Opowieść pełna delikatności zarówno pod względem kreski jak i historii. Choć jest ona mroczna i nostalgiczna, została podana w bardzo subtelny sposób. Płynie wolno i tak po prawdzie dopiero wszystko się zaczyna.

Siva jest małą dziewczynką, porzuconą na granicy światów. Ma w sobie całą naiwność dzieciństwa jednocześnie wykazując mądrość i współczucie. Trafiła pod opiekę tajemniczego rogatego mistrza, jednego z dotkniętych klątwą, jednak z otwartością dziecka nie ocenia go po wyglądzie, a po czynach, czyli pomocy jaką jej okazuje.

W tym tomie otrzymujemy zarys świata. Wraz z bohaterami poznajemy mały kawałek Krainy Przeklętych oraz zasady jakie tam panują. Kończymy w momencie, który może wszystko odmienić i zostawia nas z pełną napięcia niepewnością.

Opowieść pełna delikatności zarówno pod względem kreski jak i historii. Choć jest ona mroczna i nostalgiczna, została podana w bardzo subtelny sposób. Płynie wolno i tak po prawdzie dopiero wszystko się zaczyna.

Siva jest małą dziewczynką, porzuconą na granicy światów. Ma w sobie całą naiwność dzieciństwa jednocześnie wykazując mądrość i współczucie. Trafiła pod opiekę...

Manga inna niż wszystkie.

Rysunek kompletnie nie mangowy, surowy, mroczny, jakby szkicowany węglem, całkowicie oddający klimat historii.
Jedynym jasnym punktem wszystkich kadrów jest Siva, dziewczynka pozornie zagubiona w Krainie Przeklętych, a faktycznie żyjąca tam w swoistym kokonie bezpieczeństwa, stworzonym jej przez…bestię. Paradoks? Niekoniecznie…
Ale, żeby zrozumieć dlaczego, musicie sięgnąć po mangę sami. Napisać tutaj cokolwiek o fabule, to odebrać co najmniej połowę przyjemności z odkrywania całego spektrum i całej głębi zawartej w tej opowieści.
Początkowo wydawało mi się, że to może nie do końca dla mnie. Przyznam, że główną wątpliwość budziła właśnie ta surowa kreska. Teraz już wiem, że to właśnie ona nadaje największy sens całości, a ta historia rysowana w innym stylu byłaby już całkiem inną historią.

Największym atutem tej mangi jest dla mnie jej alegoryczny charakter. To tylko z pozoru fantastyczna opowieść, między "wierszami" ukryte są bowiem prawdy o świecie, o ludziach, o sile dobra i oddziaływaniu zła, o okrucieństwie bez powodu, o nienawiści wynikającej z niewiedzy, o tym, że to co piękne i dobre niekoniecznie ukrywa się w pięknym "opakowaniu".

Zachęcam do podróży wgłąb Krainy Przeklętych. Warto.

Manga inna niż wszystkie.

Rysunek kompletnie nie mangowy, surowy, mroczny, jakby szkicowany węglem, całkowicie oddający klimat historii.
Jedynym jasnym punktem wszystkich kadrów jest Siva, dziewczynka pozornie zagubiona w Krainie Przeklętych, a faktycznie żyjąca tam w swoistym kokonie bezpieczeństwa, stworzonym jej przez…bestię. Paradoks? Niekoniecznie…
Ale, żeby zrozumieć...

Zazwyczaj nie czytam mang. Nigdy nie potrafiłam przekonać sie do tej specyficznej kreski. Jednak zostałam uwiedziona okładką "Dziewczynki w krainie przeklętych" - mroczną, tajemniczą i wcale nie taką charakterystyczną dla mangi. Tak, okładkowa stroka siedząca we mnie zaprowadziła mnie na manowce... które okazały się urzekające, wzruszające i tak inne od wszystkiego co do tej pory czytałam.

Fabuła komiksu jest dość prosta, ale to nie w skomplikowanej fabule leży siła tej mangi. Raczej w tym, jak została narysowana i jaki przekaz oferuje.

Autorską kreskę cechuje minimalizm, ale wyjątkowo plastyczny i ekspresyjny. Ma moc przekazywania emocji, pokazania co igra w duszy bohaterów, idealnie odwzorowuje dziecięcą niewinność i nadzieję, a także smutek, rezygnację, strach. Emocje krążą wokół czytelnika, by w kluczowych momentach ścisnąć za serce zimnymi palcami wzruszenia. I tylko dlatego, że rzadko płaczę, nie uroniłam łzy nad niesprawiedliwością świata i nas tym głębokim żalem i niepokojem, który gnie Mistrza do ziemi, niczym wiatr przygniatający trzcinę podczas wichury.

Sama historia jest dosyć tajemnicza - otrzymujemy wizję świata ludzi i krainy wygnanych, których dotyk może sprowadzić klątwę na zwykłego człowieka. Dlatego ludzie prześladują przeklętych, zabijając ich bezlitośnie, ze strachu i bardzo często ignorancji. Wśród przeklętych zaś znalazła schronienie zwyczajna, radosna i pełna nadziei mała dziewczynka. Jednak dla ludzi, tych przerażonych i ślepych na prawdę ludzi, ona już jest skażona, więc na nią też trzeba polować, zabić.

