„Cień” to kolejna część klasycznej opowieści policyjnej z detektyw Karen Sharpe w roli głównej. Moim zdaniem lepsza niż „Feniks”, chociaż rozwiązanie zagadki również w dużej mierze przewidywalne. Za to Karen to policjantka, która buduje cały klimat i jest powodem, dla którego ta opowieść jest inna. Karen za nic ma hierarchię panującą na komisariacie, nie boi się przełożonych, nie boi się podejmować trudnych decyzji. Absolutnie nie traktuje swojej pracy w kategorii wykonywania poleceń służbowych. Totalnie nie zależy jej na sympatii współpracowników, szacunku zespołu, współpracy z innymi. Jedyne, co ma dla niej znaczenie, to jej praca. Traktuje ją jak powołanie. Jest osobą w 100% oddaną ludziom, którzy zwracają się do niej po pomoc. W Cieniu świetnie to widać właśnie.
Fabuła krąży wokół gwałtu na pewnej młodej dziewczynie dokonanego przez mężczyznę ze świecznika, politycznej wierchuszki miasta. Jednocześnie toczy się w komisariacie wielkie poszukiwanie nastoletniej córki sędziego, stanowiące największe i najważniejsze przedsięwzięcie od akcji przedstawionej w Feniksie.
Bardzo podobają mi się książki Connora, bo ciekawie splata bohaterów. Tworzy postaci, które z pozoru nie dają się lubić, a jednak ich lubimy. Przyzwyczaiłam się do samczej natury Karen Sharpe, która w pierwszej części mnie raziła. Brakło tej traumy z pierwszej części i poznałam bohaterkę w innej sytuacji. Więcej rozumiem z jej zachowania, ponieważ więcej faktów autor wyciąga na światło dzienne. Ciekawie pomyślana jest też sama fabuła. Mam wrażenie, że Connor zaczyna w dwóch różnych punktach, po to, żeby zejść do jednego wspólnego końca. Obie książki mają też dobre tempo – przez książkę idzie się bez zadyszki, a jednocześnie nie ma nudy. Bardzo dobry kryminał policyjny w brytyjskim stylu.

„Cień” to kolejna część klasycznej opowieści policyjnej z detektyw Karen Sharpe w roli głównej. Moim zdaniem lepsza niż „Feniks”, chociaż rozwiązanie zagadki również w dużej mierze przewidywalne. Za to Karen to policjantka, która buduje cały klimat i jest powodem, dla którego ta opowieść jest inna. Karen za nic ma hierarchię panującą na komisariacie, nie boi się...

Nie czytałam pierwszej części, ale po przeczytaniu drugiej mam ochotę nadrobić zaległości. Czytało się bardzo szybko i przyjemnie, choć główna bohaterka czasem mnie drażniła. Zwłaszcza pod koniec, gdy prawie umierająca zachowywała się jak Superman;) Nie wiem, może tylko ja miałam przeświadczenie, że to takie mało naturalne. Polecam.

Nie czytałam pierwszej części, ale po przeczytaniu drugiej mam ochotę nadrobić zaległości. Czytało się bardzo szybko i przyjemnie, choć główna bohaterka czasem mnie drażniła. Zwłaszcza pod koniec, gdy prawie umierająca zachowywała się jak Superman;) Nie wiem, może tylko ja miałam przeświadczenie, że to takie mało naturalne. Polecam.

Karen Sharpe jest niezastąpiona, przynajmniej w tym cyklu, w tej powieści :) Takie książki lubię. Tropy w prawo, w lewo, mało kto wierzy w efekty działań Karen, więc ona robi swoje, nie odbierając telefonów od przelożonych. Prze za swoim instynktem. A sama historia mroczna i pogmatwana, idealna dla thrillerofilów, uh. Trafiłam na drugi tom, ale sięgnę po pierwszy i następny

Karen Sharpe jest niezastąpiona, przynajmniej w tym cyklu, w tej powieści :) Takie książki lubię. Tropy w prawo, w lewo, mało kto wierzy w efekty działań Karen, więc ona robi swoje, nie odbierając telefonów od przelożonych. Prze za swoim instynktem. A sama historia mroczna i pogmatwana, idealna dla thrillerofilów, uh. Trafiłam na drugi tom, ale sięgnę po pierwszy i następny

"Cień" to GBB, czyli kryminał pełen grozy, brutalności i bezwzględności. Kiedy w grę wchodzi sprawa bestialskich molestowań na nastoletnich dziewczynkach czytelnikowi zaczyna szybciej krążyć krew w żyłach, kiedy do tego w całą sprawę zamieszani są ludzie u władzy można zaobserwować zwiększoną częstotliwość uderzeń własnego serca, jeżeli dodamy jeszcze szczyptę dobrego wątku obyczajowego i charyzmatycznych bohaterów w rezultacie mamy książkę od której nie sposób się oderwać. Powieść Johna Connora z całą pewnością do takich się zalicza, choć tematyka nie jest lekka i przyjemna, to całość pochłania się w ekspresowym tempie.

"Cień" to GBB, czyli kryminał pełen grozy, brutalności i bezwzględności. Kiedy w grę wchodzi sprawa bestialskich molestowań na nastoletnich dziewczynkach czytelnikowi zaczyna szybciej krążyć krew w żyłach, kiedy do tego w całą sprawę zamieszani są ludzie u władzy można zaobserwować zwiększoną częstotliwość uderzeń własnego serca, jeżeli dodamy jeszcze szczyptę dobrego wątku...

Kupiona na kiermaszu i okazała się strzałem w dziesiątkę. Świetnie się czytało, od początku wciąga w wir akcji. Warto przeczytać. Connor lekkim piórem przeprowadza czytelnika przez wszystkie wątki od wspomnień małej dziewczynki do wykorzystywania, knowań i spisku ludzi u władzy.

Kupiona na kiermaszu i okazała się strzałem w dziesiątkę. Świetnie się czytało, od początku wciąga w wir akcji. Warto przeczytać. Connor lekkim piórem przeprowadza czytelnika przez wszystkie wątki od wspomnień małej dziewczynki do wykorzystywania, knowań i spisku ludzi u władzy.

Przeczytałam, ale szło mi to ciężko, ale z zasady czytam do końca. Nie specjalnie mnie porwała. Trochę pogmatwane.

Przeczytałam, ale szło mi to ciężko, ale z zasady czytam do końca. Nie specjalnie mnie porwała. Trochę pogmatwane.

Mocna książka. Sensacja, akcja i walka z czasem.

Mocna książka. Sensacja, akcja i walka z czasem.