Trudno moim zdaniem tę książkę polubić, a jeszcze bardziej polubić głównego bohatera. Odarte jest to z jakiejkolwiek intymności. Rozbuchane ego pana Kellera niezbyt mnie interesuje, a jego opowieści o wielkich tego świata stoją w zdecydowanej opozycji do moich wyobrażeń o nich. Drażni mnie takie prześlizgiwanie się ponad ciężkimi pytaniami. I trudno mi naprawdę wyrazić zachwyt nad oszałamiającą karierą faceta, który żadnych szkół nie ukończył, a mimo to odniósł komercyjny sukces. Wobec braku racjonalnego wytłumaczenia rozum podpowiada inne drogi...

Trudno moim zdaniem tę książkę polubić, a jeszcze bardziej polubić głównego bohatera. Odarte jest to z jakiejkolwiek intymności. Rozbuchane ego pana Kellera niezbyt mnie interesuje, a jego opowieści o wielkich tego świata stoją w zdecydowanej opozycji do moich wyobrażeń o nich. Drażni mnie takie prześlizgiwanie się ponad ciężkimi pytaniami. I trudno mi naprawdę wyrazić...

Widzę w tej książce jeden minus - jest zdecydowanie za krótka! Pan Keller ma naprawdę dużo do powiedzenia i żałuję, że nie został pociągnięty za język solidniej, nie powiedział więcej, nie zanurzył się w swoją opowieść głębiej.
Książka to opowieść o życiu u boku sław, ze sławami i w świecie artystów z wielu miejsc na świecie. Mieszanka kultur, doświadczeń, uczuć.
Polecam każdemu, kto lubi poznawać kulisy życia innych. Ale zazdrośnicy niech lepiej nie szarpią sobie nerwów ;)

Widzę w tej książce jeden minus - jest zdecydowanie za krótka! Pan Keller ma naprawdę dużo do powiedzenia i żałuję, że nie został pociągnięty za język solidniej, nie powiedział więcej, nie zanurzył się w swoją opowieść głębiej.
Książka to opowieść o życiu u boku sław, ze sławami i w świecie artystów z wielu miejsc na świecie. Mieszanka kultur, doświadczeń, uczuć.
Polecam...

"Patrzę na tych ludzi z dystansu, mimo że łączyła, a z niektórymi nadal mnie łączy przyjaźń".

Lubię wywiady rzeki, gdyż w odróżnieniu od tradycyjnych, biograficznych publikacji, pozwalają o wiele szerzej spojrzeć na postacie będące ich bohaterami. W przypadku jednak tego wywiadu mogę z pełną odpowiedzialnością stwierdzić, iż tychże bohaterów jest więcej – nie tylko Marek Keller, ale także Julio Cortazar, Gabriel Garcia Marquez, Krystyna Mazurówna czy chociażby Jerzy Andrzejewski. I nawet jeśli ktoś nie ceni i nie rozumie postawy życiowej Marka Kellera warto, dla samych anegdot zawartych w tej publikacji, do niej zajrzeć.

Marek Keller to obecny marszand sztuki, mieszkający w Paryżu, Meksyku i w Warszawie. Były aktor Teatru Pantonimy Henryka Tomaszewskiego oraz członek zespołu "Mazowsze". Gej, były partner Jerzego Andrzejewskiego, towarzyszący do śmierci miłości swojego życia – Juanowi Soriano. Dariusz Wilczak to polski dziennikarz i reportażysta tygodnika "Newsweek".

"Tequila z Cortazarem. Kochałem wielkich tego świata" to wywiad rzeka przeprowadzający czytelników przez życie Marka Kellera, jego najważniejsze momenty i znaczące znajomości. Publikacja została podzielona na siedem spotkań oraz opatrzona wieloma fotografiami, ukazującymi ważne chwile w życiu tego przyjaciela największych. Całość zwieńczają listy Marka Kellera oraz Jerzego Andrzejewskiego.

Kogo ja nie spotkałam na łamach tej książki! Jest Jerzy Andrzejewski, jest Krystyna Mazurówna, Krystyna Janda, Jerzy Połomski, Violetta Villas czy też Gerard Wilk. Oprócz postaci znanych z naszego polskiego podwórka, są w niej także obecni Julio Cortazar, Gabriel Garcia Marquez, Octavio Paz czy Carlos Slim. Poczet znajomych, o jakich wspomina i opowiada Marek Keller jest jak widać dość mocno zróżnicowany i zawiera zarówno postacie z naszego, polskiej rzeczywistości, jak i nazwiska osób "światowych". Marek Keller w rozmowie z Dariuszem Wilczakiem raczy nas sporą ilością anegdot dotyczących tych właśnie osób i to w zasadzie główny atut tej publikacji. Fragmenty ukazujące spotkania Kellera z tak znanymi nazwiskami, pokazujące skalę nawiązanych relacji i przyjaźni to dla miłośników odkrywania nieznanych obszarów ówczesnego świata artystycznego i bohemy, nie lada gratka. Wspomnienia te czyta się bowiem z wielkim zainteresowaniem, chłonąc nieznane twarze znanych nam twórców.

