Bardzo fajna książką, cowieczorna lektura synowi i mi sprawiała przyjemność. Dobrze stworzona postać Bezpryma, z całym rysem psychologicznym i dylematami, z jakimi musiał się mierzyć.

Jedne, co mi się nie podobało, to jednoznacznie negatywna postać Mieszka II - nie był to zły władca. ;)

Bardzo fajna książką, cowieczorna lektura synowi i mi sprawiała przyjemność. Dobrze stworzona postać Bezpryma, z całym rysem psychologicznym i dylematami, z jakimi musiał się mierzyć.

Jedne, co mi się nie podobało, to jednoznacznie negatywna postać Mieszka II - nie był to zły władca. ;)

“Na pamięć Gołubiewa, Parnickiego i Kossak, cóż to ma znaczyć?!” - omal nie wykrzyknąłem podczas lektury. No bo jak inaczej reagować kiedy czyta się, że Otton chce stworzyć superpaństwo, Bezprym ma zbierać informacje, a Rycheza jest fajna? Zdaję sobie sprawę, że książka adresowana jest do młodzieży, a autorka postawiła sobie za cel pokazać księcia tak, aby mógł się z nim utożsamiać współczesny nastolatek, ale boli mnie uwspółcześnianie dawnego języka. Widać to również na poziomie prowadzenia fabuły - Grażyna Bąkiewicz unika opisów, a czasem przeskakuje po kilka miesięcy prąc ku kolejnym wydarzeniom. Pozostaje mi tylko westchnąć i wspomnieć język Stanisława Czernika.

Więcej wad na całe szczęście nie stwierdzam. Powieść “Mówcie mi Bezprym” określiłbym jako sympatyczną. Autorka ukazuje nam znane postacie historyczne w zupełnie innym świetle - oto Emnilda staje się czarnym charakterem, Bezprym młodzieńcem o duszy wielkiego władcy, a Otton III zdrajcą i tylko Bolesław Chrobry oraz Henryk II (tfu, tfu) Święty grają te same role co zwykle. Z rosnącym zdumieniem śledziłem losy młodego Bezpryma, a po zakończonej lekturze sięgnąłem do opracowań by zweryfikować wizję pisarki. Okazało się jednak, że autorka oparła się na najnowszych ustaleniach uczonych, a te są naprawdę ciekawe (głównie profesor Śliwiński i profesor Strużyk).

Wielka szkoda, że powieść kończy się około roku 1002. Przed Bezprymem bowiem wiek dojrzały, pełen dramatycznych wydarzeń. Opierając się na hipotezach historyków bez większego problemu można by dopisać powieści ciąg dalszy, tym razem jednak przeznaczony dla dorosłego czytelnika. Być może ktoś kiedyś zdecyduje się na taki krok i miejmy nadzieję, że uda mu się wykreować krwistą i wyrazistą postać.

Z racji tego, że wielu z Was interesuje ideologiczny kierunek powieściowych fabuł dodam, że w przypadku książki “Mówcie mi Bezprym” trudno jest znaleźć jakieś konkretne wskazówki. To po prostu opowieść o dorastaniu, straconych złudzeniach, zdradzie, miłości, wierze i wielkiej polityce. Przy odrobinie dobrej lub złej woli można ją odczytywać na różne sposoby.

“Na pamięć Gołubiewa, Parnickiego i Kossak, cóż to ma znaczyć?!” - omal nie wykrzyknąłem podczas lektury. No bo jak inaczej reagować kiedy czyta się, że Otton chce stworzyć superpaństwo, Bezprym ma zbierać informacje, a Rycheza jest fajna? Zdaję sobie sprawę, że książka adresowana jest do młodzieży, a autorka postawiła sobie za cel pokazać księcia tak, aby mógł się z nim...

Co za przyjemność czytać z dzieckiem książki, które samemu uważa się za interesujące!
Świetnie napisana historia syna Bolesława Chrobrego - Bezpryma. Spojrzenie z zupełnie innej strony, niż w podręcznikach. Czytaliśmy z ogromnym zainteresowaniem! Ta książka zaczęła naszą pasję wspólnego czytania książek historycznych dla dzieci.

Co za przyjemność czytać z dzieckiem książki, które samemu uważa się za interesujące!
Świetnie napisana historia syna Bolesława Chrobrego - Bezpryma. Spojrzenie z zupełnie innej strony, niż w podręcznikach. Czytaliśmy z ogromnym zainteresowaniem! Ta książka zaczęła naszą pasję wspólnego czytania książek historycznych dla dzieci.

