Po przeczytaniu recenzji spodziewałam się czegoś bardziej konkretnego, a dostałam garść trochę chaotycznych informacji, głównie na temat różnych chorób genetycznych. Co gorsza, autor lubuje się w długich dygresjach, gdzie z trudem odnajdywałam główną myśl wywodu.

Po przeczytaniu recenzji spodziewałam się czegoś bardziej konkretnego, a dostałam garść trochę chaotycznych informacji, głównie na temat różnych chorób genetycznych. Co gorsza, autor lubuje się w długich dygresjach, gdzie z trudem odnajdywałam główną myśl wywodu.

Po pierwszych dwóch rozdziałach miałem ochotę rzucić ją w kąt ale trzeci rozdział okazał się fascynujący. Później znowu się męczyłem do mniej więcej ósmego rozdziału od którego zaczęła się najlepsza część całej książki... To pokazuje tylko, że książka jest bardzo "nierówno" napisana. Niektóre fragmenty niewiarygodnie wciągające a inne odrzucające, na przykład:

*Eksperymentując z myszami agouti, które są nosicielami genu dającego im puszyste i jasnopomarańczowe futerko, jak u misia Fazi z Muppetów, Jirtle i jego współpracownicy z Uniwersytetu Duke’a dokonali odkrycia, które w tamtym czasie było po prostu zdumiewające. Mianowicie, zmieniwszy jedynie dietę samic tuż przed zapłodnieniem – przez dodanie kilku składników odżywczych takich jak cholina, witamina B12 i kwas foliowy – naukowcy spowodowali, że potomstwo urodziło się mniejsze, z brązowymi cętkami na futrze i ogólnie bardziej przypominające zwyczajne myszy. Później badacze odkryli jeszcze, że osobniki z tego miotu są mniej podatne na nowotwory i cukrzycę.
Przy dokładnie tym samym DNA otrzymano całkowicie inne stworzenie. Różnica ta była po prostu kwestią ekspresji. W skrócie: zmiana w pożywieniu matki oznakowała DNA jej potomstwa sygnałem, aby wyłączyć gen agouti, a ten wygaszony gen z kolei został odziedziczony i przekazany następnym pokoleniom.* (rozdział 3)

A dalej w tym samym rozdziale...
*Spójrzmy na tę zmianę od strony genetyki. Przeciętnie u bliźniaka poddanego zastraszaniu gen kodujący białko pomagające przenosić neuroprzekaźnik serotoninę do neuronów, zwany SERT, ma znacząco więcej zmetylowanego DNA w regionie promotora. Uważa się, że ta zmiana zmniejsza ilość białka wytworzonego z genu SERT; to zaś oznacza, że im gen jest bardziej zmetylowany, tym mocniej jest wygaszony.*

Mam wrażenie, że jak autorowi zaczyna brakować argumentów to zaczyna odwoływać się do hermetycznego naukowego bełkotu przez co książka bardzo traci bo to w końcu literatura popularnonaukowa a nie podręcznik do genetyki. Tego typu przykładów jest znacznie więcej, np. rozdział 5:

*Podczas badań skoncentrowanych na genach pomagających w przyswajaniu witaminy C naukowcy odkryli, że warianty w genie transportera, zwanym SLC23A1, oddziałują na poziom witaminy C całkowicie niezależnie od diety*

Drugi element strasznie denerwujący to "przerywniki" w postaci historyjek zupełnie niezwiązanych z tematem książki. Potrafią mieć po kilka stron a każdy z nich może mieć wiele historii pobocznych, taki trochę strumień świadomości autora. Nie byłoby w tym nic złego gdyby nie dominowały w tak wielu miejscach. Dla odmiany wielokrotnie pojawiają sie w książce drobne ciekawostki, też niezwiązane z tematem, ale na tyle krótkie i fascynujące, że urozmaicają lekturę, np. skąd wzięło się określenie "Angole" w stosunku do Brytyjczyków albo co się dzieje z kośćmi astronautów po półrocznym pobycie na stacji kosmicznej.