Ostatnie kadry mangi są mocnym cliffhangerem - zostajemy zawieszeni pomiędzy dwoma możliwymi scenariuszami. Prawdopodobnie ma nas to zachęcić do natychmiastowego kupna kolejnego tomu - po tak wzruszającej części pierwszej, naładowanej zarówno pozytywnymi i negatywnymi emocjami, po prostu trzeba dowiedzieć się, co stało się z dziewczynką.

Całość ma dość nostalgiczny i przytłaczający klimat, jednak w najlepszym jego wydaniu. Ten komiks po prostu trzeba było tak narysować i opowiedzieć. Jest to piękna i poruszająca historią, która mną zawładnęła; powoli i nieustępliwie. By pod koniec zostawić mnie z bijącym szybko sercem i praktycznie twardą kulą w gardle.

Ponieważ to japoński komiks, czyta się go od tyłu i od prawej do lewej. Odrobina inności w mandze opowiadającej także o byciu innym. Nie zamierzone, ale dla polskiego czytelnika jakże znaczące.

Zazwyczaj nie czytam mang. Nigdy nie potrafiłam przekonać sie do tej specyficznej kreski. Jednak zostałam uwiedziona okładką "Dziewczynki w krainie przeklętych" - mroczną, tajemniczą i wcale nie taką charakterystyczną dla mangi. Tak, okładkowa stroka siedząca we mnie zaprowadziła mnie na manowce... które okazały się urzekające, wzruszające i tak inne od wszystkiego co do...

Ach, cóż to była za uczta dla zmysłów! Coś nieprawdopodobnego, baśń, baśń, baśń w stu procentach!

Świat został podzielony na dwie części – Królestwo Błogosławionych – do którego należą ludzie i Królestwo Przeklętych zamieszkiwane przez potwory, a obie krainy rozdziela mur. Od potępionych należy trzymać się z daleka, gdyż ich dotknięcie jest w stanie sprowadzić na człowieka klątwę, a wtedy on sam staje się wygnańcem i zamienia się w potwora.

Na pograniczu tych światów, w opuszczonej wiosce, w której niegdyś tętniło życie, mieszka nietuzinkowa para – biała jak śnieg dziewczynka o imieniu Siva i rogaty potwór nazywany przez Sivę Mistrzem. Co dziwne, od samego początku czuć łączącą ich więź, którą można nazwać nawet przyjaźnią. Ale jak to i dlaczego tych dwoje w ogóle ze sobą przebywa i dlaczego wzajemnie się o siebie troszczą? O co chodzi z tą klątwą? O co kaman!!!

To co od razu rzuca się w oczy, to bardzo piękna kreska przypominająca trochę europejski komiks z serii Thorgall, twarda czarna oprawa czy obwoluta kryjąca kilka smaczków, które odkryjemy dopiero po lekturze danego tomu.

Atmosfera mangi, mimo wszechobecnego mroku, wiszącej w powietrzu tajemnicy, gry cieni, półcieni, jest nad wyraz optymistyczna. Bo oto przewrotny los połączył drogi dwóch zupełnie nie pasujących do siebie istot – które wbrew wszystkim zasadom nie powinny były nigdy się zaprzyjaźnić.

A jednak, łącząca ich więź, podobnie jak ogień z kominka w ich chatce, rozświetla lepki jak smoła mrok i daje iskierkę nadziei w świecie, w którym wszystko stało się albo czarne, albo białe. A wszyscy wiemy, że życie za cholerę takie nie jest.

Piękna poruszająca historia, którą najlepiej ująć słowami z opisu: Oto wzruszająca baśń o dziecku jasnym niczym jutrzenka i potworze czarnym jak noc.

Ach, cóż to była za uczta dla zmysłów! Coś nieprawdopodobnego, baśń, baśń, baśń w stu procentach!

Świat został podzielony na dwie części – Królestwo Błogosławionych – do którego należą ludzie i Królestwo Przeklętych zamieszkiwane przez potwory, a obie krainy rozdziela mur. Od potępionych należy trzymać się z daleka, gdyż ich dotknięcie jest w stanie sprowadzić na człowieka...

Cóż to była za fantastyczna przygoda ❤️!

W lesie zamieszkanym przez przeklęte istoty mała dziewczynka Siva zostaje odnaleziona i uratowana przez rogatego Mistrza dotkniętego klątwą, która podzieliła świat. Mistrz szczęśliwe bierze Sivę pod swoje skrzydła; opiekuje się nią i pilnuje, by włos nie spadł jej z główki. Aczkolwiek ochrona dziewczynki nie jest prosta, gdy nawet nie może jej dotknąć, nie chcąc przekląć Sivy złym czarem, tym samym zamieniając ją w potwora…

„Dziewczynka w Krainie Przeklętych” to przepiękny 🥰 wstęp do wielotomowej serii o niewinności, samotności, rodzinie (nie tylko tej z krwi) i przełamywaniu stereotypów – nie wszystko na pierwszy rzut oka jest czarne i białe!

