Niby wszystko ok, ale mam jakiś lekki niedosyt. Jakoś tu tak surowo, sztywno i czegoś mi brak. Mam jednak za to nową bogatą listę książkę z bibliografii to przeczytania.
Ciekawe są porównania zasiedlenia Australii i Ameryki w porównaniu z zasiedleniem Syberii. No i czemu na Syberii nie udało się tak jak tam? Jest też trochę o rdzennych mieszkańcach i pojawia się tu pytanie czemu pisze się tyle o aborygenach i Indianach, a o autochtonach Syberii i ich cierpieniu tak mało.

Niby wszystko ok, ale mam jakiś lekki niedosyt. Jakoś tu tak surowo, sztywno i czegoś mi brak. Mam jednak za to nową bogatą listę książkę z bibliografii to przeczytania.
Ciekawe są porównania zasiedlenia Australii i Ameryki w porównaniu z zasiedleniem Syberii. No i czemu na Syberii nie udało się tak jak tam? Jest też trochę o rdzennych mieszkańcach i pojawia się tu pytanie...

Nareszcie udało mi się przeczytać książkę w której aż tyle jest informacji na temat Syberii.Wszystko zebrane w jednym miejscu i napisane bardzo przystępnym językiem.Autorka opisuje wszystko to co chcielibyście wiedzieć o tej krainie,o jej mieszkańcach,o historii i warunkach tam panujących.Ja ze swojej strony gorąco polecam.

Nareszcie udało mi się przeczytać książkę w której aż tyle jest informacji na temat Syberii.Wszystko zebrane w jednym miejscu i napisane bardzo przystępnym językiem.Autorka opisuje wszystko to co chcielibyście wiedzieć o tej krainie,o jej mieszkańcach,o historii i warunkach tam panujących.Ja ze swojej strony gorąco polecam.

Zależy, czego kto szuka. Dla fachowców to pewnie spora dawka uporządkowanej wiedzy, laików może znudzić. Minus za tłumaczenie (w tym nadużywanie zwrotu "niemniej jednak").

Zależy, czego kto szuka. Dla fachowców to pewnie spora dawka uporządkowanej wiedzy, laików może znudzić. Minus za tłumaczenie (w tym nadużywanie zwrotu "niemniej jednak").

Historia Syberii w pigułce. Książka napisana w ciekawy i przystępny sposób, jednak z racji swojej skrótowości, zwłaszcza w odniesieniu do czasów radzieckich i najnowszych, pozostawia spory niedosyt, który należy uzupełniać dodatkowymi lekturami. Godna polecenia lektura wprowadzająca w tematykę syberyjską.

Historia Syberii w pigułce. Książka napisana w ciekawy i przystępny sposób, jednak z racji swojej skrótowości, zwłaszcza w odniesieniu do czasów radzieckich i najnowszych, pozostawia spory niedosyt, który należy uzupełniać dodatkowymi lekturami. Godna polecenia lektura wprowadzająca w tematykę syberyjską.

„Trzeba docenić potęgę ludzkich działań, które kształtowały historie Syberii. Otwarcie drogi do tego niedostępnego obszaru w XVII wieku i dalsze wyprawy w dwóch kolejnych stuleciach, dały świadectwo niezwykłej odwagi i wytrwałości, zarazem wszystkie były naznaczone gwałtem i traumą, zarówno dla uczestników jak i dla rdzennych mieszkańców, z którymi ci pierwsi się zetknęli”.

Syberia –ogromna i zróżnicowana euroazjatycka przestrzeń, która dla nas Polaków (i nie tylko dla nas) ma wymiar i wydźwięk bardzo szczególny. Historyczny bagaż traumatycznych doświadczeń, który w dziejach naszego narodu tak bardzo odcisnął swoje piętno, sprowadził tą krainę dla rangi złowrogiego, naznaczonego cierpieniem symbolu w który wpisana została nasza narodowowyzwoleńcza tragedia i dramatyczne losy tysięcy naszych rodaków.

