Fajna książeczka, opisująca istotne starcie w wojnach napoleońskich, ja jako bonapartysta się jarałem już w licbazie!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Fajna książeczka, opisująca istotne starcie w wojnach napoleońskich, ja jako bonapartysta się jarałem już w licbazie!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Po „Marengo 1800”, jego pierwszej książce w serii HB, Sławomir Leśniewski sięga ponownie po nośny temat kampanii wojen napoleońskich. Tym razem autor przybliża wydarzenia z roku 1809, gdy w ciągu kilku zaledwie miesięcy Bonaparte zmusił do kapitulacji odwiecznego wroga Francji, czyli habsburską Austrię.

Inaczej jednak niż jeszcze kilka lat wcześniej, zwycięstwo Francuzów okupione zostało znacznymi stratami a sam Napoleon musiał przyznać, że nie dysponuje już tak dzielnymi i karnymi wiarusami, jak swego czasu pod Austerlitz.

Leśniewski pisał o kampanii roku 1809, która toczyła się na olbrzymim teatrze działań od Bawarii do Polski i od Czech po Dalmację, na ściśle określone, popularnonaukowe potrzeby serii. Trudno więc oczekiwać po tej pozycji odkrywczych spostrzeżeń. „Wagram” to solidne wprowadzenie do tematu w oparciu o standardowe dzieła historyków wojen napoleońskich.

Jest definitywnie kilka plusów. Przede wszystkim: mapy. Tym razem nie mam (prawie żadnych) zastrzeżeń. Większość padających w tekście nazw miejscowości i rzek można w nich znaleźć. Druga sprawa to sama narracja. Leśniewski nie popada w służalcze uwielbienie dla Napoleona jako „boga wojny”, ale uwydatnia talent tego wodza na konkretnych przykładach. Jego styl jest stosunkowo żywy, jednak sprawia wrażenie nieco zbyt skondensowanego, co może wynikać z braku miejsca dla rozwinięcia tematu. Odczuwam również traktowanie Austriaków nieco po sierocemu, co może być wywołane po prostu przez „historyczne obciążenia” polskiego autora. Pozytywnie oceniam natomiast poświęcenie kilku stron wydarzeniom na froncie polskim.

Książkę uzupełniają wybrana bibliografia, tabelaryczne listy walczących oddziałów oraz kilka ilustracji.

Facyt: „Wagram” to solidna pozycja serii, umożliwiająca wstępne, ale całościowe spojrzenie na wydarzenia piątej wojny koalicyjnej.

Po „Marengo 1800”, jego pierwszej książce w serii HB, Sławomir Leśniewski sięga ponownie po nośny temat kampanii wojen napoleońskich. Tym razem autor przybliża wydarzenia z roku 1809, gdy w ciągu kilku zaledwie miesięcy Bonaparte zmusił do kapitulacji odwiecznego wroga Francji, czyli habsburską Austrię.

Inaczej jednak niż jeszcze kilka lat wcześniej, zwycięstwo Francuzów...

Wiem, że trochę odtwórcze, bo bazujące w głównej mierze na "Wojnach napoleońskich" Kukiela i "Historii Konsulatu i Cesarstwa" Thiersa, ale nieważne. Ta pozycja wyróżnia się w serii Historycznych Bitew. Jest napisany bardzo sprawnie, wciąga od pierwszej strony i nie pozwala się od siebie oderwać. Ci co w ogóle nie znają epizodu wojny 1809 roku tym bardziej zostaną przez te wydarzenia pochłonięci. S. Leśniewski pokrótce opisał genezę tego konfliktu z Austrią, po czym szybko przechodzi do kwietnia 1809 roku. Autor ukazuje czytelnikowi zmagania z arc. Karolem pod Ratyzboną, manewr Napoleona na Landshut, marsz i zdobycie Wiednia, przerzucenie wojsk przez Dunaj zakończone rzeźnią pod Aspern i Essling. Wszystko to, świetnie opisane kończy dwudniowa, krwawa batalia pod Wagram, gdzie przetaczają się masy kawalerii, a artyleria (w bardzo dużej liczbie) sieje spustoszenie na polu walki. Konflikt niezwykle interesujący, w którym zginęli jakże sławni generałowie tacy jak Lasalle czy Lannes. Trochę za mało o przeciwnikach Napoleona i to zostawia pewien niedosyt. Książkę uzupełnia pokazanie innych teatrów działań, pobocznych, które jednak miały jakiś wpływ na główne wydarzenia nad Dunajem. Mamy więc opisane działania we Włoszech i pokrótce walki w Księstwie Warszawskim, które to walki wiązały część sił Austrii. Polecam, jak na HBeka zdecydowanie się wyróżnia.

Wiem, że trochę odtwórcze, bo bazujące w głównej mierze na "Wojnach napoleońskich" Kukiela i "Historii Konsulatu i Cesarstwa" Thiersa, ale nieważne. Ta pozycja wyróżnia się w serii Historycznych Bitew. Jest napisany bardzo sprawnie, wciąga od pierwszej strony i nie pozwala się od siebie oderwać. Ci co w ogóle nie znają epizodu wojny 1809 roku tym bardziej zostaną przez te...

I tutaj tez brak opisu wojsk z czasów napoleońskich.

I tutaj tez brak opisu wojsk z czasów napoleońskich.

Typowy plagiat Kukiela i Thiersa, praktycznie zero własnej pracy autora. Jeżeli oceniać treść przepisaną od dwóch powyższych autorów to 7, jeżeli uwzględnić "pracę" własną autora to zero = 3,5

Typowy plagiat Kukiela i Thiersa, praktycznie zero własnej pracy autora. Jeżeli oceniać treść przepisaną od dwóch powyższych autorów to 7, jeżeli uwzględnić "pracę" własną autora to zero = 3,5