Fabuła tytułu pewnie jest doskonale znana każdemu, więc nie ma sensu się o niej zbyt długo rozpisywać. Głównym bohaterem dzieła jest Subaru Natsuki nastolatek, który niebawem będzie wkraczał w wiek dorosły. Niczym specjalnym się on nie wyróżnia, poza byciem NEET-em. Pewnego dnia zostaje on nagle przeniesiony do „innego” świata, gdzie użycie magii i miecza nie jest czymś nadzwyczajnym. Subaru nie specjalnie jest przejęty swoją nową sytuacją. Dla kogoś takiego jak on, to nawet pewne spełnienie marzeń. Tylko początkowy stan „ekwipunku” wygląda jakoś mizernie: niezbyt przydatny telefon komórkowy, kilka przekąsek zakupionych w sklepie i stary wytarty dres, który ma na sobie. Szybko przekonuje się on jednak o tym, że nowe „fantazyjne” otoczenie potrafi być mocno niebezpieczne. Wplątuje się on w sprawę, której finałem jest jego śmierć. Odejście w iście krwawy sposób z ziemskiego padołu powinno oznaczać definitywny koniec, jednak nie można zapomnieć o tym, że akcja dzieje się w krainie fantasy. Z niewyjaśnionych przyczyń bohatera, zamiast umrzeć, powraca do stanu wyjściowego (momenty, kiedy pojawił się w owym świecie). Później sytuacja powtarza się kilkukrotnie, utwardzając go w przekonaniu, iż utknął w niezbyt przyjemnej dla siebie pętli czasowej.


Kolejna pozycja fantasy z nastoletnim bohaterem, przeniesionym do świata w klimatach „średniowiecznych” gdzie można napotkać obok twardego oręża również mocno zabójczą magię. Typowy isekai – nic dodać, nic ująć. Wtórność pomysłu bije od samego początku dosyć mocno po oczach i trudno się z tym sprzeczać. Jednak połączenie wyświechtanych elementów isekaia, z elementami „Dnia Świstaka” (chociaż lepiej będzie tutaj pasować odniesienie do innej LN „Na skraju jutra”),ma w sobie pewien potencjał, który potrafi zaskoczyć. Przekonały się o tym osoby mające przyjemność zobaczenia adaptacji anime, która dzięki niezłemu klimatowi, dobremu scenariuszowi i nutce tajemniczości, zjednała sobie sporo grono fanów. Książkowy pierwowzór wiele tych elementów pokazuje na równie dobrym poziomie, a niektóry z nich są jeszcze lepiej zaprezentowane.

Pierwszy tomik serii, tak jak zostało to już wspomniane w powyższym opisie, skupia się na próbie przybliżenia czytelnikowi ważnych dla świata bohaterów. Nie ma tutaj prawie w ogóle miejsca na przydługawe wstępy i Subaru, od razu wrzucony jest w wir wydarzeń, szybko przystosowując się do nowych realiów. Wiąże się to niestety z dosyć szczątkowym opisem otaczającego świata, jak i całkowitym pominięciem próby wyjaśnienia jak znalazł się on w tej fantazyjnej krainie. Część pierwsza całkowicie skupia się na próbie wyrwania się nastolatka z niezbyt przyjemnej dla niego pętli powtarzającego się czasu. Podobny schemat można zastosowany jest w recenzowanej części drugiej i trzeciej. Tutaj jednak autor stara się w dosyć oszczędnych słowach zaprezentować otaczający świat, który pełen jest magii, przemocy i walki o władzę. Na pierwszy plan wysuwają się w tych częściach próby głównego bohatera, pogłębienia relacji z całą masą innych osób, dzięki czemu będzie mógł on dożyć kolejnego dnia (co oczywiście jest jego celem głównym).


Jeżeli jesteśmy już przy bohaterach i złożoności relacji, jakie zachodzą pomiędzy nimi, to należy wspomnieć, że właśnie ten element serii jest najlepszą jego częścią. Na pierwszy plan wysuwa się oczywiście Subaru. Bohater „inny” niż przyzwyczaiły nas do tego pozostałe popularne isekai-e. Sam określa się mianem bohatera tak przeciętnego, że mógłby robić za mało istotnego NPC-a. Początkowo jego zachowanie w niektórych sytuacjach może być troszkę irytujące, jednak im mocniej zagłębimy się w powieść, tym bardziej jego charakter wydaje się mocno złożony i skrywający przeróżne swoje oblicza. Tak samo jest w przypadku innych pojawiających się tutaj postaci. Na pierwszy rzut oka, wiele z nich to stereotypowe jednostki, jakich wiele w produkcjach popkultury Kraju Kwitnącej Wiśni (blond włosa lolita o nastawieniu tsundere; urodziwe pokojówki wydające się być kruchymi jednostkami; półelfka o mocno naiwnym umyśle itp.). Każda z nich jest jednak o wiele bardziej złożona i tylko czeka, aby odkryć przed czytelnikiem swoje głębokie wnętrze. W tym aspekcie jest również widoczna największa różnica pomiędzy książką a anime, które ze względu na pewne ograniczenia nie mogło pokazać należycie wszystkich uczyć i przemyśleń postaci. Tak samo dużo bardziej rozbudowane są tutaj relacje, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Każda pętla czasowa, w której na nowo budzi się Subaru, to doskonała okazała, aby zjednać sobie przyjaciela. Nic nie jest jednak takie poste i za każdym razem napotyka on nowe przeszkody, po części wynikające z przeszłości poszczególnych osób. Poznające je i starając się przełamać dzielące ich bariery, nastolatek coraz mocniej stara się o „lepszą” przyszłość. Oczywiście nie należy się tutaj spodziewać rozbudowanej fabuły opierającej się na złożoności bohaterów pokroju Tolkiena czy innych ikon „fantasy”, jednak całość i tak mocno odróżnia się od typowo LN poziomu.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=123489

