Jesienna republika

Świetne zwieńczenie wspaniałej trylogii, jednak przy wystawianiu oceny, zasługuje na niższą niż pozostałe 2 pierwsze tomy.

Trzecia część w głównej mierze rozwiązuje wiele wątków poprzednich, oraz prowadzi do rozwiązania tego najważniejszego. Ciężko jest mi się rozwinąć, aby uniknąć spoilerów, jednak wyczuwalne jest znaczące przyśpieszenie akcji, zwłaszcza w drugiej połowie książki. Wydaje mi się, że rozumiem ten zabieg, chęć stworzenia atmosfery zaszczucia i nieuniknionego wyczekiwania na dzień zero kiedy to wszystko okaże się jasne i klarowne. Motyw znany niestety w moim odczuciu niewykonany w sposób należyty. Zamiast jeszcze bardziej nadbudować napięcie, wywołał poczucie zmiany tępa i pośpiechu.

Mimo tego jedynego z mojej strony zarzutu książka wciąż stanowi dzieło górujące nad wieloma innymi pracami. Godnie zwieńcza trylogię i mimo nie tak wielkich emocji jak poprzedniczki nie powinna pozostawić czytelnika z zawodem.

Świetne zwieńczenie wspaniałej trylogii, jednak przy wystawianiu oceny, zasługuje na niższą niż pozostałe 2 pierwsze tomy.

Trzecia część w głównej mierze rozwiązuje wiele wątków poprzednich, oraz prowadzi do rozwiązania tego najważniejszego. Ciężko jest mi się rozwinąć, aby uniknąć spoilerów, jednak wyczuwalne jest znaczące przyśpieszenie akcji, zwłaszcza w drugiej połowie...

Cała trylogia trzyma najwyższy poziom. Dawno nic tak dobrego nie czytałem

Cała trylogia trzyma najwyższy poziom. Dawno nic tak dobrego nie czytałem

Najsłabsza część trylogii. Mimo to nie zaszła z wysokiego poziomu.

Najsłabsza część trylogii. Mimo to nie zaszła z wysokiego poziomu.

Trzeci tom trochę mnie rozczarował. Po fantastycznej drugiej części, w której bohaterowie się pięknie rozwinęli, akcja gnała naprzód w tempie ekspresowym, nie zaliczając przy tym żadnej wywrotki, a wątki zgrabnie się zazębiały tak, że i fabularnie było więcej niż dobrze - tutaj tego wszystkiego już zabrakło.
Bohaterowie...no cóż - jedni podejmują działania, o które na podstawie dotychczasowych ich losów byśmy ich nie podejrzewali, przez co ich rozwój jako postaci traci na spójności. Drudzy (Ka-Poel) - znikają na większość powieści, a ich potencjał całkiem się rozmywa. Jeszcze inni (Adamat) - robią się znów trochę nudni. Inni zaliczają progres, któremu daleko do wiarygodności (Nila),a sposób zakończenia ich historii rodzi pytanie, po co właściwie...
Akcja pędzi jeszcze bardziej niż w t.2, ale jest tu odczuwalny brak sensownych spowolnień, jakiegoś miejsca na złapanie oddechu, przez co zwyczajnie zaczyna to tempo męczyć.
Fabularnie natomiast...już przy poprzednim tomie najwięcej zarzutów miałem do przyjętych przez autora pomysłów na rozgrywki na mapie strategiczno-militarnej. Tutaj te zarzuty tylko się pogłębiają, a znowu - jako, że lwia część powieści toczy się wokół konfliktu, a akcja rozgrywa się na polach bitew - no to razi to jeszcze mocniej. Bez szczegółów, bo nie chcę spoilerować.
No i finał...jak dla mnie raczej rozczarowanie zrobione w stylu współczesnych filmów spod znaku "marvela". Czyli połączenie wręcz przesadnej epickości z jeszcze bardziej przesadnym melodramatyzmem. Na plus, że ogólnie wątki zostały podomykane w przyjemnym "kameralnym" epilogu (dyskusyjne, czy wszystkie sensownie i wyczerpująco, ale ogólnie nie pozostał mi po lekturze jakiś wielki niedosyt).

