Ekspozycja

Nie... dobrze, że to nie była pierwsza książka o Forście jaką miałam w rękach. Inaczej rzuciłabym ją dawno do pieca (szczerze). Motyw aresztowania kompletnie mi nie leży. Nawet nie zarejestrowałam za pierwszym razem, jakim cudem Forst trafił do więzienia.
Dobra, przedstawienie tego co się dzieje w więzieniu w Czarnym Delfinie, był w miarę realistyczny i ciekawy, ale to jak tam trafił był nieźle oderwany od rzeczywistości (bynajmniej dla mnie).
Poza tym dość mało tu sposóbów dochodzenia do ujęcia sprawcy. Więcej problemów jak sukcesów. Koniec końców cud się stał.

Nie... dobrze, że to nie była pierwsza książka o Forście jaką miałam w rękach. Inaczej rzuciłabym ją dawno do pieca (szczerze). Motyw aresztowania kompletnie mi nie leży. Nawet nie zarejestrowałam za pierwszym razem, jakim cudem Forst trafił do więzienia.
Dobra, przedstawienie tego co się dzieje w więzieniu w Czarnym Delfinie, był w miarę realistyczny i ciekawy, ale to jak...

Gdyby nie te męczące wątki religijne książka byłaby dla mnie super, jednak przez te dosyć obszerne wątki męczyłam się.

Gdyby nie te męczące wątki religijne książka byłaby dla mnie super, jednak przez te dosyć obszerne wątki męczyłam się.

Ciężko się czytało z uwagi na wątki religijne dość szczegółowo opisane, ale potem szybko poszło

Ciężko się czytało z uwagi na wątki religijne dość szczegółowo opisane, ale potem szybko poszło

Bliskie mojemu sercu tatry to powód, dla którego zainteresowała mnie ta książka. Później, im dalej w czytanie im dalej w las - intryga, nieoczywiste rozwiązania i intrygi - to sprawiło że wsiąkłem w tą książkę jak dawno w żadną inną. Ona rozbudziła we mnie "miłośc" do niepokornego ale zarazem bardzo charyzmatycznego komisarza dręczonego przez własne demony.
Jeżeli ktoś lubi nieoczywiste kryminały mające miejsce w pięknych górskich (chociaż nie tylko) sceneriach - polecam gorąco.

Bliskie mojemu sercu tatry to powód, dla którego zainteresowała mnie ta książka. Później, im dalej w czytanie im dalej w las - intryga, nieoczywiste rozwiązania i intrygi - to sprawiło że wsiąkłem w tą książkę jak dawno w żadną inną. Ona rozbudziła we mnie "miłośc" do niepokornego ale zarazem bardzo charyzmatycznego komisarza dręczonego przez własne demony.
Jeżeli ktoś lubi...

Oj, tego się nie spodziewałem. Unikałem Mroza, bo słyszałem wiele opinii, które mnie nie zachęcały, ale z nudy i ciekawości sięgnąłem po Ekspozycję. Nie miałem wysokich oczekiwań, ale miałem nadzieję, że chociaż 5 gwiazdek wyciągniemy. Nie udało się.

Moje skojarzenie po przeczytaniu całości - książka na podstawie amerykańskiego filmy klasy B. Główny bohater jest bardzo prosty, bez zarysowanego charakteru, może poza pewnymi słabościami. Jest też super bohaterem, przetrwał to co Sylwester Stalone w filmach z lat '90. Zabili go i uciekł.

Rozwiązywał sytuacje niemożliwe do pokonania, w sposób niemożliwy do zrealizowania. Wnioski wysnuwa z niczego i zachowuje się, jakby był zmęczony życiem bardziej niż ja książką. O podejmowaniu irracjonalnych decyzji nie wspomnę. Przemilczę też abstrakcyjność wydarzeń, zwłaszcza dotyczących wątków rządowych, policyjnych, międzynarodowych. Realistyka - hollywood, klasa B.

