Siła dobra. Świat oczami Dalajlamy

Czasem wydaje mi się , że takie książki powinny być wprowadzane do systemu Polskiego nauczania, większa ilość młodych ludzi może by zmieniła swoje podejście do świata. Koncepcje i myślenie, chęć pomagania, umiejętność kontrolowania gniewu, złych emocji, bycia lepszym i doskonalszym człowiekiem dla siebie jak i dla całego świata, to na pewno by w jakiś sposób ukształtowało nasze polskie młode głowy.W tej książce zostało przekazanych bardzo dużo cennych i prostych wartości, dlatego też gorąco ją polecam.

Czasem wydaje mi się , że takie książki powinny być wprowadzane do systemu Polskiego nauczania, większa ilość młodych ludzi może by zmieniła swoje podejście do świata. Koncepcje i myślenie, chęć pomagania, umiejętność kontrolowania gniewu, złych emocji, bycia lepszym i doskonalszym człowiekiem dla siebie jak i dla całego świata, to na pewno by w jakiś sposób ukształtowało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziennikarz naukowy towarzyszący Dalajlamie w czasie wielu podróży opisał system wartości i nauki moralne tego niezwykłego człowieka. Chodzi o skuteczne panowanie nad naszymi destrukcyjnymi myślami i emocjami, o życzliwość i współczucie dla innych, o porzucenie przemocy na rzecz dialogu między ludźmi. Czasami to zbytnio idealistyczna, ale bardzo inspirująca i dająca do myślenia lektura.

Znany amerykański dziennikarz naukowy i autor książek psychologicznych, (Inteligencja emocjonalna) zapisał swoje refleksje ze spotkań z Dalajlamą na przestrzeni wielu lat. Przedstawia w nich system moralny przywódcy tybetańskiego, jego filozofię i praktykę życia. Bardzo to ciekawe i głębokie spostrzeżenia, bo i Dalajlama nie jest tuzinkowym człowiekiem. To przewodnik duchowy pokazujący na własnym przykładzie jak dobrze i z sensem żyć. Ważne, że rzecz cała przedstawiona jest przez człowieka z Zachodu, który jest w stanie zasypać do pewnego stopnia przepaść kulturową między nami a ludźmi z Dalekiego Wschodu.

Zalecenia nt. dobrego życia wg Dalajlamy przedstawia Goleman w kilku punktach. Po pierwsze, winniśmy skuteczniej panować nad naszymi myślami i emocjami, zwłaszcza destrukcyjnymi, bo: „Nieopanowany, rozzłoszczony ludzki umysł, targany atakami wściekłości, złośliwością, obsesyjnym pragnieniem, zazdrością i arogancją, może zniszczyć życie”. Nie chodzi jednak o tłumienie w sobie negatywnych emocji, ale bardziej ich świadomość: winniśmy zauważyć nadciągające destrukcyjne emocje i zapamiętać negatywne konsekwencje naszych zachowań. Łatwo się pisze, ale zrobić to trudno...

Po drugie trzeba być autentycznie współczującym i życzliwym dla innych, bo „Pomoc potrzebującym wzmacnia poczucie sensu w życiu, co z kolei psychologowie uważają za klucz do osobistego szczęścia”. Jak mówi Dalajlama: „Ważniejsze jest, by kochać, niż być kochanym”. Stosując tą zasadę w praktyce, Dalajlama traktuje wszystkich ludzi jednakowo, jak mówi: „nie ma żadnej różnicy między wysokim urzędnikiem a żebrakiem”. To bardzo trudna praktyka, chyba wszyscy (ja też!), odnosimy się różnie do ludzi, zależnie od ich pozycji społecznej i ekonomicznej.

Po trzecie, propaguje Dalajlama gospodarkę opartą na współczucia, która „łączy w sobie ducha przedsiębiorczości i solidny system wsparcia społecznego oraz opodatkowania bogactwa.” Przywołuje tu przykład Szwecji z powodzeniem stosującej te zasady w praktyce. Poza tym akcentuje, że poczucie szczęścia mało się ma do poziomu dochodów człowieka (powyżej pewnego poziomu): „największą rolę w zapewnianiu szczęścia odgrywają takie czynniki, jak zdrowie i jakość relacji międzyludzkich.”

Po czwarte, „Dalajlamę inspiruje zasada ahimsa – braku przemocy – którą wyznawał Mahatma Gandhi”. Dla niego przemoc, czy wojna nie jest żadnym rozwiązaniem problemów ludzkości. Sam stosuje to podejście w pertraktacjach z Chińczykami w celu przywrócenia Tybetańczykom praw człowieka. Ta ostatnia zasada budzi moje wątpliwości, oczywiście Gandhi był wielkim człowiekiem, ale walczył z Anglikami, którzy przestrzegali pewnych praw. Iluż takich potencjalnych Gandhich w Rosji Sowieckiej zostało zagłodzonych na śmierć albo zabitych strzałem w tył głowy? A stosowanie zasady braku przemocy w praktyce oznaczałoby, że wszystkie kraje będące obiektem agresji Hitlera w czasie II wojny, winny mu się poddać bez walki, jak Czechosłowacja w 1938r., a potem liczyć na jego dobrą wolę w negocjacjach...

Mimo tych zastrzeżeń, to książka ważna i potrzebna bo obcowanie z myślą i ideami Dalajlamy jest zawsze wzbogacające i inspirujące.

