Pomyśl, zanim pomyślisz

Pomyśl, zanim przeczytasz.

Nie wiem, co począć z tą pozycją, tak naprawdę.
Jeśli miałabym nawyk przyporządkowania gwiazdek to nie wiedziałabym ile ich przyznać. Poza jednym wyjątkiem: okładką, która jest świetna, nie tylko przyciąga uwagę, ale przede wszystkim bardzo wiele obiecuje, ale, że się nie ocenia książki po tym co ją okłada no to cóż.
Po pierwsze bardzo chciałam przeczytać tę książkę,bardzo. Skąd problem? Może to nie tyle kłopot co wtórność. I oczywistość.Niestety.
Odnoszę wrażenie, że publikacja jest spóźniona około dekadę. Jeśli byłaby to pierwsza pozycja z rozwoju osobistego dotycząca kreatywności to pewnie bym inaczej (wyżej) oceniła jej treść. Zamysł jest dobry.
Z tym, że jest tu taki chwyt: każdy jest kreatywny, ok, ale i drugi możesz być drugim Leonardem (da Vinci!) i Ty bądź Pitagorasem - i nie chodzi o żonglowanie podręcznikiem do matematyki.
Niemniej jeśli zdarzyło Ci się oglądać wystąpienia TED;
Jeśli przeczytałaś/ przeczytałeś jedną pozycję chociażby takiego autora jak te Dana Arieli- albo innego popularnego popularnego autora/ki z kręgu rozwoju osobistego;
Jeśli wiesz, że aby osiągnąć cel należy:
a) wybrać działanie i rozłożyć je na mniejsze kroki
b) podjąć działanie realizując określone mniejsze jak i te które nazwiemy "kamieniami milowymi".
c) określić termin realizacji
d) po prostu robić.

To możesz sobie darować lekturę ---albo przynajmniej pomyśleć zanim przeczytasz. Zadania na końcu kierowane do osoby czytającej odnoszę wrażenie, że są pisane na siłę. Szkoda. A idea kreatywnej kradzieży do mnie nie przemawia, uwaga a jeśli już (przemawia), to cóż w obcym,bardzo obcym języku. Nie, no nie. Po pierwsze kradzież, po wtóre: jak to ma się do kreatywności, czyli wpisanej w nią oryginalności?
Przytaczane przykłady można spotkać (nie, nie wszystkie- na szczęście) w innych tego typu publikacjach.
Drugi przykład- cytat: "Petit sugeruje, aby niezależnie od rodzaju twojego kreatywnego projektu - czy będzie to wymyślenie produktu czy przejście po linie albo planowanie oferty dla potencjalnych klientów -zrobić trzy rzeczy: ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć" (s.63). Jak dla mnie, zawód, a z pewnością: niewykorzystany potencjał. Szkoda. Z chęcią przeczytam coś dobrego w wyżej wymienionym temacie.
Pozdrawiam.

Pomyśl, zanim przeczytasz.

Nie wiem, co począć z tą pozycją, tak naprawdę.
Jeśli miałabym nawyk przyporządkowania gwiazdek to nie wiedziałabym ile ich przyznać. Poza jednym wyjątkiem: okładką, która jest świetna, nie tylko przyciąga uwagę, ale przede wszystkim bardzo wiele obiecuje, ale, że się nie ocenia książki po tym co ją okłada no to cóż.
Po pierwsze bardzo...

