Całkiem dobra książka, opisująca kilka warszawskich zamków i pałaców. Warto poznać zarówno ich historię, jak i życie dawnych właścicieli.

Całkiem dobra książka, opisująca kilka warszawskich zamków i pałaców. Warto poznać zarówno ich historię, jak i życie dawnych właścicieli.

Książka dobra, jeśli chodzi o odświeżenie sobie niektórych wiadomości na temat warszawskich pałaców. Ma też tę zaletę, że ożywia opisywane budynki poprzez opowieści o ich niegdysiejszych właścicielach. Dzięki temu czytelnik łatwiej przyswaja informacje.
Wydanie jednak jest tragiczne - mnóstwo literówek, powtórzeń lub opuszczeń słów. Momentami kuleje również styl autora, który próbuje być w swojej pisaninie poetycki (rzecz jasna mu to nie wychodzi) i jednocześnie nachalnie wciska czytelnikowi prywatne poglądy na tematy historyczne. Niektóre z błędów są dość kuriozalne, zwłaszcza, gdy dotyczą dat. W co najmniej 3-4 miejscach autor przesunął dane wydarzenie (np. śmierć Sobieskiego lub elekcję Augusta II Sasa) o cały wiek do przodu. W momencie, gdy, pisząc w kontekście rządów Augusta II, wspomniał epidemię dżumy i podał początek XIX wieku, zaczęłam już podważać jego wiedzę historyczną. No bo jedna, czy dwie literówki w dacie mogą się zdarzyć, ale żeby już któraś z kolei? Podobnie podał błędną informację odnośnie likwidacji cmentarza ujazdowskiego i przenosin zwłok Marcello Bacciarellego - według autora stało się to w 1818 r., a słynnego artystę złożono w Kościele św. Krzyża. Tymczasem w 1818 r. Bacciarelli dopiero zmarł, a ekshumowany został 4 lata później, w 1822 r. Ostatecznie wylądował też nie na Krakowskim Przedmieściu, a na Starówce, w dzisiejszej bazylice św. Jana Chrzciciela. Kiepsko jak na przewodnika i historyka. "Skarpa warszawska" wyraźnie nie zadbała o redakcję i weryfikację prezentowanych wiadomości. Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że inne książki z tej serii zostały lepiej wydane.

Książka dobra, jeśli chodzi o odświeżenie sobie niektórych wiadomości na temat warszawskich pałaców. Ma też tę zaletę, że ożywia opisywane budynki poprzez opowieści o ich niegdysiejszych właścicielach. Dzięki temu czytelnik łatwiej przyswaja informacje.
Wydanie jednak jest tragiczne - mnóstwo literówek, powtórzeń lub opuszczeń słów. Momentami kuleje również styl autora,...

Ocena była by wyższa, ale to wydanie jest tragiczne. Błąd na błędzie, jak w ogóle można coś takiego wydać, ja rozumiem jakaś pojedyncza literówka czy błąd w dacie, ale czasem na jednej stronie jest ich kilka! Również liczne powtórzenia i błędy stylistyczne. Kto robił korektę? Niewidomy? Ciekaw jestem czy inne książki wydane przez Skarpę też tak fatalnie wydane...

Ocena była by wyższa, ale to wydanie jest tragiczne. Błąd na błędzie, jak w ogóle można coś takiego wydać, ja rozumiem jakaś pojedyncza literówka czy błąd w dacie, ale czasem na jednej stronie jest ich kilka! Również liczne powtórzenia i błędy stylistyczne. Kto robił korektę? Niewidomy? Ciekaw jestem czy inne książki wydane przez Skarpę też tak fatalnie wydane...

Na plus sporo starych zdjęć. Na minus: brak dostatecznej korekty: poprzekręcane daty np. dot. czasów króla Stasia; jest zamiast 1793 - 1883 itd. Nie wiemy więc do końca co jest prawdą a co błędem? Obniża to wiarygodność źródła.

Na plus sporo starych zdjęć. Na minus: brak dostatecznej korekty: poprzekręcane daty np. dot. czasów króla Stasia; jest zamiast 1793 - 1883 itd. Nie wiemy więc do końca co jest prawdą a co błędem? Obniża to wiarygodność źródła.