"Medgidię..." przesłuchałam w audiobooku i to chyba nie był najlepszy pomysł. Pierwsze dwie godziny z dziesięciu podobały mi się bardzo, i ostatnie dwie też, a środkowych sześć już nieco mniej. Świetnie to jest napisane, ale zupełnie nie w moim klimacie. Środek trochę mi się dłużył, trochę nużył, trudno było mi utrzymać uwagę. Sądzę, że gdybym przeczytała tę książkę w papierze, oceniłabym ją wyżej. To chyba jest gawęda do czytania w odpowiednim klimacie, a niekoniecznie do odsłuchu w trakcie sprzątania czy gotowania. Nastrój zupełnie do mnie nie dotarł, chociaż zapowiadało się całkiem dobrze. Cóż, może to książka nie dla mnie.

"Medgidię..." przesłuchałam w audiobooku i to chyba nie był najlepszy pomysł. Pierwsze dwie godziny z dziesięciu podobały mi się bardzo, i ostatnie dwie też, a środkowych sześć już nieco mniej. Świetnie to jest napisane, ale zupełnie nie w moim klimacie. Środek trochę mi się dłużył, trochę nużył, trudno było mi utrzymać uwagę. Sądzę, że gdybym przeczytała tę książkę w...

To już kolejna znakomita powieść z wydawnictwa Amaltea i kolejna znakomita powieść z Rumunii, którą przeczytałem. Nie mam co prawda zbyt dużego doświadczenia ani z tym wydawnictwem ani z literaturą rumuńską ale jak dotąd jestem jak jednym tak i drugim urzeczony. Tym razem dzięki rewelacyjnej powieści „Medgidia, miasto u kresu” Cristiana Teodorescu.

Czego w tej powieści nie ma! Jest Historia, rzecz bowiem się dzieje przed, w trakcie i tuż po II wojnie światowej, która Rumunii jak wiadomo nie oszczędziła. Jest cały tłum niebanalnych postaci, każda barwna i intrygująca, jedna ciekawsza od drugiej. Jest małe, prowincjonalne miasteczko, gdzie każdy każdego zna i gdzie losy jednej osoby, chcąc nie chcąc, przecinać się będą z losami pozostałych mieszkańców, w mniejszy lub większy sposób. Są dziesiątki małych, indywidualnych opowieści, które zgrabnie układają się w jedną wielką. Są wydarzenia banalne jak i wydarzenia naprawdę znaczące. Jest znakomite poczucie humoru autora, niewymuszone i lekkie, niesamowicie ożywcze. To taka powieść z gatunku „niby nic a jednak”. Bo niby tak prosta, nieskomplikowana historia o prostych, nieskomplikowanych ludziach z małej mieściny, gdzieś tam na rumuńskiej prowincji a tak naprawdę tyle się dzieje, od emocji i wydarzeń aż kipi i jest gęsto a bohaterowie co chwilę zaskakują.

Ciekawa też jest konstrukcja książki. Składa się bowiem z kilkudziesięciu króciutkich rozdziałów, takich na 2 – 3 strony, ale te mini rozdziały wnoszą i opowiadają tak wiele. Początkowo sądziłem, że taki zabieg nie może wyjść powieści na dobre, bo co można opowiedzieć w dwustronicowym rozdziale ale okazało się, że można w tej sposób poprowadzić i opowiedzieć fabułę i to wręcz z przytupem.

Niesamowita powieść, serdecznie polecam!

To już kolejna znakomita powieść z wydawnictwa Amaltea i kolejna znakomita powieść z Rumunii, którą przeczytałem. Nie mam co prawda zbyt dużego doświadczenia ani z tym wydawnictwem ani z literaturą rumuńską ale jak dotąd jestem jak jednym tak i drugim urzeczony. Tym razem dzięki rewelacyjnej powieści „Medgidia, miasto u kresu” Cristiana Teodorescu.

Czego w tej powieści nie...

Wyobraźmy sobie, że rozsypujemy przed sobą puzzle. Taka jest ta książka. Każdy puzzel, każda historia, jest inny. Niektóre szare i smutne. Inne zaś kolorowe i radosne. Dokładając kolejne do siebie, tworzymy obraz ówczesnej Rumunii. Kraju w rozkroku: między Sowietami a Niemcami. Ale to nie całościowy obraz jest ważny. Ważny jest każdy szczegół, każda mała historia w tej książce, która na swój własny sposób wzbogaca czytelnika o wartości historyczne, kulturowe, społeczne.

Wyobraźmy sobie, że rozsypujemy przed sobą puzzle. Taka jest ta książka. Każdy puzzel, każda historia, jest inny. Niektóre szare i smutne. Inne zaś kolorowe i radosne. Dokładając kolejne do siebie, tworzymy obraz ówczesnej Rumunii. Kraju w rozkroku: między Sowietami a Niemcami. Ale to nie całościowy obraz jest ważny. Ważny jest każdy szczegół, każda mała historia w tej...

Jak opowiedzieć straszną historię Rumunii i zmienne doświadczenia tego społeczenstwa z lat wojny? Autor z niezwykłym poczuciem humoru pokazuje to w błyskach, zbliżeniach, szczegółach - a wszystko przez pryzmat losów konkretnych ludzi w miasteczku , gdzie trzeba jakoś żyć... Nikt tu nie jest ani do końca potępiony, ani też do końca usprawiedliwiony. Takie podejście do ludzi wplątanych w Wielką Historię przywodzi na myśl najlepszą prozę, Babla czy Hrabala. Ta książka to kolejny dowód, że rumuńskiej literatury nie da sie lekceważyć.