Podsumowując całość trylogii: Urzekły mnie świat i pomysł na magię (albo raczej "wszystkie magie"). Polubiłem bohaterów, którzy w kilku przypadkach byli nietuzinkowi. Wartka akcja wciągała, a fabuła - chociaż nie przez cały czas - interesowała. Także mimo mankamentów i nie do końca równego poziomu całości -śmiało polecam.

Trzeci tom trochę mnie rozczarował. Po fantastycznej drugiej części, w której bohaterowie się pięknie rozwinęli, akcja gnała naprzód w tempie ekspresowym, nie zaliczając przy tym żadnej wywrotki, a wątki zgrabnie się zazębiały tak, że i fabularnie było więcej niż dobrze - tutaj tego wszystkiego już zabrakło.
Bohaterowie...no cóż - jedni podejmują działania, o które na...

Próbowałem... nie rozumiem fascynacji tą serią. Pod względem kreowania świata jest bardzo dobrze, ale prowadzenie bohaterów to jakiś dramat. Szkoda.

Próbowałem... nie rozumiem fascynacji tą serią. Pod względem kreowania świata jest bardzo dobrze, ale prowadzenie bohaterów to jakiś dramat. Szkoda.

Zakończenie trylogii jest znakomite. Stawki rosną, emocje sięgają zenitu, pojawiają się nowi gracze. Komu spodobała się „Kampania” ten się nie zawiedzie

Zakończenie trylogii jest znakomite. Stawki rosną, emocje sięgają zenitu, pojawiają się nowi gracze. Komu spodobała się „Kampania” ten się nie zawiedzie

Ależ to bylo zwieńczenie historii!
Wartka akcja, wybuchowa fabuła, książka napakowana aż po ostatnią strone. Wybitnie!

Ależ to bylo zwieńczenie historii!
Wartka akcja, wybuchowa fabuła, książka napakowana aż po ostatnią strone. Wybitnie!

Zwieńczenie trylogii magów prochowych , jest tak rewelacyjne jak poprzednie dwie części . Wydarzenia w niej opisane nie pozwalają nawet na chwilę nudy . Akcja od początku nabiera tempa i nie zwalnia do samego końca . Autor stworzył genialną serię, a głównym atutem jest jego lekkie pióro . Polecam szczególnie tym , którzy rozpoczynają swoją przygodę z literaturą fantasy .

Zwieńczenie trylogii magów prochowych , jest tak rewelacyjne jak poprzednie dwie części . Wydarzenia w niej opisane nie pozwalają nawet na chwilę nudy . Akcja od początku nabiera tempa i nie zwalnia do samego końca . Autor stworzył genialną serię, a głównym atutem jest jego lekkie pióro . Polecam szczególnie tym , którzy rozpoczynają swoją przygodę z literaturą fantasy .

Najsłabsza wg mnie cześć. Zakończenie mogło być lepsze.

Najsłabsza wg mnie cześć. Zakończenie mogło być lepsze.

Ogólnie czyta się dobrze, natomiast koniec to ogromny zawód. Bardzo naciągane rozwiązanie wątku Taniela, bardzo dziwna decyzja Tamasa na koncu (który to Tamas przez wszystkie trzy tomy był pragmatyczny i kalkulujacy). Ostatnie rozdziały książki pisane jakby autor sie spieszył, dużo niedopowiedzeń albo całkowicie pominiętych rozwinięć akcji, skwitowanych jednym/dwoma zdaniami rozdział później.

Ogólnie czyta się dobrze, natomiast koniec to ogromny zawód. Bardzo naciągane rozwiązanie wątku Taniela, bardzo dziwna decyzja Tamasa na koncu (który to Tamas przez wszystkie trzy tomy był pragmatyczny i kalkulujacy). Ostatnie rozdziały książki pisane jakby autor sie spieszył, dużo niedopowiedzeń albo całkowicie pominiętych rozwinięć akcji, skwitowanych jednym/dwoma...