Zawiązana intryga nie za bardzo się broni. Na pewnym etapie niektóre rzeczy jakby mają sens i to tak niedalego końca. Ale potem są skutecznie marnowane przez literacką jajecznicę.

Końcówka jest zaskakująca - to trzeba przyznać. Nadal abstrakcyjna wobec tego, co było chwilę wcześniej, ale nadal zaskakująca.

Tak jak się zastanawiam, to te 4 gwiazdki wydają mi się, że to za dużo...

Oj, tego się nie spodziewałem. Unikałem Mroza, bo słyszałem wiele opinii, które mnie nie zachęcały, ale z nudy i ciekawości sięgnąłem po Ekspozycję. Nie miałem wysokich oczekiwań, ale miałem nadzieję, że chociaż 5 gwiazdek wyciągniemy. Nie udało się.

Moje skojarzenie po przeczytaniu całości - książka na podstawie amerykańskiego filmy klasy B. Główny bohater jest bardzo...

Długo zwlekałam z sięgnięciem po serię z Forstem i w sumie sama nie wiem, jakie miałam ku temu powody, bo "Ekspozycja" wciągnęła mnie już po kilkunastu stronach i podoba mi się bardziej niż seria z Chyłką. Do tamtej musiałam się chwilę przekonywać i teraz nadal chętnie czytam kolejne tomy, ale z Forstem od razu poszło jak z płatka. Dobrze, że są kolejne tomy i nie muszę nie wiadomo ile czekać po takim cliffhangerze, jaki autor zaserwował na sam koniec.

Długo zwlekałam z sięgnięciem po serię z Forstem i w sumie sama nie wiem, jakie miałam ku temu powody, bo "Ekspozycja" wciągnęła mnie już po kilkunastu stronach i podoba mi się bardziej niż seria z Chyłką. Do tamtej musiałam się chwilę przekonywać i teraz nadal chętnie czytam kolejne tomy, ale z Forstem od razu poszło jak z płatka. Dobrze, że są kolejne tomy i nie muszę nie...

Bardzo ciekawa fabuła, aczkolwiek monotonny język z częstymi powtórzeniami zwrotów typu "spiorunować wzrokiem" czy "pokiwać głową w odpowiedzi"

Bardzo ciekawa fabuła, aczkolwiek monotonny język z częstymi powtórzeniami zwrotów typu "spiorunować wzrokiem" czy "pokiwać głową w odpowiedzi"

porzucone, nie mogę czytać Mroza, kobiety u niego to nic więcej niż "ale dupa"

porzucone, nie mogę czytać Mroza, kobiety u niego to nic więcej niż "ale dupa"

Spodziewałem się czegoś lepszego, miał być kryminał z klimatem Zakopanego, a wyszła oderwana od rzeczywistości historia superbohatera i jego towarzyszki. Styl trochę przypomina Chyłkę i Zordona. Dialogi mocno przeciętne. Jeżeli zabiorę się za II tom to po dłuższej przerwie.

Spodziewałem się czegoś lepszego, miał być kryminał z klimatem Zakopanego, a wyszła oderwana od rzeczywistości historia superbohatera i jego towarzyszki. Styl trochę przypomina Chyłkę i Zordona. Dialogi mocno przeciętne. Jeżeli zabiorę się za II tom to po dłuższej przerwie.

W końcu wzięłam się za słynnego komisarza Forsta. Trochę się ociągałam mimo całej serii na półce, bo coś mi mówiło, że tematyk nie dla mnie. I rzeczywiście religia, Rosjanie.. Jednak z pióra Mroza mogę chyba czytać o wszystkim. Najbardziej lubię w jego powieściach wyraźny zarys charakterów postaci, a więc zabieram się za kolejną część.

W końcu wzięłam się za słynnego komisarza Forsta. Trochę się ociągałam mimo całej serii na półce, bo coś mi mówiło, że tematyk nie dla mnie. I rzeczywiście religia, Rosjanie.. Jednak z pióra Mroza mogę chyba czytać o wszystkim. Najbardziej lubię w jego powieściach wyraźny zarys charakterów postaci, a więc zabieram się za kolejną część.