Poszukiwana

Niestety nie porwała mnie. Po opisie z okładki spodziewałam się czegoś lepszego.

Niestety nie porwała mnie. Po opisie z okładki spodziewałam się czegoś lepszego.

Niestety nie zauważyłam, że to horror. Nie lubię tego gatunku, dlatego być może tak niska ocena. Denerwowały mnie czarodziejskie sztuczki, cechy paranormalne głównej bohaterki. Miałam wrażenie, że gdy autor nie potrafi logicznie spiąć akcji, to stosuje te wybiegi. Połączenie holokaustu (Birkenau, Teresienstadt, Dachau) z poszukiwaniem Ashley zupełnie nietrafione. Nie wiem, czy wyobraźnia autora jest godna pochwały, czy należy docenić jego dość powierzchowną wiedzę historyczną z czasów 2 wojny światowej.

Niestety nie zauważyłam, że to horror. Nie lubię tego gatunku, dlatego być może tak niska ocena. Denerwowały mnie czarodziejskie sztuczki, cechy paranormalne głównej bohaterki. Miałam wrażenie, że gdy autor nie potrafi logicznie spiąć akcji, to stosuje te wybiegi. Połączenie holokaustu (Birkenau, Teresienstadt, Dachau) z poszukiwaniem Ashley zupełnie nietrafione. Nie wiem,...

No cóż. Historia została opowiedziana. Poskładana sprawnie. Ma wszystko to, co książki Koontza posiadają. Nawet psa. Niemniej nie jest to porywający tekst. Historia często się cofa o wiele lat, obok postaci realnych współistnieją te z innego wymiaru, ale interakcja z nimi zachodzi jak w Matrixie. Dziecięce wspomnienia, książeczki , zapomniane zdarzenia i posiadane talenty zajmują sporo miejsca w tym tekście. Całe szczęście, że są podkolorowane surferskim slangiem i barwnymi, ekscentrycznymi bohaterami. Natomiast wplatanie traumy obozów koncentracyjnych do tego typu literatury budzi mój opór i sprzeciw. Złości mnie też patos wypowiedzi. Niby akcja toczy się normalnie i nagle bach! Złota myśl. Coś wzniosłego zaburzającego rytm. O sile miłości. Wartości życia. Wierze w dobro. Koontza czytam od lat i lubię, jednak niektóre z jego powieści nie tylko mnie nie zachwycają, ale wręcz irytują. Jak ta.

No cóż. Historia została opowiedziana. Poskładana sprawnie. Ma wszystko to, co książki Koontza posiadają. Nawet psa. Niemniej nie jest to porywający tekst. Historia często się cofa o wiele lat, obok postaci realnych współistnieją te z innego wymiaru, ale interakcja z nimi zachodzi jak w Matrixie. Dziecięce wspomnienia, książeczki , zapomniane zdarzenia i posiadane talenty...

Napisana dobrym językiem, widać że autor ma warsztat, przez co przez książkę się płynie.

Główna bohaterka jest intrygującą postacią, którą polubiłam od początku. Niestety ale czasami jej osobowość mnie irytowała, dodatkowo przy niej inne postacie wydawały się nieco nijakie. Relacje między bohaterami jak dla mnie dziwne, nieszczere.

Fabularnie spodziewałam się czegoś innego, natomiast sama fabuła mnie zaskoczyła na plus. Początkowo nieco się ciągnęła, ale kiedy akcja nabrała tempa, to było już tylko co raz lepiej. Niestety ale dużo wątków pojawia się tak naprawdę znikąd, co powoduje że cała historia wydaje się nie mieć szans bycia autentyczną. Niby jest logiczna, a jednak nie mogę uwierzyć w zakończenie tej historii, którego się nie spodziewałam. Samo zakończenie uważam za nie udane, mam wrażenie, że zostało napisane na szybko z zamysłem że musi być.

Nie odradzam i nie polecam, sama nie żałuję, że przeczytałam, ale mocno się z nią męczyłam. Przeczytałam 30 str i miałam prawie 2 tygodnie przerwy, dzisiaj jak do niej wróciłam to na szczęście już skończyłam.