Dziś, dzięki Wydawnictwa Uniwersytetu Jagielońskiego będziemy mieli okazje spojrzeć na Syberię (jej burzliwą i skomplikowaną historię) z trochę innej, znacznie pogłębionej i poszerzonej perspektywy. Wszystko to za sprawą angielskiej autorki Janet M. Hartley i jej publikacji zatytułowanej „Syberia. Historia i ludzie”

Spojrzymy na dzieje tej krainy zarówno w aspekcie historyczno -politycznym (co naturalnie zrozumiałe) lecz znacznie rozbudowanym o ważne, z punktu widzenia całości, zagadnienia natury geograficznej, etnicznej (szczególnie istotne w odniesieniu do stosunków panujących miedzy poszczególnymi nacjami) demograficznej, ekonomicznej, społecznej, obyczajowej, gospodarczej, religijnej, militarnej itd. Różnym, często dramatycznym i doniosłym zmianom, jakie dotykały ten ogromny region na przestrzeni wieków i poszczególnych dekad, trudnym warunkom życia (niekiedy zupełnie ekstremalnym) a nade wszystko niezliczonej rzeszy ludzi, których życie wpisane zostało w dzieje syberyjskiej ziemi: polityków, żołnierzy, kupców, awanturników, duchownych, odkrywców, pisarzy, przedsiębiorców, górników, rolników, osadników, skazańców… Wszyscy oni razem i każdy z osobna zostawili tu jakąś cząstkę siebie, wpływając na rozwój, specyfikę i charakter tego miejsca.

„Późniejszy zesłańcy o radykalnych poglądach, miedzy innymi Lenin, na syberyjskim wygnaniu formułowali i precyzowali swoje poglądy. Obecność radykałów na zsyłce wywarła również istotny, choć niewymierny wpływ na psychice mieszkańców Syberii. Oprócz przestępstw i ciężarów ekonomicznych wraz z zesłańcami pojawiły się nowe idee kulturalne, polityczne i społeczne. Syberyjscy intelektualiści czerpali dumę z faktu, że tacy ludzie żyli wśród nich. Być może docenili to w pełni dopiero z perspektywy czasu lecz w każdym razie dziedzictwo zesłańców politycznych stanowi jeden z ważnych elementów tożsamości Sybiraków”.

Mimo obszernych czasowych ram, w których porusza się nasza pisarka, wyraźny nacisk położony jest na wiek XIX i XX oraz istniejące w tym czasie dwa skrajne systemy rządów ( carskie i bolszewickie) oraz współczesny nam ustrój, który wyłonił się po upadku Związku Radzieckiego. Mnie osobiście najbardziej zainteresowały wątki dotyczące podboju Syberii w czasach carskiej Rosji przez kozackie zagony atamana Jarmaka Timofiejewicza (do złudzenia przypominające wyprawy hiszpańskich konkwistadorów w Ameryce Południowej),wydarzenia dotykające rewolucji bolszewickiej i walk prowadzonych na tym terytorium w czasie wojny domowej (szczególnie te dotyczące Legionu Czechosłowackiego, interwencji japońskiej i armii białych generałów),dramatycznego okresu komunistycznego dyktatu i przymusowej kolektywizacji oraz stworzonego przez ten reżim systemowi tzw. gułagów, którymi usiana była syberyjska ziemia (dołączona do lektury mapka z ich lokalizacją robi wstrząsające wrażenie) w której tysiące skazanych znalazły swój wieczny spoczynek.

„Syberia to kraina wielu sprzeczności również w wymiarze ludzkiego cierpienia. Doświadczyli go rdzenni mieszkańcy i osadnicy jako ofiary samowoli żołnierzu i urzędników państwowych w okresie carskim oraz wskutek brutalnych radzieckich ingerencji w ich życie w latach trzydziestych XX wieku. Doświadczyły go jeszcze boleśniej miliony zesłańców i więźniów, którzy od XVII do XX wieku odbywali karę na Syberii. W tym regionie rozegrały się też najstraszniejsze sceny podczas wojny domowej pomiędzy Czerwonymi a Białymi, po rewolucji bolszewickiej”.

