Skandynawski kryminał z... dziennikarzem w roli głównej. Coś innego. Bo w sumie czemu zawsze musi to być policjant, detektyw czy prokurator? Dziennikarze też lubią pakować się w tarapaty. Pytają tam, gdzie nikt nic nie mówi, wchodzą tam, gdzie nikt ich nie chce. I tak właśnie toczy sie przygoda głównego bohatera- z jednych tarapatów w drugie, aby tylko pomóc małej, wystraszonej dziewczynce, której szukają bardzo wpływowi ludzie mafii

Skandynawski kryminał z... dziennikarzem w roli głównej. Coś innego. Bo w sumie czemu zawsze musi to być policjant, detektyw czy prokurator? Dziennikarze też lubią pakować się w tarapaty. Pytają tam, gdzie nikt nic nie mówi, wchodzą tam, gdzie nikt ich nie chce. I tak właśnie toczy sie przygoda głównego bohatera- z jednych tarapatów w drugie, aby tylko pomóc małej,...

No i kolejna książka ze skandynawskimi klimatami. Następna seria, którą zaczęłam i będę czytać aż autor zdecyduje, że to koniec. A może podejmie się pisania innej serii? Musze przyznać, ze stworzony przez Matsa dziennikarz zrobił na mnie spore wrażenie, bo jest to postać z jakę jeszcze nie miałam do czynienia. Dlaczego?Bo skoro mowa o kryminałach to najczęściej ich bohaterami są policjanci, detektywi, śledczy no i oczywiście mordercy tudzież sprawcy jakichś włamań. A tu mamy ambitnego i to zdecydowanie zbyt ambitnego dziennikarz i to o skłonnościach sado-maso. Olsson na prawdę się postarał. Stworzył nie tylko nietuzinkową postać, ale zrobił to naprawdę dobrze.

Harry Svensson po raz drugi wpada w tarapaty. Jako dziennikarz i to wścibski zaczyna grzebać tam gdzie niekoniecznie chcą go inni. Tym razem Harry staje na drodze wysoko postawionej szwedzkiej rodziny. A może to oni stają na jego drodze? Jak się okazuje nawet szanowani ludzie mają różne rzeczy za uszami. A to co odkryje Svansson tym razem to czubek góry lodowej. Wszystko zaczęło się od małej dziewczynki, która pewnej nocy zjawia się u niego w domu. Dziewczynki, która mężczyzna zna z widzenia, bo czasami się u niego pojawiała i częstował ją kawą. Niestety do jego życia wkracza nie tylko kilkulatka, ale też dwóch nieciekawych typów. Jednak Harry nie jest głupi i udaje mu się ich zmylić i pozbyć. Dziecko niestety jest tak wystraszone, że nie jest w stanie mówić i Svensson sam musi rozwikłać zagadkę kim jest mała i jej rodzice. Wywozi ja w bezpieczne miejsce do znajomego i zaczyna swoje własne śledztwo, które tak jak za pierwszym razem wpakuje go w nie lada tarapaty. To co odkryje będzie zaskoczeniem nie tylko dla niego. Bogata rodzina Szwedów, rosyjska mafia, neonaziści i mroczne tajemnice sprzed lat. A to dopiero początek... Harry z pomocą swoich przyjaciół - chorym na cukrzyce emerytowanym dziennikarzem, policjantką, byłą kochanką oraz grupą litewskich imigrantów wpadają na wiele ciekawych informacji i faktów. Jednak nie każdemu się to podoba i mężczyzna bardzo dobrze o tym wie, a nawet przekonuje się o tym na własnej skórze.

Miejscem akcji jest jeden z moich ulubionych skandynawskich krajów czyli Szwecja. Dokładnie przenosimy się do Skanii i tam razem z bohaterami przeżywamy ich przygody. Musze przyznać, że Olsson na prawdę świetnie skomponował cała powieść mimo kilku niedociągnięć, a raczej dociągnięć na siłę. Całość jednak dość ciekawa i przyjemna w czytaniu. Polecam fanom skandynawskich kryminałów chociaż mogą czuć niedosyt w porównaniu z częścią książek tego gatunku.

Więcej na:
www.swiatmiedzystronami.blogspot.com

No i kolejna książka ze skandynawskimi klimatami. Następna seria, którą zaczęłam i będę czytać aż autor zdecyduje, że to koniec. A może podejmie się pisania innej serii? Musze przyznać, ze stworzony przez Matsa dziennikarz zrobił na mnie spore wrażenie, bo jest to postać z jakę jeszcze nie miałam do czynienia. Dlaczego?Bo skoro mowa o kryminałach to najczęściej ich...

Dziennikarz i restaurator Harry Svensson nagle i niespodziewanie zostaje opiekunem małej dziewczynki. Dziecko jest wystraszone i nie mówi. Svensson bierze na siebie obowiązek znalezienia mamy małej Emmy. Prowadzi to do serii niebezpiecznych wypadków, odkrycia zorganizowanej i utajnionej, z oczywistych względów, grupy faszystów. Jacyś emigranci i narkotyki też się znajdą. I mafia oczywiście. Barwna i zgrabna historyjka, miła w czytaniu. Polecam.