Niektóre opowieści były tak nieprawdopodobne, że miałem wrażenie, że oglądam kolejny odcinek "Black Mirror" a nie czytam książkę opartą na prawdziwych przypadkach z życia, na przykład:
*Często moi przyjaciele i rodzina, szukając rady z zakresu tej szybko rozwijającej się dziedziny, zwracają się do mnie z takimi prośbami. David wcześniej wspomniał, że pragnie ożenić się z Lisą i stworzyć z nią rodzinę, przypuszczałem więc, że chciał skorzystać z możliwości poszerzonych, prenatalnych testów genetycznych. Te „genowe panele” można wykorzystać do zbadania, jakie ty i twoja partnerka / twój partner nosicie mutacje w setkach genów. W ten sposób pary otrzymują szybki wgląd w genetyczną kompatybilność. Wszyscy jesteśmy nosicielami garści recesywnych mutacji. Same w sobie są w większości nieszkodliwe, ale jeśli ty i twój partner / twoja partnerka macie ten sam źle działający gen, to z tego powstaje przepis na potencjalną, rodzicielską katastrofę genetyczną. O wiele więcej par korzysta teraz ze skriningu setek genów, zanim wejdą na drogę rodzicielstwa. Nie ma z tym dużo zachodu: po prostu trzeba napluć do fiolki, nadać ją pocztą i czekać na wyniki.* (rozdział 9)

Poza wszystkimi wymienionymi wadami uważam, że nie warto miejscami się przemęczyć z czytaniem i doczytać książkę do samego końca z wielu powodów - ze względu bardzo ciekawą tematykę, ogromną wiedzę, doświadczenie i dorobek naukowy autora - jest posiadaczem 25 patentów z dziedziny biotechnologii oraz wynalazcą pierwszego (?) antybiotyku działającego na lekooporne bakterie infekujące człowieka

Po pierwszych dwóch rozdziałach miałem ochotę rzucić ją w kąt ale trzeci rozdział okazał się fascynujący. Później znowu się męczyłem do mniej więcej ósmego rozdziału od którego zaczęła się najlepsza część całej książki... To pokazuje tylko, że książka jest bardzo "nierówno" napisana. Niektóre fragmenty niewiarygodnie wciągające a inne odrzucające, na...

Jak na tak szeroki zakres tematyczny i wiele ciekawych zagadnień, książka wypadła dość słabo. Więcej w niej było nieistotnego tekstu wypełniającego przestrzeń między konkretnymi i przydatnymi informacjami.

Jak na tak szeroki zakres tematyczny i wiele ciekawych zagadnień, książka wypadła dość słabo. Więcej w niej było nieistotnego tekstu wypełniającego przestrzeń między konkretnymi i przydatnymi informacjami.

Znakomicie i szybko się czyta. Autor w bardzo ciekawy sposób opisuje tematykę. Bardzo pouczająca książka, która wyjaśnia jak niezwykle skomplikowany jest nasz organizm i jak zmiana w 1 genie może wpłynąc na całe ansze życie.

Znakomicie i szybko się czyta. Autor w bardzo ciekawy sposób opisuje tematykę. Bardzo pouczająca książka, która wyjaśnia jak niezwykle skomplikowany jest nasz organizm i jak zmiana w 1 genie może wpłynąc na całe ansze życie.

Bardzo interesuje mnie genetyka i z lubością "połknęłam" całą książkę. Napisana jest z humorem, interesująco, skomplikowane zagadnienia genetyczne przeplatają się z przykładami z życia wziętymi, przez co wydaje mi się, że będzie zjadliwa nawet dla laika (choć może być trochę ciężka). Autor umiejętnie też powiązuje ze sobą badania naukowe i ich przełożenie na medycynę praktyczną. Treść jest niezwykle wciągająca, na każdej stronie praktycznie są przypisy, odsyłające skąd taka informacja i gdzie szukać więcej informacji. Z chochlików redaktorskich znalazłam tylko jeden - na jednej stronie objaśnienia były zamienione kolejnością na dole strony :-) a poza tym tłumaczenie też jest rzetelne. Dowiedziałam się też z niej czegoś o sobie. Polecam - zwłaszcza osobom zafascynowanym genetyką.

Bardzo interesuje mnie genetyka i z lubością "połknęłam" całą książkę. Napisana jest z humorem, interesująco, skomplikowane zagadnienia genetyczne przeplatają się z przykładami z życia wziętymi, przez co wydaje mi się, że będzie zjadliwa nawet dla laika (choć może być trochę ciężka). Autor umiejętnie też powiązuje ze sobą badania naukowe i ich przełożenie na medycynę...

