Poszukiwaczka dzieci

Temat zaginięcia dzieci sam w sobie jest bardzo poruszający, budzący emocje i trzymający w napięciu.
Trochę to trwało, abym podczas czytania tej lektury, poczuła jakiekolwiek emocje.
Trochę, to znaczy aż do końcowych stronic.
Pomysł jest, historia jest, fabuły nie ma. Tzn jest, ale przeprowadzona bardzo monotonnie.

Naomi, która w dzieciństwie padła ofiarą porwania, dziś jako detektyw sama szuka zaginionych dzieci.
Poszukiwaczka dzieci, to właśnie ona.
Sama, będąc swego czasu zaginioną dziewczynką, doskonale potrafi wczuć się w położenie tych bezbronnych istot.
Jest uparta, dociekliwa i skuteczna. Chociaż nie zawsze na końcu poszukiwań czekało szczęśliwe rozwiązanie.
Naomi nie pamięta ze swojego życia nic co wydarzyło się przed momentem jej ucieczki i wyzwolenia.
Z czasem strzępy wspomnień powoli zaczynają powracać.

Umęczyłam się czytając tę książkę.
I nie dlatego, że ta historia była zła, ale dlatego, że nijako skonstruowana fabuła rozmywała wszelkie emocje, podczas nużącego przedzierania się przez kolejne rozdziały.
Bohaterowie słabo nakreśleni, nijacy, bladzi.

Dopiero ostatnie 20 stron dało to na co czekałam od pierwszego rozdziału - jakieś poruszenie.
Zakończenie urwane, jakby zabrakło trzech rozdziałów.
Może dlatego paradoks mojego marudzenia jest taki, że gdyby autorka dopisala kontynuację sięgnęłabym po nią chętnie. Bo to co mnie najbardziej ciekawiło nie zostało wyjaśnione.
.

Temat zaginięcia dzieci sam w sobie jest bardzo poruszający, budzący emocje i trzymający w napięciu.
Trochę to trwało, abym podczas czytania tej lektury, poczuła jakiekolwiek emocje.
Trochę, to znaczy aż do końcowych stronic.
Pomysł jest, historia jest, fabuły nie ma. Tzn jest, ale przeprowadzona bardzo monotonnie.

Naomi, która w dzieciństwie padła ofiarą porwania, dziś...

Historia dramatyczna,przejmująca opowiada o Madison,która 3 lata temu zaginęła,dziś miała by 8 lat.
Naomi Policjantka prowadzi prywatne śledztwo i wyrusza na poszukiwanie do krainy skutej lodem odnaleźć zaginioną dziewczynką.
Naomi bardzo rozumie dzieci pokroju Madison sama była dzieckiem zaginionym w dzieciństwie.
Opowieść wstrząsająca,smutna i przerażająca,od początku wstrząsnęła mną i przeraziła niepokojąca ta książka,pięknie napisana książka przepełniona emocjami życiowymi i prawdziwymi,dynamiczne,szybkie zwroty akcji pędziła z każdą stroną rozdziałem książki,budowała napięcie po mistrzowsku autorka,w ciekawym klimacie powieść napisana przez wspaniałą pisarkę,czyta się bardzo dobrze,przekazała wzruszeń wiele życiowych rozdarła me serce książka.
Dreszczyk grozy fajny poczułam czytając tą książkę,mrożący krew w żyłach to klimatyczny,niesamowity i baśniowy thriller psychologiczny,piękna to baśń,oczarowana jestem tą książką,elektryzuje,wstrząsa mną lektura,to moje pierwsze spotkanie z tą pisarką,a wypadło świetnie,pióro pisarki wspaniałe.
Dającą do przemyśleń o refleksji książka,pełna uczuć, smutku,bólu i wartościowa,znakomita,mocna książka spędzone cudowne chwile zapewniła mi książka przecudna,wciągająca zapadła mi głęboko w pamięć,chwyta za serce mocno.

Historia dramatyczna,przejmująca opowiada o Madison,która 3 lata temu zaginęła,dziś miała by 8 lat.
Naomi Policjantka prowadzi prywatne śledztwo i wyrusza na poszukiwanie do krainy skutej lodem odnaleźć zaginioną dziewczynką.
Naomi bardzo rozumie dzieci pokroju Madison sama była dzieckiem zaginionym w dzieciństwie.
Opowieść wstrząsająca,smutna i przerażająca,od początku...