Dziennikarz i restaurator Harry Svensson nagle i niespodziewanie zostaje opiekunem małej dziewczynki. Dziecko jest wystraszone i nie mówi. Svensson bierze na siebie obowiązek znalezienia mamy małej Emmy. Prowadzi to do serii niebezpiecznych wypadków, odkrycia zorganizowanej i utajnionej, z oczywistych względów, grupy faszystów. Jacyś emigranci i narkotyki też się...

Z marszu zabrałem się za następną książkę z Harrym Svenssonem w roli głównej. Ambitny (czasami chyba nawet zbyt…) dziennikarz znów wplątuje się w aferę, choć tym razem raczej wbrew swej woli.
Mats Olsson już we wcześniejszej powieści cyklu czyli w „Zabójczej dyscyplinie” pokazał, że ma niezły warsztat pisarski, co w dalszym ciągu udowadnia w tej książce.
Moim zdaniem pierwsza część cyklu była jednak lepsza, co nie świadczy o tym że obecna jest zła! „Zabójcza dyscyplina” była bardziej spontaniczna; tutaj wszystko jest takie ‘mechaniczne’:
- Svensson znowu drąży temat, znowu dąży do prawdy, i znowu przy pomocy przyjaciół udaje mu się zrealizować cele.

Tym razem na jego drodze staje wysoko postawiona szwedzka rodzina, a wraz z nią jej głęboko skrywane tajemnice – że wspomnę tu tylko neonazizm i handel narkotykami. A wszystko to Harry odkrywa dzięki pewnej małej dziewczynce, którą mieliśmy okazję poznać we wcześniejszej jego powieści, wspomnianej wyżej przeze mnie „Zabójczej dyscyplinie” (przy czym wcześniej jej postać pojawiała się incydentalnie).
Na końcu powieści Autor zostawia sobie pewną furtkę, która sugeruje że z głównym bohaterem tej serii spotkamy się jeszcze co najmniej jeden raz, przeciwko czemu nie mam absolutnie nic.
A tą książkę polecam fanom skandynawskiego kryminału, ale nie na siłę. Przeczytać można, tyle tylko że bez zbytniego ciśnienia.

Z marszu zabrałem się za następną książkę z Harrym Svenssonem w roli głównej. Ambitny (czasami chyba nawet zbyt…) dziennikarz znów wplątuje się w aferę, choć tym razem raczej wbrew swej woli.
Mats Olsson już we wcześniejszej powieści cyklu czyli w „Zabójczej dyscyplinie” pokazał, że ma niezły warsztat pisarski, co w dalszym ciągu udowadnia w tej książce.
Moim zdaniem...

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę tego autora i jak na początku była bardzo wciągająca, tak jej zakończenie było jednym wielkim nieporozumieniem ze względu na brak akcji. Do Mankella, Nesbo i innych daleka droga.

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę tego autora i jak na początku była bardzo wciągająca, tak jej zakończenie było jednym wielkim nieporozumieniem ze względu na brak akcji. Do Mankella, Nesbo i innych daleka droga.

Szału nie było. Źle nie było. O, wiem! Nijak było. Trochę kryminału, jakiś wątek obyczajowy, mafijny. Nie wiem sama nawet jak określić "Wszystko zostaje w rodzinie". We mnie nic nie zakiełkowało po przeczytaniu tego "kryminału". Spodziewałam się większej intrygi, ciekawszego wątku i jakiegoś efektu "wow".

Szału nie było. Źle nie było. O, wiem! Nijak było. Trochę kryminału, jakiś wątek obyczajowy, mafijny. Nie wiem sama nawet jak określić "Wszystko zostaje w rodzinie". We mnie nic nie zakiełkowało po przeczytaniu tego "kryminału". Spodziewałam się większej intrygi, ciekawszego wątku i jakiegoś efektu "wow".

Autor zastosował tutaj narrację pierwszoosobową, bogatą w ironiczne uwagi i dość proste przemyślenia głównego bohatera, który przypadkiem zostaje uwikłany w skomplikowaną intrygę kryminalną.
Pomimo pisania o sprawach trudnych i, oględnie mówiąc, niezbyt delikatnych, autor przekazuje treści w sposób lekki, bez zbędnego patosu. Zapewne jest to wyćwiczony kunszt dziennikarza, którym Olsson jest, a który ma pozwolić jak najprzystępniej przyswoić czytelnikowi tekst.
Chociaż zupełnie przypadkiem zacząłem od drugiego tomu, to zapewne sięgnę również po pierwszy, bo zaintrygowały mnie wzmianki, które się pojawiły we "Wszystko zostaje w rodzinie".
A, i na koniec dodam, że czytając te ironiczne uwagi na temat szwedzkiego społeczeństwa i polityki, miałem skojarzenia ze sposobem pisania autora "Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął", J. Jonassona.

