Świetny drugi i przy okazji ostatni tom. A koniec zaskakujący , ale o tym później. Na początku przewodniczący wścieka się na bohatera i każę mu się odwalić od Sakury i w końcu go uderza i wtedy zjawia się Sakura. Jednak olewa przewodniczącego i nachyla się nad bohaterem , a gdy przewodniczący mówi , że zrobił to by bohater przestał jej zawracać głowę to dziewczyna jest wściekła i mówi mu , że jest żałosny i , że ma nigdy nie dotykać ludzi z jej otoczenia. i , że go nienawidzi. A następnie razem z bohaterem wraca do swojego domu i daję mu rzeczy brata do przebrania , a potem się godzą i dziewczyna mówi , że przewodniczący to jej były i mówi , że Ona i bohater spotkali się z własnej woli. I na pożegnanie pożycza mu książkę i mówi , że może oddać nawet za rok , a On na nią patrzy i nic nie mówi. Później bohater jest w klasie. Jednak Sakura nie przychodzi do szkoły i okazuję się , że jest w szpitalu. I wysyła chłopakowi smsa i On przychodzi do szpitala i widzi jak dziewczyna tańczy, a gdy ona go spostrzega zawstydzona chowa się pod kołdrę i rozmawiają , a następnie się uczą i potem Sakura pokazuję mu magiczna sztuczkę i przychodzi Kyouko , a gdy bohater wychodzi Sakura wspomina o ubraniach brata i ten szybko jej oddaję i wychodzi , a Kyouko rzuca mu wściekłe spojrzenia:D Następnie bohater znów jest u Sakury i rozmawiają o plotkach na swój temat , a potem chłopak pyta ją co o nim myśli. Jednak ona nie chcę powiedzieć i po chwili chłopak zaczyna się śmiać i dziewczyna również się uśmiecha i mówi , że jest świetną osobą i inni też powinni to wiedzieć. Następnie chłopak jest w księgarni i spotyka Kyouko , a ta go pyta co myśli o Sakurze i chłopak odpowiada , że nie wie i dziewczyna go ostrzega , że jeśli ją skrzywdzi to go zabiję. A potem chłopak myśli co tak naprawdę myśli o Sakurze. Następnie znów ją odwiedza i dziewczyna jest bardzo szczęśliwa i chcę uciec z nim ze szpitala. Jednak on się nie zgadza i wychodzą tylko z pokoju oraz rozmawiają o kwiatach wiśni. Następnego dnia znów przychodzi , ale Sakura jest jakaś pochmurna i prosi go by zagrali jedną rundę w prawda czy wyzwanie , bo chcę go o coś zapytać. Jednak przegrywa i to chłopak może zadać pytanie. I pyta ją co według niej znaczy żyć i dziewczyna odpowiada , że dla niej żyć oznacza nawiązać z kimś więź. Trzymać za rękę. Przytulać , rozmawiać itp. I do chłopaka dociera , że dużo się może od niej nauczyć i dziękuję jej , a ona się zawstydza. I chłopak po chwili wychodzi i dziewczyna jest rozczarowana , a na pożegnanie nagle go przytula i mówi , że tym razem to nie żart. I nagle przychodzi Kyouko i widząc to jest wściekła , a bohater ucieka , a Sakura trzyma przyjaciółkę:D A później w domu chłopak dostaję wiadomość od Sakury i dziewczyna mówi , że jej pobyt w szpitalu się przedłuży. Następnego dnia znów ją odwiedza i dziewczyna mówi , że chciałaby jeszcze pojechać na wycieczkę , a on nagle jest przerażony i pyta czemu mówi tak jakby już miała nie pojechać i pyta jej czy umrze, a ona jest zdziwiona i mówi , że umrze. Jednak chłopak krzyczy , że przecież nie teraz. I , że to nie jest jeszcze jej czas i , że martwi się o nią. A dziewczyna po chwili się uśmiecha i mówi , że cieszy się , że się o nią martwi i pyta go czy nie chcę jej śmierci , a on odpowiada , że nie i Sakura znów się cieszy. A potem mówi , że podczas gry chciała go prosić by bardziej się zaprzyjaźnili. I znów pyta czy nie chcę jej śmierci i chłopak potwierdza i dziewczyna obiecuję , że jak będzie miała umrzeć to mu powie i po chwili się przytulają. A potem rozmawiają o tym gdzie pójdą jak wyjdzie