muszę niestety przerwać tą passę wysokich ocen... wynudziłam się tragicznie, a teorie głównej bohaterki momentami doprowadzały mnie na skraj wytrzymałości :/ aż się roi od perełek typu (w uproszczeniu): ludzie intuicyjnie wyczuwają broń i nie chcą wtedy szczerze rozmawiać... w momencie pozbycia się jej od razu wszyscy się otwierają i łatwiej wydobyć z nich zeznania :/
serio...??
poza tym sposób myślenia i działania dzieci w tym arcydziele woła o pomstę do nieba! nie lubię "spojlerować", ale pięcio, siedmiolatka zainteresowana współżyciem z dorosłym mężczyzną (nie będę tu rozwijać tematu o ich rozkosznych uniesieniach...) to dla mnie zbyt wiele :/
być może miała być to jakaś przenośnia, ale jeśli tak to ja jestem na to zbyt ograniczona...
zakończenie przewidywalne
strata czasu

muszę niestety przerwać tą passę wysokich ocen... wynudziłam się tragicznie, a teorie głównej bohaterki momentami doprowadzały mnie na skraj wytrzymałości :/ aż się roi od perełek typu (w uproszczeniu): ludzie intuicyjnie wyczuwają broń i nie chcą wtedy szczerze rozmawiać... w momencie pozbycia się jej od razu wszyscy się otwierają i łatwiej wydobyć z nich zeznania...

Historia pokazująca, że to jak jest się traktowanym w dzieciństwie, to co nas spotyka- kształtuje nasze dorosłe życie. Tylko od nas zależy czy się poddamy przeszłości czy pójdziemy na przód.

Mocna książka, trudna.

Historia pokazująca, że to jak jest się traktowanym w dzieciństwie, to co nas spotyka- kształtuje nasze dorosłe życie. Tylko od nas zależy czy się poddamy przeszłości czy pójdziemy na przód.

Mocna książka, trudna.

Oceniam na dobry z plusem. Nie czułam chemii. Czyta się szybko. Wątek pedofilski mnie odrzucał. Przyznam jednak, że na końcu trochę się wzruszyłam.

Oceniam na dobry z plusem. Nie czułam chemii. Czyta się szybko. Wątek pedofilski mnie odrzucał. Przyznam jednak, że na końcu trochę się wzruszyłam.

Bardzo dobra książka. Ciekawa historia, pomimo dużej ilości książek w tej tematyce ta ukazuje temat w inny sposób. Naomi jest sama ofiarą, jej przeszłość zdefiniowała obecne życie.Nie może odnaleźć spokoju. Szuka zaginiony dzieci wtedy gdy wszyscy już odpuścili. Bardzo smutna i przejmująca. Polecam

Bardzo dobra książka. Ciekawa historia, pomimo dużej ilości książek w tej tematyce ta ukazuje temat w inny sposób. Naomi jest sama ofiarą, jej przeszłość zdefiniowała obecne życie.Nie może odnaleźć spokoju. Szuka zaginiony dzieci wtedy gdy wszyscy już odpuścili. Bardzo smutna i przejmująca. Polecam

Naomi została porwana jako dziecko. Dziś skupia się na tym, by pomóc innym w podobnej sytuacji.

“Poszukiwaczka dzieci” to pierwsza część cyklu z Naomi Cottle. Kobieta, która nie pamięta swojej przeszłości, odnaleziona w tajemniczych okolicznościach, pracuje w charakterze prywatnego detektywa i zajmuje się pomocą rodzinom zaginionych dzieci. W książce sporo miejsca zostało poświęcone postaci Naomi. Na naszych oczach do kobiety powracają fragmenty wspomnień i nocne koszmary. Wraz z nią przeżywamy wzloty i upadki, a z kolejnymi rozdziałami nawiązuje się między nami nić porozumienia, zaczynamy ją szczerze lubić i darzyć sympatią.

Często podczas lektury mam problem z obecnością zbyt wielu wątków dotyczących osoby głównego bohatera, obyczajowe tło mnie przytłacza i drażni. W tym przypadku natomiast w ogóle nie przeszkadzało mi pochylenie się nad postacią Naomi, bowiem przeszłość kobiety, jej decyzje i przedstawienie bohaterki zrobiły na mnie duże wrażenie. Autorka stworzyła niezwykle intrygującą postać, w której dopatrzeć można się bardzo autentycznych cech. Nie sposób przejść obojętnie obok takich bohaterek, zwłaszcza, że w mrocznych historiach występują one o wiele rzadziej niż mężczyźni lub też zostają spychane na dalszy plan.

W „Poszukiwaczce dzieci” sporo dzieje się od samego początku. Choć akcja czasami odbiega od głównego tematu, to wątki poboczne są na tyle interesujące, że ciężko mieć to autorce za złe. Każdy element tej historii zajmuje odpowiednie miejsce. Wszystko zostało dokładnie przemyślane i dopasowane. Wątki przenikają się i uzupełniają nawzajem. Historia przedstawiona przez Denfeld jest szalenie poruszająca, mocno działa na wyobraźnię i skłania do refleksji. Szczególnie, że autorka wywołuje ogrom emocji bazując na tajemnicach i przemilczeniach.