Dziennikarz naukowy towarzyszący Dalajlamie w czasie wielu podróży opisał system wartości i nauki moralne tego niezwykłego człowieka. Chodzi o skuteczne panowanie nad naszymi destrukcyjnymi myślami i emocjami, o życzliwość i współczucie dla innych, o porzucenie przemocy na rzecz dialogu między ludźmi. Czasami to zbytnio idealistyczna, ale bardzo inspirująca i dająca do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powiedzieć, że duchowny i polityczny przywódca Tybetu i laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1999), Dalajlama jest przykładem godnym naśladowania, to nic nie powiedzieć. Ten człowiek to ucieleśnienie dobra w czystej postaci. A pozycja „Siła Dobra” autorstwa Daniela Golemana jest świetnym przedstawieniem i – mówiąc może delikatnie niestosownie – „wyłożeniem” filozofii życia i światopoglądu tej znakomitej osobistości.

Filozofia Dalajlamy zakłada, że człowiek żyje niejako w służbie drugiemu człowiekowi, że jego moralnym obowiązkiem jest niesienie pomocy, gdyż jest odpowiedzialny za życie na Ziemi. Aby jednak mógł zmieniać świat na lepsze ma obowiązek zaprowadzić porządek w swoim własnym mikrokosmosie, czyli własnym umyśle.
Goleman właśnie w ten sposób podzielił tę książkę na trzy części – najpierw pisze o tym, jak uporać się z własnymi emocjami, jak zachować spokój umysłu w kryzysowych sytuacjach itd. Później autor zaczyna spoglądać „z szerszej perspektywy”. Mowa o współczuciu wobec drugiego człowieka, o poczuciu jedności i równych szansach w dążeniu do szczęścia, które ma być głównym życiowym celem.

Aby do tego doszło musi zajść kilka czynników – władze polityczne muszą być przejrzyste, między religiami powinna być zachowana harmonia, ale przede wszystkim to człowiek – każdy indywidualnie i we własnym zakresie i w granicach swoich możliwości – musi wziąć odpowiedzialność za życie na Ziemi.

Nie tylko swoje.

Powiedzieć, że duchowny i polityczny przywódca Tybetu i laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1999), Dalajlama jest przykładem godnym naśladowania, to nic nie powiedzieć. Ten człowiek to ucieleśnienie dobra w czystej postaci. A pozycja „Siła Dobra” autorstwa Daniela Golemana jest świetnym przedstawieniem i – mówiąc może delikatnie niestosownie – „wyłożeniem” filozofii życia i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam każdemu kto chce zobaczyć jak można być jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób na świecie i jednocześnie kimś skromnym,pokornym i szanującym innych. Jak można być człowiekiem głęboko uduchowionym, mnichem i jednocześnie osobą tak bardzo otwartą na świat nauki. Książka optymistyczna, bo ukazująca alternatywę do tego, co w naszym świecie złe, co odbiera godność ludziom,co niszczy naszą planetę.

Polecam każdemu kto chce zobaczyć jak można być jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób na świecie i jednocześnie kimś skromnym,pokornym i szanującym innych. Jak można być człowiekiem głęboko uduchowionym, mnichem i jednocześnie osobą tak bardzo otwartą na świat nauki. Książka optymistyczna, bo ukazująca alternatywę do tego, co w naszym świecie złe, co odbiera godność...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://krytyk.com.pl/literatura/recenzja-ksiazki-sila-dobra-swiat-oczami-dalajlamy-autor-daniel-goleman/

(...)

Na początku nieco się przestraszyłam. Pierwszy rozdział brzmiał jak pean pochwalny pozbawiony konkretów. Autor nieustająco, tylko w różnych określeniach, stwierdzał, że Tybetańczyk jest – kolokwialnie to podsumowując – super. Następnie tekst zyskał wydźwięku nieco sekciarskiego. Miałam wrażenie, że Goleman przybliża postać jakiegoś przywódcy zakazanego kultu, że próbuje mi zrobić wodę z mózgu, że wtłacza we mnie slogany i puste zdania albo nadaje jakiś literacki przekaz podprogowy. Z czasem jednak książka nabrała konkretnych barw, które nie tylko mnie zaintrygowały, ale również zachęciły do działania.

Dalajlama znany jest przede wszystkim jako przywódca Tybetu na wygnaniu, swoistego rodzaju pokojowy polityk. Niewielu z tych, którzy tematem interesują się jedynie pobieżnie, wie, co tak naprawdę robi na co dzień ten niezwykły człowiek. Sporym zaskoczeniem okazało się dla mnie, na przykład, że wszystkie duchowe i metafizyczne teorie stara się łączyć ze stroną naukową świata – w sensie rozwoju technologicznego, kulturoznawczego, socjologicznego czy psychologicznego. Wychodzi bowiem z założenia, że idee poparte neutralnymi w stosunku do religii, czy innej formy wyznania wiary, faktami mają szansę trafić do większego grona.

(...)

http://krytyk.com.pl/literatura/recenzja-ksiazki-sila-dobra-swiat-oczami-dalajlamy-autor-daniel-goleman/

(...)

Na początku nieco się przestraszyłam. Pierwszy rozdział brzmiał jak pean pochwalny pozbawiony konkretów. Autor nieustająco, tylko w różnych określeniach, stwierdzał, że Tybetańczyk jest – kolokwialnie to podsumowując – super. Następnie tekst zyskał wydźwięku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to