Pierwszy tom nie zdradza wiele, skupiamy się tu głównie na chwytającej za serce relacji Sivy i Mistrza. Można by rzec, że relacji ojca i córki. Na pierwszy rzut oka widać, że Mistrzowi zależy na szczęściu Sivy. Troszczy się o nią. Nie chce, by straciła swoją dziecięcą niewinność. Siva natomiast zapewnia rogatemu stworowi towarzystwo i prostym szczerym uśmiechem może wpłynąć na jego nastrój. Oboje żyjąc na wygnaniu, dbają o siebie nawzajem i podnoszą na duchu 💗😭.

Powolne budowanie świata połączone ze świetnymi rysunkami, wpływa niesamowicie na bujną wyobraźnię czytelnika. Jest uroczo, mrocznie i tajemniczo ✨. Nie wiadomo, co kryje się za gęstym lasem i czy przypadkiem za rogiem opustoszałej wioski nie czyha przeklęta istota.

Jestem oczarowana i mimo znajomości filmu, zacieram rączki na kolejny tom! Chcę wiedzieć więcej! Magia bije z tej powieści, tylko spójrzcie na obrazki ❣️!

Cóż to była za fantastyczna przygoda ❤️!

W lesie zamieszkanym przez przeklęte istoty mała dziewczynka Siva zostaje odnaleziona i uratowana przez rogatego Mistrza dotkniętego klątwą, która podzieliła świat. Mistrz szczęśliwe bierze Sivę pod swoje skrzydła; opiekuje się nią i pilnuje, by włos nie spadł jej z główki. Aczkolwiek ochrona dziewczynki nie jest prosta, gdy nawet...

Jaka manga nam wyjdzie, gdy pomieszamy magię, mrok, grozę ze słodyczą, ciepłem, szczyptą humoru i uroczym dzieckiem? Dziewczynka w krainie przeklętych.
Właśnie ta oto cudowna manga przed chwilą zauroczyła mnie kreską, historią, intrygującym klimatem i przepięknym wydaniem. Twarda oprawa idealnie pasuje do tej cudownej historii.

Największym aututem tej historii jest jednak przepięknie nakreślona relacja między Sivą a jej opiekunem. Jest tak naznaczona ciepłem i urokiem, że przez każdą bardziej rodzinną scenę uśmiech nie schodzi z twarzy. Minusem jest to, że niektóre kadry są tak ciemne, że nie widać co w danej sytuacji się dzieje.

Nie oznacza to jednak, że nie przeczytam kolejnych tomów

Jaka manga nam wyjdzie, gdy pomieszamy magię, mrok, grozę ze słodyczą, ciepłem, szczyptą humoru i uroczym dzieckiem? Dziewczynka w krainie przeklętych.
Właśnie ta oto cudowna manga przed chwilą zauroczyła mnie kreską, historią, intrygującym klimatem i przepięknym wydaniem. Twarda oprawa idealnie pasuje do tej cudownej historii.

Największym aututem tej historii jest jednak...

Manga ma fenomenalny klimat
Fabuła jak na pierwszy tom bardzo zagmatwana
Kreska ładna jednakże dość często zlewa się z tłem że nie wiadomo na co się patrzy

Manga ma fenomenalny klimat
Fabuła jak na pierwszy tom bardzo zagmatwana
Kreska ładna jednakże dość często zlewa się z tłem że nie wiadomo na co się patrzy

urocza i delikatna kreska Dziewczynki, mroczne historia, tajemnice do rozwikłania, herbata, szarlotka i czarny, czarny Mistrz uwielbiam i jestem zachwycona

urocza i delikatna kreska Dziewczynki, mroczne historia, tajemnice do rozwikłania, herbata, szarlotka i czarny, czarny Mistrz uwielbiam i jestem zachwycona

Śliczna kreska i przepiękna historia.

Śliczna kreska i przepiękna historia.

Klimat trafiający w moje gusta: mroczna, wręcz duszna atmosfera odzwierciedlona w fabule i kresce, z elementami humorystycznymi, wręcz żartami sytuacyjnymi. Zostajemy zanurzeni w sam środek akcji, bez zbędnych wstępów (na kolejnych stronach pojawiają się delikatne wyjaśnienia, ale bardziej jako "smaczki" aniżeli wyczerpujące odpowiedzi na pytania odbiorców). Jedynym minusem jest kreska, choć bardzo ładna, czasami jest jej tak dużo, że zlewa się z tłem i nie sposób odgadnąć, co przedstawia. To może męczyć przy czytaniu. Na pewno sięgnę po dalsze części.

Klimat trafiający w moje gusta: mroczna, wręcz duszna atmosfera odzwierciedlona w fabule i kresce, z elementami humorystycznymi, wręcz żartami sytuacyjnymi. Zostajemy zanurzeni w sam środek akcji, bez zbędnych wstępów (na kolejnych stronach pojawiają się delikatne wyjaśnienia, ale bardziej jako "smaczki" aniżeli wyczerpujące odpowiedzi na pytania odbiorców). Jedynym minusem...