ze szpitala. I chłopak proponuję kawiarnie i Sakura jest zadowolona. Później mija czas i nadchodzi dzień spotkania i chłopak życzy ojcu powodzenia w pracy , a ten zaskoczony klepie go po głowie , a podczas śniadania mama sugeruję , że bohater poznał dziewczynę , a on jest w szoku. Następnie idzie na spotkanie z Sakurą , ale jej nie ma. Więc czekając czyta książkę i nagle dociera do niego , że obserwuję ludzi i także dociera do niego , że zmienił się dzięki Sakurze. Nagle Sakura do niego pisze i mówi , że trochę się spóźni i wymieniają wiadomości i chłopak się ciągle uśmiecha i dociera do niego , że chcę się stać taki jak Ona , ale nie wie jak jej to powiedzieć. Jednak wpada na pomysł i piszę jej , że chcę zjeść jej trzustkę. I z niecierpliwością czeka na odpowiedź , ale ta nie przychodzi i chłopak się niepokoi. Sakura również się nie zjawia. Ani nie odbiera telefonu i bohater po jakimś czasie idzie do domu ciągle czując niepokój. Potem je kolacje z rodzicami i nagle słyszy w wiadomościach , że pewna nastolatka została zaatakowana przez nożownika i zmarła w szpitalu. A tą dziewczyną była Sakura. A sprawca został złapany. Chłopak jest w szoku i przez 10 dni ciągle czyta książki i myśli o tym , że już nigdy niczego się od niej nie dowie , bo dziewczyna umarła. I dociera do niego , że musi przeczytać jej pamiętnik dzięki któremu się poznali. I idzie do jej domu , a tam poznaję jej mamę i ta mówi , że Sakura ucieszy się , że przyszedł , a on się zastanawia jak niby ma się ucieszyć. Potem zapala znicza przy jej zdjęciu i modli się i prosi jej mamę o pamiętnik , a ona gdy dowiaduję się , że wiedział o jej chorobie jest w szoku i szybko wychodzi i wraca z pamiętnikiem i mówi , że Sakura zostawiła go specjalnie dla niego i mamy pokazaną przeszłość jak Sakura mówi mamie , że bohater na pewno nie przyjdzie na pogrzeb , ale przyjdzie po pamiętnik. Potem bohater czyta i dowiaduję się , że chciała się z nim zaprzyjaźnić i , że cieszyła się , że się o nią martwi. No i , że kłamała , że wszystko jest w porządku. I okazuję się , że chciała by bohater i Kyouko się zaprzyjaźnili. A na koniec piszę , że wychodzi ze szpitala i przez resztę czasu będzie się bawić. I , gdy bohater myśli , że to koniec mama Sakury mówi , że jest coś dalej i okazuję się , że to testament i Sakura napisała tam , że dziękuję swojej rodzinie i kocha ich i przeprasza , że nie powiedziała innym o swojej chorobie , a na końcu zwraca się do bohatera i mówi , że może zrobić z jej pamiętnikiem co chcę i , że od dawna się nim interesowała i wspomina o plotkach na ich temat mówiąc , że pewnie w końcu podczas wygłupów by się pocałowali , ale jej by to nie przeszkadzało dopóki nie zostali by parą. I , że wielokrotnie myślała o tym , że się w nim zakochała , ale nie miała zamiaru zostać jego dziewczyną , bo nie mieli czasu i wspomina , że wtedy w prawdzie czy wyzwanie chciała poruszyć temat tego , że nigdy nie nazwał jej po imieniu i myślała , że ją nienawidzi , ale zrozumiała , że to nie tak. I wie , że chodziło o to , że bohater bał się , że Sakura stanie się dla niego kimś i pisze , że jeśli zgadła to ma postawić na jej grobie wino śliwkowe i piszę też , że zawsze go podziwiała i gdy powiedział , że się o nią martwił płakała i była szczęśliwa i , że przed śmiercią chciała stać się taka jak on czyli zjeść jego trzustkę. I po przeczytaniu chłopak pyta się mamy dziewczyny czy może spojrzeć na telefon dziewczyny i ona się zgadza i chłopak widzi , że Sakura przeczytała jego wiadomość o trzustce i pyta się kobiety czy może już płakać , a gdy kobieta kiwa głową bohater