Klatka dla ptaków [tom 1-3] Д
 
Psst. Podejdź tu na chwilkę...ty jesteś tą nową dziewczyną, o której wspominała mi Rumi?
*Kiwasz niepewnie głową, dając znać, że się nie myli*
Uff, całe szczęście, że się nie pomyliłam.
Witaj w naszej „𝘨𝘳𝘻𝘦”.
Jestem Kizuna Etou i pokrótce przedstawię Ci obowiązujące zasady.
Słuchaj mnie zatem uważnie, jesteś gotowa? 
𝘕𝘰 𝘵𝘰 𝘻𝘢𝘤𝘻𝘺𝘯𝘢𝘮𝘺...
W pierwszej kolejności musisz znaleźć sobie na mieście bogato wyglądającego faceta i spróbować go namówić na spotkanie sponsorowane.
Proponujesz mu cokolwiek.
Może być to wypad na karaoke, do restauracji lub nawet love hotelu. Swoją randkę możesz w każdej chwili przerwać, ale najważniejsze jest to, abyś miała przy sobie obiecane przez niego pieniądze.
Nie ma też większego znaczenia, jakim sposobem je otrzymasz, ale pod żadnym pozorem nie wolno tobie iść na całość!

Wygrywa osoba, która będzie mieć najwięcej kasy w kieszeni.
𝘞𝘴𝘻𝘺𝘴𝘵𝘬𝘰 𝘫𝘢𝘴𝘯𝘦?
*Ponownie kiwasz głową*
Wspaniale! Zostało mi tylko przedstawić jeszcze nasze reguły...
1. 𝘒𝘪𝘦𝘥𝘺 𝘱𝘳𝘻𝘺𝘤𝘩𝘰𝘥𝘻𝘪 𝘵𝘸𝘰𝘫𝘢 𝘬𝘰𝘭𝘦𝘫, 
𝘮𝘶𝘴𝘪𝘴𝘻 𝘨𝘳𝘢ć. 
Nie obchodzi nas to, że masz wcześniej zaplanowane jakieś spotkanie. Musisz przyjść i nie masz innego wyjścia.
2. 𝘑𝘦ś𝘭𝘪 𝘊𝘪ę 𝘻ł𝘢𝘱𝘪ą, 𝘯𝘪𝘦 𝘸𝘰𝘭𝘯𝘰 𝘊𝘪 𝘮ó𝘸𝘪ć 𝘰 𝘪𝘴𝘵𝘯𝘪𝘦𝘯𝘪𝘶 „𝘨𝘳𝘺” 𝘢𝘯𝘪 𝘰 𝘫𝘦𝘫 𝘶𝘤𝘻𝘦𝘴𝘵𝘯𝘪𝘬𝘢𝘤𝘩.
Po prostu trzymaj język za zębami.
3. 𝘕𝘪𝘬𝘰𝘮𝘶 𝘯𝘪𝘦 𝘸𝘰𝘭𝘯𝘰 𝘰𝘥𝘦𝘫ść.
Ostatnią zasadę radzę najbardziej przestrzegać, ponieważ jeśli ją złamiesz, to gorzko tego pożałujesz.

Nie jest to jakaś skomplikowana gra, więc myślę, że dasz sobie radę.
𝘚ł𝘺𝘴𝘻𝘺𝘴𝘻?
𝘛𝘦𝘳𝘢𝘻 𝘵𝘸𝘰𝘫𝘢 𝘬𝘰𝘭𝘦𝘫...
Życzę udanej zabawy!

„Wiesz...najfajniejsze w młodości jest robienie strasznie głupich rzeczy”.

W 𝘏𝘰𝘵𝘦𝘭𝘶 𝘞𝘪𝘭𝘭𝘪𝘢𝘮𝘴 𝘊𝘩𝘪𝘭𝘥 𝘉𝘪𝘳𝘥 mieszkają dosyć osobliwi lokatorzy.

I to właśnie w tym nadzwyczajnym miejscu poznasz uzdolnionego artystę, piękną modelkę oraz tajemniczego kuzyna malarza o nietuzinkowym charakterze.
Oto opowieść o pewnej dziewczynie, która straciła panowanie nad swoimi emocjami.

„Moją modelką może być każda”.

Wszystko, co wcześniej napisałam, zapowiadało dosyć fajny wstęp do niebanalnej historii miłosnej, ale czy na pewno?

No cóż...sama mam mieszane uczucia względem tego tytułu.
Ogólnie fabuła jest nieco chaotyczna oraz pełno w niej nieścisłości.

Praktycznie żadnego bohatera nie polubiłam, ale też do żadnego z nich nie czuję jakiejś urazy.

