To pierwsza część serii, gęsto i barwnie ilustrowana pozycja o dziecięcych lękach, które czyhają w różnych zakamarkach wyobraźni i w emocjach.
Ważne jest żeby w tych lękach nie czuć się samotnym, aby mieć kogoś z kim można te strachy dzielić, przeganiać i rozwiewać. Strach jest nieodłącznym elementem naszego życia, boimy się w różnych obszarach, ważne jest aby te strachy racjonalizować, poddawać trzeźwej weryfikacji i nie dawać się wciągać w ich spiralę. Trzeba rozmawiać, szukać sposobów i pomocy u innych.

Pewien chłopiec zwany Bulbesem, a właściwie Olaf boi się, że jego mama nie odbierze go ze szkoły, zostanie sam na ulicy, bo pani nie może z nim dłużej oczekiwać na rodzica. Martwi się czy mama dotrze, czy coś jej się przytrafiło po drodze, czy o nim nie zapomniała?
Oczywiście powód spóźnienia był prozaiczny - korki, ale chłopiec już zbudował sobie otoczkę ze strachów i lęków i kiedy zobaczył mamę wylał na nią gniew. Mama też się bała, nie lubiła się spóźniać i wysłuchiwać narzekań pani nauczycielki - że znowu musiała dłużej zostać z Bulbesem.
Pewnego razu Bulbes poznaje Hanię Papierek co okazuje się bardzo pozytywnym doświadczeniem, bo jego lęki znacznie zmienią swój ciężar.

Co dalej z lękami, co stanie się z największym z nich. Czy znajomość z Hanią rozwinie się. Jak dadzą sobie radę mama i Bulbes? Zachęcam do przeczytania, bo to bardzo ciekawa pozycja, przybliżająca w nowatorski i nie oczywisty sposób podstawowe emocje i sposoby radzenia sobie z nimi.

To pierwsza część serii, gęsto i barwnie ilustrowana pozycja o dziecięcych lękach, które czyhają w różnych zakamarkach wyobraźni i w emocjach.
Ważne jest żeby w tych lękach nie czuć się samotnym, aby mieć kogoś z kim można te strachy dzielić, przeganiać i rozwiewać. Strach jest nieodłącznym elementem naszego życia, boimy się w różnych obszarach, ważne jest aby te strachy...

Każdy czasem się czegoś boi i ta książka koncentruje się właśnie na większych i mniejszych, lepiej i gorzej umotywowanych lękach. Czasami można bać się czegoś tylko przez chwilę, ale częściej są to rzeczy, które pojawiają się regularnie i z którymi dziecko kiedyś w końcu musi się zmierzyć (jak z lękiem przed burzą). Trzeba swoje lęki jakoś oswajać, chociaż z drugiej strony strach w różnych sytuacjach jest uczuciem zupełnie naturalnym, co w tej książce widać, kiedy okazuje się, że nie tylko dzieci mogą się bać, że i dorosłych czasami dopada strach. Przesłanie jest chyba takie, że po prostu trzeba się starać przetrwać straszne chwile i wspierać się nawzajem - dzięki temu będzie lepiej.

Każdy czasem się czegoś boi i ta książka koncentruje się właśnie na większych i mniejszych, lepiej i gorzej umotywowanych lękach. Czasami można bać się czegoś tylko przez chwilę, ale częściej są to rzeczy, które pojawiają się regularnie i z którymi dziecko kiedyś w końcu musi się zmierzyć (jak z lękiem przed burzą). Trzeba swoje lęki jakoś oswajać, chociaż z drugiej strony...