W całym zbiorze przemyśleń Kapuścińskiego najbardziej zadziwia mnie zadziwia mnie ich aktualność - nawet po 22 latach...

W całym zbiorze przemyśleń Kapuścińskiego najbardziej zadziwia mnie zadziwia mnie ich aktualność - nawet po 22 latach...

Notatki i przemyślenia Ryszarda Kapuścińskiego - często robione pod wpływem impulsu – po lekturze konkretnej książki, seansie filmu, powrocie z wystawy, wykładu czy wyjazdu zagranicznego.

Zaskakująco trafne twierdzenia i zaskakująco aktualne problemy...

Notatki i przemyślenia Ryszarda Kapuścińskiego - często robione pod wpływem impulsu – po lekturze konkretnej książki, seansie filmu, powrocie z wystawy, wykładu czy wyjazdu zagranicznego.

Zaskakująco trafne twierdzenia i zaskakująco aktualne problemy...

Przeczytajcie koniecznie!
Jestem zszokowana, że pisarz przewidział to wszystko, co się teraz dzieje.

Przeczytajcie koniecznie!
Jestem zszokowana, że pisarz przewidział to wszystko, co się teraz dzieje.

Tak jak wspomnieli poprzednicy - luźne przemyślenia i cytaty odnośnie globalizacji, biedy, bogactwa, różnic kulturowych, literatury, a nawet sztuki.
Jest też mocny i bardzo aktualny polski akcent:
"Bogactwo, a obok, przez siatkę, przez ogrodzenie - bieda. Wszystko, co się buduje, jest luksusowe - nie ma budownictwa zwyczajnego, mieszkaniowego. Wszędzie - tabliczki ostrzegawcze, że obiekt chroniony jest przez agencję Juventus. Samochody tej agencji krążą ulicami. Wszędzie szczekają psy - zajadle, wściekle.
A zarazem obok, naprzeciw tych białych dworków, pałaców niemal - zamków - zabłocone, niewybrukowane ulice, krzywe, połamane chodniki, sterty śmieci, plastykowych butelek, metalowych, zardzewiałych puszek. I potłuczone latarnie, odrapane znaki drogowe.
To rozwój na wzór latynoamerykański, w ogóle na wzór trzecioświatowy. Rozwój, który nazywam - enklawowym: oazy rozświeconego bogactwa w morzu ciemności, opuszczenia, biedy. Niestety, ten typ pseudopostępu nigdy nie doprowadzi do rozwoju rzeczywistego i jednolitego, gdyż w warunkach strukturalnej nierówności coś zawsze musi być biedne, żeby coś było bogate."

Tak jak wspomnieli poprzednicy - luźne przemyślenia i cytaty odnośnie globalizacji, biedy, bogactwa, różnic kulturowych, literatury, a nawet sztuki.
Jest też mocny i bardzo aktualny polski akcent:
"Bogactwo, a obok, przez siatkę, przez ogrodzenie - bieda. Wszystko, co się buduje, jest luksusowe - nie ma budownictwa zwyczajnego, mieszkaniowego. Wszędzie - tabliczki...

Było "Lapidarium II", potem IV a teraz V z 2002, które ma na LC 7,24 (122 ocen i 3 opinie)
Jest pierwsza różnica: Kapuściński więcej gawędzi. Dużo o globalizacji; mnie się podobało poniższe zdanie (s.17):
"… Globalizacja może także oznaczać wyrwanie kultur lokalnych z zacisza zaścianków i skonfrontowane ich z wielkim światem - dlatego jest tak zwalczana przez tych, którzy boją się tej konfrontacji..."

I nader aktualne w dzisiejszej Polsce (s.24):
„...Jeżeli chcesz rozpętać burzę, skłócić ludzi, ba, nawet całe narody podzielić na wrogie obozy i doprowadzić je do wojny - podnieś najzupełniej błahą sprawę do rangi narodowego lub religijnego symbolu i wmów innym, a przede wszystkim swoim pobratymcom, że od jego losów, od jego triumfu, lub przeciwnie - klęski, zależy ich przyszłość, więcej - ich życie samo...”

Wychodząc od Ciorana „Nienawiść konserwuje” Kapuściński ciągnie (s.39):
„...wszelka władza stara się zawsze wynajdywać i utrzymywać przy życiu postać wroga, aby podwładni mieli kogo nienawidzić i w lęku przed wrogiem chronili się pod skrzydła władzy...”

O demokracji (s.55):
„.....Demokracja jest tym bardziej krucha, niewydolna i pozorna - im społeczeństwo jest na niższym poziomie kultury. Warunkiem silnej demokracji jest wysoki poziom kultury społeczeństwa. Dlatego też mówić, że jest się orędownikiem demokracji, a jednocześnie obcinać wydatki na oświatę, naukę i kulturę, to ogłosić niedorzeczność określaną w logice terminem 'contradictio in adiecto' - sprzecznością samą w sobie...”

Kapuściński przedstawia (s.58-60) „dwie wielkie wizje przyszłości” Samuela P. Huntingtona („Zderzenie cywilizacji”) oraz Anwara Ibrahima („Azjatycki Renesans”) - obie nie pozbawione wad, które rekapituluje stwierdzeniem, że (s.61)....:
„...Trudność mówienia o naszej planecie bierze się choćby i z tego, że świat z każdego miejsca wygląda inaczej, a ilość tych punktów obserwacji jest ogromna....”

Jeszcze refleksja o globalizmie (s.79):
„...Nie, nie żyjemy w globalnej wiosce, ale raczej w globalnej metropolii, na globalnym dworcu czy stacji, przez które przewala się 'samotny tłum' Davida Riesmana, tłum mijających się obojętnie, zapędzonych, znerwicowanych ludzi, którzy nie chcą się wzajemnie znać i zbliżyć...”

Dalej bardzo nieprofesjonalne rozważania o sztuce, w tym banialuki o różnicach między sztuką „dawną” a „współczesną”. To już wolę jego wynurzenia o literaturze np. (s.98)
„… Czytać to odkrywać coś, co jest poza tekstem lub w jego głębi, pod jego powierzchnią, widoczną, „dotykalną”, to odkrywać sens, do którego nie można dotrzeć, jeśli się t y l k o czyta..”

No i trafna uwaga na koniec (s.113):
„..Polska myśl obracała się zawsze wokół problemu wolności, nie demokracji. Nasze pisanie o tej ostatniej nie miało głębi, ani wagi...”

Podsumowanie: ciekawa lektura, szczególnie ciekawe to, co potwierdza teraźniejszość, po 15 latach od napisania. 7/10

Było "Lapidarium II", potem IV a teraz V z 2002, które ma na LC 7,24 (122 ocen i 3 opinie)
Jest pierwsza różnica: Kapuściński więcej gawędzi. Dużo o globalizacji; mnie się podobało poniższe zdanie (s.17):
"… Globalizacja może także oznaczać wyrwanie kultur lokalnych z zacisza zaścianków i skonfrontowane ich z wielkim światem - ...

Ciekawe i wnikliwe spostrzeżenia o współczesnym świecie, które pchają ku własnym przemyśleniom

Ciekawe i wnikliwe spostrzeżenia o współczesnym świecie, które pchają ku własnym przemyśleniom

Przypadek, to jest właśnie to co sprawia, że życie nabiera kolorów. Właśnie przypadek sprawił, że przeczytałam tą książkę i się zakochałam. Rewelacyjne luźne myśli, które opisywały bieżące wydarzenia.

Przypadek, to jest właśnie to co sprawia, że życie nabiera kolorów. Właśnie przypadek sprawił, że przeczytałam tą książkę i się zakochałam. Rewelacyjne luźne myśli, które opisywały bieżące wydarzenia.

Bardzo fajny zbiór luźnych przemyśleń o świecie i różnych jego tendencjach. Trzeba przyznać, że Kapuściński potrafi bardzo głęboko i trzeźwo oceniać rzeczywistość, dzięki czemu po lekturze możemy się choć na chwilę zatrzymać i pomyśleć o tym, co nas otacza.

"Zawsze zwracałem się ku innym widnokręgom, zawsze starałem się wiedzieć, co dzieje się gdzie indziej."

Bardzo fajny zbiór luźnych przemyśleń o świecie i różnych jego tendencjach. Trzeba przyznać, że Kapuściński potrafi bardzo głęboko i trzeźwo oceniać rzeczywistość, dzięki czemu po lekturze możemy się choć na chwilę zatrzymać i pomyśleć o tym, co nas otacza.

"Zawsze zwracałem się ku innym widnokręgom, zawsze starałem się wiedzieć, co dzieje się gdzie indziej."