Pan Samochodzik i Człowiek z UFO

Rewelacyjne połączenie polskiego Jamesa Bonda z Indiana Jonesem. Przygody, pościgi, źli złoczyńcy ukarani. Jak tego nie kochać?
Niby młodzieżówka, ale dla wszystkich!
Będzie egzotycznie!

Rewelacyjne połączenie polskiego Jamesa Bonda z Indiana Jonesem. Przygody, pościgi, źli złoczyńcy ukarani. Jak tego nie kochać?
Niby młodzieżówka, ale dla wszystkich!
Będzie egzotycznie!

Autora trochę poniosła fantazja. Tym razem pan Tomasz przeistacza się w istnego Bonda, czy innego filmowego agenta służb specjalnych, który na swoje usługi ma nie tylko najnowocześniejszy sprzęt i super technologie, ale nawet takie wynalazki, które jeszcze nie zostały wymyślone. Plus za inwencję twórczą (szczególnie za Erę Panowania Rozumu), minus za wiarygodność.
Pomimo iście przyszłościowych elementów fabuła jednak lekko zlatuje poprzednim ustrojem. Przede wszystkim widać to (dosyć boleśnie) przy kwestiach finansowych. Nie wiem jak tam dawniej wyposażani byli urzędnicy państwowi na zagraniczne delegacje, ale jeśli wierzyć pisarzowi, to żenująco kiepsko. Na drinka w hotelowym barze trzeba było robić zrzutkę, koszt jednego kursu taksówki, czy drobna opłata za usługę przekraczała możliwości finansowe całej delegacji…. Żałosne…
Sam też koncept walki ze złodziejami dzieł sztuki w ramach międzynarodowej współpracy (choć słuszny i chwalebny) rozpoczyna się od stricte biurokratycznej strony. Całe zainteresowane pomysłem towarzystwo przenosi się do Paryża, by tam debatować, myśleć, organizować i wybierać zarząd nowej organizacji, a jedyny detektyw „pod ręką” czyli nasz pan Samochodzik zostaje pozostawiony sam sobie, by działał i schwytał tych, co okradli magazyny Muzeum Złota w Bogocie. Bez sprzętu, pomocników, wsparcia ze strony policji, ba, nawet bez znajomości języka. Doprawdy szalony to optymizm, żeby zakładać, że cokolwiek zdziała. No, ale od czego jest fikcja literacka, na szczęście….
Teoria odnośnie UFO jest naprawdę interesująca.
Całokształt oceniam dobrze, ale jak dla mnie za dużo fikcji, za mało konkretów. No i jak zawsze wolę jak akcja rozgrywa się na naszym lokalnym podwórku i daje możliwość zapoznania się z jakimiś regionalnymi legendami, czy ciekawymi miejscami gdzieś w Polsce.

Autora trochę poniosła fantazja. Tym razem pan Tomasz przeistacza się w istnego Bonda, czy innego filmowego agenta służb specjalnych, który na swoje usługi ma nie tylko najnowocześniejszy sprzęt i super technologie, ale nawet takie wynalazki, które jeszcze nie zostały wymyślone. Plus za inwencję twórczą (szczególnie za Erę Panowania Rozumu), minus za wiarygodność.
Pomimo...

Moja ulubiona zaraz po Templariuszach część. W przeciwieństwie do pozostałych podchodziła prawie pod science-fiction. Całkiem mi się Pan samochodzik w takim nie do końca realistycznym wydaniu spodobał. Kolejnym plusem był Dawson, którego strasznie polubiłam, zazwyczaj na inne postacie poza Panem Samochodzikiem i harcerzami nie zwracałam uwagi, a tu jednak ktoś inny przykuł moją uwagę. Szkoda, że to była ostatnia część w pełni napisana przez Nienackiego.

Moja ulubiona zaraz po Templariuszach część. W przeciwieństwie do pozostałych podchodziła prawie pod science-fiction. Całkiem mi się Pan samochodzik w takim nie do końca realistycznym wydaniu spodobał. Kolejnym plusem był Dawson, którego strasznie polubiłam, zazwyczaj na inne postacie poza Panem Samochodzikiem i harcerzami nie zwracałam uwagi, a tu jednak ktoś inny przykuł...