Fabuła tytułu pewnie jest doskonale znana każdemu, więc nie ma sensu się o niej zbyt długo rozpisywać. Głównym bohaterem dzieła jest Subaru Natsuki nastolatek, który niebawem będzie wkraczał w wiek dorosły. Niczym specjalnym się on nie wyróżnia, poza byciem NEET-em. Pewnego dnia zostaje on nagle przeniesiony do „innego” świata, gdzie użycie magii i miecza nie jest czymś...

Drugi tom przygód Subaru czyta się znacznie lepiej niż pierwszy. Nie męczy aż tak bardzo, udaje się sprawnie przez niego przebrnąć, a stałe sprawdzanie kolejnych scenariuszy raczej zachęca do czytania niż napawa irytacja i zniechęca jak to zdarzyło mi się w tomie pierwszym.
Poznajemy kilka nowych postaci, które są całkiem przyjemne, chociaż wszystkie trzy nowe bohaterki traktują Subaru w dość podobny, złośliwy sposób. Denerwują stwierdzenia o atrakcyjności i bardzo młodym wieku bohaterek i o jeżu z lasu, sposób w jaki pisane są wszystkie dialogi szlachcica. Miałam ochotę rzucić ta książeczka w momencie kiedy pojawiały się dłuższe rozmowy z nim.
Główny bohater nadal jest irytujący, momentami nie byłam w stanie stwierdzić czy kwestie pisane od myślników to coś co wypowiada na głos czy jedynie jego myśli (wygląda jakby to mówił ale żadna z postaci stojących obok nie odnosi się w ogóle do tego co powiedział).
Podobał mi się moment załamania głównego bohatera, nie odczulam tego tak jak w ekranizacji a ciekawie dopełniło to jego kreacje i miało jakiś logiczny sens.
Wybitna książka to to nie jest ale w trakcie lektury bawiłam się całkiem dobrze. Szału nie ma ale nie jest też aż tak źle jak w pierwszym tomie. Po kolejny sięgne napewno.

Drugi tom przygód Subaru czyta się znacznie lepiej niż pierwszy. Nie męczy aż tak bardzo, udaje się sprawnie przez niego przebrnąć, a stałe sprawdzanie kolejnych scenariuszy raczej zachęca do czytania niż napawa irytacja i zniechęca jak to zdarzyło mi się w tomie pierwszym.
Poznajemy kilka nowych postaci, które są całkiem przyjemne, chociaż wszystkie trzy nowe bohaterki...

Tom drugi czyta się dużo lepiej niż tom pierwszy. Język i opisy są mniej irytujące (albo się przyzwyczajam) i na szczęście brakuje niekończących się i tendencyjnych opisów walk. Zamiast tego otrzymujemy coś na kształt zagadki kryminalnej w stylu fantasy. Bardzo mnie urzekło zakończenie - autor pisze, że miał na celu zachęcenie do sięgnięcia po kolejny tom i udało się! Bardzo żałuję, że muszę jeszcze cały dzień poczekać, aby dowiedzieć się o losach bohatera. Tom jest momentami enigmatyczny, ale jest to dużą zaletą w porównaniu z pierwszym, gdzie opisy momentami były zdecydowanie za dokładne. Wszystkie bohaterki są nieziemskimi pięknościami, co nudzi bardzo. Brakuje zróżnicowania. Najbardziej irytującym momentem jest opis Rem i Ram. Zniesmaczył mnie fakt, że są opisywane, że wyglądają na jedenastolatki, a jednocześnie to bardzo pociągające dziewczyny. Powieść ma swoje mocniejsze i słabsze strony, ale dużo lepiej mi się ją czytało niż tom pierwszy. Oby tendencja się utrzymała.

Tom drugi czyta się dużo lepiej niż tom pierwszy. Język i opisy są mniej irytujące (albo się przyzwyczajam) i na szczęście brakuje niekończących się i tendencyjnych opisów walk. Zamiast tego otrzymujemy coś na kształt zagadki kryminalnej w stylu fantasy. Bardzo mnie urzekło zakończenie - autor pisze, że miał na celu zachęcenie do sięgnięcia po kolejny tom i udało się!...

