dobrze że takie książki się pisze- tacy ludzie zasługują na upamiętnienie, bo to polskie dziedzictwo... o pianinach Fibiger słyszało się same superlatywy, a niewiele było polskich producentów, którzy mogliby konkurować z niemieckimi, chyba jeszcze tylko Sommerfeld z Bydgoszczy (bo Legnica była w XX-leciu międzywojennym niemiecka- nota bene chyba największe zagłębie wytwórni pianin obok Berlina)... a poniższy wpis o volksdeutschach może stanowić co najwyżej fakt, ale na pewno nie zarzut, gdyż podczas II WŚ Niemcy zmuszali do jej podpisania w ramach germanizacji... na Śląsku np. nawet powstańcy śląscy, którzy walczyli o polskość śląska, byli zmuszani do przyjęcia niemieckiego obywatelstwa, więc przypuszczam, że w Wielkopolsce moglo być podobnie

dobrze że takie książki się pisze- tacy ludzie zasługują na upamiętnienie, bo to polskie dziedzictwo... o pianinach Fibiger słyszało się same superlatywy, a niewiele było polskich producentów, którzy mogliby konkurować z niemieckimi, chyba jeszcze tylko Sommerfeld z Bydgoszczy (bo Legnica była w XX-leciu międzywojennym niemiecka- nota bene chyba największe zagłębie wytwórni...

Gdy w 2017 r. w jednym z muzeów w Hajnówce powiedziałem, że jestem z Kalisza, pierwsze pytanie dotyczyło tego, czy nadal produkowane są w nim fortepiany. Niestety od 10 lat już nie były - obiekt adaptowano wówczas do nowych celów. Skoro moje miasto nawet w tak odległych regionach jest kojarzone z tą branżą, znaczy się, że książka powinna trafić nie tylko do kaliszan, choć dla nich ma dodatkową, sentymentalną wartość. Język przyjemny w czytaniu. Liczne fotografie i dokumenty, które zostały zebrane po tekście, to też ciekawa część książki. Lektura napisana z punktu widzenia osoby należącej do rodziny.

Gdy w 2017 r. w jednym z muzeów w Hajnówce powiedziałem, że jestem z Kalisza, pierwsze pytanie dotyczyło tego, czy nadal produkowane są w nim fortepiany. Niestety od 10 lat już nie były - obiekt adaptowano wówczas do nowych celów. Skoro moje miasto nawet w tak odległych regionach jest kojarzone z tą branżą, znaczy się, że książka powinna trafić nie tylko do kaliszan, choć...

Rzadko odnoszę się do opinii innych na temat książki ale tym razem muszę odnieść się do opinii Marty , która napisała ,że Fibigierowie byli folksdojczami co budzi w nas , Polakach złe skojarzenia i nie napisała w temacie nic więcej. A warto , bo część rodziny podpisała volkslistę ZA WIEDZĄ I POZWOLENIEM ruchu oporu i wraz z kilkunastu innymi Polakami niemieckiego pochodzenia ( w większości fabrykantami, posiadaczami ziemskimi) działali w AK . Siostra Gustawa III, ojca autorki została za to skazana na śmierć i wraz z innymi rozstrzelana przez nazistów w kwietniu 1945 roku pod Kaliszem , w Skarszewie. A Gustaw III walczył w kampanii wrześniowej, został ranny nad Bzurą i 5 lat był w obozach jenieckich . Tyle odnośnie folksdojczów.
I jeszcze jedna uwaga do opinii- zastanawia mnie ,który Fibiger prosił o operację swojej córki Danuty(?) bo Gustaw III miał dwie córki -Elwirę - autorkę książki i Ewę- z tego co wiem , obie urodzone po wojnie a jak wcześniej wspomniałam sam był w obozach jenieckich. A jego ojciec - Gustaw II - zmarł w 1926 roku także ze zrozumiałych względów prosić o ratunek dla córki nie mógł. Być może chodzi o innych , spokrewnionych , ale piszących się Fiebinger- kamieniarzy z Kalisza.
UFF, przepraszam, ale jestem Kaliszanką- tu się urodziłam, tu mieszkam i pewnego rodzaju nieścisłości wypada mi prostować.
Kalisz to było miasto pogranicza, pogranicza zaboru pruskiego i rosyjskiego, przez lata tworzyły to miasto różne narodowości :niemiecka ,rosyjska,polska,żydowska. Zostały po nich przede wszystkim cmentarze, czasami gmachy, fabryki , upadłe a czasami do dziś działające (jak dzisiejsze Nestle-Winiary a dawne Zakłady Koncentratów Spożywczych Alfreda Nowackiego - notabene niemieckiego pochodzenia , który również został rozstrzelany przez Niemców razem z Elwirą Fibinger).
Książka jest wspomnieniem córki, która składa hołd ojcu, która w jakiś sposób chce opowiedzieć światu o pasji i sensie życia swojej rodziny ,o fabryce pianin i fortepianów, współczesnym byc może znana jako Calisia. Fabryka została nadwyrężona przez wojnę i zaprzepaszczona przez władze komunistyczne ,które fabrykę znacjonalizowały .
Jeśli lubicie prawdziwe historie- przeczytajcie. Nie jest to może literatura zapierająca dech w piersi a raczej przywołująca smutny uśmiech nad światem ,którego już nie ma.

Rzadko odnoszę się do opinii innych na temat książki ale tym razem muszę odnieść się do opinii Marty , która napisała ,że Fibigierowie byli folksdojczami co budzi w nas , Polakach złe skojarzenia i nie napisała w temacie nic więcej. A warto , bo część rodziny podpisała volkslistę ZA WIEDZĄ I POZWOLENIEM ruchu oporu i wraz z kilkunastu innymi Polakami niemieckiego...

Dlaczego sięgnęłam po "Duszę zaklętą w fortepianie"? Moja mama pochodzi z Kalisza. Podczas II wojny światowej Fibigerowie, folksdojcze, przepisali ta siebie ogród moich dziadków (Polakom nie wolno był mieć ogrodów),pod koniec wojny do mojego dziadka, chirurga, przyszedł pan Fibiger z córką, Danusią, i błagał mojego dziadka, żeby ją operował, bo hitlerowcy chcą ją wywieźć do Niemiec. Do rodzinnej legendy przeszło jak pijany w sztok dziadek wyciął Fibigerównie wyrostek na kuchennym stole, widząc dwa stoły i dwie Fibigerówny. Właśnie dlatego.
Na tle książek z dużą ilością zdjęć, które ostatnio czytałam, ta wypada bardzo dobrze wypada dobrze. Autorka opisuje swoich bliskich, więc merytorycznie jest raczej w porządku. Język i sposób pisania bardzo przyjemny. Książka sama się czyta. Miała opisywać dzieje rodu Fibigerów, ale z tym kiepsko. Autorka koncentruje się w niej głownie na osobie swojego ojca. A szkoda. Chociaż co można zrobić na dziewięćdziesięciu czterech stronach tekstu?

Dlaczego sięgnęłam po "Duszę zaklętą w fortepianie"? Moja mama pochodzi z Kalisza. Podczas II wojny światowej Fibigerowie, folksdojcze, przepisali ta siebie ogród moich dziadków (Polakom nie wolno był mieć ogrodów),pod koniec wojny do mojego dziadka, chirurga, przyszedł pan Fibiger z córką, Danusią, i błagał mojego dziadka, żeby ją operował, bo hitlerowcy chcą ją wywieźć...