zalewa się łzami i myśli o , że dzięki Sakurze żył. Potem idzie do domu i przy pożegnaniu z jej mamą kobieta zaprasza go na obiad by poznał jej męża i syna i pyta jak się nazywa , a chłopak odpowiada , że Haruki. I wracając myśli o tym co ma teraz zrobić i podejmuję decyzję. Następnego dnia spotyka się z Kyouko i mówi , że Sakura była chora i daję jej pamiętnik i dziewczyna jest na niego wściekła i nie chce uwierzyć w chorobę i policzkuję go , a chłopak mówi , że dla Sakury była najważniejsza i Kyouko zaczyna czytać pamiętnik i tam Sakura piszę jej , że nie powiedziała jej o chorobie , bo ją kocha. I kochała spędzać z nią czas i nawet teraz ją kocha. I pisze , że na pewno sobie poradzi i prosi ją by była szczęśliwa , a Kyouko płaczę. Następnie pyta Harukiego czemu jej nie powiedział o chorobie. Gdyby wiedziała mogłaby spędzić z nią więcej czasu i mówi , że nigdy mu nie wybaczy. I wtedy Haruki przypomina sobie słowa Sakury o przyjaźnieniu się z innymi i przeprasza Kyouko i pyta czy mogłaby krok po kroku mu wybaczyć i się z nim zaprzyjaźnić , bo on chcę się z nią zaprzyjaźnić i nie dlatego , że Sakura tak chciała , ale też dlatego , że on tego pragnie. A Kyouko wciąż płacząc przypomina sobie słowa Sakury , która mówiła Jej , że Haruki jest dobrym człowiekiem i po chwili wstaję i wychodzi. A obok Harukiego siedzi duch uśmiechniętej Sakury. A na koniec mamy przeskok o rok i widzimy jak Haruki i Kyouko idą na grób Sakury i okazuję się , że się zaprzyjaźnili. I gdy się modlą Haruki prosi w myślach Sakurę by wybaczyła mu to o czym teraz pomyślał , a następnie odchodzą od grobu i chłopak mówi Kyouko by byli szczęśliwi , a Ona się czerwieni i pyta czy wyznaję jej miłość , a On mówi , że nie , a poza tym lubi bardziej dziewczęce dziewczyny i z jego słów wynika , że ktoś inny jest zakochany w Kyouko , a Ona nie wie o kogo chodzi. I , gdy idą Haruki myśli o tym , że ostatnio byli z Kyouko na wycieczce tam , gdzie był z Sakurą i , że teraz chłopak musi się nauczyć stać sam , gdy Sakury nie ma obok. I mamy również zbliżenie na grób Sakury i widzimy na nim wino śliwkowe. I wiadomo , że miała rację w pamiętniku. A na koniec Haruki i Kyouko idą do domu Sakury na obiad z jej rodziną. Piękna manga. Przyznaję , że prawie cały drugi tom przepłakałem. Wątek ze śmiercią Sakury był naprawdę zaskakujący. Przez cały czas się myśli , że umrze z powodu choroby , a tu została zamordowana , gdy szła spotkać się z Harukim i była szczęśliwa , że wyszła ze szpitala. I pewnie też była szczęśliwa z wiadomości Harukiego. I ta śmierć Sakury pokazuję , że niczego nie można być pewnym i w każdej chwili wszystko się może zdarzyć. Na plus to , że Kyouko i Haruki się zaprzyjaźnili i widać , że są naprawdę dobrymi przyjaciółmi. W sumie intrygują te myśli Harukiego nad grobem by Sakura by wybaczyła to o czym teraz pomyślał. Na początku myślałem , że zakochał się w Kyouko , ale późniejsza rozmowa to wyklucza. Więc nie wiem o co mogło chodzić. I wydaję mi się , że tym tajemniczym chłopakiem , który może być zakochany w Kyouko jest koleś z ich klasy , który nawiązał znajomość z Harukim i częstuję go gumą. Nawet Haruki o nim wspomina , gdy Kyouko proponuję mu cukierka. Na plus także to , że poznaliśmy imię bohatera. I w końcu jest jasność w uczuciach bohaterów. Sakura sama pisała w pamiętniku , że wiele razy myślała o tym , że zakochała się w chłopaku , ale milczała , bo i tak miała umrzeć. I wydaję mi się , że Haruki również ją pokochał na co wskazuję to wino na grobie. Mimo , że wiadomo było , że tak czy siak Sakura umrze to naprawdę mi jej szkoda.

