Dla pasjonatów tej tematyki, ale ciężko się to czyta.

Dla pasjonatów tej tematyki, ale ciężko się to czyta.

Interesujące, choć na tle poprzednich prac autora, (choćby "Polityki symboli") przeciętne i jakby wtórne, autor bawi się formą, która niekoniecznie powinna być powtarzana w nieskończoność.

Interesujące, choć na tle poprzednich prac autora, (choćby "Polityki symboli") przeciętne i jakby wtórne, autor bawi się formą, która niekoniecznie powinna być powtarzana w nieskończoność.

 Zbiór krótkich artykułów dotykających bałkańskiego kulturkampfu i wpływu kultury jako takiej na tamtejsze waśnie. Tenat interesujący i względnie rzadko poruszany, zasługujący na porządne opracowania i którego siłą rzeczy nie da się choćby pobieżnie omówić w tak krótkim dziele. Mimo to, autor orbituje wokół narzuconej samemu sobie tematyki, jakby rzadko docierając do sedna tego, co chciałby powiedzieć. Przynajmniej takie czytelnik może odnieść wrażenie. Na ogromny plus szczegółowa bibliografia po każdym z artykułów, udowadniająca że autor wie o czym pisze a nie tworzy sobie popularne od dekad wodolejstwo, wiele ze źródeł jest ciekawych, rzadkich i pozwalających zgłębić temat. 



W skrócie, autor nie przeskoczył ograniczeń formy, która sam sobie narzucił, można to było zrobić lepiej. Dla niezaznajomionego z tematem czytelnika lektura niewiele wniesie, dla hobbystów i filologów również,  bo porusza tematy powierzchownie, stanowi jednak porządną kopalnię źródeł i punktów zaczepienia. Jako artykuły, które można by przeczytać w jakimś tygodniku - bardzo w porządku, 7/10, jako samodzielne dzieło wypada gorzej. Z drugiej strony, taki zbiór umożliwia zapoznanie się z nimi. 

 Zbiór krótkich artykułów dotykających bałkańskiego kulturkampfu i wpływu kultury jako takiej na tamtejsze waśnie. Tenat interesujący i względnie rzadko poruszany, zasługujący na porządne opracowania i którego siłą rzeczy nie da się choćby pobieżnie omówić w tak krótkim dziele. Mimo to, autor orbituje wokół narzuconej samemu sobie tematyki, jakby rzadko docierając do sedna...

Autor zwraca uwagę na zjawiska i mechanizmy, na które kiedyś powinni byli zwracać uwagę wszyscy mieszkańcy bałkan, a dziś powinniśmy wszyscy. Zbiór esejów z równych lat niestety średnio nadaje się do lektury w formie jednolitej książki, częste powtórzenia dają się we znaki, niemniej taka lektura moim zdaniem nie musi być piękna.

Autor zwraca uwagę na zjawiska i mechanizmy, na które kiedyś powinni byli zwracać uwagę wszyscy mieszkańcy bałkan, a dziś powinniśmy wszyscy. Zbiór esejów z równych lat niestety średnio nadaje się do lektury w formie jednolitej książki, częste powtórzenia dają się we znaki, niemniej taka lektura moim zdaniem nie musi być piękna.

Bardzo ciekawa analiza kultury bałkańskiej i tego, jak przenika się z polityką i budowaniem tożsamości narodowych. Znam badania na temat długiego trwania romantyzmu w kulturze polskiej, ale nie sądziłam, że podobne tendencje są obecne również wśród innych narodów. Książka Čolovića oprócz tego, że dostarczyła mi wielu informacji na temat kultury bałkańskiej, stanowiła również pole odniesienia i źródło refleksji na temat kultury, polityki i tożsamości polskiej.

Bardzo ciekawa analiza kultury bałkańskiej i tego, jak przenika się z polityką i budowaniem tożsamości narodowych. Znam badania na temat długiego trwania romantyzmu w kulturze polskiej, ale nie sądziłam, że podobne tendencje są obecne również wśród innych narodów. Książka Čolovića oprócz tego, że dostarczyła mi wielu informacji na temat kultury bałkańskiej, stanowiła...

Trudna w odbiorze, naszpikowana pojęciami naukowymi, ale jednak dająca się zrozumieć. Opowieść o mechanizmach wykuwania nacjonalizmu na przykładzie Bałkanów a w szczególności Serbii.

Trudna w odbiorze, naszpikowana pojęciami naukowymi, ale jednak dająca się zrozumieć. Opowieść o mechanizmach wykuwania nacjonalizmu na przykładzie Bałkanów a w szczególności Serbii.

Książka trudna, ale niczym jej to nie ujmuje. Nie jest to reportaż po Bałkanach, a eseje o kulturze w kontekście wojen bałkańskich. Dla zainteresowanych tematem.

Książka trudna, ale niczym jej to nie ujmuje. Nie jest to reportaż po Bałkanach, a eseje o kulturze w kontekście wojen bałkańskich. Dla zainteresowanych tematem.

Książka jest zbiorem esejów, nie stanowi bardzo spójnej całości. W dużym skrócie o tym, jak bałkańskie narody (głównie Serbowie) wykorzystują kulturę do umacniania swojego nacjonalizmu. Książka napisana dość stronniczo, perspektywa autora jest negatywna. Można się czegoś z niej dowiedzieć i wyciągnąć jakieś ogólne wnioski, ale bez znajomości serbskiej kultury i literatury może być momentami niezrozumiała i nudna - nie była pisana do nie-Serbów. Trochę się rozczarowałam.

Książka jest zbiorem esejów, nie stanowi bardzo spójnej całości. W dużym skrócie o tym, jak bałkańskie narody (głównie Serbowie) wykorzystują kulturę do umacniania swojego nacjonalizmu. Książka napisana dość stronniczo, perspektywa autora jest negatywna. Można się czegoś z niej dowiedzieć i wyciągnąć jakieś ogólne wnioski, ale bez znajomości serbskiej kultury i literatury...

Nie daję oceny, gdyż nie udało mi się przebrnąć przez bardzo trudny naukowy język. Może pojawię próbę, bo temat mnie ciekawi.

Nie daję oceny, gdyż nie udało mi się przebrnąć przez bardzo trudny naukowy język. Może pojawię próbę, bo temat mnie ciekawi.

Trochę na siłę akademicko, szczególnie w pierwszej połowie książki. Ciekawe spojrzenie na kulturę, chociaż ogólne założenia nie są specjalnie odkrywcze dla kogoś odrobinie głębiej niż pobieżnie zaznajomionego z dziejami współczesnych Bałkanów.

Trochę na siłę akademicko, szczególnie w pierwszej połowie książki. Ciekawe spojrzenie na kulturę, chociaż ogólne założenia nie są specjalnie odkrywcze dla kogoś odrobinie głębiej niż pobieżnie zaznajomionego z dziejami współczesnych Bałkanów.