Jeśli miałabym wybrać najlepiej napisaną postać, to byłby nią jak najbardziej Inoue Yoshioki.
Nawet fajny z niego chłopak - według mnie ratował całą historię i resztę bohaterów ^^'

Kolejną postacią, którą uznałabym za całkiem w porządku byłby oczywiście Yuusei Asai.
Tworzy ładne obrazy i naprawdę widzę, że sztuka jest u niego na pierwszym miejscu.

Najgorzej wypadła w tej serii niestety 
Kizuna Etou.
Lekkomyślna szesnastolatka, przy której dosłownie ręce mi opadały.
Nie byłam usatysfakcjonowana z podejmowanych przez nią decyzji i bez wyrzutów sumienia stwierdzam, że jest bardzo nierozsądna.

„Nie wierzę, że ktokolwiek mógłby ją zastąpić, nie wierzę i nie potrzebuje nikogo innego”.

Jak najbardziej mogę pochwalić styl rysowania Rihito Takarai, ponieważ jest on naprawdę śliczny - delikatna kreska połączona z nieco ciemniejszymi tłami fajnie ze sobą współgrała, a postacie są również przyjemne dla oka ♡

Cała przedstawiona przez obie autorki historia jakoś mnie nie zachwyciła, ale nie jest to zła manga.
Zakończenie pozostawia wiele do życzenia, ale doceniam za starania i same chęci.
Z miłą chęcią chciałabym teraz przeczytać powieść Pani Kabei, na podstawie której zilustrowano tę serię

„Kiedy mam wrażenie, że rana zaczyna się goić. Specjalnie ją rozdrapuję i przychodzę tutaj, żeby ból pozostawał świeży”.

Klatka dla ptaków [tom 1-3] Д
 
Psst. Podejdź tu na chwilkę...ty jesteś tą nową dziewczyną, o której wspominała mi Rumi?
*Kiwasz niepewnie głową, dając znać, że się nie myli*
Uff, całe szczęście, że się nie pomyliłam.
Witaj w naszej „𝘨𝘳𝘻𝘦”.
Jestem Kizuna Etou i pokrótce przedstawię Ci obowiązujące zasady.
Słuchaj mnie zatem uważnie, jesteś gotowa? 
𝘕𝘰 𝘵𝘰 𝘻𝘢𝘤𝘻𝘺𝘯𝘢𝘮𝘺...
W...

Zdecydowanie najsłabszy tom. Zakończenie przewidywalne, co paradoksalnie mi się podobało, ale motyw "dobrego wujaszka" zupełnie od czapy. Dodany chyba tylko po to, by był happy end pełną gębą, a nie częściowy.
Kreska też jakby się pogorszyła pod koniec.
I tak, z jednej strony cieszę się, że postacie są ze sobą i że się pozbierali, ale cała reszta mnie zniechęciła. Szkoda, bo poza ostatnimi kilkunastoma stronami to był wyjątkowo sympatyczny, dobry do czytania tytuł. Ale nie wiem, na ile to wina pierwowzoru, czyli powieści, a na ile wina rysowniczki...

Zdecydowanie najsłabszy tom. Zakończenie przewidywalne, co paradoksalnie mi się podobało, ale motyw "dobrego wujaszka" zupełnie od czapy. Dodany chyba tylko po to, by był happy end pełną gębą, a nie częściowy.
Kreska też jakby się pogorszyła pod koniec.
I tak, z jednej strony cieszę się, że postacie są ze sobą i że się pozbierali, ale cała reszta mnie zniechęciła....

Bardzo piekna opowiesc o milosci tylko szkoda, ze ten tomik jest juz ostatni. Bohaterowie i ich rozsterki i problemy o dziwo wcale nie irytuja i da sie ich polubic (szczegolnie jesli chodzi o glowna bohaterke Kizune). Nadal moim ulubiencem jest Yuki ;) Jak dla mnie za bardzo przyspieszyli te historie i jest wiele splyconych watkow. Moze to dlatego, ze manga jest na podstawie powiesci i szkoda, ze w wersji polskiej pewnie sie ona nie ukaze.... Bylo w tej serii wiele emocji i zawirowan: sprzeczka Yukiego i Asaia, poznanie ich rodzenstwa, uzmyslowienie sobie kogo w koncu kocha Kizuna, wyjazd Asaia i ten list z adopcja Kizuny to tylko czesc z glownych watkow tego tomu mangi. Zakonczenie bylo przepiekne, z happy endem <3 Tylko wydanie pozostawia wiele do zyczenia, szczegolnie te uciete kadry i przyciete teksty, ech ;p

Bardzo piekna opowiesc o milosci tylko szkoda, ze ten tomik jest juz ostatni. Bohaterowie i ich rozsterki i problemy o dziwo wcale nie irytuja i da sie ich polubic (szczegolnie jesli chodzi o glowna bohaterke Kizune). Nadal moim ulubiencem jest Yuki ;) Jak dla mnie za bardzo przyspieszyli te historie i jest wiele splyconych watkow. Moze to dlatego, ze manga jest na...