Oprócz niewątpliwej fascynacji Syberią, której ewidentnie uległa Janet M. Hartley, postawiła sobie ona za cel próbę odmitologizowanie tego regionu oraz pewnego, ściśle określonego, schematu w jaki był i jest on nadal postrzegany w Europie i Świecie. Nie twierdzę iż uda się to od razu w stosunku do nas Polaków (tu potrzebna jest chyba duża zmiana pokoleniowa a i nie wiem czy to wystarczy) ale z pewnością poszerzenie wiedzy o tym wielkim terytorium przyda się również nam.

Być może uda nam się kiedyś docenić jej niewątpliwe bogactwo i piękno…
Cieszę się też niezmiernie iż autorce udało się znaleźć miejsce na przedstawienie tego jak Syberia wygląda obecnie oraz z jakimi problemami i zagrożeniami dnia codziennego nadal musi się zmagać.
Publikacja Janet M. Hartley „Syberia. Historia i ludzie” to pozycja zdecydowanie warta przeczytania, zwłaszcza iż język (bardzo przejrzysty i nie przeładowany terminologią) nie stanowi żadnej bariery dla czytelnika. Naprawdę polecam.

„Trzeba docenić potęgę ludzkich działań, które kształtowały historie Syberii. Otwarcie drogi do tego niedostępnego obszaru w XVII wieku i dalsze wyprawy w dwóch kolejnych stuleciach, dały świadectwo niezwykłej odwagi i wytrwałości, zarazem wszystkie były naznaczone gwałtem i traumą, zarówno dla uczestników jak i dla rdzennych mieszkańców, z którymi ci pierwsi się...

Swoją książkę autorka kończy cytatem z Walentina Rasputina, który większość swego życia spędził na podirkuckiej wsi: "Dlaczego na najmniejszą nawet wzmiankę o Syberii ludzie żyjący daleko stąd, którzy nigdy tu nie byli, mimowolnie ożywiają się i zaczynają słuchać: cóż takiego jest w Syberii". Myślę, że to zdanie mogłoby być zaczątkiem szerokiej dyskusji, bo bardzo wielu z nas tak ma - zaczyna słuchać. Książka Janet Hartley w pewnym stopniu zaspokaja tę ciekawość Syberii, a jej wielką zaletą jest to, że rozrzut pytań, na jakie odpowiada, jest ogromny, bo mamy tu informacje dotyczące podboju Syberii przez Kozaków w XVII wieku, zróżnicowania etnologicznego tych ziem, historii osadnictwa, życia wiejskiego i miejskiego, dziejów badań Syberii itd. Mimo tego, że przeczytałam wiele książek o Syberii, to o historii Syberii trudno jest znaleźć informacje. Mogę się mylić, ale wydaje mi się, że wydana została do tej pory tylko jedna książka na ten temat autorstwa Zygmunta Łukawskiego, ale to było na samym początku lat osiemdziesiątych. Pani Hartley napisała książkę, która nie mówi tylko o suchych faktach historycznych, ale starała się odtworzyć realia życia. Wszystkim, którzy chcą widzieć w Syberii nie tylko wielkie więzienie, serdecznie tę książkę polecam.

Swoją książkę autorka kończy cytatem z Walentina Rasputina, który większość swego życia spędził na podirkuckiej wsi: "Dlaczego na najmniejszą nawet wzmiankę o Syberii ludzie żyjący daleko stąd, którzy nigdy tu nie byli, mimowolnie ożywiają się i zaczynają słuchać: cóż takiego jest w Syberii". Myślę, że to zdanie mogłoby być zaczątkiem szerokiej dyskusji, bo bardzo wielu z...