Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Zdarza się." Tu zdarzyło się wiele, a autor przedstawił to w niepowtarzalny sposób.
Wojna bez martyrologii, wojna bezsensowna, zbędna, pełna absurdów. Sam autor podkreśla, że książka jest "krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego". Niewiele tu faktów historycznych, ważniejsze są przeżycia jednostek, które symbolizuje Billy Pilgrim. Obłęd pomieszany z rzeczywistością. Całość jest gorzka i smutna, z dozą tragicznego humoru.
Świetny fragment o odtwarzaniu wojny od tyłu, o naprawczym skutku. Książka przeczytana w kilka godzin.

"Zdarza się." Tu zdarzyło się wiele, a autor przedstawił to w niepowtarzalny sposób.
Wojna bez martyrologii, wojna bezsensowna, zbędna, pełna absurdów. Sam autor podkreśla, że książka jest "krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego". Nie...

Rozwiń

Zwiń

Książka wulgarna, brutalna, mroczna. Sześć dni i nocy z życia Jacka, handlarza narkotyków. Jego sny i epizody maniakalne tworzą tło dla codziennej rutyny. Jacek rozkłada wszystko na czynniki pierwsze, przewiduje i myśli, że wszystko kontroluje. Pomimo wątpliwej moralności budzi sympatię.
Podziwiam autora za operowanie metaforami, namacalne i wyczuwalne opisy. Dobre są też portrety psychologiczne postaci.
Wypowiedzi Daria, przesycone zdrobnieniami, były żenujące. Budowa dialogów była momentami kwadratowa, nawet przy rozmowie dwóch postaci niemal każdorazowo było zaznaczone kto dane słowa wypowiedział. Dziwne było częste oddzielanie kropkami pojedynczych słów.
Pomimo zaciekawienia fabułą, przeczytanie zajęło mi trochę czasu. Mocna książka, ma w sobie sporo mądrości.

Książka wulgarna, brutalna, mroczna. Sześć dni i nocy z życia Jacka, handlarza narkotyków. Jego sny i epizody maniakalne tworzą tło dla codziennej rutyny. Jacek rozkłada wszystko na czynniki pierwsze, przewiduje i myśli, że wszystko kontroluje. Pomimo wątpliwej moralności budzi sympatię.
...

Rozwiń

Zwiń

Miła lektura o codzienności i czerpaniu radości z rzeczy niewielkich. Momentami człowiek uśmiecha się do kartek. Za zachęcającą okładką kryją się krótkie, stanowiące całość opowieści, a w nich czujna narratorka, sympatyczni bohaterowie oraz błyskotliwe maksymy. Autorka wplotła w treść również fakty z własnego życia.

Miła lektura o codzienności i czerpaniu radości z rzeczy niewielkich. Momentami człowiek uśmiecha się do kartek. Za zachęcającą okładką kryją się krótkie, stanowiące całość opowieści, a w nich czujna narratorka, sympatyczni bohaterowie oraz błyskotliwe maksymy. Autorka wplotła w treść równ...

Rozwiń

Zwiń

Czytanie to podróż. Ta była nerwowa, w biegu - taka, jakich nie lubię. Ponad 400 stron o wszystkim i o niczym, wyrwane z kontekstu fragmenty. Uwaga skupiała się na kilku dłuższych opowiadaniach i właściwie tylko z nich mogłaby się składać książka. Najbardziej zaciekawił mnie wątek Kunickiego. Tematem wiodącym jest ruch, podróż. Mocno zaakcentowano ulotność. Język jest metaforyczny, bogaty, chwilami trudny, naukowy. Rozumiem zamysł książki, ma w sobie głębię, ale forma odbiera jej wartość, nie urzeka.

Czytanie to podróż. Ta była nerwowa, w biegu - taka, jakich nie lubię. Ponad 400 stron o wszystkim i o niczym, wyrwane z kontekstu fragmenty. Uwaga skupiała się na kilku dłuższych opowiadaniach i właściwie tylko z nich mogłaby się składać książka. Najbardziej zaciekawił mnie wątek Kunickie...

Rozwiń

Zwiń