Świetny drugi i przy okazji ostatni tom. A koniec zaskakujący , ale o tym później. Na początku przewodniczący wścieka się na bohatera i każę mu się odwalić od Sakury i w końcu go uderza i wtedy zjawia się Sakura. Jednak olewa przewodniczącego i nachyla się nad bohaterem , a gdy przewodniczący mówi , że zrobił to by bohater przestał jej zawracać głowę to dziewczyna jest...

Jakkolwiek to brzmi, bardzo podoba mi się zakończenie :) Miałam nadzieję, że pójdzie w tym właśnie kierunku i się na szczęście nie zawiodłam, dzięki czemu możecie liczyć na niestandardowy rozwój sytuacji, acz (również zgodnie z moim oczekiwaniem) bardzo smutny i bolesny.

Takie tytuły powinny być pozycjami obowiązkowymi w szkołach, jako lektury żeby uwrażliwiać ludzi, tym bardziej, że dzięki formie są bardzo przystępne do przyswojenia ( :

Jakkolwiek to brzmi, bardzo podoba mi się zakończenie :) Miałam nadzieję, że pójdzie w tym właśnie kierunku i się na szczęście nie zawiodłam, dzięki czemu możecie liczyć na niestandardowy rozwój sytuacji, acz (również zgodnie z moim oczekiwaniem) bardzo smutny i bolesny.

Takie tytuły powinny być pozycjami obowiązkowymi w szkołach, jako lektury żeby uwrażliwiać ludzi, tym...

Po przeczytaniu jestem trochę rozczarowana, bo słyszałam, że to taki wyciskacz łez, a ja się nawet nie wzruszyłam. Drugi tom lepszy, bo pierwszy moim zdaniem był okropny, nudny, a Sakura wkurzająca.
Nie rozumiem zachwytów nad tą mangą, bo dla mnie to przeciętniak. Dobrze, że chociaż kreskę ma śliczną.

Po przeczytaniu jestem trochę rozczarowana, bo słyszałam, że to taki wyciskacz łez, a ja się nawet nie wzruszyłam. Drugi tom lepszy, bo pierwszy moim zdaniem był okropny, nudny, a Sakura wkurzająca.
Nie rozumiem zachwytów nad tą mangą, bo dla mnie to przeciętniak. Dobrze, że chociaż kreskę ma śliczną.

Bardzo pouczająca i wzruszająca historia. O tym jak krótkie i kruche jest życie. Dane jest nam tylko jedno i powinniśmy cieszyć się każdą jego chwilą. Brać z niego garściami. Uwielbiam Sakure za to, że mimo śmiertelnej choroby zachowała radość życia. Skupiła się na tym, żeby dobrze przeżyć czas jaki jej pozostał.
Polecam wszystkim tym, którzy narzekają jak to im jest źle... ;)

Bardzo pouczająca i wzruszająca historia. O tym jak krótkie i kruche jest życie. Dane jest nam tylko jedno i powinniśmy cieszyć się każdą jego chwilą. Brać z niego garściami. Uwielbiam Sakure za to, że mimo śmiertelnej choroby zachowała radość życia. Skupiła się na tym, żeby dobrze przeżyć czas jaki jej pozostał.
Polecam wszystkim tym, którzy narzekają jak to im jest źle... ;)

Przeciętniak, który miał ujść za coś głębszego. Drugi tom lepszy, ale bez szaleństw \(ツ)/

Przeciętniak, który miał ujść za coś głębszego. Drugi tom lepszy, ale bez szaleństw \(ツ)/

Zakończenie było bez wątpienia zaskakujące.

Zakończenie było bez wątpienia zaskakujące.

Z tym wyciskaczem łez to lekka przesada, może raz się wzruszyłam. Czytałam bardziej poruszające mangi.

Z tym wyciskaczem łez to lekka przesada, może raz się wzruszyłam. Czytałam bardziej poruszające mangi.

Bardzo wzruszająca manga. Pokazuje jak cenne i kruche jest życie.

Bardzo wzruszająca manga. Pokazuje jak cenne i kruche jest życie.