Historia Bezpryma pierwszego syna Bolesława Chrobrego od 999 do 1002 roku.
Tajemnicze losy księcia, którego istnienie było owiane tajemnicą i do pewnego momentu uznawanego za osobę, która nie istniała (Gall Anonim nie wspomina o nim w kronice). Co jest zaletą pozycji, na pewno fakty historyczne: czyli opis zjazdu gnieźnieńskiego, polityka Ottona III, sprawa grobu Karola Wielkiego, utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie i 4 biskupstw, sytuacji Ottona III i buntów przeciwko władcy, sytuacji na Węgrzech, w Niemczech, Czechach i w Rzymie. Mamy też opisy dworów, drużyny wojów, dyplomacji, sytuacji zakonników. Niestety są minusy, opowieść wydaje mi się zbyt mało atrakcyjna dla młodego czytelnika, mimo, że opisuje życie młodego chłopca powinna zawierać więcej elementów przygody. Pisarka bardziej skupiła się na wplątaniu wszystkich ważnych wiadomości historycznych zapominając o tym, że pisze dla młodego czytelnika, którego zainteresuje przede wszystkim przygoda bardziej niż wiedza. Mieszko II i jego matka przedstawieni są, jako zajadli wrogowie Bezpryma, co nie powinno dziwić, ale na ich tle Bezprym to aniołek, a tak przecież nie było. Natomiast całość historii ma potwierdzić tezę, że jednak Bezprym władcą nie zostanie, tutaj mamy wróżbę, że jeśli wyjedzie z kraju wróci już bez możliwości objęcia tronu i tak się stało.

Historia Bezpryma pierwszego syna Bolesława Chrobrego od 999 do 1002 roku.
Tajemnicze losy księcia, którego istnienie było owiane tajemnicą i do pewnego momentu uznawanego za osobę, która nie istniała (Gall Anonim nie wspomina o nim w kronice). Co jest zaletą pozycji, na pewno fakty historyczne: czyli opis zjazdu gnieźnieńskiego, polityka Ottona III, sprawa grobu Karola...

Próba przybliżenia młodzieży postaci historycznej, co do której są wątpliwości, czy w ogóle istniała... Autorka, czerpiąc ze źródeł, stworzyła młodego chłopca, którego imienia nigdy tak naprawdę nie poznajemy, ale który odcisnął ślad na historii Polski z czasów zjazdu gnieźnieńskiego.

Próba przybliżenia młodzieży postaci historycznej, co do której są wątpliwości, czy w ogóle istniała... Autorka, czerpiąc ze źródeł, stworzyła młodego chłopca, którego imienia nigdy tak naprawdę nie poznajemy, ale który odcisnął ślad na historii Polski z czasów zjazdu gnieźnieńskiego.

Przeczytane! A raczej prawie przeczytane.
Ujmując krótko tylko przez sympatię do autorki nie dałam beznadziejna.
Zbyt długie opisy, za mało akcji. Pół książki przeleciałam wzrokiem, a drugie pół odpuściłam.
Można spróbować przeczytać, ale ja nie polecam!

Przeczytane! A raczej prawie przeczytane.
Ujmując krótko tylko przez sympatię do autorki nie dałam beznadziejna.
Zbyt długie opisy, za mało akcji. Pół książki przeleciałam wzrokiem, a drugie pół odpuściłam.
Można spróbować przeczytać, ale ja nie polecam!

Książka opowiada o synu Bolesława Chrobrego ,Bezprymie.Miał on braci Mieszka zwanego Lambertem i Ottona.Jest tam napisane np. o zjeździe gnieźnieńskim ,a o reszcie przeczytajcie sami.

Polecam książkę dla fanów historii i Bezpryma.

Adam Hajduga

Książka opowiada o synu Bolesława Chrobrego ,Bezprymie.Miał on braci Mieszka zwanego Lambertem i Ottona.Jest tam napisane np. o zjeździe gnieźnieńskim ,a o reszcie przeczytajcie sami.

Polecam książkę dla fanów historii i Bezpryma.

Adam Hajduga

Jest mapa na samym początku. Dużo treści zero obrazków. Rozmiar trzcionki wyraźny. Synowi podobała się książka sugerował ocenę 7,5 :) .... Uważam, że pisarka Pani Grażyna Bąkiewicz umie pisać dla dzieci.

Jest mapa na samym początku. Dużo treści zero obrazków. Rozmiar trzcionki wyraźny. Synowi podobała się książka sugerował ocenę 7,5 :) .... Uważam, że pisarka Pani Grażyna Bąkiewicz umie pisać dla dzieci.

Super książka o synu Bolesława Chrobrego. Akcja toczy się w latach 999-1002.

Super książka o synu Bolesława Chrobrego. Akcja toczy się w latach 999-1002.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam