Książeczka, którą czytaliśmy dziecku choć jest jeszcze za mały być coś z niej wynieść. Zostawimy ja na przyszłość by mógł sam przeczytać kiedyś. Książka uczy empatii i wrażliwości jaką należy okazywać nie tylko ludziom ale i zwierzętom. Jest napisana przyjaznym, odpowiednim dla dzieci językiem. Zostaje w pamięci. Takie książki jak ta powinny być lekturami obowiązkowymi dla dzieci, które wkraczają dopiero w świat literatury. Zdecydowanie pozycja godna polecenia dla rodziców którzy poza czytaniem chcą by ich pociechy szanowały naturę i świat, który je otacza.

Książeczka, którą czytaliśmy dziecku choć jest jeszcze za mały być coś z niej wynieść. Zostawimy ja na przyszłość by mógł sam przeczytać kiedyś. Książka uczy empatii i wrażliwości jaką należy okazywać nie tylko ludziom ale i zwierzętom. Jest napisana przyjaznym, odpowiednim dla dzieci językiem. Zostaje w pamięci. Takie książki jak ta powinny być lekturami obowiązkowymi dla...

2 tom serii, bardzo luźno powiązany z poprzednim. Można spokojnie czytać osobno. Głównymi postaciami zwierzęcymi są 2 malutkie zajączki o różnych charakterach (i sympatyczny pies Zmora),ludzki jest rodzeństwo (Dużo starszy Wojtek i młodziutka Amelka). Książka jest realistyczna. Syn (5 lat) słuchał z zapartym tchem, a i mi lektura sprawiła dużą przyjemność. Nie jest to przesłodzona pozycja o cukierkowych lub magicznych zwierzętach, ale historia o odpowiedzialności wobec przyrody i o właściwie rozumianej pomocy wobec dzikich zwierząt.

2 tom serii, bardzo luźno powiązany z poprzednim. Można spokojnie czytać osobno. Głównymi postaciami zwierzęcymi są 2 malutkie zajączki o różnych charakterach (i sympatyczny pies Zmora),ludzki jest rodzeństwo (Dużo starszy Wojtek i młodziutka Amelka). Książka jest realistyczna. Syn (5 lat) słuchał z zapartym tchem, a i mi lektura sprawiła dużą przyjemność. Nie jest to...

Pani Helena jest dobrym duszkiem leśnych zwierząt. Jej opieka, troska i poświęcenie oraz dbałość o środki na leczenie dają szansę na przeżycie. Mali i duzi dzicy przyjaciele mogą w jej Leśnym Azylu nabrać sił. Okazuje się jednak, że samo poświęcenie nie wystarcza, kiedy ma się kłopoty finansowe z powodu braku źródeł finansowania. Zwierząt niestety nie ubywa, ponieważ na miejsce poprzednich pojawiają się kolejne. O pomoc prosi panią Alicję piszącą artykuły o zwierzętach. Tym razem będzie to informacja o mieszkańcach azylu i braku środków na ich leczenie. Dzięki temu Amelka i Wojtek mogą odwiedzić ciocię i zobaczyć zwierzęta.
W czasie odwiedzin dowiedzą się więcej o każdym mieszkańcu i zobaczą zajączki przywiezione przez rolnika, który jest przekonany, że w czasie sianokosów zabił ich matkę. Pani Helena daje jeszcze małym zwierzakom szansę na życie w naturalnym środowisku, ale okazuje się, że są za małe, a miejsca w azylu nie ma. Amelka i Wojtek wychodzą w propozycją zaopiekowania się maluchami. W końcu mają już doświadczenie z opieką nad małym wilczkiem. Rodzice się zgadzają i dzięki temu do ich domu trafiają dwa zajączki o całkowicie odmiennych charakterach. Wojtka szarak chętnie je, ogląda dom i ogród, a Amelki jest bardzo nerwowy i bardzo długo nic nie chce jeść. Dopiero cierpliwość i dbałość dziewczynki sprawiają, że i on nabiera apetytu oraz śmiałości. Również dla Leśnego Azylu pojawiła się nadzieja: artykuł o potrzebach zwierząt się ukazał, a Wojtek z kolegami w szkole zorganizuje zbiórkę pieniędzy. Niestety plakaty ciągle są niszczone i kilka osób niechętnie podchodzi do akcji. Do tego Chabrówkę odwiedza pan Sławomir Zysk znany z pierwszego tomu, jako bardzo niesympatyczny mieszkaniec pobliskiej wsi. Tym razem przyszedł tylko zapłacić za drewno, ale… jego usposobienie i zachowanie sprawiają, że zajączek Amelki znowu boi się wszystkiego. Złość i wielki żal dziewczynki martwiącej się o puchatą kulkę sprawiają, że pan Zysk się zmienia. Na ile? Przekonajcie się sami.
Książki z serii „Przyjaciele zwierząt” to ciepłe opowieści o dzieciach pomagających malutkim zwierzętom potrzebującym pomocy. Mali czytelnicy dowiedzą się jak bardzo ważna jest opieka nad słabszymi, dlaczego to zajęcie to bardzo odpowiedzialna praca. Żyjący blisko przyrody (w leśnej leśniczówce) bohaterowie pięknie współgrają z naturalnym otoczeniem. W ich życiu nie ma pośpiechu, ale spokój, czułość. Dorośli są troskliwi, dbają o własne pociechy i pozwalają im na dość dużo swobody oraz zachęcają do samodzielności.
Dużym plusem opowieści jest prosty, żywy (strona czynna) język wciągający dzieci w wir akcji i przeżywania dylematów razem z Amelką i Wojtkiem. Dzięki temu książkę możemy czytać już przedszkolakom, a w szkole nasza pociecha sama chętnie sięgnie po lekturę. Szczęśliwe zakończenie sprawia, że mali czytelnicy sami chętnie zaczną działać, uczyć się obserwować i pomagać zwierzętom. Takie spojrzenie pozwoli dzieci nauczyć empatii dla ludzi i zwierząt. Kolejnym plusem są piękne ilustracje Anety Kryszak, której szkice wzbogacają całą serię. Realistyczne, estetyczne, bardzo dobrze dopracowane obrazki sprawiają, że młodsze i starsze dzieci chętnie zerkają do książki. Duża czcionka zachęca do samodzielnego czytania. Na końcu książki dzieci znajdą informację o zajączkach napisaną przez Marzenę Kwietniewską – Talarczyk. Całość jest przemyślana i dostarcza czytelnikom sporej dawki wiedzy.
„Nowy dom zajączków” to interesująca propozycje dla małych czytelników. Książką o zwierzętach powinny już zainteresować się przedszkolaki. Niedługie rozdziały pozwolą na czytanie i skupienie dziecka, a nowe treści, rozwijana akcje pomoże nam w trenowaniu ich pamięci. Warto przed czytaniem kolejnego rozdziału przypomnieć, o czym czytaliśmy wcześniej. Uczniowie bez problemu poradzą sobie z tą książką sami. Bohaterowie w ich wieku pomogą im identyfikować się z książkowymi przyjaciółmi zwierząt.

Pani Helena jest dobrym duszkiem leśnych zwierząt. Jej opieka, troska i poświęcenie oraz dbałość o środki na leczenie dają szansę na przeżycie. Mali i duzi dzicy przyjaciele mogą w jej Leśnym Azylu nabrać sił. Okazuje się jednak, że samo poświęcenie nie wystarcza, kiedy ma się kłopoty finansowe z powodu braku źródeł finansowania. Zwierząt niestety nie ubywa, ponieważ na...