To za co lubilem Pana Samochodzika - ksiazka przygodowa z bogatym tlem krajoznawczo-historycznym Polski zostalo utracone w tej ksiazce. Autor na sile ubral Pana Samochodzika w powiesc Fantastyczna kompletnie klimatem odlegla od uniwersum tego gdzie dzialy sie poprzednie czesci. Przeczytalem ale nie moge powiedziec ze chcialbym tego wiecej.

To za co lubilem Pana Samochodzika - ksiazka przygodowa z bogatym tlem krajoznawczo-historycznym Polski zostalo utracone w tej ksiazce. Autor na sile ubral Pana Samochodzika w powiesc Fantastyczna kompletnie klimatem odlegla od uniwersum tego gdzie dzialy sie poprzednie czesci. Przeczytalem ale nie moge powiedziec ze chcialbym tego wiecej.

Pan Samochodzik i nieśmiertelny to ukłon w kierunku Science Fiction. Dla wszystkich, którzy z przymrużeniem oka traktują doniesienia o UFO, a ja do takich należę, ciekawa próba wyjaśnienia pewnych, wydawałoby się niewytłumaczalnych zjawisk. Jestem zdumiony a jednocześnie pełen podziwu dla Nienackiego za zgrabne i w miarę logiczne (nawet całkiem bez większych zgrzytów dla fabuły) podanie alternatywnej koncepcji naszej czasoprzestrzennej rzeczywistości. Oczywiście dla mnie jest to nadal bardzo ciekawa fikcja dla młodzieży. Ta książka jak i inne uświadamia, jaką trudną sztuką jest pisanie powieści traktujących o przyszłości, nawet tej bardzo odległej. Czytanie ich w perspektywie dłuższego czasu pokazuje, jak trafne były futurystyczne przewidywania autora. Przecież niektóre wynalazki, później w powszechnym użyciu, trudno przewidzieć, a tym bardziej rodzące się w związku z nimi nowe zjawiska społeczne.

Pan Samochodzik i nieśmiertelny to ukłon w kierunku Science Fiction. Dla wszystkich, którzy z przymrużeniem oka traktują doniesienia o UFO, a ja do takich należę, ciekawa próba wyjaśnienia pewnych, wydawałoby się niewytłumaczalnych zjawisk. Jestem zdumiony a jednocześnie pełen podziwu dla Nienackiego za zgrabne i w miarę logiczne (nawet całkiem bez większych zgrzytów dla...

Najdziwniejsza część o "Panu Samochodziku". Nie ukrywajmy, że zrobiła się z tego powieść science-fiction. Nawet takie lubię, ale nie do końca wtedy, gdy do czegoś jak najbardziej realnego próbuje się wprowadzać elementy tego gatunku. No cóż - panu Nienackiemu takie rzeczy można wybaczyć.

Najdziwniejsza część o "Panu Samochodziku". Nie ukrywajmy, że zrobiła się z tego powieść science-fiction. Nawet takie lubię, ale nie do końca wtedy, gdy do czegoś jak najbardziej realnego próbuje się wprowadzać elementy tego gatunku. No cóż - panu Nienackiemu takie rzeczy można wybaczyć.

piekne

piekne

bardzo lubię

bardzo lubię

Cóż mogę napisać - wybitna! Jestem wielką fanką Pana Samochodzika i twórczości Nienackiego, jego stylu, rzadko teraz jakaś książka potrafi mnie tak wciągnąć,a sentyment do całej serii mam niezmienny. Po raz kolejny jestem pod wrażeniem. Gorąco polecam, i starszym i młodszym, nie zawiodą się :)

Cóż mogę napisać - wybitna! Jestem wielką fanką Pana Samochodzika i twórczości Nienackiego, jego stylu, rzadko teraz jakaś książka potrafi mnie tak wciągnąć,a sentyment do całej serii mam niezmienny. Po raz kolejny jestem pod wrażeniem. Gorąco polecam, i starszym i młodszym, nie zawiodą się :)

