Operacja „Tajfun”. Marsz Hiltlera na Moskwę w październiku 1941

Wspaniała książka. Mamy w niej to co chcemy: typowe opisy jak wyglądała ofensywa Wehrmachtu plus cytaty uczestników tamtych wydarzeń.
Opisy tego jednego miesiąca, października 1941 roku, są znakomite. W książce P.Masson'a "Historia Wehrmachtu" można było przeczytać "taplające się w błocie dywizje Von Bock'a" a dzięki tej książce wiemy czemu się taplali i jak to wyglądało.
Autor na każdej stronie używa numeracji dywizji biorących udział w ataku na Moskwę nie pomijając nazwisk dowódców (wspaniała rzecz). Przyznam szczerze że spodziewałem się że będzie opis jak to oficerowie niemieccy gdy dotarli do pętli Chimki pod Moskwą i widzieli w lornetkach wieże Kremla. Tego nie ma, ale dopiero później zrozumiałem zamysł autora: marsz na Moskwę.
To jest książka którą się czyta jednym tchem. Zdecydowanie polecam.

Wspaniała książka. Mamy w niej to co chcemy: typowe opisy jak wyglądała ofensywa Wehrmachtu plus cytaty uczestników tamtych wydarzeń.
Opisy tego jednego miesiąca, października 1941 roku, są znakomite. W książce P.Masson'a "Historia Wehrmachtu" można było przeczytać "taplające się w błocie dywizje Von Bock'a" a dzięki tej książce wiemy czemu się taplali i jak to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Biorąc do ręki tą książkę nie spodziewałem się tak pasjonującej lektury. Tyle już tytułów na ten temat wyszło, że nie wierzyłem w nowe podejście do zagadnienia.
Tymczasem przeżyłem pozytywne zdziwienie. Autor podszedł do Operacji "Tajfun" kompleksowo.
Mamy więc analizę przyczyn, dokładny opis sytuacji strategicznej i ruchów wojsk, wpływ opisywanych wydarzeń na arenę międzynarodową oraz sytuację ludności cywilnej. Wszystko podane z niezwykłym wyczuciem. Czyta się doskonale, nawet jeżeli nie siedzimy zbyt głęboko w temacie.
Analizy przeprowadzone przez Autora są głębokie i staranne. Niekiedy poparte wspomnieniami, cytatami z oryginalnych dokumentów i danymi statystycznymi.
Samo porównywanie i polemika nie zanudza czytającego a pobudza jego ciekawość.
Wdrażanie czytelnika w ciąg zdarzeń przyczynowo - skutkowych pozwala zrozumieć dlaczego to nie mogło się udać.
Praca wyposażona jest w bardzo dokładne mapy, przedrukowane z prywatnego zbioru Dawida Glantza.
Tutaj napotykam na pierwszy zgrzyt. Mapy w oryginale były kolorowe, tutaj zrobiono z nich czarno białe kopie. Straciły wiele na czytelności. Szkoda.
We wstępie autor dziękuje za udostępnienie zdjęć do książki. Niestety polski wydawca zaoszczędził i w książce nie ma żadnych zdjęć.
Ubolewam, że tak ciekawe prace pozbawia się smaczków w postaci kolorowych map i zdjęć.
Książka klejona w miękkiej oprawie na dobrej jakości papierze.
Lektura dla wszystkich, którzy chcą wiedzieć dlaczego Hitler nie miał szans zdobyć Moskwy.

Biorąc do ręki tą książkę nie spodziewałem się tak pasjonującej lektury. Tyle już tytułów na ten temat wyszło, że nie wierzyłem w nowe podejście do zagadnienia.
Tymczasem przeżyłem pozytywne zdziwienie. Autor podszedł do Operacji "Tajfun" kompleksowo.
Mamy więc analizę przyczyn, dokładny opis sytuacji strategicznej i ruchów wojsk, wpływ opisywanych wydarzeń na arenę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kompleksowa analiza jednego miesiąca, października 1941 roku, czyli pierwszego miesiąca operacji "Tajfun" tj. ataku Grupy Armii "Środek" Bocka na Moskwę. Autor pokazał potencjał III Rzeszy, jej kolejne zwycięskie bitwy pod Wiaźmą i Briańskiem (ok. 700 tys. wziętych do niewoli i blisko 300 tys. zabitych Rosjan), rozczłonkowanie natarcia z kierunku moskiewskiego (4 Grupa Pancerna Hoepnera) na dodatkowe kierunki tj. Tułę (2 Armia Pancerna Guderiana) i Kalinin (3 Grupa Pancerna Reinhardta), przedwczesną euforię w sztabach OKW/OKH, propagandowe ogłoszenie pokonania Rosjan, mordercze walki o linię Wołokołamsk, Możajsk, Małojarosławiec i Kaługa, wykrwawianie się Niemców i niezdolność do odbudowy potencjału (niektóre dywizje pancerne miały po 30 czołgów), braki zaopatrzenia, paliwa, amunicji, braki taboru transportowego, dodatkowo od połowy października fatalne warunki pogodowe, czyli "generał błoto" - rasputica. Po drugiej zaś stronie Rosjanie pod wodzą Żukowa i Koniewa szykowali się do morderczej batalii o stolicę. Ściągali żołnierzy z Dalekiego Wschodu, odbudowywali kolejne armie, a potencjał mobilizacyjny oceniany na kilkanaście milionów rezerwistów wydawał się nieprzenikniony. Książka obnaża obraz Wehrmachtu jadącego na oparach paliwa, w zasadzie niezdolnego już do żadnego większego wyczynu końcem października `41, a w takich warunkach nawet zajęcie Moskwy nic by nie dało. W wielu miejscach Autor wprowadza wspomnienia żołnierzy i dowódców, przez co książkę czyta się na prawdę przyjemnie. Mamy kilka mapek, szkoda że nie ma zdjęć, ale to nie problem. Przydałoby się w kolejnej książce kontynuować wydarzenia zimowe 1941/1942 roku, bo ta kończy się wraz z końcem października i całkowitym wyhamowaniem wojsk Hitlera u bram Moskwy.

Kompleksowa analiza jednego miesiąca, października 1941 roku, czyli pierwszego miesiąca operacji "Tajfun" tj. ataku Grupy Armii "Środek" Bocka na Moskwę. Autor pokazał potencjał III Rzeszy, jej kolejne zwycięskie bitwy pod Wiaźmą i Briańskiem (ok. 700 tys. wziętych do niewoli i blisko 300 tys. zabitych Rosjan), rozczłonkowanie natarcia z kierunku moskiewskiego (4 Grupa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to