Napisana dobrym językiem, widać że autor ma warsztat, przez co przez książkę się płynie.

Główna bohaterka jest intrygującą postacią, którą polubiłam od początku. Niestety ale czasami jej osobowość mnie irytowała, dodatkowo przy niej inne postacie wydawały się nieco nijakie. Relacje między bohaterami jak dla mnie dziwne, nieszczere.

Fabularnie spodziewałam się czegoś...

Najlepsza książka Koontza. Wciągnąłem się na maxa jakby to była książka samego Kinga. Idealnie poprowadzona fabuła bez lania wody i zbędnych upiększeń. Co prawda brakuje małej szczypty czegoś i zakończenie trochę rozczarowywuje, ale zakochałem się w wątku głównym. Idealne połączenie pomysłu z nietuzinkowymi bohaterami, którzy nie męczą a wręcz zapraszają do swojego świata. Każdy wątek jest na swoim miejscu i pasuje idealnie. Bałem się tej powieści po ostatnich zawodach czytelniczych u Koontza, a tutaj przeżyłem kawał dobrej historii. Aż żal mi było ją kończyć. Sam zaczynam się bać swojej własnej wyobraźni. I tego co w niej ukryte.

Pisarka Bibi Blair dowiaduje się, że ma nowotwór złośliwy. Jednakże dostaje cudownego uzdrowienia, ale nie ma nic za darmo. Ma uratować Ashley Bell z rąk potwora. Czy to wszystko ma coś wspólnego z demonami z przeszłości?

Najlepsza książka Koontza. Wciągnąłem się na maxa jakby to była książka samego Kinga. Idealnie poprowadzona fabuła bez lania wody i zbędnych upiększeń. Co prawda brakuje małej szczypty czegoś i zakończenie trochę rozczarowywuje, ale zakochałem się w wątku głównym. Idealne połączenie pomysłu z nietuzinkowymi bohaterami, którzy nie męczą a wręcz zapraszają do swojego świata....

Bibi Blair właśnie dowiedziała się, że został jej rok życia.
Jej odpowiedz brzmi: „Zobaczymy”.
Nagłego ozdrowienia dziewczyny nie jest w stanie wytłumaczyć żaden lekarz. Ta jednak zaczyna sądzić, że została ocalona z jakiegoś powodu. Musi uratować Ashley Bell. Ale kim ona jest? Przed czym, albo przed kim trzeba ją ochronić?

Do przeczytania tej książki zachęcił mnie zdecydowanie opis i fakt, że leżała na dziale horrorów. O ile nie mogę oglądać takich filmów, tak lektury uwielbiam. Mój entuzjazm trochę przygasł kiedy przeczytałam recenzje, które nie były zbyt przychylne. Ale starałam się podejść obiektywnie i chyba mi się to udało.

Książka naprawdę mi się podobała. Momentami miałam mieszane uczucia, ale finalnie zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Fabuła jest wyjątkowo interesująca i nietuzinkowa, drugiej takiej nie znajdziecie. Wydarzenia są pełne magii i mistycyzmu, pojawiają się wątki parapsychologiczne. Raczej jestem dosyć sceptycznie nastawiona do tego typu wstawek, nie interesują mnie, a wręcz nudzą, ale tutaj zdecydowanie tak nie było. Ta książka ma w sobie to coś. Kupiła mnie. Na plus działają również krótkie rozdziały. Zdecydowanie wolę takie niż te niemiłosiernie się ciągnące.

Podsumowując- książka była dobra. To jednocześnie thriller, kryminał, horror i obyczajówka, znajdziemy w niej cechy każdego z tych gatunków. Nie jest to może lektura łatwa, lekka i przyjemna, ale zdecydowanie warta przeczytania.

Bibi Blair właśnie dowiedziała się, że został jej rok życia.
Jej odpowiedz brzmi: „Zobaczymy”.
Nagłego ozdrowienia dziewczyny nie jest w stanie wytłumaczyć żaden lekarz. Ta jednak zaczyna sądzić, że została ocalona z jakiegoś powodu. Musi uratować Ashley Bell. Ale kim ona jest? Przed czym, albo przed kim trzeba ją ochronić?