Dość obszerną płaszczyznę książki zajmuje warstwa ukazująca stosunek Marka Kellera do swojego homoseksualizmu i tego, dlaczego nie epatuje swoją "innością" oraz nie rozumie tego rodzaju zachowania. Oczywiście wspomnienia Kellera odnoszące się do jego dość zawiłej relacji z Jerzym Andrzejewskim są niesamowitym smaczkiem dla każdego, polskiego czytelnika, a listy, które zamieszczono na końcu wywiadu, dopełniają całości tego obrazu. Poza tym intrygującą jest także widoczna, swoista nostalgia Marka Kellera za Polską oraz wyrzuty sumienia odnoszące się do braku bytności bohatera w naszym kraju, które przejawiają się w kupowaniu pamiątek po Fryderyku Chopinie i oddawaniu ich warszawskiemu Muzeum Chopina.

Niewątpliwie z całej tej rozmowy wyłania się dość niejednoznaczny obraz Marka Kellera - człowieka, który przyjaźnił się z wielkimi artystami, a któremu homoseksualna orientacja z pewnością wiele pomogła. Szczerość, brak tematów tabu i celne pytania – tak mogłabym podsumować ten wywiad. Książka do przeczytania w jeden wieczór, do kontemplacji na wiele, wiele dalszych dni naszego życia. Marek Keller mógłby bowiem swoim życiorysem obdarować kilka osób.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Patrzę na tych ludzi z dystansu, mimo że łączyła, a z niektórymi nadal mnie łączy przyjaźń".

Lubię wywiady rzeki, gdyż w odróżnieniu od tradycyjnych, biograficznych publikacji, pozwalają o wiele szerzej spojrzeć na postacie będące ich bohaterami. W przypadku jednak tego wywiadu mogę z pełną odpowiedzialnością stwierdzić, iż tychże bohaterów jest więcej – nie tylko Marek...

To, z czym się spotkałam czytając tę książkę, w niczym nie przypomina tego, czego się spodziewałam. Kolorowa okładka przyciąga wzrok, od razu skupiający się nie na krzyżu ze zdjęć znajomych i kochanków Marka Kellera, to te nierówne linie, plamy po farbie niczym z obrazów Fridy Kahlo sprawiają, że meksykański urok książki uwodzi czytelnika. Zapowiada się ciekawa opowieść rodem z Ameryki Południowej. Hiszpańsko brzmiące nazwisko w tytule tylko potęguje to wrażenie… i ta tequila. Będzie niebezpiecznie, nieco wybuchowo i z pewnością zaskakująco.
Niepodobna do niczego, z czym się do tej pory spotkałam. Szokuje i nie owija w bawełnę. Wprowadza czytelników XXI wieku do świata artystów i ludzi, wiodących dostatnie życie, ale czy szczęśliwe? Dariusz Wilczak w rozmowie z jednym z nich ukazuje obraz artysty od podszewki, no pomijając nawet niewygodnych szczegółów.
Bogaty zbiór fotografii Kellera w codziennych sytuacjach, na wakacjach, z najbogatszym ówcześnie człowiekiem świata, czy z żoną bliskiego przyjaciela ożywia nieco atmosferę książki, którą czyta się jak zamglone wspomnienia sprzed lat… Pierwszy rozdział mnie zaintrygował nutką niepewności kto gra jaką rolę w tym przedstawieniu, jakim możliwe, że jest życie Kellera. Po pewnym czasie ta niepewność przebijała już się przez wszystkie pozostałe aspekty. Zbyt mało rozumiałam, głównie z powodu natłoku informacji, anegdotek i nazwisk z życia artysty. Z jednej strony mi to przeszkadzało w lekturze, ale z drugiej nie ma się co dziwić.
Książka jest zapisem ogromnej ilości rozmów dziennikarza Dariusza Wilczaka z Markiem Kellerem - marszandem, aktorem, tancerzem, obracającym się wśród wielkich artystów tego świata. Zaczęło się od Warszawy, potem wdrażał się coraz głębiej - Francja, Meksyk… a w każdym z tych miejsc nęciło go pozbawione zasad etycznych środowisko poetów i malarzy, w którym każdy zna każdego dogłębnie, nie tylko z nazwiska.
Związki ze sporo starszymi mężczyznami z grona intelektualistów nie były dla początkującego członka niczym dziwnym, jak sam mówi nikt mu nie wmawiał odmiennej orientacji, on sam to poczuł i dążył w kierunku, który mu wskazało serce. Stąd tak długie poszukiwania swojego miejsca na ziemi, drugiej połówki, kogoś bliskiego.
O tym właśnie jest ta książka. O nieustannym poszukiwaniu, łamaniu konwenansów. Już od samego początku widać, ile serca i szczerości zostało wniesione w wydanie tej historii. Warto zauważyć że Keller dorastał na początku drugiej połowy dwudziestego wieku. Wtedy pojęcie “gej” nie było tak afiszowane jak jest teraz. “Kochać to nie znaczy nigdy to samo” słowa tej piosenki chyba najlepiej opisują historię Kellera - mężczyzny opowiadającego o miłości. Nie jednej, lecz wielu, która albo was odtrąci, albo zachwyci. Gorąco polecam czytelnikom otwartym na nowe doznania. Tych wam z pewnością nie zabraknie.