Pomyśl, zanim pomyślisz i spójrz, zanim zobaczysz!
Na okładkę.
Zobaczyłam ją dopiero za drugim spojrzeniem. To en face, profil czy półprofil? A może wszystko naraz? Właśnie od takich niejednoznaczności, złudzeń, dualizmów percepcyjnych zaczyna autor swoje opracowanie o myśleniu krytycznym i kreatywnym. Pierwsza część to przede wszystkim omówienie podstawowych pojęć dotyczących procesu myślenia, różnic między myśleniem krytycznym a kreatywnym i ról jakie pełnią wobec siebie, podkreślając przy tym niezbędność ich wspólnego występowania.
Ich stosowanie, to konieczny warunek, by zmienić życie osobiste.
Jak pisze w przedmowie – „Rozwój możliwości krytycznych i twórczych zwiększa pewność siebie, pogłębia rozumienie i podnosi poziom osiągnięć. Dobre myślenie poszerza percepcję i wzbogaca intelektualnie i emocjonalnie”. Któż by nie chciał takich jakościowych zmian!?
Ta książka ma w tym pomóc.
Wzmocnić istniejące dobre nawyki umysłu i zmodyfikować lub usunąć złe. Pokonać liczne ograniczenia, a tym samym wskazać drogę przemiany w krytycznego i kreatywnego myśliciela. Podsuwa ku temu techniki i metody to umożliwiające. Najwięcej jest ich w drugiej, praktycznej części omawiającej zastosowanie i strategie myślenia krytycznego i kreatywnego. Jednak żaden rozdział, nawet w części teoretycznej, autor nie pozostawia bez ćwiczeń odpowiadających omawianej tematyce. Na każdym etapie przekazywanej wiedzy zawsze umieszcza na końcu rozdziału całą ich serię do przeprowadzenia. To one, ich stopień trudności i czas im poświęcony, narzucają tempo czytania i korzystania z opracowania. Ich staranne i sumienne wykonanie decyduje, ile wyniesie odbiorca z tej publikacji. Nie jest łatwo ruszyć z utartych torów myślenia, porzucić złe nawyki, które punktuje i zwalcza autor, pokonać blokady myślenia (kulturowe, percepcyjne, intelektualne, emocjonalne, polaryzujące) i zacząć myśleć rewolucyjnie, odmiennie, inaczej, nowatorsko, innowacyjnie i – uwaga! – bez lęku. Ta ostatnia przeszkoda jest największym wrogiem myślenia krytycznego i kreatywnego. Jednak, aby nie zachłysnąć się tą proponowaną wolnością, jaką daje myślenie bez granic łamiące dotychczasowe zasady, normy i bariery, autor w ostatniej, trzeciej części umieszcza podrozdział poświęcony podejmowaniu decyzji i kwestiom etycznym w kontekście myślenia krytycznego i kreatywnego.
Nie wystarczy tylko myśleć!
Trzeba jeszcze myśleć w ramach zasad moralnych i zachowań etycznych. Stopień trudności tego opracowania zależy od zaawansowania myślenia krytycznego i kreatywnego odbiorcy. Im wyższy, tym łatwiejszy. Dla kogoś, kto nigdy nie ćwiczył umiejętności dobrego przemyślenia złożonych kwestii, pytań bądź problemów, jest wyzwaniem. Dla mnie ćwiczenia nie były łatwe, mimo że temat nie jest mi całkiem obcy. Znam go ze szkoleń i z „Sześciu myślowych kapeluszy” de Bono, na którego publikacje, między innymi, powołuje się autor. Jednak warto włożyć trochę wysiłku, bo satysfakcja ogromna, pojawiająca się w sytuacjach, w których przynosi konkretne korzyści. Autor, aby uwiarygodnić, że to, o czym pisze , jest możliwe do osiągnięcia przez każdego, tworzy sześć podrozdziałów, których bohaterem jest Leonardo da Vinci. Na jego przykładzie pokazuje nawyki myślowe naukowca i artysty, które odpowiadają omawianym strategiom myślenia wyższego rzędu. Dokładnie tak myślał Leonardo da Vinci, co przekładało mu się na sukcesy niemal w każdej dziedzinie nauki i sztuki. Był przekonany, żę „każdy, kto w dyskusji polega na autorytetach, nie używa rozumu, a pamięci”. Najbardziej jednak zmotywowały mnie ostatnie zdania z przedmowy autora – „Siła takiego myślenia może zmienić sposób, w jaki spostrzegasz siebie, jak rozumiesz innych i jak doświadczasz otaczającego cię świata. I może pomóc ci dokonać takiej zmiany w życiu twoich uczniów”. Wbrew pozorom to opracowanie, bazujące na wiedzy innych naukowców i badaczy (psychologów, socjologów, etyków, filozofów), na których dorobek naukowy powołuje się autor, przeznaczone jest nie tylko dla odbiorców dbających o osobisty rozwój, ale przede wszystkim dla wszystkich uczących innych – nauczycieli, trenerów, wychowawców czy wykładowców. Podkreśla, że to właśnie w szkole zabija się wyobraźnię będącą podstawą myślenia krytycznego i kreatywnego, pisząc – „kiedy chodzimy do szkoły i „dorastamy”, dostajemy jasny przekaz, że wyobraźnia nie jest taka ważna, że pielęgnowanie jej musi zrobić miejsce rozwijaniu praktycznego, realistycznego rozumienia świata”.
Nic bardziej mylnego!
To opracowanie tłumaczy dlaczego i jak to zmienić.
http://naostrzuksiazki.pl/

Pomyśl, zanim pomyślisz i spójrz, zanim zobaczysz!
Na okładkę.
Zobaczyłam ją dopiero za drugim spojrzeniem. To en face, profil czy półprofil? A może wszystko naraz? Właśnie od takich niejednoznaczności, złudzeń, dualizmów percepcyjnych zaczyna autor swoje opracowanie o myśleniu krytycznym i kreatywnym. Pierwsza część to przede wszystkim omówienie podstawowych pojęć...

