycha ich do jedynego wyjścia z tej całej sytuacji jakim jest właśnie śmierć.

Często zbyt bolesna przeszłość wraca do nich jak bumerang. I chociaż nie zawsze zdają sobie sprawę z tego, że ich życie wcale nie musiałby być takim, jakie sobie stworzyli będąc już dorosłymi, to cały czas ta nienawiść do ludzi, chęć zemsty za wyrządzone krzywdy, czy po prostu pokazanie innym, że teraz „ja rządzę” jest silniejsze od wszystkiego.

(…) Poparzenia na ramionach w wieku dwóch lat. „Sączący się szary grzyb” rosnący w okolicach odbytu przez znaczną część roku, gdy miał zaledwie trzy latka. „Nie reaguje na siarkę”, napisał doktor i przerwał leczenie, aż w końcu grzyb sam zniknął. Brakujące kępki włosów. Częściowo, niewytłumaczalna głuchota. Złamane palce u stóp, skaleczenia, wypalone dziury w palcach dłoni. Jeśli maltretowaniu dziecka można było ustanowić jakiś rekord, te jest nim przypadek Yorka. (…)

Czy kara śmierci jest tylko karą, czy może być również wybawieniem? Dla wielu więźniów, żyjących na granicy upodlenia bardzo często jest ucieczką od tego, co spotyka ich na każdym kroku. Ucieczką od obojętności, bólu, upokorzenia i świadomości tego, że bezradność jest ich głównym towarzystwem.

(…) Drzwi otwierają się ze szczękiem, a białowłosy dzieciak zostaje wepchnięty do środka. Risk nie wstaje z pryczy – robi to dopiero później. W celi rozchodzi się cierpki zapach, którego chłopak nie zna, lecz natychmiast rozpoznaje. To odór przerażenia, który bije właśnie z niego. (…)

Ta książka, to w pewnym rodzaju studium psychiki człowieka. Autorka pozwala czytelnikowi zajrzeć do środka przerażenia i strachu. Porusza ona ważne aspekty ludzkiej egzystencji. Z jednej strony magiczna, a z drugiej wstrząsająca realizmem.

To opowieść o człowieczeństwu i o jego najgorszej stronie. Myślałam, że już nic nie wzruszy i nie wstrząśnie mnie bardziej niż książka i film „Zielona mila”, a jednak… Autorka funduje czytelnikom jedną z najbardziej poruszających podróży, jednocześnie pozwalając spojrzeć na wiele spraw innym okiem. W tej książce realizm przeplata się z magią, nienawiść ze współczuciem, empatia z nienawiścią.

Nie jest to lektura lekka, łatwa i przyjemna, ale polecam ją osobom o silnych nerwach. To jedna z tych książek, które na długo zostają w pamięci czytelnika.

Nawet potwory, potrzebują spokoju. Nawet one potrzebują osoby, która pragnie słuchać - usłyszeć - abyśmy któregoś dnia mogli znaleźć słowa, które są czymś więcej niż tylko pustymi frazesami. Może wtedy uda nam się powstrzymać ludzi takich jak ja od przyjścia na świat.

Pani jest oficerem śledczym, którego zadaniem jest powstrzymywanie egzekucji i doprowadzanie do nowych...

Od początku poczułam, że to książka dla mnie. Sposób w jaki autorka powoli odkrywa przed nami historie życia Yorka, Pani,upadłego Księdza i narratora, który opowiada o zaczarowanym miejscu za jaki uważa zakład karny dla ciężkich przestępców. Książkę czyta się znakomicie. Historie bohaterów są mroczne, przerażające w swej potworności a jednocześnie przepełnione smutną magią. Autorka nie dopowiada wszystkiego od początku do końca. Zostawia wiele przestrzeni dla wyobraźni i własnej interpretacji.
Wzbudza w czytelniku smutek, przygnębienie, współczucie, ale i daje nadzieję. Jest naprawdę magiczna i jedna z tych, które nigdy nie zapomnę.

Od początku poczułam, że to książka dla mnie. Sposób w jaki autorka powoli odkrywa przed nami historie życia Yorka, Pani,upadłego Księdza i narratora, który opowiada o zaczarowanym miejscu za jaki uważa zakład karny dla ciężkich przestępców. Książkę czyta się znakomicie. Historie bohaterów są mroczne, przerażające w swej potworności a jednocześnie przepełnione smutną magią....

Czy psychopatyczny morderca może mieć jednocześnie piękną duszę? Niezwykły, choć skrzywdzony umysł? Czasem wystarczy znaleźć kogoś, kto potrafi zrozumieć. Potrafi, bo sam to przeżył.
Miało wyjść chyba coś w rodzaju "Zielonej Mili". Wyszło... nie najgorzej, ale czyta się ciężko. Język jest zbyt rozwlekły, metaforyczny. Momentami sennie-koszmarne wizje, sceny, wspomnienia są zdecydowanie potrzebne. Ale tu nastąpił ich zdecydowany przesyt.

Czy psychopatyczny morderca może mieć jednocześnie piękną duszę? Niezwykły, choć skrzywdzony umysł? Czasem wystarczy znaleźć kogoś, kto potrafi zrozumieć. Potrafi, bo sam to przeżył.
Miało wyjść chyba coś w rodzaju "Zielonej Mili". Wyszło... nie najgorzej, ale czyta się ciężko. Język jest zbyt rozwlekły, metaforyczny. Momentami sennie-koszmarne wizje, sceny, wspomnienia są...

7,5/10

7,5/10