To, z czym się spotkałam czytając tę książkę, w niczym nie przypomina tego, czego się spodziewałam. Kolorowa okładka przyciąga wzrok, od razu skupiający się nie na krzyżu ze zdjęć znajomych i kochanków Marka Kellera, to te nierówne linie, plamy po farbie niczym z obrazów Fridy Kahlo sprawiają, że meksykański urok książki uwodzi czytelnika. Zapowiada się ciekawa opowieść...

Rzetelnie opracowana książka. Rzeczywiste życie, bez fałszerstw i naciągania faktów. Autor pisze jawnie, nie manifestuje jednak swoich poglądów czy zasług. To, że gej może niektórych zrazić, ale uważam, że nie powinno oceniać się ludzi przez łóżko, a przez czyny i stosunek do innych.

Rzetelnie opracowana książka. Rzeczywiste życie, bez fałszerstw i naciągania faktów. Autor pisze jawnie, nie manifestuje jednak swoich poglądów czy zasług. To, że gej może niektórych zrazić, ale uważam, że nie powinno oceniać się ludzi przez łóżko, a przez czyny i stosunek do innych.

Marek Keller Polski marszand sztuki, który posiada wiele przyjaciół wśród artystów i osób wpływowych.
Jako dziecko uczył się grać na fortepianie. W późniejszych latach zdał egzamin do zespołu "Mazowsze", gdzie ukazywał swoją duszę artystyczną.
Po opuszczeniu przez Kellera Polski, na początku lat 70, za pośrednictwem Sergio Pitola poznał Juana Soriano, wybitnego rzeźbiarza. Soriano tworzył i zyskiwał zlecenia na monumentalne pomniki, a Keller zajmował się interesami, z czasem został uznany marszandem.
Keller jest darczyńcą, który przyczynił się do stworzenia kolekcji w Muzeum Fryderyka Chopina. Dzięki niemu, zbiór muzeum został wzbogacony m.in. o listy napisane przez Fryderyka Chopina. Wartość przedmiotów kupowanych przez Marka Kellera, w ostatnich latach, wynosi około czterech milionów złotych.

Książka to wywiad Dariusza Wilczaka z Markiem Kellerem. Dwoje mężczyzn rozmawia o życiu, o trudnych wyborach, których musiał dokonać Keller oraz o tym, co tak naprawdę jest ważne w życiu. Oczywiście, najważniejszą wartością jest miłość, ale ona nigdy nie wybiera. To czy jesteśmy heteroseksualni, czy homoseksualni, to nie zależy od nas. Z tym się rodzi lub to środowisko nas kształtuje. Tak samo jest z sztuką. Każdy z nas ma inne wyobrażenie piękna. Każdy z nas inaczej je definiuje i ten fakt czyni nas ludźmi oraz uświadamia nas w przekonaniu, że nie jesteśmy tacy sami.
We wspomnianym wywiadzie zostają poruszone nie tylko losy Marka Keller, ale również sprawa tolerancji. Wiele państw uważa związki homoseksualne jako normalne, lecz w Polsce tak nie jest. Większość Polaków traktuje takie związki jak coś chorego, ale przecież tak nie powinno być. Każdy człowiek ma prawo do wyboru, szczęścia oraz znalezienia swojej prawdziwej miłości i głębokiego uczucia. Temat orientacji seksualnej człowieka w Polsce wciąż jest bulwersujący, choć zauważalna jest coraz większa tolerancja.
Zagłębiając się w treść poznajemy prawdziwą rodzinę Kellera i jego prywatne życie. Prawdziwe motywy wyjazdu z Polski oraz tego, dlaczego pragnął pomóc Polakom w zdobywaniu pamiątek po Fryderyku Chopinie. Odkrywamy jego prawdziwe uczucia względem swoich partnerów, ale co najciekawsze, możemy również zapoznać się z korespondencją między Kellerem, a Andrzejewskim i oglądnąć kilkanaście ciekawych zdjęć z życia Kellera, które przyciągają uwagę.


