I kolejny zjazd formy, coraz trudniej przebrnąć.

I kolejny zjazd formy, coraz trudniej przebrnąć.

Dalsze perypetie dwóch synów Nekroskopa Harry’ego Keogha. Nestor umacnia swoją władzę jako lord Wampyrów. W tym samym czasie Nathan jest przetrzymywany w Perchorsku, gdzie Rosjanie nie chcą go wypuścić.

Poprzedni tom tak średnio mi się podobał, bo zamiast horroru dostałem fantasy, a bohaterowie zupełnie mnie nie zainteresowali. Tutaj przeplatające się ze sobą wątki są na tyle od siebie odmienne, że dostaje się dwie oddzielne opowieści w trochę różnym stylu. Niestety nie udało się przy tym uniknąć pewnych błędów, ale o tym już za chwilę.

Wątek Nestora to początkowo retrospekcja ukazująca początki jego kariery jako wampira. Pokazane jest jak wywalczył swoją pozycją i przyzwyczajał się do fizycznej przemiany jaka w nim zaszła. Pomimo tego, że cały czas był zdeterminowany jeśli chodzi o objęcie tej funkcji, to i tak ma pewne rozterki co do swoich działań. Z jednej strony jest to całkiem wiarygodne przedstawienie bohatera, ale z drugiej sprawia, że popełnia dużo błędów i stanowi to wytrych fabularny odwlekający ostateczną konfrontację. Podobało mi się jednak ukazanie tutaj Wampyrów. Są to w dalszym ciągu krwiożercze potwory dokonujące straszliwych czynów, ale jednocześnie pokazane są tutaj ich bardziej ludzkie cechy – są zdolne do miłości, przyjaźni czy pasji twórczej. W pewnym momencie nawet złapałem się na tym, że kibicowałem drużynie Nestora. Oczywiście należy pamiętać, że autor w dalszym ciągu nadmiernie epatuje przemocą i seksem, co wydawało mi się osobiście dosyć tanim zagraniem, żeby zatrzymać uwagę czytelnika.

Z kolei przygody Nathana na Ziemi są zdecydowanie mniej ciekawe. Wprowadzony tu czarny charakter jest dosyć przerysowaną i mało wiarygodną postacią, która na dodatek sama w sobie jest dosyć nużąca. Także członkowie Wydziału E są tak nijacy, że ciężko ich odróżnić od siebie. Czytelnik może tu mieć pewne uczucie deja vu, bo bohater musi tutaj uczyć się zdolności, które Harry Keogh opanował już parę tomów temu. Również poznawanie przez Nathana ziemskiej kultury jest bardzo schematycznym wątkiem. Jedynym bardziej ciekawym motywem jest tutaj starcie z pewną nadnaturalną siłą – pokazuje to, że umarli mają większą moc niż do tej pory się wydawało, a sama walka jest dosyć pomysłowa.

Podsumowując, tom ten warto przeczytać dla wątku Nestora i pewnego bardziej horrorowego motywu w przypadku Nathana. Szkoda tylko, że wiele wątków zostaje tu niedomkniętych.

Dalsze perypetie dwóch synów Nekroskopa Harry’ego Keogha. Nestor umacnia swoją władzę jako lord Wampyrów. W tym samym czasie Nathan jest przetrzymywany w Perchorsku, gdzie Rosjanie nie chcą go wypuścić.

Poprzedni tom tak średnio mi się podobał, bo zamiast horroru dostałem fantasy, a bohaterowie zupełnie mnie nie zainteresowali. Tutaj przeplatające się ze sobą wątki są na...

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

Niestety znowu się trochę rozczarowałem. Nie jest to poziom pierwszych części cyklu. Akcja jest niestety niemrawa, a historia najzwyczajniej jest przegadana. Mało jest hardcorowych scen do których nas Lumley przyzwyczaił. Tak jakby z wiekiem złagodniał. Jest kilka fajnych momentów ale to wszystko. Jednak mimo to jestem dalej ciekawy jak to wszystko się zakończy.

Niestety znowu się trochę rozczarowałem. Nie jest to poziom pierwszych części cyklu. Akcja jest niestety niemrawa, a historia najzwyczajniej jest przegadana. Mało jest hardcorowych scen do których nas Lumley przyzwyczaił. Tak jakby z wiekiem złagodniał. Jest kilka fajnych momentów ale to wszystko. Jednak mimo to jestem dalej ciekawy jak to wszystko się zakończy.

Z rozpędu lecę dalej, bez przerwy między tomami "Świata Wampyrów". Historia Nekroskopa, nowego Nekroskopa, jest nadzwyczaj wciągająca. Polecam!

Z rozpędu lecę dalej, bez przerwy między tomami "Świata Wampyrów". Historia Nekroskopa, nowego Nekroskopa, jest nadzwyczaj wciągająca. Polecam!

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)

Znów jest OK:) B. Lumley wraca do poziomu, który prezentowały pierwsze części serii. Znów jest ciekawie, akcja jest dynamiczna a fabuła wraca na wysoki poziom.

Znów jest OK:) B. Lumley wraca do poziomu, który prezentowały pierwsze części serii. Znów jest ciekawie, akcja jest dynamiczna a fabuła wraca na wysoki poziom.