Do przeczytania tej książki zachęcił mnie...

Książka dobra warta przeczytania

Książka dobra warta przeczytania

To średniej klasy thriller psychologiczny z wątkami parapsychologicznymi. Przez niektórych klasyfikowany jako horror.
Fabuła książki jest bardzo tajemnicza, pełna mistycyzmu, miejscami wręcz magiczna. Jednakże styl i język pisarza pozostawia wiele do życzenia. Książka jest trudna w odbiorze, dość "topornie" napisana, o bardzo krótkich rozdziałach i ciągle rwanych wątkach. Nie jest zbyt wciągająca, a jej narracja powoduje, że powieść jest nudna, męcząca i nużąca dla czytelnika. Dla mnie to kolejna "tabletka usypiająca". Po jej przeczytaniu, a męczyłam się z nią aż 14 wieczorów, czułam się bardzo zmęczona, a nie zrelaksowana i zadowolona. Widocznie proza Pana Koontza zupełnie mi nie odpowiada. Mam wrażenie, że autor starał się stworzyć arcydzieło, ale mu nie wyszło, a to przecież zwykła, przeciętna beletrystyka o dość podrzędnej fabule.
Książka była nominowana do plebiscytu Książka roku 2017 w kategorii horror (lubimy czytać.pl), ale ja bym na nią nie oddała swojego głosu. NIE POLECAM!

To średniej klasy thriller psychologiczny z wątkami parapsychologicznymi. Przez niektórych klasyfikowany jako horror.
Fabuła książki jest bardzo tajemnicza, pełna mistycyzmu, miejscami wręcz magiczna. Jednakże styl i język pisarza pozostawia wiele do życzenia. Książka jest trudna w odbiorze, dość "topornie" napisana, o bardzo krótkich rozdziałach i ciągle rwanych wątkach....

Jakim cudem to jest bestsellerem ? Nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć. To jest opowiadanie rodem z wattpada, którego w formie książkowej nie da się czytać. Wątki pojawiają się znikąd, relacji bohaterów prawie nie ma, protagonistka to manekin poziomu Belli Swan.

Jakim cudem to jest bestsellerem ? Nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć. To jest opowiadanie rodem z wattpada, którego w formie książkowej nie da się czytać. Wątki pojawiają się znikąd, relacji bohaterów prawie nie ma, protagonistka to manekin poziomu Belli Swan.

Dwudziestodwuletnia Bibi Blair jak co dzień rano planuje swój dzień przy porannej kawie kiedy nieoczekiwanie doznaje postępującego paraliżu lewej części ciała. W szpitalu wyrok jest jednoznaczny – zaawansowana glejakowatość mózgu, pozostał jej maksymalnie rok życia.
Następnego ranka budzi się w szpitalnym pokoju i …… jest zdrowa.
Jaki związek z jej cudownym wyzdrowieniem mają wydarzenia których była świadkiem jako mała dziewczynka i kim jest Ashley Bell, która ma ocalić ?

„Poszukiwana” to thriller psychologiczny z elementami wydarzeń „nadprzyrodzonych”.
Bardzo ciekawie skonstruowała fabuła dziejąca się w dorosłym życiu Bibi oraz retrospekcje do wydarzeń z jej dzieciństwa wprowadzają czytelnika w mroczny świat i dają naprawdę niesamowitą dawkę przyjemności z każdej kolejnej strony tej opowieści.

Dwudziestodwuletnia Bibi Blair jak co dzień rano planuje swój dzień przy porannej kawie kiedy nieoczekiwanie doznaje postępującego paraliżu lewej części ciała. W szpitalu wyrok jest jednoznaczny – zaawansowana glejakowatość mózgu, pozostał jej maksymalnie rok życia.
Następnego ranka budzi się w szpitalnym pokoju i …… jest zdrowa.
Jaki związek z jej cudownym wyzdrowieniem...