Autor zastosował tutaj narrację pierwszoosobową, bogatą w ironiczne uwagi i dość proste przemyślenia głównego bohatera, który przypadkiem zostaje uwikłany w skomplikowaną intrygę kryminalną.
Pomimo pisania o sprawach trudnych i, oględnie mówiąc, niezbyt delikatnych, autor przekazuje treści w sposób lekki, bez zbędnego patosu. Zapewne jest to wyćwiczony kunszt dziennikarza,...

Dalsze losy Harrego Svenssona. Takie sobie, "sobotnie" czytadło. Potencjał zasygnalizowany w części pierwszej nie został rozwinięty i wykorzystany. Ponieważ jest to kryminał trup się ściele, są ci dobrzy i źli, są pościgi i przepychanki, ale wszystko ukazane w bardzo naiwny sposób. Małe rozczarowanie.

Dalsze losy Harrego Svenssona. Takie sobie, "sobotnie" czytadło. Potencjał zasygnalizowany w części pierwszej nie został rozwinięty i wykorzystany. Ponieważ jest to kryminał trup się ściele, są ci dobrzy i źli, są pościgi i przepychanki, ale wszystko ukazane w bardzo naiwny sposób. Małe rozczarowanie.

Co znajdziemy w tej książce?
Ciekawy styk narracji, bardzo charakterystyczny główny bohater,na którego na pewno należy zwrócić uwagę. Bardzo dynamiczna akcja. Polecam.
Recenzję do tej książki znajduje się na moim blogu: http://kochamciemojezycie.blogspot.com/

Co znajdziemy w tej książce?
Ciekawy styk narracji, bardzo charakterystyczny główny bohater,na którego na pewno należy zwrócić uwagę. Bardzo dynamiczna akcja. Polecam.
Recenzję do tej książki znajduje się na moim blogu: http://kochamciemojezycie.blogspot.com/

Czytając kryminały stykacie się z wieloma głównymi bohaterami, ale taką postać, jaką wykreował Mats Olsson spotkacie pewnie po raz pierwszy :-)
Bo kim z reguły są pozytywni bohaterowie kryminałów? Najczęściej to policjanci, prywatni detektywi, ludzie o przeszłości związanej z służbami specjalnymi lub emerytowani przedstawiciele wymienionych grup zawodowych. Znacznie rzadziej, ale też nie jest to przypadek pojedynczy – dziennikarze śledczy. Znakomita większość z nich ma różne własne problemy życiowe. I znowu najbardziej popularne są: rozbite rodziny, problem alkoholowy, czasami używki nieco cięższego kalibru. Jednak dziennikarz, wcale nie śledczy, ale o skłonnościach do lekkiego sado-maso to pewna nowość:-)

Akurat w tej części przygód Harrego Svenssona z jego zamiłowaniami się nie zetkniemy, ale w pierwszym tomie jego perypetii – owszem :-D
Harry opuścił Malmo i razem z przyjacielem prowadzi małą knajpkę na urokliwym wybrzeżu Morza Północnego w okolicach Mölle w Szwecji.
Jednak spokojne, leniwe życie nie jest pisane Harremu Svenssonowi. Pewnej nocy przychodzi do jego domku przerażona kilkuletnia dziewczynka, którą zna z widzenia z poprzedniego roku. W trop za nią pojawia się dwóch, bardzo nieprzyjemnych typów, ale dzięki czujności naszego bohatera udaje się zmylić tropy.
Dziecko jest tak zszokowane, że nie jest w stanie mówić, tak więc Harry sam musi rozwikłać tą zagadkę. Wywozi swoją nową podopieczną w bezpieczne miejsce i próbuje ustalić kim dziewczynka w ogóle jest, co się stało z jej rodzicami i kim są jej prześladowcy.
To rozpoczyna splot wydarzeń w które zamieszani są: bardzo bogaci Szwedzi, rosyjska mafia, gangi motocyklowe, neonaziści i mroczne tajemnice z odległej przeszłości.
Jak wsparcie służą Harremu postacie równie ciekawe: chory na cukrzyce stary dziennikarz, policjantka zajmująca się przestępstwami bankowymi oraz była kochanka, a także litewscy imigranci.
Fabuła oryginalna, a miejscem akcji są wielce urokliwe zakątki Skandii.
Choć można Autorowi zarzucić pewne niechlujstwo w zakańczaniu wątków, bo pewne z nich pozamykał nieco na siłę, jakby zabrakło „woli politycznej” aby zrobić to porządnie, ale czyta się całkiem przyjemnie :)

Czytając kryminały stykacie się z wieloma głównymi bohaterami, ale taką postać, jaką wykreował Mats Olsson spotkacie pewnie po raz pierwszy :-)
Bo kim z reguły są pozytywni bohaterowie kryminałów? Najczęściej to policjanci, prywatni detektywi, ludzie o przeszłości związanej z służbami specjalnymi lub emerytowani przedstawiciele wymienionych grup zawodowych. Znacznie...