Książka została stworzona w bardzo ciekawy sposób. Jeszcze chyba nigdy nie czytałam podobnej książki. Oprócz losów Kellera możemy również poznać kilka faktów historycznych, które są tylko tłem.
Koncepcja książki, właśnie jako wywiad, a nie jako typowa biografia, przypadła mi do gustu. Coś innego, dzięki czemu możemy poznać dosłownie wypowiedziane słowa osoby, o której jest ta pozycja, a fragmenty pochodzące z gazet dodają tylko autentyczności.

Czytając tę książkę ciężko jest doszukać się jakichś słabych punktów. Ja osobiści ich nie znalazłam. Może dlatego, iż książka już od pierwszych stron pochłonęła mnie i nie potrafiłam przestać czytać, aż do chwili, gdy skończyłam ostatnie zdanie. W trakcie czytania ciągle nurtowało mnie pytanie, co się wydarzyło się dalej, jak potoczyły się losy Kellera i jego przyjaciół.
Książka posiada wiele interesujących wątków i nasuwa wiele pytań, które z czasem znajdują wyjaśnienie. Historia Kellera uświadamia nam, jak wyglądało życie kilkadziesiąt lat wstecz. Dzięki tej książce możemy również spojrzeć na sprawę tolerancji oraz problemów w rodzinie z innej strony. Ta pozycja nie tylko zapoznaje nas z losami Kellera, ale także uczy nas wielu wartości potrzebnych w życiu. Uświadamia nam wiele istotnych spraw oraz zapoznaje nas z niektórymi ważnymi faktami z życia Juana Soriano, czy innego znanego artysty lub pisarza.

Uważam, że książka jest doskonała, nie tylko pod aspektem losów Kellera, ale również jako sposób przedstawienia jego historii. Książka jest lekka i przyjemna, sprzyja łatwemu czytaniu. Nie nuży, zachwyca! Zapoznając się z tą książką nie można się nudzić, gdyż z każdej strony spotka nas coś nowego, co przyciąga uwagę, tak jak okładka tej książki :)

Życiowa postawa, miłość, przyjaźnie i historia, to coś na co zwrócić uwagę w tej bardzo wartościowej książce. Jeśli wahasz się czy przeczytać tę pozycję, zrób to! Niczego nie stracisz, wręcz przeciwnie, możesz dużo zyskać. Losy Kellera, same w sobie są intrygujące i ciekawe, więc nie zastanawiaj się dłużej, na pewno znajdziesz coś dla siebie.

Czy ta książka jest skierowana dla jakiejś konkretnej grupy ludzi? Oczywiście, że nie! Do przeczytania tej pozycji zachęcam każdego, nawet osoby, które nie interesują się sztuką. Ta książka, z pewnością spodoba się osobom dorosłym jak i osobom młodym, ale wystarczająco dojrzałym, aby mogły pojąć pewne sprawy.
Zachęcam, abyście sami zapoznali się z tą książką i zdecydowali, czy wam się podoba. Myślę, że warto to zrobić.

Recenzja w pełnej wersji: http://klaudiaczytarecenzuje.blogspot.com/2015/11/tequila-z-cortazarem-kochaem-wielkich.html

Marek Keller Polski marszand sztuki, który posiada wiele przyjaciół wśród artystów i osób wpływowych.
Jako dziecko uczył się grać na fortepianie. W późniejszych latach zdał egzamin do zespołu "Mazowsze", gdzie ukazywał swoją duszę artystyczną.
Po opuszczeniu przez Kellera Polski, na początku lat 70, za pośrednictwem Sergio Pitola poznał Juana Soriano, wybitnego...

Rozmówca opowiada jak z dystansu, z zagranicy obserwował rozmaite wydarzenia ze świata, chociażby to, co działo się w Polsce: „Solidarność”, Wałęsa, później stan wojenny. Emigranci też bardzo przeżywali te zmiany, bardzo interesujące wątki w książce, a jest ich całe mnóstwo.

Rozmówca opowiada jak z dystansu, z zagranicy obserwował rozmaite wydarzenia ze świata, chociażby to, co działo się w Polsce: „Solidarność”, Wałęsa, później stan wojenny. Emigranci też bardzo przeżywali te zmiany, bardzo interesujące wątki w książce, a jest ich całe mnóstwo.