Jestem osobą emocjonalna i kilkukrotnie podczas czytania książki , ogarniał mnie lęk gdy wyobrażałem sobie co przeżywali żołnierze, gdy ktoś z ich kompani ginął , lub gdy tracił jakaś kończynę .

Niewątpliwie książka zmusza do refleksji , obrazuje kruchość życia, bezsens wojny oraz rozkazy dowódców i rządzących, którzy lekkomyślnie posyłają innych ludzi na śmierć, sami siedząc w ciepłym i bezpiecznym pomieszczeniu.

Jestem osobą emocjonalna i kilkukrotnie podczas czytania książki , ogarniał mnie lęk gdy wyobrażałem sobie co przeżywali żołnierze, gdy ktoś z ich kompani ginął , lub gdy tracił jakaś kończynę .

Niewątpliwie książka zmusza do refleksji , obrazuje kruchość życia, bezsens wojny oraz rozkazy dowódców i rządzących, którzy lekkomyślnie posyłają innych ludzi na śmierć, sami...

Tematem wojny w Libanie zainteresowałem się poprzez film "Walc z Baszirem". "Twierdza Beaufort" to kolejna historia, która pozwala uwolnić Izraelitów od oklepanej roli więźniów obozów i pokazać ich jako współczesnych żołnierzy, twardzieli, "zwykłych chłopaków". Mam nadzieję, że o wojnie Libańskiej powstanie przynajmniej połowę tyle filmów i książek, co o Wietnamie.

Historia opisana w książce ma w sobie coś z powrotu do dzieciństwa - przyjaźń, bliskość i humor, brakuje tylko jednego istotnego elementu - bezpieczeństwa. Autor opisuje pobyt w bazie wojskowej w Libanie, jako coś, czego nie da się porównać z niczym innym. Mury Beaufort stają się przestrzenią wyciętą z rzeczywistości, gdzie ludzie się zmieniają, poznają samych siebie, tworzy się hermetyczny folklor, a po powrocie do kraju myśli wciąż tam powracają.

Tematem wojny w Libanie zainteresowałem się poprzez film "Walc z Baszirem". "Twierdza Beaufort" to kolejna historia, która pozwala uwolnić Izraelitów od oklepanej roli więźniów obozów i pokazać ich jako współczesnych żołnierzy, twardzieli, "zwykłych chłopaków". Mam nadzieję, że o wojnie Libańskiej powstanie przynajmniej połowę tyle filmów i książek, co o...

Książka o tematyce wojennej, ale nie ma w niej bezmyślnego mordobicia, ani nie jest nastawiona na tanią sensację. Dotyczy ona konfliktu Izraela z Hezbollahem, a dokładniej żołnierzy w tytułowej Twierdzy.
Izraelski reporter napisał trudną książkę, pełną wulgaryzmów i mocnych, naturalistycznych opisów, ale to one są siłą tej książki. Ale z drugiej strony ta szczerość i bezpośredniość narratora, który jest jednocześnie uczestnikiem wydarzeń i oficerem Armii Obrony Izraela, daje wiele do myślenia.
Tak naprawdę to książka o życiowych wyborach, o strachu i nieustannym napięciu, bo za rogiem czyha ten zły terrorysta... A także o mężczyznach i ich przyjaźniach, bardzo zawiłych i tylko pozornie powierzchownych. W końcu żołnierze to tylko ludzie, uczy się ich zabijać, ale nie jak tłumić w sobie te bardziej "wstydliwe" potrzeby ciepła, rozmowy, a także strachu przed cierpieniem, śmiercią.
Bohaterowie są bardzo żywi, dawno nie czytałam książki, która miałaby tak pokręconych, ale sympatycznych chłopaków. Pełnych marzeń, ambicji, odjechanych wizji ich przyszłości, które często są konfrontowane z okrutną rzeczywistością. Takie smaczki, jak szafa na Torę, ortodoksi wrzuceni w środek rozpusty czy zupełnie odjechany słownik tamtych żołnierzy zapewniają trochę humoru w tej ponurej opowieści.
W murach Beaufort nie ma żadnych pseudopolitycznych farmazonów czy filozoficznego pieprzenia, ale są proste pytania typu: "Czy warto?". Są one szczere, dlatego mocniej uderzają czytelnika niż pacyfistyczne "Imagine" Lennona.
Polecam tym, którzy chcą przeczytać coś ambitnego, ale nie rażą ich przekleństwa, seks pojawiający się w prawie każdym dialogu ani czarny humor. Całą resztę zachęcam. Obiecuję, że ta książka będzie ich trzymała przez długi czas...

Książka o tematyce wojennej, ale nie ma w niej bezmyślnego mordobicia, ani nie jest nastawiona na tanią sensację. Dotyczy ona konfliktu Izraela z Hezbollahem, a dokładniej żołnierzy w tytułowej Twierdzy.
Izraelski reporter napisał trudną książkę, pełną wulgaryzmów i mocnych, naturalistycznych opisów, ale to one są siłą tej książki. Ale z drugiej strony ta szczerość i...

Nie czytuję o wojnie - a raczej nie czytywałem dotąd. To jest książka o wojnie. Nie o konflikcie izraelsko-arabskim, nie o polityce czy racjach. To jest o wojnie i o tym, dlaczego wojna jest ważna dla mężczyzn. Powoli, bardzo powoli zaczynam to rozumieć... Jakże potrzebna jest ta książka!

Wydaje się, że kobieta czytająca tę powieść przeżyje coś zupełnie innego niż czytelnik płci męskiej.

[Aha, a propos kategorii - to nie jest ani thriller, ani sensacja, ani kryminał.]

Nie czytuję o wojnie - a raczej nie czytywałem dotąd. To jest książka o wojnie. Nie o konflikcie izraelsko-arabskim, nie o polityce czy racjach. To jest o wojnie i o tym, dlaczego wojna jest ważna dla mężczyzn. Powoli, bardzo powoli zaczynam to rozumieć... Jakże potrzebna jest ta książka!

Wydaje się, że kobieta czytająca tę powieść przeżyje coś zupełnie innego niż...

Dłuuuugo czytałem tę książkę.
Dostałem ją w prezencie - sam raczej nie sięgnąłbym po książkę
mówiącąj o konflikcie w Libanie
Czytając, ma się wrażenie, że zna się już mnóstwo podobnych
historii - o bezsensie wojny i zniszczonej psychice żołnierzy
wysłanych na misję.

Dłuuuugo czytałem tę książkę.
Dostałem ją w prezencie - sam raczej nie sięgnąłbym po książkę
mówiącąj o konflikcie w Libanie
Czytając, ma się wrażenie, że zna się już mnóstwo podobnych
historii - o bezsensie wojny i zniszczonej psychice żołnierzy
wysłanych na misję.

Bariera wulgaryzmów. Dla mnie nieakceptowalna. Przysłoniła mi całą resztę.

Bariera wulgaryzmów. Dla mnie nieakceptowalna. Przysłoniła mi całą resztę.