Z pewnym niepokojem sięgnąłem po książkę Moalema, bo wraz z coraz to bardziej niesamowitymi odkryciami epigenetyki, jednaj z najszybciej rozwijających się dziedzin współczesnej biologii, pojawia się całkiem sporo książek różnych oszołomów, bardzo często radykalnych zwolenników kreacjonizmu, twierdzących, że odkrycia epigenetyki podważają a nawet obalają taką czy inna teorię biologiczną z teorią Darwina na czele. To trochę tak, jakby twierdzić, że teorie Einsteina obalały Newtona a najnowsze odkrycia astronomii obaliły Kopernika. I takie obawy miałem też na początku lektury Moalema, zwłaszcza, że parę razy jakby chciał zdyskredytować osiągnięcia Mendla. Ale moje obawy bardzo szybko się rozwiały, mamy naprawdę świetną książkę popularnonaukową napisana przez fachowca, który wie, na czym polega popularyzacja. Rzeczywistość genetyczna jest o wiele bardziej skomplikowana, niż się choćby Crickowi i Watsonowi śniło. Okazuje się, że geny to nie „prosty” zapis niczym recenzja na LC, ale dynamiczny i elastyczny układ biochemiczny, który nie tyle jednoznacznie determinuje naszą przyszłość, ile zakreśla pewne ramy naszych – złych i dobrych – możliwości rozwoju i życia. To od środowiska zależy, czy unikniemy pewnych schorzeń, do których mamy genetyczne predyspozycje czy też sami sprawimy, że geny pokażą swoją niszczycielską stronę. Moalem, jako lekarz genetyk, w doskonały i czytelny sposób przedstawia nie tyle to, jak dokładnie na poziomie molekularnym funkcjonują geny, ale jak środowisko – to molekularne, ale i społeczne może spowodować genetyczne zmiany w naszych organizmach. Tym samym epigenetyka wreszcie zasypuje wieloletni, kompletnie idiotyczny spór o to, co nas kształtuje, geny czy środowisko.
Książkę czyta się doskonale. Żywy język, sporo osobistych dygresji, ale jednocześnie masa informacji, do których zrozumienia nie trzeba fachowego wykształcenia. Wystarczy, jeśli nie przysypialiśmy na lekcjach biologii w liceum. Przynajmniej w liceum, zanim pojawiły się gimnazja ;-). Nie ma tu szkolnego wykładu, czym jest gen i jak on działa, czym można już zanudzić każdego, kto choć trochę interesuje się biologią czy medycyną (nie mówiąc o posiadaniu kierunkowego wykształcenia) a z drugiej strony autor nie epatuje naukowymi szczególikami godnymi akademickiego podręcznika w większym stopniu niż jest to absolutnie niezbędne dla zrozumienia opisywanych przykładów zaskakującego działania niektórych genów. Tak powinno się pisać książki popularnonaukowe.
Jedyny poważny mankament książki to… jej niewielka objętość. Pozostawia po sobie nie tyle niedosyt, co pragnienie poszukania innych pozycji o tej tematyce.
Wielki plus dla wydawnictwa, że zdecydowało się wydać tytuł w Polsce w tak krótkim czasie od amerykańskiej premiery. Biorąc pod uwagę cykl wydawniczy, mamy na rynku dosłownie gorącą pozycję. Polecam!

Z pewnym niepokojem sięgnąłem po książkę Moalema, bo wraz z coraz to bardziej niesamowitymi odkryciami epigenetyki, jednaj z najszybciej rozwijających się dziedzin współczesnej biologii, pojawia się całkiem sporo książek różnych oszołomów, bardzo często radykalnych zwolenników kreacjonizmu, twierdzących, że odkrycia epigenetyki podważają a nawet obalają taką czy inna teorię...

Książka napisana w taki sposób aby osoba, która nie interesuje się medycyną i genetyka jest w stanie książkę przeczytać i ją zrozumieć.

Książka napisana lekko z polotem i humorem.

Książka napisana w taki sposób aby osoba, która nie interesuje się medycyną i genetyka jest w stanie książkę przeczytać i ją zrozumieć.

Książka napisana lekko z polotem i humorem.

Jest to pierwsza książka o genetyce, którą przeczytałam. Nie mam więc dużego doświadczenia, ale uważam, że zawiera wystarczającą ilość informacji dla ludzi nie związanych z medycyną, na temat genów.
Lekko, z polotem i humorem autor, który jest lekarzem genetykiem opisuje skomplikowaną strukturę genów a także ich wpływ na nasze zdrowie i choroby.
Czyta się bardzo przyjemnie i można wiele zrozumieć.
Polecam!

Jest to pierwsza książka o genetyce, którą przeczytałam. Nie mam więc dużego doświadczenia, ale uważam, że zawiera wystarczającą ilość informacji dla ludzi nie związanych z medycyną, na temat genów.
Lekko, z polotem i humorem autor, który jest lekarzem genetykiem opisuje skomplikowaną strukturę genów a także ich wpływ na nasze zdrowie i choroby.
Czyta się bardzo przyjemnie...