Deborah Moggach (ur.1948) - brytyjska autorka 18 książek, ta z 1997 ma na LC po 16 latach 6,25 (32 ocen i 3 opinie)
No cóż, czytadło, a pierwsza gwiazdka humoru autorki, to (s.16 z 252 e-book):
„ – Myślałam, że zaczęła mi się już menopauza, ale okazało się, że przez cały okres nie wyjęłam po prostu wkładki….”
He, he! Są też odkrywcze myśli (s.24):
„…Wszyscy na tym świecie są całkowicie samotni, także i ci, którzy wierzą, że mają towarzyszy. Wszyscy żyją samotnie, tak jak samotnie umrą…”
Niesamowite!! Really?! Jest i erotyka (s.29):
„ – Nie wytrzymam tego – powiedziała Prudence. – Marzę, żeby przesunąć palcem po wewnętrznej stronie twojego uda – powiedział cicho Stephen, nie ruszając się zza biurka. – A ja pragnę ssać twoje palce, po kolei... – Chcę wziąć w usta twoją pierś... Pragnę wejść w ciebie, teraz...”
Mamy więc różnorodność, co summa summarum pozwoli czytelnikom przeżyć jeden wieczór, jeśli nie wiedzą co z sobą zrobić. Reasumując: przeciętność nad przeciętnościami i takaż moja ocena 5/10

Deborah Moggach (ur.1948) - brytyjska autorka 18 książek, ta z 1997 ma na LC po 16 latach 6,25 (32 ocen i 3 opinie)
No cóż, czytadło, a pierwsza gwiazdka humoru autorki, to (s.16 z 252 e-book):
„ – Myślałam, że zaczęła mi się już menopauza, ale okazało się, że przez cały okres nie wyjęłam po prostu wkładki….”
He, he! Są też odkrywcze myśli...

Z początku szczerze mówiąc, nie wciągała, momentami się dłużyła - nieciekawie poprowadzona. Jak to bywa z obeznaniem książkowym, po przeczytaniu stu stron nie mogłem się oderwać. Autorka dość dobrze zbudowała napięcie w poszczególnych momentach, szczególnie kiedy perspektywy się przeplatały. Cytując Independent "Deborah Moggach codzienne ludzkie tragedie opisuje dosadnie z pełnym współczucia zrozumieniem a jej dowcip jest ostry jak brzytwa" - w pełni się pod tym podpisuję. Autorka nie boi się języka, sprośnych żartów (ale bez przesady oczywiście). Opowieść o rodzinnych trudnościach, które spotyka zapewne większość z nas, które nas frustrują i zamyka w sobie i oddala od siebie. Rodzina pozostaje nade wszystko ważna i pomimo wszelkich zawiłości w życiu, tytułowe więzy rodzinne, w jakiś sposób pozostaną odbudowane. Nie ukrywam, że powieść spodobała mi się też pod tym względem, że przypominała mi serial "Gotowe na wszystko" czy "Wielkie Kłamstewka", różnicą jest to iż tutaj mamy obraz konkretnej rodziny. Dodatkowo postacie są zróżnicowane, o innej kulturze i obyczajowości co też mi się bardzo spodobało. Pomimo inności jesteśmy wszyscy ludźmi, którzy popełniają błędy i należy te błędy przebaczać

Z początku szczerze mówiąc, nie wciągała, momentami się dłużyła - nieciekawie poprowadzona. Jak to bywa z obeznaniem książkowym, po przeczytaniu stu stron nie mogłem się oderwać. Autorka dość dobrze zbudowała napięcie w poszczególnych momentach, szczególnie kiedy perspektywy się przeplatały. Cytując Independent "Deborah Moggach codzienne ludzkie tragedie opisuje dosadnie z...

Po kilkudziesięciu stronach uznałam, że książka ta mnie nuży i szkoda mi na nią więcej czasu. Może i życiowa, ale historia przedstawiona w sposób nieprzykuwający uwagi. Nie polecam.

Po kilkudziesięciu stronach uznałam, że książka ta mnie nuży i szkoda mi na nią więcej czasu. Może i życiowa, ale historia przedstawiona w sposób nieprzykuwający uwagi. Nie polecam.

Porządna rodzina,zycie bez problemów...ale czy tak było naprawdę?Zakamarki i wnętrze zycia ukazuja ,ze sielanką ono nie jest.

Porządna rodzina,zycie bez problemów...ale czy tak było naprawdę?Zakamarki i wnętrze zycia ukazuja ,ze sielanką ono nie jest.