W tej opowieści nie brakuje sekretów, mroczna przeszłość kształtuje teraźniejszość, a ludzie często są pokazani przez pryzmat najgorszych instynktów i najbardziej przytłaczających pragnień. Pisarka wskazuje na to, co razi w naszej naturze, wykorzystuje motywy smutne i niepokojące. Stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko, nie boi się sięgać głębiej. Wszystko natomiast zostało przedstawione na tyle subtelnie, by dawać do myślenia i wywoływać emocje, ale zanadto nie szokować. Jej wizja mocno wpływa na czytelnika, ale oparta jest na wyczuciu i znajomości ludzkiej psychiki.

Nową powieść Denfeld czytało mi się wspaniale. Z jednej strony mogłam obserwować działania pani detektyw, jej pomysły na rozwiązanie sprawy i działania służące odnalezieniu zaginionej dziewczynki. Z drugiej strony natomiast autorka pokazuje, co działo się z Madison w czasie tych straconych lat i jak jej życie wygląda obecnie. Takie przeplatanie wątków sprawia, że całość wydaje się jeszcze bardziej interesująca i kompletna. Zwłaszcza, że autorka dobrze wie, w którym miejscu przenieść czytelnika w inny świat. Kiedy już jesteśmy naprawdę zaangażowani w jeden wątek, ona zupełnie naturalnie oferuje nam inny temat, niemniej wciągający i angażujący.

Duże znaczenie miał dla mnie również wybór miejsca rozegrania akcji. Zimne, zaśnieżone wzgórza. Wysokie, mroczne drzewa rzucające niespokojne cienie. Wszechobecny, niosący zimno śnieg. Niebezpieczna jaskinia i chatka ukryta głęboko w lesie. Światło i ciemność. Emocje naprzemiennie niosące ciepło i zimno. Takie miejsca działają na wyobraźnię jeszcze bardziej, wywołują niepokój, pogłębiają napięcie. Stają się świetnym uzupełnieniem dla rozgrywających się wydarzeń. Idealnie współgrają z pozostałymi elementami.

„Poszukiwaczka dzieci” to mocna, dojrzała i wzruszająca opowieść. Oparta na wartościowych tematach i pozostająca w pamięci. Bardzo ciekawi mnie, co jeszcze może zaoferować autorka i co znajdzie się w kolejnej części przygód nietypowej pani detektyw.

Naomi została porwana jako dziecko. Dziś skupia się na tym, by pomóc innym w podobnej sytuacji.

“Poszukiwaczka dzieci” to pierwsza część cyklu z Naomi Cottle. Kobieta, która nie pamięta swojej przeszłości, odnaleziona w tajemniczych okolicznościach, pracuje w charakterze prywatnego detektywa i zajmuje się pomocą rodzinom zaginionych dzieci. W książce sporo miejsca zostało...

Naomi pracuje jako detektyw i zajmuje się poszukiwaniem zaginionych dzieci. I tym razem przyjmuje zlecenie odnalezienia Madison, gdyby dziewczynka nie zaginęła miałaby teraz 8 lat. Zawód kobiety nie jest przypadkowy, sama zmaga się z traumą z dzieciństwa i próbuje odnaleźć siebie samą.

"Poszukiwaczka dzieci" to thriller, który równolegle przedstawia kilka przeplatających się historii: poszukiwania Madison prowadzone przez Naomi, życie tajemniczej "Śnieżynki", a także dzieciństwo Naomi.

Mimo tak rozbudowanej fabuły i wielu wątków retrospekcji, książkę czyta się z łatwością. Jest ona napisana w bardzo przystępny sposób, autorka nie pozwala nam się zgubić, ani przez chwilę.

Sama fabuła nie była dla mnie zaskoczeniem, od początku podejrzewałam, jak potoczą się losy bohaterów, w żaden sposób nie odebrało mi to jednak przyjemności z czytania. Książkę czytało się dobrze i szybko. W mojej opinii ten thriller bardziej pasuje do gatunku dramatu, chociaż znajdziemy w nim kilka zatrważających scen, które przyprawiły mnie o ciarki. Do tego genialnie wykreowani bohaterowie, a ich profile psychologiczne mistrzowskie!

Naomi pracuje jako detektyw i zajmuje się poszukiwaniem zaginionych dzieci. I tym razem przyjmuje zlecenie odnalezienia Madison, gdyby dziewczynka nie zaginęła miałaby teraz 8 lat. Zawód kobiety nie jest przypadkowy, sama zmaga się z traumą z dzieciństwa i próbuje odnaleźć siebie samą.

"Poszukiwaczka dzieci" to thriller, który równolegle przedstawia kilka przeplatających...

Bardzo dobra, choć mocno przewidywalna. Momentami mocna, a nawet niesmaczna.

Bardzo dobra, choć mocno przewidywalna. Momentami mocna, a nawet niesmaczna.

Szybka do pochłonięcia, przewidywalna, ale umilacz nudy😁

Szybka do pochłonięcia, przewidywalna, ale umilacz nudy😁