Kilka razy byłe bliski porzucenia. Końcówka ostatecznie mnie trochę zaskoczyła, choć 90% książki jest strasznie przewidywalny i jakiś taki płytki.

Kilka razy byłe bliski porzucenia. Końcówka ostatecznie mnie trochę zaskoczyła, choć 90% książki jest strasznie przewidywalny i jakiś taki płytki.

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił jak świetnym potrafi być pisarzem. Akcja bardzo wciągająca i o dziwo wiarygodna, na co często narzekałem przy innych powieściach Smitha.
Ocenę końcową obniża wątek poszukiwań prowadzonych przez Annę i Garicka. Gdyby go nie było, powieść nic by nie straciła.

Książka petarda. Początek delikatnie mówiąc średni. Niby tam coś walczą na tych samolotach, latają, spadają, giną. Ale jak dla mnie opisane jest to w zbyt melodramatycznej aurze.
Prawdziwa akcja zaczyna się gdy główna bohaterka wsiada na statek. I od tego momentu płyniemy sobie razem z powieścią poprzez Afrykę, Pustynię Kalahari, sawanny itp.
Autor w tej powieści udowodnił...

To się nazywa porcja emocji. Czwarta część sagi rozpoczyna się w tym samym czasie co poprzednia część. Tym razem autor wprowadza nowy wątek, z nową bohaterką. Od pól bitewnych we Francji w 1917 , po kopalnie diamentów w Afryce. Powieść jest niesamowita. Czytałem z wypiekami . Wilbur Smith zaskoczył mnie kolejny raz i to w sposób bardzo pozytywny .
Cykl rozkręca się , a wiem ( wyobraźnia działa) , że kolejne części w pełni mnie zadowolą. Na razie przerwa , ale kolejne części przede mną.

To się nazywa porcja emocji. Czwarta część sagi rozpoczyna się w tym samym czasie co poprzednia część. Tym razem autor wprowadza nowy wątek, z nową bohaterką. Od pól bitewnych we Francji w 1917 , po kopalnie diamentów w Afryce. Powieść jest niesamowita. Czytałem z wypiekami . Wilbur Smith zaskoczył mnie kolejny raz i to w sposób bardzo pozytywny .
Cykl rozkręca się , a...

Oceniłam na 8, ponieważ początek opisujący walki powietrzne w czasie I Wojny Światowej trochę mnie zmęczył. Ale wątek toczący się już na terenach Afryki Południowej, przybliżający nam jej historię , kulturę, zwyczaje Buszmenów- wybitny.

Oceniłam na 8, ponieważ początek opisujący walki powietrzne w czasie I Wojny Światowej trochę mnie zmęczył. Ale wątek toczący się już na terenach Afryki Południowej, przybliżający nam jej historię , kulturę, zwyczaje Buszmenów- wybitny.

Ostatnia część Wilbura Smitha jaką czytałem. Wydaje mi się, że nie warto sięgać po wszystkie z nich, bo jest ich po prostu za dużo.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Ostatnia część Wilbura Smitha jaką czytałem. Wydaje mi się, że nie warto sięgać po wszystkie z nich, bo jest ich po prostu za dużo.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Świetna historia osadzona w afrykańskim klimacie. Najlepsza książka tego autora,polecam!

Świetna historia osadzona w afrykańskim klimacie. Najlepsza książka tego autora,polecam!

Po naprawdę interesujących poprzednich częściach sagi jestem rozczarowana.
Romans historyczny jak to określają miłośniczki tego segmentu literatury, coś w rodzaju "Dynastii" z wątkami przygodowymi.
Momentami wszystko zbyt niewiarygodne.
Oczywiście sięgnę po następny tom w nadziei, że kolejne pokolenie wniesie ożywczy powiew poziomu pierwszych tomów.

Po naprawdę interesujących poprzednich częściach sagi jestem rozczarowana.
Romans historyczny jak to określają miłośniczki tego segmentu literatury, coś w rodzaju "Dynastii" z wątkami przygodowymi.
Momentami wszystko zbyt niewiarygodne.
Oczywiście sięgnę po następny tom w nadziei, że kolejne pokolenie wniesie ożywczy powiew poziomu pierwszych tomów.

"Płonący brzeg" to druga powieść Wilbura Smitha, którą przeczytałam.
O ile za pierwszym razem miałam wątpliwości i uwagi, co do prozy Smitha, o tyle ta książka zdobyła moje uznanie, a jej bohaterowie zostali wręcz pokochani.
Nie będę się rozwodzić nad treścią powieści, ale nad jej wartością literacką. Dzieło czyta się jednym tchem. Zdarzyło mi się nawet zasnąć nad książką, ale nie z powodu znużenia jej treścią, lecz zmęczenia:) Nie ma lepszych i gorszych momentów. Całość prezentuje doskonały styl i technikę pisarską autora. Postacie wykreowane są w sposób przemyślany i konsekwentny, a opis Afryki tak dokładny, iż ma się wrażenie, że sami bierzemy udział w wędrówce Centaine poprzez tereny pustynne. Afryka Wilbura Smitha, to prawdziwy Czarny Ląd. Wszystko ma tam swoje miejsce- zwierzęta, ludność tubylcza czy zwyczaje plemienne.
Naprawdę polecam

"Płonący brzeg" to druga powieść Wilbura Smitha, którą przeczytałam.
O ile za pierwszym razem miałam wątpliwości i uwagi, co do prozy Smitha, o tyle ta książka zdobyła moje uznanie, a jej bohaterowie zostali wręcz pokochani.
Nie będę się rozwodzić nad treścią powieści, ale nad jej wartością literacką. Dzieło czyta się jednym tchem. Zdarzyło mi się nawet zasnąć nad...

Bardzo interesująca lektura dla poszukiwaczy przygód i fanów Afryki.
To jedna z ciekawszych powieści sagi Wilbura Smitha.
Zaskakuje zwrotami akcji, opisami walki z ekstremalnymi warunkami na pustynii.

Bardzo interesująca lektura dla poszukiwaczy przygód i fanów Afryki.
To jedna z ciekawszych powieści sagi Wilbura Smitha.
Zaskakuje zwrotami akcji, opisami walki z ekstremalnymi warunkami na pustynii.

Mam sentyment do tej książki. Była to pierwsza książka z sagi Courteneyów, którą przeczytałam i która mnie zachwyciła i spowodowała, że z chęcią sięgnęłam po kolne tomy. Spowodowała też zainteresowanie Afryką, wyjście poza obręb podręczników.

Mam sentyment do tej książki. Była to pierwsza książka z sagi Courteneyów, którą przeczytałam i która mnie zachwyciła i spowodowała, że z chęcią sięgnęłam po kolne tomy. Spowodowała też zainteresowanie Afryką, wyjście poza obręb podręczników.