Odczuwam ogromny smutek mając świadomość,że to "ostatni" Pan Samochodzik napisany przez Nienackiego za jego życia. Trochę szkoda,że następny tom zaczął pisać ładnych parę lat od wydania Pana Samochodzika i Nieśmiertelnego,ale najprawdopodobniej autor chciał sprawdzić się w trochę innych książkach,a nie szufladkować tylko jako autor literatury młodzieżowej. Będzie mi bardzo brakować jego sposobu pisania w następnych częściach za które zabiorę się za jakiś czas. Pociesza mnie,że następna część pisana już przez innego autora jest "dopisaniem" historii do tego, co zdążył Nienacki stworzyć przed śmiercią. Natomiast następna część jest zaimplementowaniem starej książki Nienackiego - Zabójstwo Honoriusza Pronobisa. Także duch Nienackiego żyje jeszcze w dwóch następnych książkach. Żaden polski autor literatury młodzieżowej nie stworzył takiej postaci jak Nienacki w przypadku swojego Pana Samochodzika. Fani Pana Tomasza potrafią jeździć po Polsce i zagranicą specjalnie po to, by odwiedzić miejsca akcji ulubionych tomów, bo większość tych miejsc istnieje naprawdę. Popularność Pana Samochodzika to fenomen, biorąc pod uwagę,że Pan Tomasz NN to podstarzały kawaler ze starym samochodem, choć inspiracją do jego stworzenia poza Panem Hulotem był również Sherlock Holmes, James Bond, Simon Templar oraz Hans Kloss. W książkach Nienackiego urzeka wiele elementów:
- literacki, kulturalny i na wysokim poziomie język polski z lat 50-tych,60-tych,70-tych i 80-tych. Miło dla odmiany odpocząć od wszelkich ściem, nar, ziomków, spoko loko, itp. W jednej części pewna postać używa chyba zwrotu "czadowo",a Pan Samochodzik zwraca jej uwagę, by nie używała takiego wulgarnego slangu xD
- niektórzy zarzucają Panu Samochodzikowi zbytnie moralizowanie młodzieży,ale mimo wszystko podoba mi się to jak Pan Tomasz wykorzenia złe nawyki z niektórych książkowych postaci. Ponadto sam swoją osobą reklamuje abstynencję, niepalenie papierosów, kulturalne zachowanie w stosunku do starszych i kobiet, przestrzeganie prawa, brzydzenie się przemocą, kłamstwem, oszustwem, umiłowanie do nauki, historii oraz do uczenia się nowych rzeczy
- opisy różnych lokacji są bardzo szczegółowe, Nienacki tworzy miejsca urzekające wręcz letnim i wakacyjnym klimatem, dlatego szczególnie właśnie w tej porze roku dobrze się te książki czyta
- w książkach Nienackiego można znaleźć wiele ciekawych informacji historycznych,choć nie wszystkie są poprawne,a niektóre wręcz skonfabulowane, tudzież odpisane z pewnych książek i przewodników, dlatego pewne informacje w nich zawarte zwyczajnie stały się już przestarzałe. Nie zmienia jednak faktu to, że informacje te są na tyle frapujące, że zachęcają czytelnika do tego by sam je zweryfikował i nauczył się czegoś nowego. Teraz własnie wróciłem z urlopu z Ojcowskiego Parku Narodowego. Czułem się dosłownie jak Pan Samochodzik. Przejechałem ponad 450 km, zwiedzałem różne ruiny zamków oraz muzea. Namacalnie czułem klimat przeczytanych książek Nienackiego
- Pan Samochodzik znajduje się niekiedy w bardzo zabawnych sytuacjach,a sposób budowania wypowiedzi wprowadzony przez Nienackiego sprawia, że niektóre żarty i riposty Pana Tomasza po prostu rozśmieszają do łez

Można by tak pisać i pisać, dlaczego Pan Samochodzik jest świetną lekturą,ale zainteresowanych odsyłam do tego artykułu, który na pewno niejedną osobę zachęci do zapoznania się z przygodami stworzonymi przez Nienackiego:
https://www.rp.pl/Plus-Minus/307289943-Kontynuacje-przygod-Pana-Samochodzika.html

Ja tą serię z czystym sumieniem polecam każdemu, niekoniecznie tylko młodzieży,bo książki te są napisane takim językiem, który bez problemu trafia i do dorosłego czytelnika. Z całego serca dziękuję Zbigniewowi Nienackiemu za danie mi tyle przyjemności z lektury Pana Samochodzika. Mam nadzieję,że gdziekolwiek teraz jest, jest świadom jak wielu czytelników kocha go za jego książki :)

Odczuwam ogromny smutek mając świadomość,że to "ostatni" Pan Samochodzik napisany przez Nienackiego za jego życia. Trochę szkoda,że następny tom zaczął pisać ładnych parę lat od wydania Pana Samochodzika i Nieśmiertelnego,ale najprawdopodobniej autor chciał sprawdzić się w trochę innych książkach,a nie szufladkować tylko jako autor literatury młodzieżowej. Będzie mi bardzo...