"Nowy dom zajączków" to książka będąca drugim tomem nowego cyklu "Przyjaciele zwierząt". Azyl dla zwierząt prowadzony przez panią Helenę ma spore problemy finansowe. Do schroniska dla leśnych zwierząt trafiają dzikie, chore zwierzaki, które po wyleczeniu wracają do naturalnego środowiska. Jednak bez dotacji pani Helena nie może kupić lekarstw ani pokarmu dla zwierzaków. Z pomocą postanawia przyjść żona leśniczego z Chabrówki pani Alicja wraz z dziećmi Amelką i Wojtkiem. Mama dzieci chce napisać artykuł o trudnej sytuacji azylu licząc iż w ten sposób jego czytelnicy zainteresują się nim i przekażą choć drobne środki na dalsze funkcjonowanie schroniska. Okazuje się jednak, że okoliczny gospodarz przywozi do azylu kolejnych mieszkańców. Małe zajączki potrzebują natychmiastowej pomocy jednak pani Heleny nie stać na ich przygarnięcie. Zwierzaki trafiają więc ku uciesze dzieci do leśniczówki. Wojtek rozumiejąc trudną sytuację azylu również postanawia pomóc. Planuje zorganizować zbiórkę pieniędzy w szkole. Rodzeństwo opiekuje się maluchami, które dochodzą do siebie i czują się coraz lepiej. Czy jednak schronisko uda się uratować i czy ciocia Helenka nadal będzie mogła pomagać chorym zwierzakom? A jak potoczą się losy zajączków, czy wrócą szczęśliwie na łono natury, czy będą umiały poradzić sobie tam samodzielnie?

Akcja powieści toczy się wartko, jest bardzo rozwinięta i naprawdę dużo się dzieje. Cieszę się, że dzieci z takich właśnie lektur mogą dowiedzieć się o tym, że jest coś takiego jak azyl dla dzikich zwierząt, miejsce w którym zawsze otrzymają pomoc. Na pewno trzeba też uczyć maluchy empatii, szacunku do życia i uczulać na krzywdę i potrzeby zwierząt. Ta publikacja świetnie się w tym przypadku sprawdza. Autorka na jej kartach pokazała bowiem nie tylko tych dobrych, kochających zwierząt bohaterów ale również tych złych, którzy w dużej mierze poprzez niewiedzę, brak tolerancji i szacunku do istot żywych wręcz wyśmiewali ideę pomocy azylowi i jego mieszkańcom.

Sięgając po lekturę dzieci nie tylko przeczytają ciekawą opowieść o małych zajączkach ale również poznają wiele ciekawostek związanych z życiem tych niezwykłych zwierząt, które przez większą część roku objęte są okresem ochronnym. Informacje te wplecione są w tekst oraz zawarte dodatkowo na kilku ostatnich stronach publikacji w postaci małego kompendium. Poza tym wiele scen autorka zaprezentowała z perspektywy zwierząt. Pisała o ich uczuciach, strachu o tym jak przywiązują się do tych, którzy otaczają je opieką, karmią...

Jeżeli chodzi o historię zajączków to zdecydowanie czytało się ją bardzo przyjemnie, jest wciągająca i pouczająca. Dzieci zapewne ucieszy fakt iż lektura opatrzona jest czarno - białymi ilustracjami, które goszczą średnio na co drugiej rozkładówce. Co równie ważne czytanie ułatwia też prosty tekst i dużych rozmiarów czcionka, która z pewnością zachęci dzieci do sięgnięcia po książkę. Dla mojej córki zachętą okazała się też urocza okładka.

Myślę, że lekturę mogę polecić wszystkim maluchom, które lubią czytać/słuchać o przygodach zwierząt nie koniecznie tych udomowionych jak koty i psy. Nauczy ich ona, że zwierzak to nie rzecz ale żywa istota odczuwająca strach czy ból tak samo jak człowiek. Z pewnością historia małych zajączków warta jest uwagi i poświęcenia jej wolnej chwili, których w wakacje żadnemu maluchowi nie zabraknie ;)

"Nowy dom zajączków" to książka będąca drugim tomem nowego cyklu "Przyjaciele zwierząt". Azyl dla zwierząt prowadzony przez panią Helenę ma spore problemy finansowe. Do schroniska dla leśnych zwierząt trafiają dzikie, chore zwierzaki, które po wyleczeniu wracają do naturalnego środowiska. Jednak bez dotacji pani Helena nie może kupić lekarstw ani pokarmu dla zwierzaków. Z...