W moim osobistym odczuciu książka zawiera bardzo dużo truizmu i rozwlekania, przytaczania niepotrzebnych anegdot.
Myślę, że całość książki dałoby się skrócić do jakichś 10 stron lub nawet mniej.

W moim osobistym odczuciu książka zawiera bardzo dużo truizmu i rozwlekania, przytaczania niepotrzebnych anegdot.
Myślę, że całość książki dałoby się skrócić do jakichś 10 stron lub nawet mniej.

Teoria przedstawiona została tutaj w sposób przystępny praktycznie dla każdego. Jest to wiedza skondensowana w pigułce, dzięki czemu książka nie jest rozwleczona, nie ma tu wielostronnicowych wywodów dotyczących jednego zagadnienia. To sprawia, że czyta się ją w iście błyskawicznym tempie. A co najważniejsze wiedza przekazana przez autora zostaje w głowie bez konieczności wielokrotnego powtarzania sobie czytanej treści.

http://www.czytajac.pl/2016/10/pomysl-zanim-pomyslisz-robert-diyanni/

Teoria przedstawiona została tutaj w sposób przystępny praktycznie dla każdego. Jest to wiedza skondensowana w pigułce, dzięki czemu książka nie jest rozwleczona, nie ma tu wielostronnicowych wywodów dotyczących jednego zagadnienia. To sprawia, że czyta się ją w iście błyskawicznym tempie. A co najważniejsze wiedza przekazana przez autora zostaje w głowie bez konieczności...

Ile razy szukając pracy, realizując projekty, spiesząc się z terminami słyszycie: „Bądź kreatywny!”. Wymóg twórczego i krytycznego myślenia dotyczy również docierających do nas informacji. Im więcej źródeł tym bardziej możemy się gubić. Ciągły nacisk na zmiany, dążenie do perfekcji, pęd ku kolejnym projektom, weryfikowaniu danych, przetwarzania otoczenia czasami sprawia, że niektórzy się wypalają. Ich pomysły stają się monotonne i odtwórcze. Zdobyli pewien zasób wiedzy i do niego się ograniczyli, ponieważ uznali, że to jedyna droga, którą można zmierzać w rozwoju. A gdyby tak spróbować na wszystko patrzeć oczami innych, dostrzegać to czego oni nie widzą? Jak zapobiec monotonii? Robert DiYanni przekonuje swoich czytelników, że trzeba kształtować swoja osobowość, dbać o ciągły rozwój, czyli krótko mówiąc uczyć się całe życie. W jaki sposób to robić po skończeniu formalnej edukacji? Czy możemy być sami dla siebie nauczycielami? Dlaczego tak bardzo ważna jest koncentracja na planie? Podpowiedź na temat tego jak owo kształtowanie rozpocząć znajdziecie w książce „Pomyśl, zanim pomyślisz” Roberta DiYanni. Lektura przybliży swoim czytelnikom czym jest myślenie kreatywne i krytyczne.
W tym poradniku czytelnik znajdzie bardzo przydatne rady dotyczące tego, w jaki sposób kształtować swoją umiejętność tworzenia, dlaczego warto inspirować się innymi, podglądać, przetwarzać, doceniać innych, popełniać błędy i widzieć w nich coś więcej niż kolejną porażkę, ale jako dobrą lekcję, z której wnioski mogą owocować. Wyjaśnia nam też w jaki sposób takie myślenie wpływa na lepsze relacje z ludźmi, wzbogaca intelektualnie i emocjonalnie, poszerza intensywność życiowych doświadczeń. Poza ogólnym wprowadzeniem do każdego rozdziału czytelnik znajdzie w niej interesujące techniki. Robert DiYanni przybliża również metody badawcze, które mogą mieć zastosowanie także w codzienności. Każdy rozdział zakończono ćwiczeniami i pytaniami pomagającymi sprawdzić wiedzę oraz utrwalić nowe podejście do otoczenia.
Wielkim plusem tej publikacji jest prosty język. Może to być doskonała lektura zarówno dla licealistów, jak i studentów oraz absolwentów uczelni wyższych (wyjątkiem będą tu absolwenci filozofii). W szkołach uczymy się określonego myślenia, odtwarzania informacji, zapamiętywania danych. Roberto DiYanni pokazuje jak odejść od tego nastawienia do wiedzy i traktować wszystko jako inspirację. Błędy, które w szkole oraz pracy traktowane są jako niepowodzenia tu prezentowane są jako szanse. Autor nawet pisze z przekonaniem, że z porażki możemy wyciągnąć większą korzyść i lepszą lekcję niż natychmiastowego powodzenia. Ponad to spotkamy się tu z wielką wiarą w potencjał każdego człowieka, co pomoże czytelnikowi w budowaniu wiary we własne możliwości. Odmienne spojrzenie, szukanie nowych rozwiązań, niezgadzanie się na rutynę w myśleniu i bierne przejmowanie poglądów innych osób pomaga na asertywną postawę. Amerykański naukowiec przekonuje czytelników, że taka odmienność jest cenna.