"Klatka dla ptaków #3" to zakończenie historii miłosnej nietypowych mieszkańców hotelu. Czy satysfakcjonujące? Kizuna nadal nie pogodziła się z Asaiem, a Yuki próbuje wykorzystać powstałą przez to szansę. Do tego zbliża się wystawa artysty.
Tomik wypada jak dla mnie dużo lepiej niż poprzedni. Obyło się bez zbędnych dramatów, gdy się już się pojawiają nie są długo roztrząsane. Autorom udało się w tym tomiku umieścić naprawdę dużo akcji i wątków. Duży plus za rodzinę kuzynów :)
Kizuna to jedna z niewielu bohaterek shoujo której rozterki miłosne mnie nie irytują. Przez te trzy udało mi się polubić w sumie całą trójkę bohaterów, co rzadko mi się zdarza.
Samo zakończenie było za bardzo przyspieszone a jeden wątek pojawił się tak trochę znikąd (adopcja Kizuny),jednak jestem usatysfakcjonowana. Z chęcią przeczytałabym pierwowzór tej historii ale pewnie nie mam co liczyć na wersję po polsku :(
Niestety Kotori się tym razem nie popisało. Jest to najgorsze polskie wydanie jakie widziałam. Praktycznie WSZYSTKIE kadry są obcięte, niektóre tak bardzo, że nic na nich nie widać. Teksty w dymkach też były wypośrodkowane przed tym ubytkiem, więc po obcięciu kadrów nachodzą na krawędź kartki. Te mankamenty odebrały mi całą radość z czytania.

"Klatka dla ptaków #3" to zakończenie historii miłosnej nietypowych mieszkańców hotelu. Czy satysfakcjonujące? Kizuna nadal nie pogodziła się z Asaiem, a Yuki próbuje wykorzystać powstałą przez to szansę. Do tego zbliża się wystawa artysty.
Tomik wypada jak dla mnie dużo lepiej niż poprzedni. Obyło się bez zbędnych dramatów, gdy się już się pojawiają nie są długo...

DROGI SIĘ ROZCHODZĄ

Zasiadając do lektury poprzednich dwóch tomów „Klatki dla ptaków” nie miałem o tej opowieści żadnego pojęcia. Nie wiedziałem więc nie tylko o czym właściwie opowiada, ale także z ilu składa się części. Dlatego fakt, że trzecia jest już tym ostatnią, był dla mnie zaskoczeniem – tym bardziej, że mangacy rzadko ograniczają się do aż tak krótkich serii. Ale w tym wypadku wyszło to całości na dobre, bo dzięki temu wątki nie rozmyły się, a opowieść nie zdążyła nas znudzić.

Nie tylko ptaki mogą siedzieć w klatce. Ludzie także. Tym bardziej w miejscu takim, jak to. Bo klatka dla ptaków, czy jak chce tego oryginalna nazwa, Hotel Williams Child Bird, to nie żadne więzienie, a budynek mieszkalny. To tu mieszka Yussei, artysta, którego modelką zostaje Kizuna. Dziewczyna nie wiodła najlepszego życia, jej szalone zachowania mogły zagrozić nie tylko jej wolności, ale i życiu, jednak u boku malarza znalazła coś na kształt szczęścia i spokoju.
Teraz, gdy wystawa jego obrazów zostaje dobrze przyjęta, a on sam otrzymuje propozycję wyjazdu do Ameryki, Kizuna dostaje pewien list. Wszystko zaczyna się zmieniać, pobyt w Klatce dla ptaków powoli się dla niej kończy, a drogi jej i Yuuseia rozchodzą się. Pytanie tylko czy już na zawsze? I co z uczuciem, które między nimi istniało?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/11/klatka-dla-ptakow-3-rihito-takarai.html

DROGI SIĘ ROZCHODZĄ

Zasiadając do lektury poprzednich dwóch tomów „Klatki dla ptaków” nie miałem o tej opowieści żadnego pojęcia. Nie wiedziałem więc nie tylko o czym właściwie opowiada, ale także z ilu składa się części. Dlatego fakt, że trzecia jest już tym ostatnią, był dla mnie zaskoczeniem – tym bardziej, że mangacy rzadko ograniczają się do aż tak krótkich serii. Ale...

Poprzednie części kończyły się dość tragicznie, ale to tylko strachy na lachy. Ogólnie kończy się pięknie, jak prawdziwe shoujo. Manga opiewa też dużą ilość wątków nierozwiązanych lub wyskakujących nie wiadomo skąd. Może dlatego że jest narysowana na podstawie powieść.

Poprzednie części kończyły się dość tragicznie, ale to tylko strachy na lachy. Ogólnie kończy się pięknie, jak prawdziwe shoujo. Manga opiewa też dużą ilość wątków nierozwiązanych lub wyskakujących nie wiadomo skąd. Może dlatego że jest narysowana na podstawie powieść.