Jak opowiedzieć straszną historię Rumunii i zmienne doświadczenia tego społeczenstwa z lat wojny? Autor z niezwykłym poczuciem humoru pokazuje to w błyskach, zbliżeniach, szczegółach - a wszystko przez pryzmat losów konkretnych ludzi w miasteczku , gdzie trzeba jakoś żyć... Nikt tu nie jest ani do końca potępiony, ani też do końca usprawiedliwiony. Takie podejście do ludzi...

Bez wątpienia książka warta przeczytania.
Jej czytanie to trochę jak oglądanie fotografii z czasów, gdy miały one kolor sepii. Kazdy epizod - to fotografia. Świat dawno miniony i nie do odtworzenia. Procesy, które ten świat zmieniły.
Lekkim , bardzo subtelnym rodzajem humoru przyprawione, przegladanie dramatycznej historii Rumunii. Historii losami ludzi opowiedzianej.
Tak, lepiej Rumuni wyszli w tym okresie od innych nacji (np. Polaków) - ale to, ze gdzie indziej był horror i tragedia - nie znaczy, ze tam nie było dramatów i tragedii.
Nie dziwię się, że Rumuni dali tej książce nagrody.

Bez wątpienia książka warta przeczytania.
Jej czytanie to trochę jak oglądanie fotografii z czasów, gdy miały one kolor sepii. Kazdy epizod - to fotografia. Świat dawno miniony i nie do odtworzenia. Procesy, które ten świat zmieniły.
Lekkim , bardzo subtelnym rodzajem humoru przyprawione, przegladanie dramatycznej historii Rumunii. Historii losami ludzi opowiedzianej....

To małe opowieści, które tworzą mozaikę wielokulturowego małego miasteczka Rumunii. Mała historia z tą wielką w tle. A opowieści, jak to opowieści - raz są zabawne, raz smutne i przepełnione nostalgią. Każda historia jest na półtorej strony, więc łatwo ją podczytywać w krótkich chwilach oddechu. Więcej na blogu: https://jedenakapit.blogspot.com/2019/06/medgidia-cristian-teodorescu.html

To małe opowieści, które tworzą mozaikę wielokulturowego małego miasteczka Rumunii. Mała historia z tą wielką w tle. A opowieści, jak to opowieści - raz są zabawne, raz smutne i przepełnione nostalgią. Każda historia jest na półtorej strony, więc łatwo ją podczytywać w krótkich chwilach oddechu. Więcej na blogu:...

Literacka Rumunia to moje ubiegłoroczne odkrycie. A zaczęło się od niezwykłej książki "Medgidia. Miasto u kresu". Być może ktoś zechce zapoznać się z niezwykłą prozą Cristiana Teodorescu.

Napisał on małą wielką powieść. Sportretował Medgidię - miasto, które wpadło w paszczę historii a jego blask i czar zginąły w odmętach czasów słusznie minionych. “Medgidia. Miasto u kresu” to zmyślnie skonstruowane epitafium dla odchodzącego lub już zapomnianego świata. Czuła kronika życia mieszkańców, którzy na przekor okrutnej rzeczywistości, zachowują resztki normalności w obliczu szaleństwa, jakie powoli ogarnia Europę. To jednocześnie sprzeciw wobec zamazywaniu historii, koloryzowaniu i zniekształcaniu faktów. Wszystko to w słodko-gorzkim sosie charakternego poczucia humoru.
Ta książka to dowód na to, ze o ważnych sprawach, nie trzeba pisać wielkimi literami.

Wielkie brawa dla Wydawnictwo Amaltea i wybitnej tłumaczki Radosławy Janowskiej-Lascar.

Literacka Rumunia to moje ubiegłoroczne odkrycie. A zaczęło się od niezwykłej książki "Medgidia. Miasto u kresu". Być może ktoś zechce zapoznać się z niezwykłą prozą Cristiana Teodorescu.

Napisał on małą wielką powieść. Sportretował Medgidię - miasto, które wpadło w paszczę historii a jego blask i czar zginąły w odmętach czasów słusznie minionych. “Medgidia. Miasto u...

Cudowna opowieść. Świetnie skonstruowana i napisana. Duża dawka humoru. Łyk historii niepodręcznikowej.

Cudowna opowieść. Świetnie skonstruowana i napisana. Duża dawka humoru. Łyk historii niepodręcznikowej.

Nie wiem, skąd mój zachwyt. Temat trudny i zupełnie nie mój. Przedstawiony ciepło-smutno-z przymróżeniem oka. Pierwsza styczność ze współczesną literaturą rumuńską I z uroczym wydawnictwem Amaltea! Bardzo polecam.

Nie wiem, skąd mój zachwyt. Temat trudny i zupełnie nie mój. Przedstawiony ciepło-smutno-z przymróżeniem oka. Pierwsza styczność ze współczesną literaturą rumuńską I z uroczym wydawnictwem Amaltea! Bardzo polecam.

Zbiór króciutkich (!) opowiadań. Tekstów ponad 100, układają się w obraz przedwojennej, drugowojennej i wczesnopowojennej Rumunii. Urzekajce. Polecam!

Zbiór króciutkich (!) opowiadań. Tekstów ponad 100, układają się w obraz przedwojennej, drugowojennej i wczesnopowojennej Rumunii. Urzekajce. Polecam!