Ile razy szukając pracy, realizując projekty, spiesząc się z terminami słyszycie: „Bądź kreatywny!”. Wymóg twórczego i krytycznego myślenia dotyczy również docierających do nas informacji. Im więcej źródeł tym bardziej możemy się gubić. Ciągły nacisk na zmiany, dążenie do perfekcji, pęd ku kolejnym projektom, weryfikowaniu danych, przetwarzania otoczenia czasami sprawia, że...

Czy pomoc dydaktyczna dla nauczycieli dla szkół ponadpodstawowych, średnich i pierwszego roku studiów może być interesującą lekturą?
Przed przeczytaniem większość z nas stwierdzi, że raczej nie.
Jednak już po przejrzeniu, nawet pobieżnym pierwszych kilku stron – zmienicie zdanie diametralnie.
Jest to pozycja, w której oprócz najnowszych teorii dotyczących myślenia i postrzegania pojawia się spora ilość ćwiczeń oraz przykładów, dzięki którym możemy poprawić efektywność, celność oraz skuteczność naszych intelektualnych rozważań.
Ukazuje różnice pomiędzy myśleniem krytycznym (które można też nazwać analitycznym) oraz myśleniem kreatywnym - pozwalającym wyjść poza schematy.
Przykład myślenia kreatywnego ? Podam mój ulubiony – myślenie przez inwersję.
Co to daje? Ano ktoś kiedyś, ani chybi człek leniwy, zadał sobie takowe pytanie

”Dlaczego ja muszę chodzić po wodę do rzeki? A czy rzeka nie mógłby przyjść z wodą do mnie?”.

Dzięki tak przedstawionemu problemowi doszliśmy do… akweduktów i wodociągów :-)
Czyli jednak można :-D
Ważnym elementem jest akceptowanie błędów jako elementów niezbędnych w procesie uczenia się.
Z błędów wynikają dobre rzeczy – przez błąd w jednym z badań laboratoryjnych uzyskano… kevlar.
Autor świetnie obrazuje podejście do procesów myślowych, gdzie błąd jest wkalkulowany w proces poznawczy. Jest to założenie, które w swoich badaniach przyjął Thomas Edison.
Edison twierdził, że nigdy nie popełniał błędów, a po prostu w procesie wymyślania, co powinno zadziałać, cały czas uczył się tego, co nie zadziała :-D
Genialne :-D
A co jeszcze ciekawsze (i nie mam pojęcia jak to puściła polit-poprawna cenzura, bo Autor jest profesorem amerykańskim :D) w książce zawarta jest następujący przykład.
W oparciu o badania naukowców okazało się że na nasze postrzeganie, a co za tym idzie intelektualną analizę zdarzeń ma wpływ płeć, rasa, religia, kultura, a nawet poziom zamożności i wykształcenia. Wszystkie te elementy Autor nazywa „filtrami percepcji”.
Na rycinie pokazana jest scena morska.
Jak postrzegają ją studenci amerykańscy ? – przede wszystkim widzą ryby znajdujące się na pierwszym planie. Azjaci patrząc na tą samą rycinę widzą głównie… środowisko w którym te ryby pływają. Ich zdaniem obraz w mniejszym stopniu przedstawia ryby, niż relacje pomiędzy wszystkimi elementami biosfery morskiej. Ryby są tylko jednym z elementów – ani ważniejszym, ani mniej ważnym od glonów czy kamieni na morskim dnie. Czyli – patrzymy na to samo, a filtry kulturowe pokazują całkowicie inny obraz.
Uważam, że książkę warto przeczytać, przećwiczyć przykłady i zastanowić się głęboko, czy zamiast nakładania na myślenie kolejnych filtrów np. w postaci zwiększenia liczby lekcji wszelakich religii w szkołach nie powinno się ich zastąpić nauką o myśleniu jako procesie, prowadzącym do rozwoju oraz samorozwoju intelektualnego.
Zdecydowanie poprawiłoby to zdolność myślenia analitycznego oraz twórczego wykluczającego pogląd, że „tylko moja interpretacja jest tą jedyną i prawdziwą" Takie podejście rzadko bowiem prowadzi do właściwych wniosków.

Czy pomoc dydaktyczna dla nauczycieli dla szkół ponadpodstawowych, średnich i pierwszego roku studiów może być interesującą lekturą?
Przed przeczytaniem większość z nas stwierdzi, że raczej nie.
Jednak już po przejrzeniu, nawet pobieżnym pierwszych kilku stron – zmienicie zdanie diametralnie.
Jest to pozycja, w której oprócz najnowszych teorii dotyczących myślenia i...