Chyba każdy z nas potrafi wymienić chociaż jeden tytuł w którym to główny bohater trafia do innego świata i przeżywa tam przygody. Nie trzeba nawet daleko szukać by znaleźć chociaż jedną taką serię jak np. “Konosuba”, “No game no life”. Czy w takim razie novelka “Re:Zero” może nas czymś zaskoczyć? Oczywiście i zaraz się o tym przekonacie.

“Re:Zero kara Hajimeru Isekai” to japońska light novel napisana przez Tappei Nagatsuki. Ilustrowana przez Shinichirou Otsuka. Novelka “Re:Zero” to porywająca historia z ciekawie wykreowanymi postaciami. Napisana barwnym i bogatym językiem przez co losy naszych bohaterów Emili i Subaru stają się jeszcze ciekawsze. Warto wspomnieć o ilustracjach pana Shinichirou Otsuja, które są naprawdę przepięknie i dodatkowo zachęcają do sięgnięcia po ten tytuł. Wątki fabularne potrafią nie raz zaskoczyć czytelnika, a sam pomysł powrotu do życia okazał się strzałem w dziesiątkę. Dodatkowo tajemniczy wątek wiedźmy sprawia, że czytelnik nie może wręcz oderwać się od lektury.

Przyznam szczerze, że od samego początku polubiłam postać Subaru. Chłopak wydaje się być bardzo realistyczny, chociaż niektóre z jego wybryków były komiczne. To pokazuje nam jak chłopak na swój sposób próbuje jakoś odnaleźć się w sytuacji z jaką przyszło mu się zmierzyć. Wszystkie problemy z jakim przyjdzie mu się zmierzyć stara się rozwikłać na swój własny sposób, niektóre mogą wydawać się szalone, ale to tylko jeszcze bardziej utwierdza nas w tym, że Subaru jest tylko zwykłym chłopakiem z którym czytelnik może się utożsamiać. Emilia pojawia się na początku i później co jakiś czas przewija się przez kolejne rozdziały. To właśnie ona stała się przyczyną, motywacją i początkiem zmagań naszego głównego bohatera.

Zdecydowanie najlepszym aspektem jaki możemy spotkać w “Re:Zero” są ciekawie wykreowani bohaterowie drugo planowi. W szczególności Rem i Ram, ich historia jest bardzo ciekawa, a relacja jaka połączyła Rem i Subaru jest wyjątkowa… Całkiem interesująca jest też postać hrabiego Roswalla, Beatki i rycerzy, to właśnie oni nie raz uświadomią naszego bohatera o zasadach panujących w ich świecie. Reasumując “Re:Zero” to pozycja warta uwagi, która dzięki wartkiej fabule i ciekawych bohaterach potrafi wciągnąć czytelnika.

Za wydanie “Re:Zero” w Polsce odpowiada wydawnictwo Waneko, które posiada na swoim koncie parę innych japońskich wydań novelek. Uważam, że cena 25 zł nie jest jakoś strasznie wygórowana za tomik, który otrzymujemy. Wydanie jakie zaserwowało nam wydawnictwo Waneko prezentuje się bardzo ładnie, a projekt okładki podobny jest do oryginału. Czcionka jest dla mnie w sam raz, przede wszystkim nie jest za mała tak jak to bywa w niektórych innych tytułach tego wydawnictwa (np. w “Zerowa Maria…”). Tłumaczenie jest dobre, poza kilkoma małymi literówkami nie rzuciły mi się w oczy żadne poważniejsze błędy, tekst jest przejrzysty i bardzo przyjemny w odbiorze, przez co lektura mija bardzo szybko.

Novelkę gorąco mogę polecić wszystkim fanom anime “Re:Zero” oraz miłośnikom serii z motywem zamiany światów/podróży między światami. Osobiście muszę powiedzieć, że strasznie ucieszyłam się, gdy Waneko zapowiedziało wydanie novelki “Re:Zero” i choć miałam okazję poznać naszych bohaterów już wcześniej, tak lektura novelki jeszcze bardziej zainteresowała mnie światem wykreowanym przez Tapeia Nagitsuki, pokazała również więcej ciekawych wątków na które w anime nie było czasu.

https://koszzksiazkami.pl/re-zero-light-novel-tomy-1-2/

Chyba każdy z nas potrafi wymienić chociaż jeden tytuł w którym to główny bohater trafia do innego świata i przeżywa tam przygody. Nie trzeba nawet daleko szukać by znaleźć chociaż jedną taką serię jak np. “Konosuba”, “No game no life”. Czy w takim razie novelka “Re:Zero” może nas czymś zaskoczyć? Oczywiście i zaraz się o tym przekonacie.

“Re:Zero kara Hajimeru Isekai” to...

Ten tom o wiele lepiej mi się czytało od pierwszego.

Ten tom o wiele lepiej mi się czytało od pierwszego.